Aequoreas rauco gutture potat aquas. Triftia per vacuos horrent abfinthia campos, Conueniensque fuo meffis amara loco. Adde metus, et quod murus pulfatur ab hofte; Tinctaque mortifera tabe fagitta madet. Quod procul haec regio eft, et ab omni deuia curfu: Nec pede quo quisquam, nec rate, tutus eat. Altera fi nobis vsque rogatur humus. 25 Non igitur mirum, finem quaerentibus horum 30 Te magis eft mirum non hoc euincere, coniux; Quid facias, quaeris? quaeras hoc fcilicet ipfum; Velle parum eft: cupias, vt re potiaris, oportet; 35 Velle reor multos. quis enim mihi tam fit iniquus, Pectore te toto, cunctisque incumbere neruis, Et niti pro me notte dieque decet. 40 Vtque iuuent alii, tu debes vincere amicos, Vxor; et ad partes prima venire tuas. Hanc caue degeneres. vt fint praeconia noftra Magna tibi impofita eft noftris perfona libellis : Vera vide; Famae quo tuearis opus. 45 Vt nihil ipfe querar; tacito me Fama queretur, Expofuit mea me populo Fortuna videndum; Et plus notitiae, quam fuit ante, dedit. 50 Notior eft factus Capaneus a fulminis i&tu: Si minus erraffet, notus minus effet Vlixes; Magna Philoctetae vulnere fama fuo eft. Nec te nefciri patitur mea pagina, qua non Inferius Coa Battide nomen habes. 55 Quidquid ages igitur, magna fpectabere fcena: Et pia non paruis teftibus vxor eris. Quae legit has laudes, an mereare, rogat. Sic tua non paucae carpere facta volent. 60 Quare, tu praefta, ne liuor dicere poffit; 65 Haec eft pro miferi lenta falute viri. Cumque ego deficiam, nec poffim ducere currum; 70% Fac tu fuftineas debile fola iugum. Ad medicum fpecto, venis fugientibus, aeger: Non magis officiis, quam probitate, colas. Non poterit credi Marcia culta tibi. Debetur meritis gratia nulla meis. Redditur illa quidem grandi cum foenore nobis, fi cupiat laedere, liuor habet. Nec te, Sed tamen hoc factis adiunge prioribus vnum; Pro noftris vt fis ambitiofa malis. Vt minus infesta iaceam regione, labora: Clauda nec officii pars erit vlla tui. Magna peto, fed non tamen inuidiofa roganti. Nec mihi fuccenfe, toties fi carmine noftro, 75 80 85 Quod facis, vt facias, teque imitere, rogo. 90 Fortibus adfueuit tubicen prodeffe; fuoque Dux bene pugnantes incitat ore viros. Nota tua eft probitas, teftataque tempus in omne : 95 Aut Aut excifa leui pelta gerenda manu. Numen adorandum eft; non vt mihi fiat amicum, Sed fit vt iratum, quam fuit ante, minus. Hac potes, aut nulla, parte mouere deos. 100 Vtque meae res funt; omni (puto) tempore flebis. Has Fortuna tibi noftra miniftrat opes. Si mea mors redimenda tua (quod abominor) effet: 105 Aemula Penelopes fieres, fi fraude pudica Inftantes velles fallere nupta procos. Si comes exftin&ti manes fequerere mariti, Effet dux facti Laodamia tui. 110 Iphias ante oculos tibi erat ponenda, volenti Corpus in accenfos mittere forte rogos. Morte nihil opus eft, nil Icariotide tela. Caefaris at coniux ore precanda tuo. Quae praeftat virtute fua, ne prifca vetuftas Laude pudicitiae faccula noftra premat. 115 Quae Veneris formam, mores Iunonis habendo, Sola eft coelefti digna reperta toro. Quid trepidas? quid adire times? non impia Progne, 120 Nec nurus Aegypti, nec faeua Agamemnonis vxor; Scyllaue, quae Siculas inguine terret aquas: Telegoniue parens vertendis nata figuris ; Nexaue nodofas angue Medusa comas. Femina fed Princeps, in qua Fortuna videre Exeat aduerfa ne tua nauis aqua. Ipfaque non omni tempore fana patent. 125 130 Cum Cum ftatus Vrbis erit, qualem nunc auguror effe, Et nullus populi contrahet ora dolor; Cum domus Augufti, Capitoli more colenda, Laetae (quod eft, et fit) plenaque pacis erit; Tum tibi Dî faciant adeundi copia fiat, Profectura aliquid tum tua verba puta. Si quid aget maius, differ tua coepta; caueque Per rerum turbam tu quoque oportet eas. 135 140 145 Fac fis perfonae, quam tueare memor. Tum lacrimis demenda mora eft: fubmiffaque terrae 150 Plura quidem fubeunt: fed iam turbata timore Haec quoque vix poteris ore tremente loqui. Te maieftatem pertinuiffe fuam. Interdum lacrimae pondera vocis habent. Horaque conueniens, aufpiciumque fauens. Tura fer ad magnos vinaque pura Deos. Quam EPISTOLA II. Cottae. uam legis a nobis miffam tibi, Cotta, falutem. 155 160 165 Nam Namque meis fofpes multum cruciatibus aufers; Vtque fit e nobis pars bona falua, facis. Tu lacerae remanes anchora fola rati. Cumque labent alii, iactataque vela relinquant; 5 Grata tua eft igitur pietas. ignofcimus illis, Qui cum Fortuna terga dedere fugae. Cum feriant vnum, non vnum fulmina terrent: Sollicito vacuus fit locus ille metu. Quis non e timidis aegri contagia vitat, Vicinum metuens ne trahat inde malum? Me quoque amicorum nimio terrore metuque, Non odio, quidam deftituere mei. Non illis pietas, non officiofa voluntas Defuit; aduerfos extimuere Deos. Vtque magis cauti poffunt timidique videri, Sic adpellari non meruere mali. At meus excufat caros ita candor amicos; Vtque habeant de me crimina nulla, fauet. Sint hac contenti venia, fignentque licebit, Purgari factum me quoque tefte fuum. Pars eftis pauci potior, qui rebus in artis Ferre mihi nullam turpe putaftis opem. Tunc igitur meriti morietur gratia veftri, Cum cinis abfumto corpore factus ero. Fallar, et illa meae fuperabit tempora vitae. Si tamen a memori pofteritate legar. Corpora debentur maeftis exfanguia buftis: Effugiunt fructos nomen honorque rogos. Occidit et Thefeus, et qui comitauit Oreften, Vos etiam feri laudabunt faepe nepotes; 35 Claraque erit fcriptis gloria yeftra meis. Hic quoque Sauromatae iam vos nouere, Getaeque: Cumque ego de veftra nuper probitate referrem, (Nam |