Imatges de pàgina
PDF
EPUB

De Paue adi Servium in 2. ecloga Virg. Nat.

5.c.6. Lil.

Comitem. 1.
Gyrald. hift.
Deorum Syu-

tagm. 15.
Clarif. Ba-

couum de Sapientia vete rum Pan

ve Natura. Alciati em

blema 97. at

que ad illud Claud. Mi

Boem.

520

In quibus antra videt, qua multa nubila fylve.
Et levibus guttis manantial femicaper Pan
Nunc tenet,at quodam tenuerunt tempore Nympha.
Appulus has illa paflor regione fugatas
Terrnit, & prime fubita formidine movit:
Mox ubi mens rediit, & contempfere fequentem,
Ad numerum motus pedibus duxere choreas.
Improbat has paftor, faltuque imitatus agrefti
Addidit obfcenis convitia ruftica dictis:
Nec prius obticuit, quam guttura condidit arbor ;
Arbor enim eft, fuccoque licet cognofcere mores.
Quippe t notam lingua baccis oleafter amaris
Exhibet afperitas verborum ceffit inillas.

* Amarulentium, qua lingua notabatur.

u Ecce fuper,

afmagni H

Diomedes ab be icgati responsa ferunt, &c. 11. Æneid. * Auxilia Biomedis Etoli.

y claffem, qua latericaftro

Æneæ naves in Nymphas. FA B. 12.

Inc ubi legati rediere, negata ferentes

125

530

x Arma Etola fibi, Rutuli fine viribus illis Bella infaufta gerunt: multumque ab utraq; cruoris Parte datur.y Fert (ecce! ) avidas in z pinea Turnus Tecta faces: ignefque timent, quibus unda peper

a

cit.

536

Famque picem & ceras, alimentaq; cætera flamma
Mulciber urebat; perque altum ad carbafa malum
Ibat,& incurva fumabant tranfira carina.)
Cum memor bas pinus Idao vertice cafas
Sanita deum genitrix,C tinnitibus æthera pulfi
ris, & inflati complevit murmure buxi.

rum adjun&b
jacebat, &c.
9. Æneid.

Nares. Ita epift. 19. Pi

A mei tetigi Perque leves domitis invecta ¿ leonibus auras, quo pede texta Irrita facrilega jactas incendia dextra,

ftro ufus Ca

540

ratis. magi- Turne, ait: Eripiam, nee me patiente cremabit 545 tullo in Nu-Ignis edax nemorum partes, & membra meorum. ptiis Pelei & Intonuit dicente dea, tonitrumque fecuti

Thetidos,

Pinea con

Cum faliente graves ceciderunt grandine nimbt: jungens in Aeraque,& tumidum fubitis concurfibus aquor flexatexia cae Aftrai turbant, & eunt in pralia, fratres. a Piceum fert E quibus alma parens unius viribus ufa,

rina.

550

fumida lumen Tode, commiftam Vulcanus ad afira favillam. 9. Æneid. 6 Adi. Virgil. lib. 9. Eneid. Tempore quo primum Phrygia formabat in Ita neas claffem, &c, Cymbala & tibiæ buxeæ, teftata Deam adeffe, fonuerunt. d Lib. 1o. v. 706. Venti, Aftreigigantis & Auroræ filii. Asenìw d' jug ávímug sixs xxgtigdí mus, &e. Heliodus in Theogoniz,

f Stuppes

fFunis quo

navis litort alligatur, Græcis dicia 555 tur izisi & πείσμα. Latinis oras

fStappe@prarumpit Phrygie retinacula puppis,
Fertque rates pronas; medioque fub aquore mergit.
Robore mollito, ligneque in corpora verfo,
In capitum facies peffes mutantur adanca,
In digitos abeunt & crura natantia remi,
Quodque finus fuerat,latus eft, mediifque carina
Subdita navigiis fpine mutatur in ufum,
Lina come molles, antenna brachia fiunt,
Carélus, ut fuerat, color eft, quafque ante
bant,

Illas virgineis exercent lnfibus undas,
Najades aquorea,g fummis in montibus orte,
Molle fretum celebrant: nec eas fua tangit origo.
h Non tamen oblita quam multa pericula fape
Pertulerint pelago,jactatis fæpe carinis
Suppofuere manus, nifi fiqua vebebat Achivos.

ut Quintilia mus: Sublatæ funt ancho

ræ, folvi

time

mus oram.

