De Paue adi Servium in 2. ecloga Virg. Nat. 5.c.6. Lil. Comitem. 1. tagm. 15. couum de Sapientia vete rum Pan ve Natura. Alciati em blema 97. at que ad illud Claud. Mi Boem. 520 In quibus antra videt, qua multa nubila fylve. * Amarulentium, qua lingua notabatur. u Ecce fuper, afmagni H Diomedes ab be icgati responsa ferunt, &c. 11. Æneid. * Auxilia Biomedis Etoli. y claffem, qua latericaftro Æneæ naves in Nymphas. FA B. 12. Inc ubi legati rediere, negata ferentes 125 530 x Arma Etola fibi, Rutuli fine viribus illis Bella infaufta gerunt: multumque ab utraq; cruoris Parte datur.y Fert (ecce! ) avidas in z pinea Turnus Tecta faces: ignefque timent, quibus unda peper a cit. 536 Famque picem & ceras, alimentaq; cætera flamma rum adjun&b Nares. Ita epift. 19. Pi A mei tetigi Perque leves domitis invecta ¿ leonibus auras, quo pede texta Irrita facrilega jactas incendia dextra, ftro ufus Ca 540 ratis. magi- Turne, ait: Eripiam, nee me patiente cremabit 545 tullo in Nu-Ignis edax nemorum partes, & membra meorum. ptiis Pelei & Intonuit dicente dea, tonitrumque fecuti Thetidos, Pinea con Cum faliente graves ceciderunt grandine nimbt: jungens in Aeraque,& tumidum fubitis concurfibus aquor flexatexia cae Aftrai turbant, & eunt in pralia, fratres. a Piceum fert E quibus alma parens unius viribus ufa, rina. 550 fumida lumen Tode, commiftam Vulcanus ad afira favillam. 9. Æneid. 6 Adi. Virgil. lib. 9. Eneid. Tempore quo primum Phrygia formabat in Ita neas claffem, &c, Cymbala & tibiæ buxeæ, teftata Deam adeffe, fonuerunt. d Lib. 1o. v. 706. Venti, Aftreigigantis & Auroræ filii. Asenìw d' jug ávímug sixs xxgtigdí mus, &e. Heliodus in Theogoniz, f Stuppes fFunis quo navis litort alligatur, Græcis dicia 555 tur izisi & πείσμα. Latinis oras fStappe@prarumpit Phrygie retinacula puppis, Illas virgineis exercent lnfibus undas, ut Quintilia mus: Sublatæ funt ancho ræ, folvi time mus oram. 560 565 Gyrald. 1. de ARNOS in arce fuit Jumma, &c. Cybele apud Virgil. 9. n. v.85.lea 6 Non ignare mali ge & epigrammata in Naves 1. lib. Anthologie cap. 57. miferis navigantibus fuccurrere didicerunt: exceptis tantum Græcis, qui Troje hoftes. eftque trasfitio ad feq. fabulam, Navis Ulyffis in fcopulum. FA B. 13. Ladis adhuc Phrygiæ memores,odere Pelafgos, iQaa vetus Vultibus, & latis videre rigefcere k puppim Vultibus Alcinoi, faxumque increfcere ligno. $7 elt Ulyffes Ithaca, in qua mons Ne ritos, dux. kUlyffemè naufragio ebatantem hofpitio excepit Alcinous Phæacum rex: navique & comitatu in ftruxit, qua in Ithacam veheretur. Hanc navem Neptunus Polyphemisui vide dex in fcopulum mutavit. Homer. Ody. 13. lib. Ardea Turni civitas in avem. FAB. 14. Peserat in Nymphas 1 animata claffe marinas m Perftat; habetque n deos pars utraq; quodque deo-m Inftar, habent animos. nec jam detalia regna, Mutata in phai. Ai non audaci ceffit fiducia Turne ultro animos dillis vollit, atque incre, at ulivo;Trojanos hac monftra petunt, &c. 9. Aneidos. n Hæc Venerem. illa Junonem. Sat fatis Venerique datum, &c. funt & mea contra Fata mihi, &c. Turnus. 9. A« meid. 137. verf.j • Trojanus. Namque Ar. deam Rutu Jorum regni caput, inter feto Turno, acas incendit. Fru Bra funt Ser. Bella gerunt: tandemque Venus vicfricia nati Et fonus, & macies, & pallor, & omnia, captam vius & alii, Que deceant urbem, nomen quoque mansit ın illa qui hoc ad Urbis;& ipfa fuis deplangitur Ardea pennis. 585 Annibalem referunt. Trojani enim, aliique omnes Græcis Barbar! habiti, mox etiam Latinis. PAvis utut in auguriis præpetes dicantur felices aves, & quæ altius fubvolant. Agell. 1. 6. c. 6. Ut qui glo Aneas inter Deos Indigetes translatus. Amque deos omnes, ipfamque Æneia virtus ftus, cœlo bendus effet. rum regna, 590 roi femel vi- Fecit avum,quamvis parvum, des, optime namen. diffe Infero Dummodo des aliquod.r Satis eft finamabile regnum femel Stygia Afpexiffe femel, Stygio femel iße per amnes. aranfiffe.fupr. Alfenfere dei. t nec conjux regia vultus veri. 116. & Immotos tenuit; placatoque annuit are. Virg. Æn. 6. 