画 Reverendiffimo in Chrifto Patri, ac D GUILIELMO, Cantuarienfi Epifcopo, Totius Angliæ Primati ac Metropolitano, AUDE ufque nafcenti cumulavit eos Antiquitas, laureâ æternum virenti coronabit eos Pofteritas, quorum virtus Heroica mifellos duro fato aut iniqua fortuna preffos, ex Orci quafi faucibus, vindiciis fecundum libertatem datis, afferuit. Lemnifcatas utique laudes ad Nomen tuum, tanquam ad numen &aram Jovis Liberatoris &Vindicis, gratus ac memor, liber ac lubens figo, cujus virtute & gratia ifti qualefcunque mei inPoëtis enodandis labores, chalcographorum plufquam aheneis vinculis emancipatį, & juri fuo redonati, lucem vident. Atque utinam gratias laureatas æque agere mihi in promptu effet! quanquam & hoc fortaffe æquius fit, gratias, quibus referendis impar fiem fubinde agere, femper habere, ufque folvere; & debere tamen. Neque interea tam imprudens fum re rum æftimator, ut nefciam quinam debeantur illi honores; cujus pietate viget Ecclefia, renafcuntur templa,cujus munificentia & gravitate,renidentSophie Lares, Mufarum ædes ; florent fanitati fuæ reftitutæ Academiæ; cujus prudentiâ ftatuminantur Regia confilia, Reip. falus farta tecta confervatur. Debentur certe illi, jure folvuntur dedicata Theophylacti, Catena Jobi, SS. Patrum, graviffimorum Theologorum, ex antiquitatis fitu & ruderibus oper operâ fua erutorum æterna monimenta.Et quá tam dem fiducia, alter ego Sinætes aquæ cotylam, alte Mifes malum Punicum offero,aut hac profani thuri acerrâ litare fpero? Propenfa certe, & mihi jam olim, ab iis ufque annis, quibus utrique dulcia fuerunt hæc Humanitatis ftudia. fpectatâ Gratiâ Tua fretus, animatum Bonitate templum fupplex accedo. Cujus penetralia ingreffo fi non datur Theolo giæ laurum figere: orare tamen in limine ut liceat, has qualefcunque ederas fufpendere, atque à longè adorare,cultor religiofus peto. Atqui,ne fortè pudori Mufa Palephatia Tibi fit fuccincta papyro ; virtutis fuæ confcia, precium fibi ponere non veretur. Et latent & lucent electro hoc inclufa poëtico, Theologia veterum,atque Sapientia. Illa, Mundi creationem, diluvium non paucas hiftorias quæ SS. paginæ notitiam Ægyptiis acceptam relatam fapiunt,recenfet: Hæc, fabularum utcunque involucris velatam, complectitur Philofophiam omnigenam; quam vel Samius ipfe tacendo dixit; vel Stox, Academiæ,aut Lycei patres docuerunt; Scita fcilicet & Placita, quæ Naturam, Mores, Politiam informant: Hiftoriam denique ab Orbe condito ad Augufti tempora miro contextam artificio perpetuat. Quibus omnibus cum lucem adferre ftuduerim, tum id primis curæ & officii mei effe duxi, clara illa effet, nec quæ ex trivio fumpta patrocinium tantum devenuftaret. μὴ καὶ τὴν τύχην σὴν, ὦ σεβαςὲ, μήτεψυχὴν εἰ πλέον εἶχον, wλév ididev; utolim Augufto Græculus. Ubi itaque demerendi deelt faculta; pro more, ad vovendi decurrerem facilitatem, nifi fatius duxiffem, Virtutem, quæ fuâ fatis luce claret, in mentis adyto venerari, quam epiftolæ propylæo adorare. Ampliffima Dignitatis tuæ vetus fidufque cliens THOM. FARNABIUS NASONIS *METAMORPHOSEON LIBER I. Nnova fert animus bmutatas dicere formas *Valet, uti par eft, plurimum Fabii autoritas, qai 1. 