560

565

Gyrald. 1. de
navigiis.
& Pines fylva
mihi multos
dilecta per
Lucu

ARNOS

in arce fuit

Jumma, &c. Cybele apud Virgil. 9. n. v.85.lea 6 Non ignare mali

ge & epigrammata in Naves 1. lib. Anthologie cap. 57. miferis navigantibus fuccurrere didicerunt: exceptis tantum Græcis, qui Troje hoftes. eftque trasfitio ad feq. fabulam,

Navis Ulyffis in fcopulum. FA B. 13.

Ladis adhuc Phrygiæ memores,odere Pelafgos, iQaa vetus

[ocr errors]

Vultibus, & latis videre rigefcere k puppim

Vultibus Alcinoi, faxumque increfcere ligno.

$7

elt Ulyffes Ithaca, in qua mons Ne ritos, dux. kUlyffemè naufragio

ebatantem hofpitio excepit Alcinous Phæacum rex: navique & comitatu in ftruxit, qua in Ithacam veheretur. Hanc navem Neptunus Polyphemisui vide dex in fcopulum mutavit. Homer. Ody. 13. lib.

Ardea Turni civitas in avem. FAB. 14.

Peserat in Nymphas 1 animata claffe marinas

[ocr errors]

m Perftat; habetque n deos pars utraq; quodque deo-m

Inftar, habent animos. nec jam detalia regna,
Nec fceptrum foceri, nec te Lavinia virgo, 575
Sed viciffe petunt, deponendique pudore

Mutata in

phai. Ai non

audaci ceffit fiducia Turne ultro animos dillis vollit, atque incre, at ulivo;Trojanos

hac monftra petunt, &c. 9. Aneidos. n Hæc Venerem. illa Junonem. Sat fatis Venerique datum, &c. funt & mea contra Fata mihi, &c. Turnus. 9. A« meid. 137. verf.j

[blocks in formation]

• Trojanus.

Namque Ar.

deam Rutu

Jorum regni

caput, inter

feto Turno,

acas incendit. Fru

Bra funt Ser.

Bella gerunt: tandemque Venus vicfricia nati
Arma videt,Turnufque cadit ; cadit Ardea, Turno
Sofpite dicta potens. Quam poftquam o barbarım
ignis
Abftulit, & trepida patuerunt tecta favilla, $80
Congerie è media tum primum cognita p prapes
Subvolat, & cineres plaufis everberat alis:

Et fonus, & macies, & pallor, & omnia, captam vius & alii, Que deceant urbem, nomen quoque mansit ın illa qui hoc ad Urbis;& ipfa fuis deplangitur Ardea pennis. 585

Annibalem

referunt.

Trojani enim, aliique omnes Græcis Barbar! habiti, mox etiam Latinis. PAvis utut in auguriis præpetes dicantur felices aves, & quæ altius fubvolant. Agell. 1. 6. c. 6.

Ut qui glo

Aneas inter Deos Indigetes translatus.
FABULA 15.

Amque deos omnes, ipfamque Æneia virtus
Iunonem veteres finire coërcuit iras:
siæ fuæ fatis Cum bene fundatis opibus crefcentis lüli,
vixiffet, me-qTempeftivus erat cælo Cytheresus heros,
ritis jam onu- Ambieratque Venus fuperos, colloque parentis
maturus, Di Circumfufa fui; Nunquam mihi, dixerat, ullo
vis adfcri Tempore dure pater,nunc fis mitiffimus opto:
Satis fit He-Eneaque meo, qui te de fanguine noftro

ftus, cœlo

bendus effet.

rum regna,

590

roi femel vi- Fecit avum,quamvis parvum, des, optime namen. diffe Infero Dummodo des aliquod.r Satis eft finamabile regnum femel Stygia Afpexiffe femel, Stygio femel iße per amnes. aranfiffe.fupr. Alfenfere dei. t nec conjux regia vultus veri. 116. & Immotos tenuit; placatoque annuit are.

Virg. Æn. 6.

