Te tamen, 0, fi quid credis mihi carior, ille,
Omnibus, in toto pectore femper habet.
Teque Menoetiaden, te qui comitauit Oreften,

Te vocat Aegiden, Euryalumque fuum.
Nec patriam magis ille fuam defiderat, et quae
Plurima cum patria fentit abeffe fua;
Quam vultus, oculosque tuos, o dulcior illo

Melle, quod in ceris Attica ponit apis!
Saepe etiam maerens tempus reminifcitur illud,
Quod non praeuentum morte fuiffe dolet.

Cumque alii fugerent fubitae contagia cladis,

Nec vellent ictae limen adire domus ;
Te fibi cum paucis meminit manfiffe fidelem:
Si paucos aliquis tresue duosue vocat.

Se minus aduerfis indoluiffe fuis.

25

30

35

Quamuis attonitus, fenfit tamen omnia: nec te

Fac modo conftanter profugum tueare. quod ille,
Qui bene te nouit, non rogat; ipfa rogo.

50

V.

A

ELEGIA

nnuus adfuetum Dominae natalis honorem Exigit. ite manus ad pia facra meae.

Sic quondam feftum Laërtius egerit heros

Forfan in extremo coniugis orbe diem. Lingua fauens adfit, longorum oblita malorum : Quae (puto) dedidicit iam bona verba loquí. Quaeque femel toto veftis mihi fumitur anno,

Sumatur

Sumatur fatis difcolor alba meis.

Araque gramineo viridis de cefpite fiat;

Et velet tepidos nexa corona focos.

Da mihi tura, puer, pingues facientia flammas,
Quodque pio fufum ftridat in igne merum.
Optime natalis, quamuis procul abfumus,

opto

Candidus huc venias, diffimilisque meo.
Sique quod inftabat dominae miferabile vulnus,
Sit perfuncta meis tempus in omne malis.
Quaeque graui nuper plus quam quaffata procella est,
Quod fupereft, tutum per mare nauis eat.
Illa domo, nataque fua, patriaque fruatur:
Erepta haec vni fit fatis effe mihi.

Quatenus et non eft in caro coniuge felix,

Pars vitae trifti cetera nube vacet.

Viuat, ametque virum, quoniam fic cogitur, abfens:

Confummetque annos; fed diuturna, fuos.

Adiicerem et noftros: fed ne contagia fati

Corrumpant timeo, quos agit ipfa, mei.

Nil homini certum eft, fieri quis poffe putaret,
Vt facerem in mediis haec ego facra Getis?
Adfpice vt aura tamen fumos e ture coortos

In partes Italas, et loca dextra, ferat.
Senfus ineft igitur nebulis, quas exigit ignis :

10

15

20

25

30

Hoc (memini) quondam fieri non poffe loquebar:
Et me Battiades iudice falfus erat.

Omnia nunc credo, cum tu non ftultus ab arcto

Terga vapor dederis, Aufoniamque petas. Haec igitur lux eft: quae fi non orta fuiflet,

40

Nulla fuit mifero fefta videnda mihi.

Edidit haec mores illis heroïfin aequos,

Quis erat Eëtion Icariusque pater,

Nata

Nata pudicitia eft, mores probitasque, fidesque:
At non funt ifta gaudia nata die.

Sed labor, et curae, fortunaque moribus impar :
Iuftaque de viduo paene querela toro.
Scilicet aduerfis probitas exercita rebus
Trifti materiam tempore laudis habet.
Si nihil infefti durus vidiffet Vlixes;

Penelope felix, fed fine laude, foret.
Victor Echionias fi vir penetraffet in arces,
Forfitan Euadnen vix fua noffet humus.
Cum Pelia tot fint genitae? cur nobilis vna eft?
Nupta fuit mifero nempe quod vna viro.
Effice, vt Iliacas tangat prior alter arenas;
Laodamia nihil cur referatur erit.

Et tua, quod mallem, pietas ignota maneret,
Impleffent venti fi mea vela fui.

Di tamen, et Caefar Dîs acceffure, fed olim,
Aequarint Pylios cum tua fata dies;

Non mihi, qui poenam fateor meruiffe, fed illi
Parcite, quae nullo digna dolore dolet.

ELEGIA VI.

Tu quoque noftrarum quondam fiducia rerum,
Qui mihi confugium, qui mihi portus eras;
Tu modo fufcepti cauffam dimittis amici,

Officiique pium tam cito ponis onus?

