A.D. 1070. episcopus, exsul et proscriptus, zelum Dei habens, excommunicavit universos ecclesiæ invasores et rerum ecclesiasticarum raptores. Lanfranc archbishop of Eodem anno, deposito apostata archiepiscopo Canterbury. Stigando, qui prius data pecunia fuerat episcopus Helmhamensis, ac deinceps Wintoniensis, et novissime Cantuariensis, ut superius dictum est, quos honores non intuitu religionis sed cupiditatis simul tenebat, successit ei 1Lanfrancus, prius monachus Beccensis et postmodum abbas Cadomensis, in archipræsulatum Cantuariensem, qui, in episcopatu annis octodecim laudabiliter conversatus, successoribus suis præbuit bonæ conversationis exemplum. Eodem tempore Eadgarus Etheling, regis Willelmi dedititius, facto ad Scotos transfugio, jusjurandum maculavit; sed, ibi cum aliquot annos degisset, regis Willelmi liberalitatem experiri volens, ad eum in Normanniam navigavit, a quo satis honorifice receptus et donativo non modico honoratus, libram argenti pro quotidiano stipendio a rege suscepit. A.D. 1071. The English Quod multi nobiles Angliæ loca deserta petierunt. Anno Domini MLXXI. Eadwinus, Mercherus fortify Ely. et Siwardus, comites, cum Egelwino, Dunelmensi episcopo, et multis millibus clericorum et laicorum, deserta regionis loca et nemorosa petierunt, regis Willelmi indignationem ferre non valentes. Cumque multa mala ad injuriam regis in locis diversis perpetrassent, ad Eliensem insulam tandem venientes, locum mansionis illuc et refugii elegerunt; qui sæpius inde hostiliter exeuntes, duce 2 Herewardo, de gente Anglorum, viro nobi 1 Lanfrancus. ] In the Sax. Chron. under this year is recorded an account of his consecration. 2 Herewardo.] The son of Leofric, lord of Born, Lincolnshire; Ingulph. lissimo ac strenuo, regionem illam in regis dis- A.D. 1071. pendium non mediocriter affligebant; castrum quoque ligneum in ipsis paludibus construxerunt, quod usque in hodiernum diem 'castellum Herewardi' a comprovincialibus nuncupatur; quo divulgato, rex Willelmus, cum universa suæ ditionis fortitudine ad insulam veniens, navali eam pedestri et equestri prælio circumcinxit. Deinde vias immensæ longitudinis in ipsis paludibus et pontes valde sumptuosos construens, voragines profundas et aquosas bestiis et hominibus reddidit permeabiles, et castellum, in loco qui Wisebecum dicitur, a fundamentis erexit; quod cum adversarii ejus cognovissent, omnes, præter solum Herewardum, qui socios suos ab insula potenter eduxit, ad manum venientes, Willelmo sese præsentarunt, quodlibet supplicium subituri. Tunc rex, Egelwinum episcopum sub custodia tradens, aliorum quosdam interfecit, quosdam redemit, et nonnullos perpetuo carceri mancipavit. Herewardus vero, quamdiu superfuit, regi Willelmo paravit insidias exquisitas. Rex Willelmus regis Scotorum homagium cepit. Submission Anno Domini MLXXII. rex Willelmus Scotiam A.D. 1072. hostiliter adiens speravit aliquos ibi ex suis hos- of Scotland. tibus invenire, sed cum regionem illam perlustrasset et nullum penitus invenisset, accepto tandem regis Scotorum cum obsidibus homagio, ad Angliam remeavit. Hoc etiam anno 1Egelwinus episcopus Dunelmensis, apud Westmonasterium sub custodia regis detentus, obiit et ibidem in porticu sancti Nicolai sepultus est. 1 Egelwinus;] rather 'Egelricus,' as corrected on the margin. A.D. 1072. De duobus clericis confœderatis narratio importuna. Circa eosdem quoque dies 'in civitate Britanniæ Nannetis nomine duo clerici degebant, qui ab ipsis pueritia rudimentis adeo erant amicitiæ fœderibus constricti, ut, si necessitas ingrueret, etiam mortis periculum pro invicem sustinerent. Unde die quadam in hoc pariter consenserunt, ut quisquis illorum prius obiret vivo, dormienti vel vigilanti, infra dies triginta appareret, socium certificaturus, qualis sit futuri seculi status, quæ animarum de corpore egressarum foret conditio, ut inde sufficienter instructus agnosceret, quæ ex diversis de anima philosophorum opinionibus esset imitanda. Tradunt enim Platonici, quod mors corporis animam non exstinguat, sed eam ad Deum principium suum, tanquam e carcere, remittat; astruunt e contra Epicuræi, animam de corpore solutam in aerem evanescere et