596

vide quæ nos Tum pater, Eft is,ait, cælefti numine dignm : ad illa 6. - Quaque petis, pro quoq; petu,cape nata, quod optas, neid. Bis Sty-Fatus erat:gaudet gratefque agit illa parenti, 601 gios innare lacus, bisni Perque leves auras junctis invecta columbis,

gra videre Tartara.

Lege quse

Litus adit Laurens, ubi tect̃us a›undine ferpit In freta flumineis vicina u Numicin undis. Agellius 1. 2. Hanc jubet Ænea quacunque obnoxia morti 605 cap. 6. atque Abluere, & tacito deferre fub aquora curfu.

ejus compi

Jator Macro

bius lib. 6. cap. 7. t Annuebat & Juno ipfa. u Latii A. Æneæ terminus vitæ. Secundum inde prælium Latinis, Aae etiam ultimam operum mortalium fuir, inquit Livius lib, 1. Namque ibi pugnans cum flumine interiiffet, nec corpus ejus inveniretur, ad Deos migraffe credebatur. Dionyfius lib. 1. Juvenal Satyr. 11. Hercules & Aneas. Alteraquis, alter flummis”, ad fideva mißus. & Tibul. 2.el. 3.

x Corni

Corniger exequitur Veneris mandata, fuifque,
Quicquid in Enea fuerat mortale, repurgat
Et refpergit aquis: y pars optima reftitit illi.
Luftratum genitrix divino corpus odore
Unxit, & ambrofia cum dulci nectare mista
Contigit os,fecitque deum : quem turba Quirini
Nuncupat a indigetem,b temploque arifque recepit.

x Fluvii cur cornuti & tauriformes, vide lib. 9.

610 verf. 80. & lib. 14. verf. 895.

y Pars me lior, animą. Populus. Romanus.

Situs eft. inquit Livius lib. 1 quemcumque eum dici fas jufque eft, fuper Numicium fl. Jovem indigetem appellant Indigetes autem funt qui ex mortalibus indigenis in Deorum numerum relati funt, quafi in Diis agentes. vide quæ nos ad 12. lib. Æneid. 794. verf. Indige:em neam fcis ipfa. &c. & quæ Lil. Gyrald. primo Syntagmate de Diis. 6 Latini facellum tanquam Heroï dicaverunt, cum infriptione hujufinodi : Πατρὸς δεν χθονία, ὃς ποταμο Νομικόν ρεύμα Siz, Dionifias lib. 1.

Tyberinus in Tyberim Aventinus mons:
Pomona à pomis dicta, & Vertumni
varia Metamorphofis. F AB. 16.
"Nde fub Afcanii ditione binominis Alba

c Ceffit no vercæ Lavi

615 vium

nius five Ju-
lus, Albam
que condidit.
In hac Alba
norum regem
genealogia

620 diffentit à fe
nofter, in
quarto Pafto
rum, A No-
ftro Livius
1. lib. & Dia
nyfius. fuc-
ceffionem ves

Quo fatus antiquo tenait repetita Latinus
Nomina cum fceptro. Clarus fubit Alba Latino;
Epitus ex illo: poft hanc Capetufque, Capyfque;
Sed Capys ante fuit. regnum Tiberinus ab illis
Cepit,& in Thufci demerfus fluminis undis
Nomina fecit aqus. de quo Remulufque, feroxque
Acvota funt geniti: Romulus maturior annis
d Fulmineo periit imitator fulminis itu.
Fratre fuo fceptrum moderatior Acrota forti
Tradit Aventino: qui, quo regnarat, eodem
Monte jacet pofitus,tribuitque vocabula monti.
Jamque Palatina fummam Procagentis habebat
Rege fub hoc Pomona fuit, qua nulla Latinas
Inter e Hamadryadas coluit folertius hortos,
Nec fuit arborei ftudiofior altera fætus;
Uunde tenet nomen non fylvas illa, nec amnes ;
Rus amat, & ramos felicia poma ferentes.

625

:

ro breviter
fic capex.
Afcanius a.
Sylvius Pofte
humus Eneæ
filius. 3.

630 neas Sylvius
manfit enim
Sylvius poit
ea omnibus
cognomen 4.

