beium, fimulque lictorem mittens ad tribunum, priuatum illum effe, clamitabat, fine imperio, fine magiftratu: fed haec temporum priorum ratio fuit: Cicero autem fimpliciter dicit Magiftratum, qui auxilii cauffa conftitutus eft. Et antiquitus creati quidem funt tribu

ni

e medio plebeiorum hominum, tanquam ductores plebis, ac defenfores patrum; quo tempore eis magiftratus nomen proprie tributum non eft. Poft haec autem ipfi etiam patricii nonnumquam in plebeiam aliquam familiam fe cooptari pas-· fi funt, tribunatus adipifcendi libidine et ftudio: quemadmodum et lex A. V. circiter 621 lata fuit, quae tribunum plebis effe non finebat, nifi qui fenator effet; quamquam, fi deeffent candidati fenatores, Equites, eorum loco, deligi omnino potuerunt. Eorum ius et officium intelligitur e verbis, quae ex legibus antiquis recitauit Ci cero: (Leg. III. 3.) Plebes, inquiens, quos pro fe contra vim auxilii ergo, decem creaffit, tribuni eius funto: quodque ii prohibeffint, quodque plebem rogaffint, ratum efto: fanctique funto: neue plebem orbam tribunis relinquunto, tribunisque, quos fibi plebes rogaffit, ius efto cum patribus agendi: iidem, quod oefus erit, ferunto, quae cum populo, quaeque in patribus agentur, modica funto. Huc ergo referendum illud Noftri: Plebs vetus, et nullis etiamnum tuta Tribunis, Faft. III, 663.

Triceps Hecate, quae, vt Orpheus in Argon. tradit, tria habuit capita, dextrum equinum, finiftrum caninum, medium fuis agreftis. Met. VII,

194.

Tricufpis, adiect. pofito tri

cufpide telo mulcet aquas re&tor pelagi, Neptunus, Met. I, 330.

Tridens, fceptrum Neptuni, Met.

I, 283. VI, 75. qui proinde vocatur Tridentifer, Met. VIII, 595. Tridentiger tumidi genitor profundi, idem, Met. XI, 202.

Triennia a Bacchis celebrata, facra Bacchi trieterica, Met. IX, 641, vi. Trieterica facra, Trieterica facra, Bacchi fa cra, tertio quoque anno celebrari folita; et in memoriam expeditionis Bacchi Indicae a Boea. tis, Graecis reliquis, et Thraci bus inftituta, Met. VI, 587. Rem. 593. coll. Faft. I, 393. conf. Orgia.

Triformis dea, Hecate; Met. VII, 94. diua triformis, eadem, Met. VII, 177. conf. Triceps Hecate. Mundi regna triformis, vi. Mundus. Trina cornua, tria Siciliae promontoria; vnde illa etiam Trinacria dicta; Faft. IV, 480. vi. Trinacria,

Trina nomina fert Fidius, Faft. VI, 216. vi. Fidius Sancus. Trina numina, vi. Numina trina.

Trinacria, Sicilia, a tribus axeos feu promontoriis, Peloro, Pachyne, et Lilybaeo dicta, quemadmodum et Triquetra nonnumquam vocatur a triangula Specie. Met. V, 476. Pont. IV, 15. 15. conf. Faft. IV, 419. L. Trinacris, adiect. Trinacris, abfol. Sicilia; Pont. II, 10. 22. Trinacris infula, eadem, Met. V, 347. Trinacris Hy. bla, Trift. V, 13. 22. Trinacris terra, Faft. IV, 420. Trinacrius, adiect. pro poeta Siculo, vel Lupo, qui ftatim nominatur, vel alio Perfeidos auctore; Pont. IV, 16. 25. Trinacrius, pro Empedocle Agrigentino, qui aliquando clam relictis fociis Aetnam Siciliae montem adfcendit, et in ardentem Cratera fe praecipitem dedit. In Ibin, v. 599.

in

Triones, a Romanis, tefte Varrone, boues vocati funt, maxime quum arant terram; et Scaliger Triones dictos effe arbitratur, quafi ftriones a ftria, quam profcindendo, fulcos fa ciunt. Hinc et triones frellae plauftrum, fiue Helicen, coelo figurantes, adpellati fuerunt. Triones gelidi, Met. II, 171. Septemtrio, Met. I, 64. feptem triones, Met. II, $28. inter Triones flexerat obliquo plauftrum temonę Bootes, Met. X, 447. conf. Plauftrum.