in auras effluere et dissolvi; theologi quoque de anima aliter sentientes asserunt tres esse animarum post mortem corporis mansiones, unam in cælo, alteram in purgatorio, tertiam in inferno; sed sicut animæ quæ in inferno sunt non salvabuntur, ita illæ quæ in purgatorio existunt misericordiam consequentur. Itaque data fide inter socios et accepta cum juramento, non multum tempus præteriit, et ecce unus eorum subito absque confessione et viatico exspiravit; remansit alter in seculo, et de fide data sedulo cogitans, terminum præfixum per dies triginta inaniter exspectabat, quibus evolutis, dum desperatus aliis animum negotiis applicasset, ecce mortuus sodali apparens viventi et ip 1 In civitate Britanniæ.] The legend following is from Malmsbury, § 237. Legend. sum prius in hunc modum affatur; Agnoscis A.D. 1072. me?' inquit ; et socius, Agnosco,' respondit ; et alius, ‘Adventus meus, amice,' inquit, valde tibi erit (si volueris) necessarius, mihi quoque infructuosus; nam, prolata contra me a Deo sententia, deputatus sum miser suppliciis sempiternis.' Cumque vivus ad ereptionem mortui, omnia sua monasteriis se daturum et egenis, promisisset, seque dies et noctes jejuniis et orationibus continuaturum spopondisset, Fixum est,' inquit mortuus, 'quod dixi; nam, quia sine pœnitentia decessi, justa sunt judicia Dei, quibus in sulphuream voraginem inferni sum demersus, ubi Dum rotat astra polus, et pulsat littora pontus,' pro criminibus meis torquebor; et, ut aliquam ex pœnis meis innumerabilibus experiaris, protende manum tuam, ut guttam saltem unam stillantem de sudore meo sanioso recipias;' quam cum vivus recepisset, cutem et carnem sicut ignito cauterio perforavit, foramen nucis avellanæ capax efficiens. Socio doloris magnitudinem clamore testante,' Hoc,' inquit mortuus, 'erit tibi, quamdiu vixeris, et pœnarum mearum grave documentum, et nihil neglexeris salutis tuæ singulare remedium; quapropter, dum potes, muta habitum, muta et animum, quo possis iram tui effugere Conditoris.' Ad hæc verba vivo respondere nolente, mortuus eum oculo severiore per strinxit, dicens, 'Si dubitas miser converti, lege literas istas; et simul cum verbo manum expandit tetris literis inscriptam, in quibus Sathanas et omne contubernium infernorum omni ecclesiastico coetui gratias emittit, quod cum in nullo suis voluptatibus deessent, tantum numerum subditarum sibi animarum suæ prædicationis incuria paterentur ad inferna descendere, quantum nunquam secula retro acta vide A.D. 1072. Question of precedency sees of Can. York. runt; et, his dictis, imago defuncti disparuit. Tunc vivens, bonis suis omnibus per ecclesias et egenos distributis, sanctum Melanum adiit et habitum mutavit; omnes audientes admonens et videntes de subita conversione sua ut dicerent, 'Hæc est mutatio dexteræ Excelsi.' De ventilatione causæ inter ecclesias Cantuariensem et Eboracensem. Eodem anno 1apud Windleshoram ex præcepto between the Alexandri papæ, rege etiam Willelmo annuente, terbury and in præsentia Huberti Romanæ ecclesiæ legati, ventilata est causa de primatu ecclesiæ Cantuariensis super ecclesiam Eboracensem. Ubi tandem antiquarum auctoritatibus scripturarum probatum est et ostensum, quod Eboracensis ecclesia debeat subjacere ecclesiæ Cantuariensi, et ipsius archiepiscopi, ut primatis totius Britanniæ, dispositionibus in omnibus quæ ad Christianam pertinent religionem fideliter obedire; ita quod, si archiepiscopus Cantuariensis concilium cogere voluerit ubicunque sibi utile visum fuerit, Eboracensis archiepiscopus, cum omnibus suis suffraganeis et subjectis clericis, sui præsentiam exhibeat ejusque canonicis dispositionibus obediens existat. Benedictionem etiam episcopalem ab ipso debet accipere, et ei canonicam professionem, addito juramento, præstare. Huic igitur constitutioni consenserunt rex præfatus et Lanfrancus archiepiscopus Cantuariensis et Thomas archiepiscopus Eboracensis, cum prædicto cardinali et omnibus episcopis et abbatibus regni. A.D. 1073. 1 Quod rex Willelmus Cenomanniam subjugavit. Anno Domini MLXXIII. rex Willelmus in Nor Apud Windleshorum.] The printed in Wilkins, Concil. i. p. proceedings of this council are | 324. |