VIII. 329 Vincitur Aegypfos ; testata que tempus in omne

Sint tua, Veltalis , carmine facta meo.

10

IS

Li itera sera quidem , ftudiis exculte Süilli,

Huc tua peruenit, sed mihi grata tamen:
Qua, pia si possit Superos lenire rogando

Gratia , laturum te mihi dicis opem.
Vt iam nil praeftes, animi sum factus amici

Debitor ; et meritum, velle iuuare , voco.
Impetus iste tuus longum modo duret in aeuum;

Neue malis pietas sit tua lassa meis.
Ius aliquod faciunt adfinia vincula nobis,

Quae semper maneant illabefacta precor.
Nam tibi quae coniux , eadem mihi filia paene est :

Et quae te generum, me vocat illa virum.
Hei mihi, fi lectis vultum tu versibus istis

Ducis, et adfinem te pudet efTe meum ! At nihil hic dignum poteris reperire pudore,

Praeter Fortunam , quae mihi caeca fuit. Si genus excutias ; Equites , ab origine prima,

Vsque per innumeros inueniemur quos :
Siue velis , qui fint, mores inquirere noftros;

Errorem misero detrahe, labe carenta
Tu modo, fi quid agi sperabis pofse precando,

Quos colis, exora fupplice voce deos.
Di tibi funt Caesar iuuenis. tua numina placa.

Hac certe nulla est notior ara tibi.
Non finit illa fui vanas antistitis vmquam

Effe preces. noftris hinc pete rebus opem. Quamlibet exigua fi nos ea iuuerit aura,

Obruta de mediis cymba resurget aquis.
Tunc ego tura feram rapidis follemnia flammis;

Et, valeant quantum numina , testis ero.
Nec tibi de Pario ftatuam, Germanice, templuna

Marmore. carpfit opes illa ruina meas.
Templa domus vobis faciant vrbesque beatae:

20

25

30

35

40

45

50

Naso suis opibus, carmine, gratus erit.
Parua quidem fateor pro magnis munera reddi,

Cum pro concessa verba salute damus.
Sed qui, quam potuit, dat maxima, gratus abunde eft ;

Et finem pietas contigit illa suum.
Nec, quae de parua dis pauper lihat acerra,

Tura minus, grandi quam data lance, valent.
Agnaque tam lactens, quam gramine pasta Falisco

Vi&tima, Tarpeios inficit ifta focos.
Nec tamen, officio vatum per carmina facto,

Principibus res eft gratior vlla viris.
Carmina veftrarum peragunt praeconia laudum :

Neue sit actorum fama caduca cauent.
Carmine fit viuax virtus ; expersque fepulcri,

Notitiam ferae pofteritatis habet.
Tabida consumit ferrum lapidemque vetuftas ;

Nullaque res maius tempore robur habet.
Scripta ferunt annos : fcriptis Agamemnona nofti ;

Et quisquis contra, vel fimul, arma tulit.
Quis Thebas septemque Duces fine carmine noffet ,

Et quidquid poft haec, quidquid et ante fuit ?
Dî quoque carminibus (si fas est dicere) fiunt:

Tantaque maieftas ore canentis eget. Sic Chaos, ex illa naturae mole prioris,

Digestum partes scimus habere fuas : Sic adfectantes coelestia regna Gigantas ,

Ad Styga nimbifero vindicis igne datos.
Sic victor laudem fuperatis Liber ab Indis,

Alcides capta traxit ab Dechalia.
Et modo, Caesar, Auum, quem virtus addidit aftris,

Sacrarunt aliqua carmina parte tuum.
Si quid adhuc igitur viui, Germanice, noftro

Reftat in ingenio, feruiet omne tibi.
Non potes officium vatis contemnere vates :

Iudicio pretium res habet ista tuo.
Quod nisi te numen tantum ad maiora vocasset,

Gloria Piëridum summa futurus eras.

1

60

65

70

Sed

Sed dare materiam nobis , quam carmina, maius:

Nec tamen ex toto deserere illa potes.
Nam modo bella geris, numeris modo verba coërces,

Quodque aliis opus elt , hoc tibi ludus erit.
Vtque nec ad citharam, nec ad arcum segnis Apollo est; 75

Sed venit ad sacras neruus vterque manus ;
Sic tibi nec docti, nec desunt principis artes :

Mixta fed eft animo cum Ioue Musa tuo.
Quae quoniam nec nos vnda fubmouit ab illa,
Vngula Gorgonei quam caua fecit equi;

80 Profit, opemque ferat communia facra tueri:

Atque isdem Itudiis imposuisse manum.
Litora pellitis nimium subiecta Corallis

Vt tandem faeuos effugiamque Getas,
Cląusaque si misero patria eft, vt ponar in vllo,

Qui minus Ausonia distet ab vrbe , loco.
Vnde tuas poffim laudes celebrare recentes,

Magnaque quam minima facta referre mora.
Tangat vt hoc votum coeleftia, care Süilli,

Nunina, pro focero paene precare tuo.