Triopeius, Erifichthon, Triopae, Theffalorum regis, filius; Met. VIII, 751. Triopeis, Erifichthonis, fame diuexati, filia, quam ille, bonis omnibus luxu dilapidatis, proftituit. Quum que illius aetatis homines, deficientibus numis aeneis, pecore, et aliis mercibus hinc inde permutatis, pro pecunia vteren. tur et puella ifta ab alio

onem,

ab alio autem ceruum, bouem, aut fimile quid, in fa ciendo quaeftu accepiffet, inde quidem Is. Tzetzes fabulam effe ortam opinatur, filiam Erifich thonis, in diuerfas animalium formas conuerfam, fuam et patris inediam fubleuaffe; Met. VIII, 872.

Triplex Diana, triplici vultu et

nomine gaudens, Her. XII, 79. Faft. I, 387. conf. Diana. Triplex mundus, tres in partes coelum, terram, et mare diuifus, Met. XII, 40. cui triplicis ceffit fortuna nouiffima regni, Pluto, Met. II, 368. Triplices deae, Parcae, Met. II, 654. Sorores triplices, eaedem, Met. VIII, 452. poenarum deae triplices, Eumenides, Met. VIII, 481. triplices Minyeides, Met. IV, 425. conf. Minyas.

Triptolemus, Celei, Eleufini re gus, ex Mehalina filius; quamquam alii alios parentes ei tribuunt. Hic primus in Graecia agriculturae rationem inueniffe

dicitur, in infantia diuino laEte a Cerere nutritus, deinde autem alatis ferpentibus, vel currui, quem ferpentes huiuscerodi trabebant, impofitus, vt homines per vniuerfum terrarum orbem frumenti colendi ra. tionem edoceret. Met. V, 646. Trift. III, 8. I. Pont. IV, 2. 10. Faft. IV, 550. Tripus, non vnius olim generis erat. Alii enim erant tripodes, in quibus, tamquam vafe quo dam, aquam calefacere fole bant; alii non fentientes ignem, ornatui tantummodo templorum et aedium deftinabantur, vel praemii cuiusdam loco certantibus proponebantur. Et hi iti

dem erant varii. In omnibus tamen illis nullus aeque fuit celebris, ac tripus Apollinis, cu ius originem defcribit Diodorus. Quum enim omnes, quotquot hiatum terrae, vbi deinceps adytum fuit templi Delphici, accefferunt, diuinare et futura praenuntiare coepiffent, nonnulli vero etiam furore correpti in praeceps defilirent, placuit tandem, vt femina vates ad omnium vfum deligeretur, eidemque machina, fuper quam diuinitus adflata confulentibus tuto refpondere poffet, erigere tur. Ea vero machina, quum tribus fulturis fuftentaretur, Tripus vocata eft. Hinc noftre dicuntur Tripodes Phoebei, Art. III, 789. mittere ad tripodas, ad oraculum Apollinis Delphici, Faft. III, 855. Trifulci ignes, Iouis fulmen, Met. II, 842. excutere irato tela trifulca Ioui, Am. II, 5. 52. Iouis infefti trifulco feriri telo, In Ibin, v. 471. Triton, deus marinus, Neptuni ex Salacia, nympha marina, fir lius, quem poetae Neptuni tubicinem effe fingunt, eo fine adhibitum, vt receptu canati, fluuiosque ad fontes fuos reuocet. Her. VII, 50. Am. II, 11. 27. Met. I, 333. II, 8.

