Imatges de pàgina
PDF
EPUB

Deque viro factus (mirabile) femina, feptem
Egerat autumnos, Octavo rurfus eosdem
Vidit, et, Eft veftrae fi tanta potentia plagae,
Dixit, ut autoris fortem in contraria mutet:
Nunc quoque vos feriam. Percuffis anguibtis
isdem,
330
Forma prior rediit, genitivaque rurfus imago.
Arbiter hic igitur fumtus de lite iocofa,
Dicta Iovis firmat. Gravius Saturnia iufto,
Nec pro materia fertur doluiffe, fuique
Iudicis aeterna damnavit lumina nocte.

335

At pater omnipotens (neque enim licet irrita cuiquam

Facta Dei feciffe Deo) pro lumine ademto
Scire futura dedit, poenamque levavit honore

Echo in vocem.

FAB. V.

Ille per Aonias, fama celeberrimus, urbes Irreprehenfa dabat populo refponfa petenti. 340 Prima fide vocisque ratae tentamina fumfit Caerula Liriope: quam quondam flumine curvo Implicuit, claufaeque fuis Cephifus in undis Vim tulit. Enixa eft utero pulcherrima pleno Infantem, Nymphis iam nunc qui poffet amari ; 345 Narciffumque vocat, De quo confultus, an effet Tempora maturae vifurus longa fenectae, Fatidicus vates, Si se non viderit, inquit: Vana diu vifa eft yox auguris; exitus illam,

D 5

Res

Resque probat, letique genus, novitasque furo

ris.

350

Iamque ter ad quinos unum Cephifius annum
Addiderat, poteratque puer, iuvenisque videri.
Multi illum iuvenes, multae cupiere puellae;
Sed fuir in tenera tam dira fuperbia forma;
Nulli illum luvenes, nullae tetigere puellae, 355
Adfpicit hunc trépidos agitantem in retia cervos,
Vocalis Nymphe, quae nec reticere loquenti,
Nec prior ipfa loqui didicit, refonabilis Echo.
Corpus adhuc Echo, non vox erat; et tamen ufum
Garrula non alium, quam nunc habet oris ha-
bebat:

360

Reddere de multis ut verba noviffima poffet.
Fecerat hoc luno: quia, cum deprendere poffet
Sub love faepe suo Nymphas in monte iacentes;
Illa Deam longo prudens fermone tenebat,
Dum fugerent Nymphae. Poftquam Saturnia
fenfit;

365
Huius, ait, linguae, qua fum delufa, poteftas
Parva tibi dabitur, vocisque breviffimus ufus:
Reque minas firmat. Tamen haec in fine loquendi
Ingeminat voces, auditaque verba reportat.
Ergo ubi Narciffum, per devia luftra vagantem,370
Vidit, et incaluit; fequitur veftigia furtim.
Quoque magis fequitur, flamma propiofe calefcit;
Non aliter, quam cum fummis circumlita taedis
Admotas rapiunt vivacia fulphura flammas.
O quoties voluit blandis accedere dictis,
Et molles adhibere preces! natura repugnat,

375

Nec

Nec finit incipiat: fed quod finit, illa parata eft
Exfpectare fonos, ad quos fua verba remittat.
Forte puer, comitum feductus ab agmine fido,
Dixerat, Ecquis adeft? Et, Adeft, refponderat
Echo.
380

Hic ftupet, utque aciem partes dimifit in omnes,
Voce, Veni, clamat magna. Vocat illa vocantem.
Refpicit, et nullo rurfus veniente, Quid inquit,
Me fugis? Et totidem, quot dixit verba, recepit.
Perftat, et alternae deceptus imagine vocis, 385
Huc coëamus, ait: nullique libentius unquam
Refponfura fono, Coëamus, rettulit Echo:
Et verbis favet ipfa fuis, egreffaque filvis
Ibat, ut iniiceret fperato brachia collo.
Ille fugit, fugiensque, Manus complexibus au-
fer:

3.90

Ante, ait, emoriar, quam fit tibi copia noftri. Rettulit illa nihil, nifi, Sit tibi copia noftri. Spreta latet filvis, pudibundaque frondibus ora Protegit, et folis ex illo vivit in antris:

Sed tamen haeret amor, crefcitque dolore re

pulfae.

895

Attenuant vigiles corpus miferabile curae, Adducitque cutem macies, et in aëra fuccus Corporis omnis abit; vox tantum, atque offa fuperfunt:

Vox manet: offa ferunt lapidis traxiffe figuram. (Inde latet filvis, nulloque in monte videtur; 400 Omnibus auditur: fonus eft, qui vivit in illa.)

Nar

3

Narcissus in florem sui nominis.
FAB. VI.

Sic hanc, fic alias, undis aut montibus ortas,
Luferat hic Nymphas; fic coetus ante viriles.
Inde manus aliquis defpectus ad aethera tollens,
Sic amet ipfe licet, fic non potiatur amáto, 405
Dixerat. Adfenfit precibus Rhamnufia iuftis.
Fons erat illimis, nitidis argenteus undis,
Quem neque paftores, neque paftae monte ca-
pellae

Contigerant, aliudve pecus; quem nulla volucris
Nec fera turbarat, nec lapfus ab arbore ramus. 410
Gramen erat circa, quod proximus humor alebat,
Silvaque, fole lacum paffura tepefcere nullo.
Hic puer, et ftudio venandi laffus et aeftu,
Procubuit, faciemque loci, fontemque fecutus.
Dumque fitim fedare cupit; fitis altera crevit. 415
Dumque bibit vifae correptus imagine formae,
Spem fine corpore amat: corpus putat effe, quod

umbra eft.

Adftupet ipfe fibi, vultuque immotus eodem Haeret, ut e Pario formatum marmore fignum. Spectat humi pofitus geminum, fua lumina, fidus, 420

Et dignos Baccho digitos, et Apolline crines, Impubesque genas, et eburnea colla, decusque Oris, et in niveo mixtum candore ruborem: Cunctaque miratur, quibus eft mirabilis: ipfe

Se

Se cupit imprudens: et, qui probat, ipfe probatur:

425 Dumque petit, petitur; pariterque accendit, et ardet.

Irrita fallaci quoties dedit ofcula fonti ! In mediis quoties, vifum captantia collum, Brachia merfit aquis, nec fe deprendit in illis! Quid videat, nefcit; fed, quod videt, uritur illo; 430 Atque oculos idem, qui decipit, incitat error. Credule, quid fruftra fimulacra fugacia captas? Quod petis, eft nusquam: quod amas, avertere, perdes.

Ifta repercuffae, quam cernis, imaginis umbra eft. Nil habet ifta fui; tecum venitque, manetque, 435 Tecum difcedat, fi tù difcedere poffis.

Non illum Cereris, non illum cura quietis. Abftrahere inde poteft: fed òpaça fufus in herba Spectat inexpleto mendacem lumine formam; Perque oculos perit ipfe fuos; paulumque levatus,

440

Ad circumftantes tendens fua brachia filvas, Ecquis, ïo filvae, crudelius, inquit, amavit? Scitis enim, et multis latebra opportuna fuiftis. Ecquem, cum veftrae tot agantur fecula vitae, Qui fic tabuerit, longo meminiftis in in aevo? 445 Et piacet, ét video: fed quod videoque, placetque, Non tamen invenio; tantus tenet error amantem. Quoque magis doleam; nec nos mare feparat ingens,

Nec

« AnteriorContinua »