EX LIBRO XIII.
ORATIO
AIACIS.
Hæc Oratio vehementior eft, quàm difertior, iactantiæ, faftus, & contemptus aduerfarij plena, accommodatè nimirum dicentis moribus, & ingenio feruido, ac militari.
Onfedere duces,& vulgi ftante corona, Surgit ad hos clypei dominus feteplicis Aiax. Vtg erat impatiens ira, Sigaia torvo
Littora profpexit, claffemque in littore vultu, Intendénsque manus: agimus, pro Iupiter, inquit, Anterates cauffam, & mecum confertur Vlyffes? At non Hectoreis dubitauit cedere flammis, Quas ego fuftinui, quas bac à classe fugaui. Tutius est igitur fictis contendere verbis,
Quam pugnare manu: fed nec mihi dicere promptum. Nec facere estifti: quantúmque ego Marte feroci, Ing acie valeo, tantum valet ifte loquendo. Nec memoranda tamen vobis mea facta, Pelafgi Effe reor (vidiftis enim) fua narret Vlyffes,
Ona fine tefte gerit, quorum nox confcia fola est. Premia magna petifateor: fed demit honorem Aemulus Aiaci, non est tenuiffe fuperbum, Sit licet hoc ingens, quicquid fperauit Vlyffes. Ipfe tulit pretium iam nunc certaminis huius: Qui cum victus erit, mecum certaffe feretur. Atque ego fi virtus in me dubitabilis effet, Nobilitate potens effem, Telamone creatus, Mania qui forti Troiána fub Hercule cepit, Littoráque intrauit Pagafaa Colcha carina. Aeacus huic pater est, qui. i iura filentibus illic Reddit, vbi Aeoliden faxum graue Sisyphon vrget. Aeacus agnouit fummus, prolémque fatetur Iuppiter effe fuam. Sic à Ioue tertius Aiax. Nec tamen hæc feries in caufam profit, Achiui, Simihi cum magno non fit communis Achille. Frater erat, fraterna peto: quid fanguine cretus Sifyphio, furtis,&fraude fimillimus illi Inferis Aeacidis aliena nomina gentis? An quod in arma prior, nullóque fub indice veni, Arma neganda mihi? potiorque videbitur illis, vltima qui cepit, detrectauitque furore Militiam ficto? donec folertior ifto,
Et fibi inutilior, timidi commenta retexit Naupliades animi, vitataque traxit ad arma ? Optima nunc fumat, qui fumere noluit vlla. Nos inhonorati, & donis patruelibus orbi, obtulimus quia nos adprima pericula, fimus?
Atque vtinam aut verus furor ille, aut creditus effet, Nec comes hic Phrygias nunquam veniffet ad arces Hortator fcelerum. non te Paantia proles Expofitum Lemnos noftro cum crimine haberet. Qui nunc (vt memorant) flueftribus abditus antris Saxa moues gemitu, Laertiadaque precaris. Qua meruit, quafi dij funt) non vana precaris. Et nunc ille eadem nobis iuratus in arma (Heu pars una ducum) quò fucceffore fagitta Herculis vtuntur, fractus morbóque fameg Venatúrque, aliturque auibus, volucréfque petendo Debita Troianis exercet fpicula fatis.
Ille tamen viuit, quia non comitatur Vlyffem. Vellet infelix Palamedes esse reliétus : Viueret, aut certe lethum fine crimine haberet. Quem male conuicti nimium memor ifie furoris, Prodere rem Danaum finxit, fictum, probauit Crimen, oftendit quod iam præfoderat aurum. Ergo aut exilio vires fubduxit Achiuis, Aut nece: fic pugnat, fic est metuendus Vlyffes. Qui licet cloquio fidum quoq Neftora vincat, Haud tamen efficiet defertum vt Neftora crimen Effe rear nullum: qui cum imploraret Vlyffem Vulnere tardus equi, feffusá fenilibus annis, Proditus à focio est. non hac mihi crimina fingi Scit bene Tydides, qui nomine fæpe vocatum Corripuit, trepidog fugam exprobrauit amico. Afpiciunt oculis fuperi mortalia iuftis:
En eget auxilio, qui non tulit: vt reliquit, Siclinquendus erat. legem fibi dixerat ipfe. Conclamat focios, adfum, videóque trementem, Pallentemque metu, & trepidantem morte futura: Oppofui molem clypei, texique iacentem, Seruauique animam (minimum eft hoc laudis)inertem. Si perftas certare, locum redeamus ad illum. Redde hoftes, vulnusque tuum, folitumque timorem, Post clypeumque late, mecum contende fub illos At poftquam eripui, cui ftandi vulnera vires Non dederant, nullo tardatus vulnere fugit. Hector adeft, fecumque deos in pralia ducit, Quáque ruit, non tu tantum terreris vlysse, Sed fortes etiam. tantum trahit ille timoris. Hunc ego fanguinea fucceffu cadis ouantem Eminus ingentirefupinum pondere fudi. Hunc ego pofcentem, cum quò concurreret, vnuć Suftinuis fortemque meam vouiftis Achiui: Et veftra valuere preces. Si queritis huius Fortunam pugne, non fum fuperatus ab illo. Ecce ferunt Troes ferrumque, ignésque, louémque In Danaas claffes: vbi tunc facundus Vlyffes? Nempe ego mille meo protexi pectore puppes, Spem veftri reditus: date pro tot nauibus armá. Quod fivera licet mihi dicere, quæritur iftis Quam mihi maior honos, coniunctáque gloria noftra eft: Atq Aiax armis, non Aiaci arma petuntur. Conferat his Ithacus Rhefum. imbellémque Doloná, D Priamideng
Priamideng Helenum rapta cum Pallade captum Luce nihil geftum est, nihil est Diomede remoto. Si femel ifta datis meritis tam vilibus arma, Diuidite, pars fit maior Diomedis in illis.. Quo tamen hæc Ithacos qui clam, qui femper inermis. Rem gerite furtis incautum decipit hoftem? Ipfe nitor galea claroradiantis ab auro, Infidias prodet, manifeftabitý latentem. Sed neque Dulachius fub Achillis cafide vertex Pondera tanta feret, necnon onerofa, grauisque. Pelias hafta potest imbellibus effe lacertis. Nec clypeus vafti calatus imagine mundi Conueniet timida, natag ad furta finiftra. Debilitaturum quid te petis improbemunus? Quod tibi fi populi donauerit error Achiui, Cur fpolieris erit, non cur metuaris ab hofte. Et fuga, qua fola cunctos, timidißime, vincis, Tarda futura tibi est, geftamina tanta trahenti Adde quod ifte tuus tam rarò pralia paffus Integer est clypeus: noftro qui tela ferendo Mille patet plagis, nouus est fucceffor habendus. Denique quid verbis of us est? Specter ur agendo. Arma viri fortis medios mittantur in hoftes, Inde iubere peti, referentem ornate relatis.
« AnteriorContinua » |