Tritonia, Pallas feu Minerua,

ita dicta, quia apud Tritonem, fluuium Africae, ex Tritonide palude erumpentem, vel nata, vel primum habitu puellari con. Specta eft; etfi alii, quos inter Strabo et Paufanias, idem illud de Tritone, paruo quodam Bocatiae fluuio, apud Atalcomenas vrbem, referant. Met. V, 270. VI, 1. Faft. VI, 655. Tritoniaca arundo, tibia, quam Pallas inuenit, mox autem ob deformitatem vultus, ex flatu intumefcentis, abiecit, et Mar. fyas fatyrus excepit. Met. VI, 384.

Tritoniaca palus, alias in Africa feu Libya effe dicitur, cui alii, duos alios Tritones, ThesSalum fcilicet, et Boeotium addunt, De Hyperboreo autem Tritone, quem Nofter indicat, altum apud reliquos omnes antiquiores filentium; Met. XV, 358.

Tritonis, patronym. Pallas, Met. III, 127. Tritonis arx, Athenae, quae a Minerua Tritonia namen fortitae funt, quaeque Triptolemum fibi vindicarunt tamquam Eleufinium, (vi. Triptolemus.) Met. V, 645. Tritonis pinus, Argo, nauis Mineruae Tritoniae confilio fabricata; Her. VI, 47. conf. Argo.

Triuia, Diana, fic dicta, quod triuiis praefideret; Met. II, 416. ara Triuiae, Dianae Tauricae, Trift. IV, 4. 73. Pont. III, 2. 71. Exta canum Triuiae Sapaei libant; Faft. I, 389.

Triumphus, fummus honor, que Imperatores ob res in bello praeelare geftas Romae adfici fole, bant. Decerni autem a Senatu confueuit non omni, fed ei tantum Imperatori, qui in iufto et hoftili bello, vt Cicero loquitur, vltra quinque millia hoftium, vna acie, fuisque aufpiciis occidiffet: licet etiam nonnulli triumphauerint volente populo, et inuito Senatu. Auctor primus fuit

ipfe Romulus, Liberum Patrem, triumphi apud Graecos inuentorem, imitatus , quum, Acrone manu fua caefo, vefte incinta et fluente, laureaque coronatus, vrbem ingrederetur, carmen praecinente vniuerfo exercitu, ciuibusque ipfum cum infigni laude pariter et gratulatione excipientibus. Addidit deinde Tarquinius Prifcus currum, et alia, quae fpeciem et magni. ficentiam maiorem conciliabant. Florente re publica haec fere ratio obtinuit. Conftituto a Senatu die Imperator cum exercitu ad Vrbem adeffe iubebatur. Quum is illucefceret, Senatus obuiam progreffus porta triumpha li in vrbem admittebat illum, et in Capitolium comitabatur. Ornamenta triumphantis erant corona, currus, equi, toga, Sceptrum. Corona ufurpata primum fuit laurea; deinde aurea in vfu effe coepit, quac in finu Iouis deponenda, aut anathematis in modum fufpendenda erat. Currum, qui omnino pretiofus, et plerumque in faftigio bracteis aureis ornaquatuor ducebant equi, quos Camillus primum albos adhibuit, non fine quadam inuidia; quosque Pompeius M. aliquando cum elephantus, et alii cum leonibus commutarunt. Toga triumphantis picta erat au. ro et cocco probatiffimo, Phrygio, vt adpellabant, opere. Sceptrum eburneum manibus verSabat triumphator, qui et aurigandi officio defungebatur ipfe. Pompa ducebatur per circos Flaminium et Maximum, praecedente Senatu, et comitante magna ciuium turba, qui omnes albis veftibus induti erant. Ante Imperatorem Spolia bellica, itemque vrbium, montium, fluuiorum, regionumque nomina praeferebantur captiui reges, duces, atque alii illuftres, quis que cum familia, catenis vinEti, atque tonfi, amiffum decus loquebantur. Imperatorem proxime fequebantur eius cognati, adfines etc. ac denique victor exerci.

