210 215 220 225 At poftquam Fortuna loci caput extulit huius, Et tetigit summos vertice Roma Deos; Creuerunt et opes, et opum furiofa cupido : Et, cum poflideant plurima, plura volunt. Atque ipse vitiis funt alimenta vices. Quo plus funt potae, plus fitiuntur aquae. Census amicitias : pauper ubique iacet. Tu tamen aufpicium fi fit ftipis utile quaeris, Curque iuuent noftras aera vetufta manus. Victaque concedit prisca moneta nouae. Aurea. maiestas conuenit ifta Deo. Mos tamen est aeque dignus uterque coli. Finierat monitus. placidis ita rursus, ut ante, Clauigerum verbis adloquor ipse Deum: Multa quidem didici. fed cur naualis in aere Altera signata eft, altera forma biceps ? Ni vetus ipsa dies extenuaret opus. Ante pererrato falcifer orbe Deus. Coelitibus regnis ab Ioue pulsus erat. Diéta quoque est Latium terra, latente Deo. Flofpitis aduentum teftificata Dei. Radit arenosi Thybridis unda latus. Tantaque res paucis pascua bubus erat. B2 230 235 240 245 Nun. 250 255 *60 Nuncupat haec aetas, Ianiculumque vocat. Tunc ego regnabam, patiens cum terra Deorum Effet, et humanis numina mixta locis. Nondum Sultitiam facinus mortale fugârat. (Vltima de Superis illa reliquit humum.) Proque metu populum fine vi pudor ipse regebat. Nullus erat, iustis reddere iura, labor. Nil mihi cum bello: pacem poltesque tuebar : Et clauem oftendens, Haec, ait, arma gero. Voce mea voces eliciente Dei. Hic ubi iuncta foris templa duobus habes ? Protinus Oebalii rettulit arma Titi. Ad fummae Tatium duxerit arcis iter. Arduus in valles et Fora cliuus erat. Demserat adpofitas infidiofa seras. Jpse meae moui callidus artis opus. Sumque repentinas eiaculatus aquas. Clauderet ut Tatio feruidus humor iter. Cuius ut utilitas pulfis percepta Sabinis; Quaeque fuit, tuto reddita forma loco est; Ara mihi posita est, paruo coniuncta facello: Haec adolet flammis cum ftrue farra fuis. At cur 'pace lates, motisque recluderis armis ? Nec mora ; quaesiti reddita caussa mihi. Vt populo reditus pateant ad bella profecto, Tota patet demta ianua nostra sera. Pace fores obdo; ne qua discedere poflit: Caesareoque diu nomine clausus ero. 265 270 275 2 So Dixit ; Quid Dixit; et, attollens oculos diversa tuentes, Adfpexit toto quidquid in orbe fuit. 235 Neue suum, praesta, deserat auctor opus. 290 Accepit Phoebo Nymphaque Coronide natum Insula , diuidua quam premit amnis aqua. Iunétaque sunt magno templa nepotis auo. Dicere ? promiffi pars fit et ista mei. Inque domos superas scandere cura fuit ! 300 Non Venus et vinum fublimia pectora fregit ; Officiumue fori, militiaeue labor. Magnarumue fames follicitauit opum. 301 Summaque Peliacus fidera tangat apex. 310 Sparsaque coelesti rore madebit humus, Praeceps occiduas ille fubiuit aquas. 315 B 3 Nominis Quat 320 325 330 335. Nominis esse potes succinctus cauffa minifter, Hostia coelitibus quo feriente cadit. Semper, Agone ? rogas, nec nisi iussus agis. Nomen Agonalem credit habere diem. Vna fit ut proprio litera demta loco. A pecoris lux est ista notata metu ? Nomina de ludis Graia tuliffe diem. Veraque iudicio est ultima caussa meo, Numina lanigerae coniuge debet uuis. Hoftibus amotis hostia nomen habet. Far erat, et puri lucida mica falis. Acta per aequoreas hofpita nauis aquas. Nec fuerant rubri cognita fila croci. Et non exiguo laurus adulta fono. Qui poflet violas addere, diues erat. In facris nullum culter habebat opus. Vlta suas merita caede nocentis opes. Eruta setigerae comperit ore fuis. Palmite debueras abstinuisse, caper. 340 345 350 355 360 365 370 Talia non tacito dicta dolore dedit : In tua quod fpargi cornua poflit, erit. Spargitur adfuso cornua, Bacche, mero. Culpa sui nocuit : nocuit quoque culpa capellae. Quid bos , quid placidae commeruistis oues ? Viderat inceptos deftituiffe fauos. Addidit haec dictis ultima verba suis : Quoque modo repares, quae periere, dabit. Impediant geminas vincula firma manus. Peruenit ad vatem iuuenis : resolutaque foinno Adligat aequorei brachia capta Senis. Ille fua faciem transformis adulterat arte : Mox domitus vinclis in fua membra redit. Oraque caerulea tollens rorantia barba: Qua, dixit, repares arte, requiris, apes; Obrue mactati corpus tellure inuenci : Quod petis a nobis, obrutus ille dabit. Iuffa facit pastor. feruent examina putri De boue : mille animas una necata dedit. Quas pia Dis ruris ferre folebat anus. Lanigerumque pecus, ruricolaeque boues ? Ne detur celeri victima tarda Deo. Nunc quoque pro nulla virgine cerua cadit. Et quicumque tuas adcolit, Haeme, niues. Caeditur et rigido Custodi ruris asellus. Caussa pudenda quidem est, huic tamen apta Deo. 375 380 385 390 |