85

EPISTOLA IX. Graecino.
Vnde licet, non vnde iuuat, Graecine, falutem

Mittit ab Euxinis hanc tibi Naso vadis.
Millaque dî faciant Auroram occurrat ad illam,

Bis senos fasces quae tibi prima dabit.
Vt, quoniam fine me tanges Capitolia Conful,

Et fiam turbae pars ego nulla tuae,
In domini fubeat partes, et praeftet amici

Officium iuffo litera noftra die.
Atque ego fi fatis genitus melioribus essem,

Et mea sincero curreret axe rota;
Quo nunc nostra manus per fcriptum fungitur, effet

Lingua falutandi munere functa tui.
Gratatusque darem cum dulcibus oscula verbis :

Nec minus ille meus, quam tuus, effet honor.
Illa (confiteor) fic eflem luce superbus,

10

IS

25

30

Vt caperet faftus vix domus vlla meos.
Dumque latus fanéti cingit tibi turba Senatus,

Consulis ante pedes ire viderer Eques.
Et quamquam cuperem femper tibi proximus efle,

Gauderem lateri non habuiffe locum.
Nec querulus, turba quamuis eliderer, esfem :

Sed foret a populo tum mihi dulce premi.
Prospicerem gaudens, quantus foret agminis ordo,

Densaque quam longum turba teneret iter. Quoque magis nôris, quam me vulgaria tanganto

Spectarem, qualis purpura te tegeret. Signa quoque in sella nofsem formata curuli;

Et totum Numidae fculptile dentis opus,
At cum Tarpeias esses deductus in arces,

Dum caderet iussu victima sacra tuo ;
Me quoque secreto grates fibi magnus agentem

Audisset, media qui sedet aede, Deus.
Turaque mente magis plena, quam lance, dedissem

Ter quater, imperii laetus honore tui.
Hîc ego praefentes inter numerarer amicos;

Mitia ius vrbis fi niodo fata darent.
Quaeque mihi sola capitur nunc mente voluptas,

Tunc oculis etiam percipienda foret.
Non ita coelitibus visum est , et forsitan aequis:

Nam quid me poenae cauffa negata iuuet?
Mente tamen, quae fola loco non exsulat, vtar :

Praetextam, fasces adspiciamque tuos.
Haec modo te populo reddentem iura videbit ;

Et se secretis finget adeffe locis.
Nunc longi reditus hastae fupponere luftri

Cernet, et exacta cuncta locare fide.
Nunc facere in medio facundum verba Senatu,

Publica quaerentem quid petat vtilitas.
Nunc, pro Caesaribus, Superis decernere grates ;

Albaue opimorum colla ferire boum.
Atque vtinam , cum iam fueris potiora precatus,

Vt mihi placetur numinis ira, roges !

35

45

50

Surgat 60

65

. EX PONTO LIB. IV. EP. IX. 333 Surgat ad hanc vocem plena pius ignis ab ara ;

Detque bonum voto lucidus omen apex. Interea, qua parte licet, ne cuncta queramur,

55 Hic quoque te festum Consule tempus agam. Altera laetitiae, nec cedens cauffa priori,

SuccefTor tanti frater honoris, erit.
Nam tibi finitum suinmo, Graecine, Decembri

Imperium, lani suscipit ille die.
Quaeque eft in vobis pietas, alterna feretis

Gaudia , tu fratris fafcibus, ille tuis.
Sic tu bis fueris Consul, bis Consul et ille ;

Inque domo bimus conspicietur honor.
Qui quamquam est ingens, et nullum Martia fummo

Altius imperium Confule Roma videt;
Multiplicat tamen hunc grauitas auctoris honorem :

Et maieftatem res data dantis habet. Iudiciis igitur liceat Flaccoque, tibique, Talibus Augusti tempus in omne frui.

70 Vt tamen a rerum cura propiore vacabit;

Vota precor votis addite vestra meis.
Et, fi quem dabit aura finum, laxate rudentes;

Exeat e Stygiis vt mea nauis aquis.
Praefuit his, Graecine, locis modo Flaccus; et illo

75 Ripa ferox Iftri fub duce tuta fuit. Hic tenuit Mysas gentes in pace fideli:

Hic arcu fifos terruit ense Getas.
Hic raptain Trofmin celeri virtute recepit,
Infecitque fero fanguine Danubium.

80 Quaere loci faciem, Scythicique incommoda coeli ;

Et quam vicino terrear hofte , roga. Sintne litae tenues ferpentis felle fagittae :

Fiat an humanum vi&tima dira caput. Mentiar, an coëat duratus frigore pontus;

85 Et teneat glacies iugera multa freti. Haec vbi narrarit, quae fit mea fama , require ;

Quoque modo peragam tempora dura, roga. Nec sumus hic odio, nec fcilicet efle meremur :

Nec