tus erat,

Ita per

exercitus, e quo, fi quis praemium virtutis accepiffet, illud praeferebat. Milites, qui in triumpho aderant, lö triumphe, adclamabant, et carmina non tantum triumphalia, fed et petulantia canebant, quibus vitia vel ipfi triumphanti exprobrare eo quidem die licuit. vias fuffitu repletas, et floribus fparfis ornatas, in Capitolium deuectus Imperator, hoftibus in carcerem coniectis, ac plerumque ftrangulatis, facrifi cium incipiebat atque, hoc peracto, toti pompae finem imponebat epulo, quod dicebatur, triumphali. Triumphus magnus, Pont. II, 5. 27. III, 4. 53. et alibi. Triumphi cauffa, Faft. I,285, et 713. triumphi pompa, Pont. II, 1. 19. fta triumphi pondera, Pont. III, 4. 85. et fimiliter multis aliis in locis. Metaphor. in rebus ad Amorem attinentibus, Triumphus magnificus, Am. I, 2. 28. victoria praecipuo triumpho digna, Am. II, 12. 5. et alibi paffim.

va

Troas, Afiae regio, Hellefponto adiacens, a Ptolemaeo Phrygia Minor adpellata, Troas autem a Troianis poffidentibus dicta, vt a Troe rege Troia.

Homerus Troada ab Afopo fluuio vsque ad Caici fluminis oftia produxit; quemadmodum et alii pro vniuerfo Troianorum regno acceperunt, quod fub Priamo IX dynaftias comprehendit. Troas autem propria eft illa regio, in qua nobiliffima vrbs Ilion, item. que Ida mons, et Sigeum pramontorium. Huius regionis incolae dicuntur Troës, Met. XII, 67. XIII, 91, et 269. Troum iuftiffimus, Aeneas, Met. XIV, 245. Troum moenia, Met. XIII, 343, et 375. Feminae adpellabantur Troades, Met. XIII, 421, 481, $35, et 538. Troades matres, Her. XVI, 183. Troas, pro Hecuba, Met. XIII, 566. Dicitur etiam adiectiue, Troas humus, pre regione et terris

Teix, curro, adpellatum. Vetus Horatii fcholiaftes turbinem fuiffe dicit, qui flagello percutitur, et in vertiginem rotatur: quamquam ipfe addit: aut e rota, quam currendo pueri virga regunt. Sed, a turbine omnino diftinguendum effe trochum ex poetarum veterum quorumdam dictis efficitur. Itaque hoc nomine fignatur rotula feu circulus, e ferro, vel aere quodam alio, cuius axiculis adpenfi annuli, qui inter mittendum et currendura alte tinniebant. Caeterum referri quoque ad exercitationes iuuenum virorum gymnafticas hic ipfe trochus folet; etfi, ad quam Speciem gymnaftices pertineat, incertum effe autumemus. leri voluitur orbe trochus, Trift. III, 12. 20. artem trochi praecipere, Trift. II, 486. add. Art. III, 383.

et

Ce

Troezen, vel Troecene, oppi. dum Peloponnefi, ad finum Argolicum. Faft. VI, 739. Pont. ÏV, 16. 15. Troezen, Pittheïa regna, vi. Pittheus. Troezenius heros, Thefeus, vi. Lelex Narycius.

Troia, proprie dicitur Afiae minoris regio, quae prius Idaea, et a Teucro Teucria, a Darda

no

autem Dardania, tum a Troe rege Troia, itemque Troas dicta eft. (vi. Troas.) Interim vfu poetarum inualuit, vt Troia frequentius pro Ilio, vrbe totius Troados nobiliffima, vfurpetur. Ea autem a Dardano, ex Creta, vel vt alii volunt, ex Italia illuc profecto condita ab