4. Iaftitut. C.1. meta morphofeos a Corpora. Dii cœptis (nam vos mutafiis c&illas) mentionem facit in fin gulari. Apulei epigraphe etiam fingularis eft, ut quæ fui ipfius unica & fingu laris Metamorphofis. Virgilii neis, Statii Thebais & Achilleis efferuntur item fingularia; ut quæ unius perfonæ, aur uno in loco gefta referant. Frævalent tamen, tum in opere ipfo multifariæ transformationes, ut Metamor- phofeis in Multitudinis numero infcribatur opus; tum Græcorum exemplum, quos fibi nofter, concinnatis potius illorum rapfodiis, quam compilatis fcriniis, imitandos fumfit. Namque Parthenius, poëta Chius, cujus unicus, quod fcio, fupereft verfus ab A. Gellio citatus 1.13. c.25. ejufdem argumenti opus infcripfit Plurale. Suum item Antonius Liberalis Μεταμορφώσεων ἀγωγὴν, με 1. &, quos ipfe citat, Nicander ἑτερούμενα, Didymardtius Μεταμορφώσεων βία Έλες, Antigonus αλλοιώσεις, Continua ἑτεροίων βίβλος, Planudes denique Gracam fuam poëtæ noftri verfionem infcriplit Meraμogowσsic. Quin & Mss... quorum mibi ufum indulfit benignitas Clariffimi atque Eruditiffimi Viri Do mini Rageri Twifden Equitis aurati & Baronetti, titulum præferunt.pluralem, 2 a Corpora mutat in novas formas, fic n. ipfe 2. Trift. in facies corpora verfa noas. Quam Hypallagen fi admififfet modò, vel etiam advertiffer Scaliger Hypercritic. 7. c, uon licenter adeò atque infeliciter operis hujus principium, ob brevitatem puram ac fcitam laudatum prius, locutionis deinde inufitatæ damO naffet, neque pro laudato boc Ovidii difticho bono obtrufiflet nobis pentaftichon malum & fuum (confulto & eleganter à poëta fa&tum judicat Ger. Vof fias, ut qui de corporum converfione effet dicturus, à verborum converfione E aufpicaretur) 6 Nec immitti æquè cenfura, fyllabam mu iteratam rofiffet, que compofitio veteribus poëtis, iifque majorum gentium, ufque adeo non X difplicuit, ut etiam in delitiis fuerit, obtinueritque inter Schemata locum. Parecbafis puncupata. Et illas inquit idem Scal. & quid aliud? Non aliud certè quam ab iratâ Critica impactum fugillum fuperciliofo Cenfori, qui Canfalem à Copulativa non difcreverit. Habet n. Conjunctio & vim Empbaticam in Æthiologia Invocationis. q. d. Dii (nam & 1. e iam vos mutalis allas) afpirate sceptis meu. Jamdudum explofa eft ab eruditis interpretatio ab ordine illo; Nam mutaftis vos & illas. Quo quidem modo, inquit Raphaël Regius, fenfus ex eleganti infulfus redditur; peritque univerfa Empbateos gratia. Ineptum utique forer & fupervacuum, quando voz ista ill includas etiam ipfas Deorum musatas formas. Η Κύκλιου ἐπακόλυθον, Continuum: que fumma Apirate meiss primaque ab origine mundi us eft tum ingenii tum artificii poëtæ noftri, fabulas toti tam reconditas tam varii argumenti, continua ferie, & quali contiguâ ftructurâ ad modum an nulorum in torque aut catena confertorum, ab orbe afque condito ad Auguft. tempora connectendis. Hor. 1.1.7. Ode, Carmine perpetuo celebrare. Antequam Mundi partes erant diftri. butæ & defignatæ, Coe. Jum expanfum, fidera Chaos & mundi creatio. FAB. 1. IAN 10 Nte mare& terras,& quod tegit omnia,cœlum,5 eUuns erat toto nature vultus in orbe, em dixêre Chaos; rudis indigeftaque moles: Nec