596 vide quæ nos Tum pater, Eft is,ait, cælefti numine dignm : ad illa 6. - Quaque petis, pro quoq; petu,cape nata, quod optas, neid. Bis Sty-Fatus erat:gaudet gratefque agit illa parenti, 601 gios innare lacus, bisni Perque leves auras junctis invecta columbis, gra videre Tartara. Lege quse Litus adit Laurens, ubi tect̃us a›undine ferpit In freta flumineis vicina u Numicin undis. Agellius 1. 2. Hanc jubet Ænea quacunque obnoxia morti 605 cap. 6. atque Abluere, & tacito deferre fub aquora curfu. ejus compi Jator Macro bius lib. 6. cap. 7. t Annuebat & Juno ipfa. u Latii A. Æneæ terminus vitæ. Secundum inde prælium Latinis, Aae etiam ultimam operum mortalium fuir, inquit Livius lib, 1. Namque ibi pugnans cum flumine interiiffet, nec corpus ejus inveniretur, ad Deos migraffe credebatur. Dionyfius lib. 1. Juvenal Satyr. 11. Hercules & Aneas. Alteraquis, alter flummis”, ad fideva mißus. & Tibul. 2.el. 3. x Corni Corniger exequitur Veneris mandata, fuifque, x Fluvii cur cornuti & tauriformes, vide lib. 9. 610 verf. 80. & lib. 14. verf. 895. y Pars me lior, animą. Populus. Romanus. Situs eft. inquit Livius lib. 1 quemcumque eum dici fas jufque eft, fuper Numicium fl. Jovem indigetem appellant Indigetes autem funt qui ex mortalibus indigenis in Deorum numerum relati funt, quafi in Diis agentes. vide quæ nos ad 12. lib. Æneid. 794. verf. Indige:em neam fcis ipfa. &c. & quæ Lil. Gyrald. primo Syntagmate de Diis. 6 Latini facellum tanquam Heroï dicaverunt, cum infriptione hujufinodi : Πατρὸς δεν χθονία, ὃς ποταμο Νομικόν ρεύμα Siz, Dionifias lib. 1. Tyberinus in Tyberim Aventinus mons: c Ceffit no vercæ Lavi 615 vium nius five Ju- 620 diffentit à fe Quo fatus antiquo tenait repetita Latinus 625 : ro breviter 630 neas Sylvius Latinus. 5. Alba 6. Atis, feu Epitus 7. Capys. 8. Čapetus, feu Calpetus. 9. Tiberinus, 10.Romulus. 11. Agrippa, qui noftro Acrota, 12 Aventinus. 13 Procas. 14. Amulius Numitor. d Alter Salmonius, Qui flammas lovis & fonitus imita. tus Olympi ovτigovt vero interiit fulmine. Nymphas, quæ vero fint Hamadryades di&um ad 777. verf. lib. 8. flautile, fal Nec jaculo gravis eft, f sed adunca dextera falce, Horat. 2. Inferit, & fuccos g alieno praftat alumno, pod. Infitio- Nec patitur fentire fitim, bibulaque recurvas docent Colu- Radicis fibras labentibusirrigat undis. mum genera 635 mellas. lib. Hic amor,hoc ftudium.Veneris quoq's nulla cupido eft : de re ruftica Vim tamen hagreftum metuens, pomaria clandit lib. de arbo- Intus, & acceffus prohibet refugitque viriles. ribus. Palla-Quid non & Satyri faltatibus aptajuventus II. cap. idem dius in Februario, tit. 27. Plin. lib. 17. C. 74. Virgil. 10 Georgic. verf. 59. Fecere, & pinn præcineti cornua i Panesa 641 k Quique deus fures vel falce, vol inguine terret, & Miraturque O quoties habitu duri mefforis ariftas novas frentes &non sua poma ibid. hVide quæ ad verf. 150. verf. lib. 8. i.Al. Fauni. lib. 1. & soo, Sape manu fimulos rigida portabat ; ut illum Atticis. Ms. Sylvanus que. dexira coerce ret, 650 655 660 Affimulavit anum, cultofque intravit in hertes, › Obfcano- | Omnibus es Nymphis, quas continet Albula ripis, que ruber por Salve virginei flos intemerate pudoris : reans ab in quine palus. Horat. Serm. 1. lib. 8. Sat. /Qualis Deus fuerit Vertumnus, quæ nominis ratio, & in varias formas mutabilitas docet Propertius 3. lib. el. ́a, & ad eum Beroaldus & fo. Annius. vide & Lil. Gyrald. Syntagm. 4. nec non Baptifte Pii Annot. Pofter, c. 33. Ad anni vertentis varias vices refertur Vertumnus. Seu quia vertentis fructus percepimus anni, &c. Propertius ibid. m Sicubi fcalas attuliffet, arboribus eas admoturus. » Laborat hic locus, & in eo mulzi, necdum fanitati reftitutus convaluit. Mss. aliquot Ciofani, & ex noltris yous babent, tantoque peritior inquit. Sed verfus duo qui fequuntur omnibus es Nymphis & Salve virginei qui in vulgatis leguntur, in caftigatioribus edi tionibus Aldina, Nangeriana, Heinfiana, non admittuntur, ut qui in Vaticanis Mss. octo, aliifque quos citat Ciofanus, non compareant. Prior quidem in Ms. noftro non reperitur, utur bi pro nothis atque adulterinis ejiciantur, ali quid tamen mihi ad contextum & fenfum defiderari videtur. Pan |