Hercule fub Laomedonte expu gnata, (vi. Laomedon) et fub Priamo a Graecis ob raptam a Paride Helenam poft obfidionem X annorum capta, ac plane diruta eft. Troia alta, Met. XIII, 197. Troia auara, quoniam Laomedon mercedem, quam Ne

ptuno

ptuno et Apollini condixerat,opere perfecto, dare recufauit. Met. XI, 208. Troia capta, Met. XIII, 226. Dardana, Trift. V, 10. 4. male defenfa, Met. XV, 770. euerfa, Faft. I, 523. felix non fuit, Trift. IV, 3.75. humilis veteres tantummodo ruinas oftendit, Met. XV, 424. ingens, Met. XIII, 169. noua, Rem. 281. luftris obfeffa duobus, Am. III, 6. 27. perfida, Met. XIII, 246. Troia fimul Priamusque cadunt, Met. XIII, 404. Troia fimulata, non illa Dardania, fed cui iftud nominis in memoriam amiffae patriae He. lenus indiderat. (conf. Virgil. Aen. III, 497.) Met. XIII, 721. non tota cadit Aenea fofpite, Met. XV, 440. Troia vetus, Faft. III, 423. Troiae cafus, Art. II, 127. exitium, Met. XIII, 500. facies Troiae, quum caperetur, Trift. 1, 3.

26.

Troiae fata, Met. III, 379. Troiae populator Atrides, Agamemnon, Met. XIII, 655. Recidiua vocabula Troiae, nomen Capyi Siluio, regi Albanorum impofitum, quodque Capyis memoriam illius, qui Anchifae pater fuerat, vtcunque renouabat. Faft. IV, 45. Troiae ruinae, Faft. IV, 177. Troiae victoria, i. e. victoria de Troia reportata; Met. XIII, 348. Troiae parcere, Met. XII, 25. auxilium mittet Achaïa Troiae, Met. XIII, 325. Troiam ab Hercule domitam canit Camerinus, Pont. IV, 16. 19. (conf. Camerinus.) Troiam Aeneas Italos portauit in agros, Faft. IV, 251. apud Troiam nil maius forti Achille, Trift. III, 5. 37. apud Troiam Aiax He&toreas fuftinuit faces; l'ont. IV, 7. 41. f. Mulciber in Troiam, pro Troia ftabat Apollo, Trift. I, 2. 5.

Troianus, adiect. Troianus iudex, Paris, Faft. IV, 121. opus vatum, Troiani fama laboris, κατ' ἐξοχὴν carmina

Homerica, Am.III, 9.29. Troiana pax, Faft. IV, 75. Troiana propago, Ilia vel Rhea; Am. III, 6. 65. Troiana puppis, Pont. II, 2. 25. res Troiana labans, Met. XV, 438. Troianae rates, Met. XIV, 76. Troianum bellum, Met. XV, 160. Troiana caftra, Met. XIV, 455. £. Troiana fata, Met. XIII, 54. Troia na mala, In Ibin, v. 254. Troiana regna, Met. IX, 232. Troiana tempora, Met. VIII, 365. f

Troïcus, al. adiect. Troïca Vefta, Met. XV, 730. f. Troica bella, Pont. II, 10. 14. Troïca vela; In Ibin, v. 418. Troïus, vel Trous, al. adiect. Troïus Aeneas, Met. XIV, 156. Troïus enfis, Met. VII, 184. Troïus heros, Aefacus, Met. XI, 773. Troïus hofpes, Paris, Her. XVII, 160. Troïus raptor, idem, Art. III, 254. Troïa claffis, Her. XVI, 329. Troïa corpora, Met. XII, 604. Troïa pineta, Her. XVI, 105. Troa agmina, Met. XII, 74.

Tros, rex Troianorum, Erichtho nii filius, Ili pater, a quo Troes, vel Troiani adpellati funt. Faft. IV, 33. Trosmis, Myfiae inferioris oppi dum; Pont. IV, 9. 79. Tuba, inftrumentum_musicum, a tubo feu canali dictum atque a Tyrrhenis inuentum; fi qui dem vere Plinius tradit, Pia feum Tyrrhenum primum excogitaffe tuham aeneam, quam deinceps Archidas quidam ad Graecos, qui antea conchis vtebantur, detuliffe videtur. bellis olim adhiberi folebat ad excitandam militum alacritatem, et quidem apud Graecos eadem propemodum forma, qualis apud Europaeos hodie, aere fcilicet directo ducta, et canalt ad exitum latiore. Alia Tyr rhena fuit, qua Romani vte. bantur, fimilis tibiae Phrygiae,

In

habens