quicquam, nifi pondus iners, congeftaque eôdem Non bene junctarum difcordia femina rerum. Nullus adhuc mundo præbebat lumina Titan, Nec nova crefcendo reparabat cornua Phabe, Nec circumfufo pendebat in aëre tellus, Ponderibus librata fuis: nec brachia longo ad centrum Margine terrarum porrexerat Amphitrite. quafi TvTwQuaque erat & tellus, illic & pontus, & aër, gravio-Sic erat inftabilis tellus, innabilis unda, emerfa, ele menta difclu. la; tellus fc. (fubfidence κὶ τῆς ὕλης Γν C+) in medio prefa *ire fufpenia, aqua dittufa, &c. latuerunt rerum feminá amerti mole 15 Lucis segens aër: nulli fua forma manebat. promifcuè confufa, quam Chaos poëtæ, primam materiam indigitarunt phitofophi. Unaque erat facies, fidera, terra, fietum, nofter 2. de Arte. è d'exVOS TE yaîα +Ev pogon μix. Euripid. Manalippa. Atque hinc lucem fore auguror iis quæ feqq. Quaque erat tellus, &c. Litatum fimul Scaligeri captincule; Qui, inquit, pozeransee fi non erant? Repudium denique & nuncium miffum lectioni Porphyrionis ad 4. Oden 3. 1. Quaque fuit tellus: illic & pontus, ut aër. Quage pro quaquaverfum, utipro ubi expofito.. f Hinc ele. menta nondum formas fuas, nondum loca propria, nec qualitates naturales naAa, impediebantur à fe invicem, ne proprias exererent actiones ac munera. Deus emendatæ jam rerum naturæ author. Natura naturans, Mens Mundi. Eniverfi, OTAs, Tiss, wλsus Creator, conditor, diftributor & formator. alle opifex rerum, muadi melioris origo. inf v. 79. qui numero, menfura, pondere difpofuit omnia, elementa fingula propria donavit fe fe, peculio fuo dotavit. Sed videndus Philo gì xoσμowling, & Ambrofii Hexameron, & Pihda xosuvgzin. -Nam Nam cælo terras, & terris abfcidit undas, Emicuit, kfummâque locum fibi legit in aree. h Mole con25 fufa,Chao, 30 Tria rerum Terram, a morem. Empedocles lementa qua tuor & facultates duas, Amicitiam & Litem. Verum de h's placitis, or & ele mentorum qualitatibus, videndus naturæ promicondus Ariftoteles, & Philofo phi alii. Nec non Laërtins, atque Plutarchus de Placitis Philofophorum k Proxime coelum. /Extima terræ naturali quidem fede & ratione occupat aqua: quo tamen extaret terra in hofpitium & ufum animantium, julla eft ree cedere in cavitates quafdam, maria, fontium domos, flumina, lacus. Tc ubi difpofitam, quifquis fuit ille deorum, Principio terram, ne non æqualis ab omni Qua diverfa locis partim forbentur ab ipfa ; 35 40 terra confti m Mare cu tuunt unun globain. poëta innue dam, qui con aeque deferuntur in mare alveis apertis, o quore. Sic infra vi 315, latusfabularum cam, us aquarum. p in mare fe exonerant, Ripa enim proprie fuminum funt, lizova maris. 9 Dividunt coelum Aftronomi fecundum latitudinem in quinque Zonas: mediam inter Tropicos Toridam vocant; duas extremas. Polis fubjectas hanc ad polum Ar&icum Dextram, illam ad Antarcticum Sinia fram. Inter bas & Torridam alterutrinque Temperatam ftatuunt. Cui divifi oui & Teriam fubjacentem refpondere volunt. Mediam propter folis ardores antiqui credebant inhabitabilem, ur & duas extremas propter frigus. Vide Jo. de Sacro Bofco, ad eum Clavium & alios ad foran. Scip. Macrobium, Tulc. quæft, 1.1. & quæ nos ed ad Georg. 1. Virg. 4 |