Quamue malis aliam quaerere coner opem? Siue locum fpecto; locus eft inamabilis; et quo Effe nihil toto triftius orbe potest. Siue homines; vix funt homines hoc nomine digni: Quamque lupi, faeuae plus feritatis habent. Non metuunt leges, fed cedit viribus aequum; Victaque pugnaci iura fub ense iacent. Pellibus et laxis arcent male frigora braccis ; Oraque funt longis horrida tecta comis. In paucis remanent Graiae veftigia linguae: Haec quoque iam Getico barbara facta fono 45 50 $5 En pudet, et fateor; iam defuetudine longa Vix fubeunt ipfi verba Latina mihi. Nec dubito, quin fint et in hoc non pauca libello 60 Ne tamen Aufoniae perdam commercia linguae; Ipfe loquor mecum, defuetaque verba retracto; Sic animum tempusque traho: meque ipfe reduco 65 A contemplatu, fubmoueoque, mali. Carminibus quaero miferarum obliuia rerum. VIII. ELEGIA on adeo cecidi, quamuis deiectus, vt infra Non Te quoque fim: inferius quo nihil effe poteft. Nec mala te reddunt mitem placidumue iacenti Numen, et exofae verba fuperba Deae? Exiget ah dignas vltrix Rhamnufia poenas! Impofito calcas quid mea fata pede? Vidi ego naufragiumque, viros et in aequore mergi : Vilia qui quondam miferis alimenta negarat, Nunc mendicato pafcitur ipfe cibo. Paffibus ambiguis Fortuna volubilis errat, Sed modo laeta fauet, vultus modo fumit acerbos; Flammaque de ftipula noftra breuisque fuit. Non eft placandi fpes mihi nulla Dei. Vel quia peccaui citra fcelus; vtque pudore Non caret, inuidia fic mea culpa caret: Vel quia nil ingens ad finem Solis ab ortu, Illo, cui paret, mitius orbis habet. Molle cor ad timidas fic habet ille preces. Inuenies nitidum faepius iffe diem. Reftitui quondam me quoque poffe puta. Poffe puta fieri, lenito Principe, vultus Vt videas media triftis in Vrbe meos: Vtque ego te videam caufsa grauiore fugatum. Haec funt a primis proxima vota mihi. ELEGIA IX. O tua fi fineres in nostris nomina poni Carminibus; pofitus quam mihi faepe fores! Te folum meriti canerem memor; inque libellis Creuiffet fine te pagina nulla meis. Quid tibi deberem tota fciretur in Vrbe: Q 3 Exful in amifsa fi. tamen Vrbe legor. Hic tibi feruato vate maneret honor. Cumque perhorruerit cafus pars maxima noftros; Nec dederit nanti per freta faeua manum; Seminecem Stygia reuocafti folus ab vnda. 10 Hoc quoque quod memores poffumus effe, tuum eft. 20 Dî tibi fe tribuant cum Caefare femper amicos: Haec meus argutis, fi tu paterere, libellis Non potuit votum plenius effe meum. Poneret in multa luce videnda labor. Se quoque nunc, quamuis eft iuffa quiefcere, quin te 25 Nominet inuitum, vix mea Mufa tenet. Vtque canem pauidae nactum vestigia ceruae Luftantem fruftra copula dura tenet. Vtque fores nondum referati carceris acer Nunc pede, nunc ipsa fronte, laceffit equus; 30 Sic mea, lege data vincta atque inclufa, Thalia Ne tamen officio memoris laedaris amici, Parebo iuffis (parce timere) tuis, At non parerem, nifi fi meminiffe putares. Hoc quod non prohibet vox tua; gratus ero. Dumque (quod o breue fit!) lumen folare videbo! Seruiet officio fpiritus ifte tuo,. ELEGIA X. Vt fumus in Ponto, ter frigore conftitit Ifter: Facta eft Euxini dura ter vnda maris. 35 At At mihi iam videor patria procul effe tot annis, Dardana quot Graio Troia fub hofte fuit. Et peragit lentis paffibus annus iter. Efficit anguftos nec mihi bruma dies. Cumque meis curis omnia longa facit. Et Scythici vere terra finiftra freti. Quae fibi non rapto vivere turpe putant. Nil extra tutum eft. tumulus defenditur aegre Moenibus exiguis, ingenioque loci. Cnm minime credas; vt aues, denfiffimus hoftis Saepe intra muros claufis venientia portis Per medias legibus noxia tela vias. Eft igitur rarus, qui rus colere audeat : isque Proque lupo pauidae bella verentur oues. 10 IS 20 25 . Barbarus et tecti plus quoque parte tenet. 30 Quos vt non timeas, poffis odiffe videndo Pellibus et longa tempora tecta coma. Hos quoque, qui geniti Graia creduntur ab vrbe, Exercent illi fociae commercia linguae. Per geftum res eft fignificanda mihi. 35 Barbarus hic ego fum; quia non intelligor vlli: Meque palam de me tuto mala faepe loquuntur : Q4 Forfitan Forfitan obiiciunt exfiliumque mihi. Vtque fit, in me aliquid, fi quid dicentibus illis Abnuerim, quoties adnuerimque, putant. Adde, quod iniuftum rigido ius dicitur ense: Dantur et in medio vulnera faepe foro. 40 O duram Lachefin, quae tam graue fidus habenti 45 Quod patriae vultu, veftroque caremus, amici; Non merui tali forfitan effe loco. Quid loquor ah demens? ipfam quoque perdere vitam Caefaris offenfo numine dignus eram. Quod te nefcio quis per iurgia dixerit effe Exfulis vxorem, litera quefta tua eft. Indolui; non tam mea quod fortuna male audit, Qui iam confueui fortiter effe mifer: Quam quia, cui minime vellem, fim cauffa pudoris ; Teque rear noftris erubuiffe malis. Perfer, et obdura. multo grauiora tulisti, Cum me furripuit Principis ira tibi. 50 Fallitur ifte tamen, quo iudice nominor exful. Mollior eft culpam poena fecuta meam. 10 Maxima poena mihi eft, ipfum offendiffe; priusque Veniffet mallem funeris hora mihi. Quaffa tamen noftra eft, non fracta, nec obruta puppis: Vtque caret portu; fic tamen exftat aquis. Nec vitam, nec opes, nec ius mihi ciuis ademit, Quae merui vitio perdere cuncta meo. Sed quia peccato facinus non adfuit illi, Nil nifi me patriis iuffit abeffe focis. Caefareum numen, fic mihi, mite fuit. Vtque aliis, numerum quorum comprendere non eft, Ipfe relegati, non exfulis, vtitur in me Nomine: tuta fuo iudice cauffa mea eft. 20 |