Omnibus vnca cibis aera fubeffe putat. Saepe canem longe vifum fugit agna, lupumque Sic ego Fortunae telis confixus iniquis, Pectore concipio nil, nifi trifte, meo. Iam mihi fata liquet coeptos feruantia curfus Per fibi confuetas femper itura vias. Obferuare Deos, ne quid mihi cedat amice; Verbaque Fortunae vix puto poffe dari. Eft illi curae me perdere, quaeque folebat Effe leuis, conftans et bene certa nocet. Crede mihi, fi fum veri tibi cognitus oris, Nec fraus in noftris cafibus effe poteft; Cinyphiae fegetis citius numerabis ariftas, Altaque quam multis floreat Hybla thymis: Et quot aues motis nitantur in aëra pennis; Quotque natent pifces aequore, certus eris: Quam tibi noftrorum ftatuatur fumma laborum, Quos ego fum terra, quos ego paffus aqua. Nulla Getis toto gens eft truculentior orbe: Sed tamen hi noftris ingemuere malis. Quae tibi fi memori coner perfcribere verfu, Non igitur vereor, quod te rear effe verendum, 35 Cuius amor nobis pignora mille dedit: Sed quia res timida eft omnis mifer; et quia longo Iam dolor in morem venit meus: vtque caducis Sic ego continuo Fortunae vulneror ictu : Percuffu crebro faxa cauantur aquis; Vixque habet in nobis iam noua plaga locum. 40 Nec magis adfiduo vomer tenuatur ab vsu, 45 T Arti Artibus ingenuis quaefita eft gloria multis: Infelix perii dotibus ipfe meis. Vita prior vitio caret, et fine labe peracta: Auxilii mifero nil tulit illa mihi. Culpa grauis precibus donatur faepe fuorum : Omnis pro nobis gratia muta fuit. 50 Adiuuat in duris alios praefentia rebus: Obruit hoc abfens vasta procella caput. Quae non horruerint tacitam quoque Caefaris iram? 55 Addita funt poenis afpera verba meis. Fit fuga temporibus leuior: proiectus in aequor Saepe folent hiemem placidam fentire carinae : 60 Non Ithacae puppi faeuior vnda fuit. Recta fides comitum poterat nala tanta leuare: Terra fub ambobus non iacet vlla polis. Eft aliquid patriis vicinum finibus effe: Vltima me tellus, vltimus orbis habet. Eft in aqua dulci non iuuidiofa voluptas: At flecti neruos fi patiare, cadet. Spes quoque, poffe mora mitefcere Principis iram, Nec vos parua datis pauci folatia nobis, Quorum fpectata eft per mala noftra fides. Coepta tene, quaefo; nec in aequore defere nauem : Meque fimul ferua, iudiciumque tuum, 65 70 75 ΕΡΙ EPISTOLA VIII. Maximo Cottae. Redditus eft nobis Caefar cum Caefare nuper, Quos mihi mififti, Maxime Cotta, Deos. Quod, fuerat pretium cum rude, numen erit. Coelitibus miffis noftra fub ora tribus. Eft aliquid fpectare Deos, et adeffe putare, Caefareos video vultus, velut ante videbam: Vix huius voti fpes fuit vlla mihi. ΙΟ Vtque falutabam, numen coelefte faluto. 15 Quod reduci tribuas, nil (puto) maius habes. Quid noftris oculis, nifi fola Palatia defunt? Qui locus, ablato Caefare, vilis erit. Hunc ego cum fpe&tem, videor mihi cernere Romam. 20 Fallor? an irati mihi funt in imagine vultus; Toruaque nefcio quid forma minantis habet? Parce, vir immenfo maior virtutibus orbe, Parce, precor, faecli decus indelebile noftri ; 25 Terrarum dominum quem fua cura facit. T 2 ૩૦ 35 Da. Et tua, Daque, procul Scythico qui fit ab hofte, locum. Tu quoque, conueniens ingenti nupta marito, Sic tibi vir fofpes, fic fint cum prole nepotes, Cumque bonis nuribus quas peperere nurus. Sic, quem dira tibi rapuit Germania, Drufus Pars fuerit partus fola caduca tui. Sic tibi Marte fuo, fraterni funeris vltor, Purpureus niueis filius inftet equis. 45 50 Adnuite ô timidis mitiffima numina votis. Praefentes aliquid profit habere Deos. Caefaris aduentu tota gladiator arena Exit; et auxilium non leue vultus habet. Nos quoque veftra iuuet quod, qua licet, ora videmus: Felices illi, qui non fimulacra, fed ipfos, Quique Deum coram corpora vera vident. Denique, quae mecum eft, et erit fine fine, cauete, Nam caput e noftra citius ceruice recedet, Et patiar foffis lumen abire genis: Quam caream raptis, ô publica numina, vobis; Vos eritis noftrae portus et ara fugae. Vos ego complectar, Geticis fi cingar ab armis: Vosque meas Aquilas, vos mea figna fequar, Aut ego me fallo, nimiaque cupidine ludor : Nam minus et minus eft facies in imagine triftis; Vifaque funt dictis adnuere ora meis. Vera, precor, fiant timidae praefagia mentis : 75 Regia progenies, cui nobilitatis origo Nomen in Eumolpi peruenit vsque, Coty; Me tibi finitimi parte iacere foli; Quamque potes profugo (nam potes) adfer opem. Me Fortuna tibi (de qua ne conquerar, hoc eft) Regia (crede mihi) res eft, fuccurrere lapfis : Conuenit et tanto, quantus es ipfe, viro. A Superis ortae nobilitatis opus. IS Hoc tibi et Eumolpus, generis clariffimus auctor, 20 Hoc tecum commune Deo: quod vterque rogati Supplicibus veftris ferre foletis opem. Nam quid erit, folito quare dignemur honore Numina, fi demas velle inuare Deos? Iuppiter oranti furdas praebeat aures; Victima pro templo cur cadat icta Iouis? Si pacem nullam Pontus; mihi praeftet eunti, Vana laborantis fi fallat vota coloni, Accipiat grauidae cur fuis exta Ceres? Nec dabit intonfo iugulum caper hoftia Baccho, T3 25 30 Mufta |