Latinus. 5. Alba 6. Atis, feu Epitus 7. Capys. 8. Čapetus, feu Calpetus. 9. Tiberinus, 10.Romulus. 11. Agrippa, qui noftro Acrota, 12 Aventinus. 13 Procas. 14. Amulius Numitor. d Alter Salmonius, Qui flammas lovis & fonitus imita. tus Olympi ovτigovt vero interiit fulmine. Nymphas, quæ vero fint Hamadryades di&um ad 777. verf. lib. 8.

flautile, fal Nec jaculo gravis eft, f sed adunca dextera falce,
Levamos am. Qua modo luxuriem premit, & fpatiantia passim
putat, Felicio-Brachia compefeit, fisso modo cortice lignum
ves inferit.

Horat. 2.

Inferit, & fuccos g alieno praftat alumno,

pod. Infitio- Nec patitur fentire fitim, bibulaque recurvas docent Colu- Radicis fibras labentibusirrigat undis.

mum genera

635

mellas. lib. Hic amor,hoc ftudium.Veneris quoq's nulla cupido eft : de re ruftica Vim tamen hagreftum metuens, pomaria clandit lib. de arbo- Intus, & acceffus prohibet refugitque viriles. ribus. Palla-Quid non & Satyri faltatibus aptajuventus

II. cap. idem

dius in Februario, tit.

27. Plin. lib.

17. C. 74. Virgil. 10 Georgic. verf. 59.

Fecere, & pinn præcineti cornua i Panesa
Silenusque suis femper juvenilior annis,

641

k Quique deus fures vel falce, vol inguine terret,
Ut potirentur ca? Sed enim fuperabat amando 646
Hos quoque Vertumnus ; neque erat felicior illis.

& Miraturque O quoties habitu duri mefforis ariftas
Corbe tulit, verique fuit messoris imago!
Tempora fape gerens fæno religata recenti,
Defectum poterat gramen verfare videri.

novas frentes &non sua poma ibid. hVide quæ ad verf. 150.

verf. lib. 8. i.Al. Fauni.

lib. 1. & soo, Sape manu fimulos rigida portabat ; ut illum
Iuraffes feffos modo disjunxiffe juvencos.
Τι μεν ηλι
Falce data frendator erat, vitifque putator.
κία τῶν σας m Induerat fcalas,le&urum poma putares.
τύρων προή
κονίας ονομά
Miles erat gladio,pifcator arundine fumpta.
ZIVS Denique per multas aditum fibi fæpe figuras
Paufaniasia Repperit, ut caperet spectata gaudia forme.
Ille etiam picta redimitus tempora mitra,
Innitens baculo, pofitis per tempora canis,

Atticis. Ms.

Sylvanus

que.
k Priapus.
cujus fures

dexira coerce

ret,

650

655

660

Affimulavit anum, cultofque intravit in hertes,
Pomaque mirata eft, Tantoque potentior, inquitɔ

› Obfcano- | Omnibus es Nymphis, quas continet Albula ripis, que ruber por Salve virginei flos intemerate pudoris :

reans ab in

quine palus.

Horat. Serm. 1. lib. 8. Sat. /Qualis Deus fuerit Vertumnus, quæ nominis ratio, & in varias formas mutabilitas docet Propertius 3. lib. el. ́a, & ad eum Beroaldus & fo. Annius. vide & Lil. Gyrald. Syntagm. 4. nec non Baptifte Pii Annot. Pofter, c. 33. Ad anni vertentis varias vices refertur Vertumnus. Seu quia vertentis fructus percepimus anni, &c. Propertius ibid. m Sicubi fcalas attuliffet, arboribus eas admoturus. » Laborat hic locus, & in eo mulzi, necdum fanitati reftitutus convaluit. Mss. aliquot Ciofani, & ex noltris yous babent, tantoque peritior inquit. Sed verfus duo qui fequuntur omnibus es Nymphis & Salve virginei qui in vulgatis leguntur, in caftigatioribus edi tionibus Aldina, Nangeriana, Heinfiana, non admittuntur, ut qui in Vaticanis Mss. octo, aliifque quos citat Ciofanus, non compareant. Prior quidem in Ms. noftro non reperitur, utur bi pro nothis atque adulterinis ejiciantur, ali quid tamen mihi ad contextum & fenfum defiderari videtur.

Pan

« AnteriorContinua »