Sarcina fum, fateor; quam fi tu tempore duro
Depofiturus eras, non fubeunda fuit.
Fluctibus in mediis nauem, Palinure, relinquis?
Ne fuge; neue tua fit minor arte fides.
Numquid Achilleos inter fera proelia fidi

Deferuit leuitas Automedontis equos?
Quem femel excepit, numquid Podalirius aegro
Promiffam medicae non tulit artis opem ?
Turpius eiicitur, quam non admittitur, hofpes,

Quae patuit, dextrae firma fit ara meae.
Nil, nifi me folum, primo tutatus es: at nunc

P. Quid. Naf. Opera. Tom. III.

Q

Me

Me pariter ferua, iudiciumque tuum.

Si modo non aliqua eft in me noua culpa: tuamque

Mutarunt fubito crimina noftra fidem.

Spiritus hic, Scythica quem non bene ducimus aura.

Quod cupio, membris exeat ante meis;
Quam tua delicto ftringantur pectora noftro;
Et videar merito vilior effe tibi.
Non adeo toti fatis vrguemur iniquis,

Vt mea fit longis mens quoque mota malis.
Finge tamen motam; quoties Agamemnone natum
Dixiffe in Pyladen verba proterua putas?
Nec procul a vero eft, quod vel pulfarit amicum;
Manfit in officiis non minus ille fuis.

Hoc eft cum miferis folum commune beatis,

20

25

Ambobus tribui quod folet obfequium.

30

Ceditur et caecis, et quos praetexta verendos,

Virgaque cum verbis imperiofa facit.

Si mihi non parcis, fortunae parcere debes.
Non habet in nobis vllius ira locum.

Elige noftrorum minimum de parte laborum:

35

Ifto, quo reris, grandius illud erit.

Quam multa madidae celebrantur arundine foffae,

Florida quam multas Hybla tuetur apes;

Quam multae gracili terrena fub horrea ferre
Limite formicae grana reperta folent;

40

Tam me circumftant denforum turba malorum.
Crede mihi; vero eft noftra querela minor.

His qui contentus non eft; in litus arenas,

In fegetem fpicas, in mare fundat aquas. Intempeftiuos igitur compefce timores,

Vela nec in medio defere noftra mari.

ELEGIA VII.

uam legis, ex illa tibi venit epiftola terra,

Quam

Latus vbi aequoreis additur Ifter aquis.

Si tibi contingit cum dulci vita falute;

Candida Fortunae pars manet vna meae.

45

Scilicet,

Scilicet, vt femper, quid agam, cariffime, quaeris:
Quamuis hoc vel me fcire tacente potes.

Sum mifer. haec breuis eft noftrorum fumma malorum:
Quisquis et offenfo Caefare viuet, erit.
Turba Tomitanae quae fit regionis, et inter

Quos habitem mores; difcere cura tibi eft? Mixta fit haec quamuis inter Graiosque Getasque ;

.10

A male pacatis plus trahit ora Getis.

Sarmaticae maior Geticaeque frequentia gentis

Per medias in equis itque reditque vias.

In quibus eft nemo, qui non coryton, et arcum,
Telaque vipereo lurida felle gerat.

Vox fera, trux vultus, veriffima Martis imago:
Non coma, non vlla barba refecta manu.
Dextera non fegnis fixo dare vulnera cultro,

Quem vinctum lateri barbarus omnis habet.
Viuit in his eheu tenerorum oblitus amorum;

Hos videt, hos vates audit, amice, tuus! Atque vtinam viuat, fed non moriatur in illis!

Abfit ab inuifis et tamen vmbra locis! Carmina quod pleno faltari noftra Theatro,

Verfibus et plaudi fcribis, amice, meis:

20

25

Nil equidem feci (tu fcis hoc ipfe) theatris:

Mufa nec in plaufus ambitiofa mea eft.

Nec tamen ingratum eft, quodcumque obliuia noftri
Impedit, et profugi nomen in ora refert.

30

Quamuis interdum, quae me laefiffe recordor,

Carmina deuoueo, Piëridasque meas :

Cum bene deuoui; nequeo tamen effe fine illis,

Vulneribusque meis tela cruenta fequor.

Quaeque modo Euboïcis lacerata eft fluctibus; audet

35

Graia Caphaream currere puppis aquam.

Nec tamen vt lauder vigilo, curamque futuri

Nominis, vtilius quod latuiffet, ago.