x Sic Argo

pavem, quæ volunt, ten

prima, ut

tavit mare, Æquoreæ monftrum

Mirantur fub aqua lucos, urbefque, domofque Nereides: fylvasfque tenent delphines, & altis Incurfant ramis, agitataque robora pulfant. y Nat lupus inter oves; fulvos vehit unda leones; Unda vehit tigres; nec vires zfulminis apro, 30 Nereides ad-Crura nec a ablato profunt velocia cervo. mirate apud Quafitifque din terris, ubi fiftere poffit, Argonauticis. In marelafssatis volucris vaga decidit alis. Obruerat tumulos immenfa licentia ponti,

Catullum in

y Ingenioff fimus ille poëtarum, inquit Senec, 3.lib. Nat. quæft. c. 25. egregiè pro magnitudine rei dixit,.. Omnia pontus erat; de

Pulfabantque novi montana cacumina fluctus. 310
Maxima pars undarapitur: quibus unda pepercit,
Illos longa demant inopi jejunia viêtn.

b Separat Aonies Actais Phocis ab arvis Terra ferax, dum terra fuit: fed tempore in illo Pars maris,&latus fubitarum campus aquarum.315 Mons ibi C verticibus petit arduus aftra duobus, erant quoque Nomine Parnaffus, fuperatque cacumine nubes; litora ponto, Hic ubi Deucalion (nam cætera texerat aquor) Cum conforte tori parvadrate vectus adhafit,

Nifi tantum

impetum ingenii & materia ad pueriles ineptias reduxifet; Nat. lupus inter oves, fulvos vehit unda leones. Non ef inquit, ver fatis fobria lafcivire devorato orbe terrarum, &c. Magnificè hae, fi non curavit, quid oves & lupi faciant. Spero me babere quo noftrum ab hac fugillatione afferam; idque principis Poëtarum exemplo. Neque enim hic (alibi fortè) lafcivit, fed feriò & fobrie curat quid agat lupus inter oves; ut qui falutis fuæ fatagat non refpiciens prædam, fibi profpiciat, rapine utique immemor. Virgilius 3. Georg in bypotypofi diræ & omnia populantis peftis, poft tauros, equos, fues, homines, hoftias iue abrepras adjicit & feras raping præ langore immemores, promifcuè inter affuetas prædas obambulare. Non Tupus infidias explorat ovilia circum, Nec gregibus nocturnus obambulat. quare? acrior illum eura domat, timide dama cerrique fugaces. Nunc interque canes & ei cum tecla vagantur. Utrum ab exertis utrinque dentibus fulminis cufpi des referentibus? an quia ut fulmen obliqua præftringie lumina flamma? fic & aper obliquo latrantes disfipat itu. 8. lib. 344. E o ay iws Tois àdios θίγοι τῶν κυνῶν, τὸ τρέχωμα ἐπέφλεξε. Pollux 1.5. c.sz. vide lib. 8. v. 389. a Undis abrepto, 6 Hyppaliage. Aoniai. e. Bocoria feparat Phocenfes ab Atticis. e Qui Herodoto dicti, Tithoreus & Hyampeus. d Kiewriw λźgvaxi, ut fupra ad 260. verí. e Nymphas antri Corycii. quod & ipfum a nympha Corycia, ex qua Apollo genuit Lycorum, à quo urbs nominata eft Lycorea. Pau fanias in Phocicis, & Delphici dicti Lycores. Schol. Apollon. 1.2. v.713. atque hinc Lucianus in Timone ait, arcam appuliffe ad Lycorum montem. Numina regionis, Indigetos, & Deos Topicos falutare, atque adorare advenis moris

e Corycidas Nymphas,&fnumina montis adorat, 320

rat.

g Fati

325

330

335

Fatidicamque Themyn, que tunc oracla tenebat.
Non illo melior quifquam, nec amantior aqui
Vir fuit, aut illa reverentior ulla deorum.
Fuppiter ut liquidis ftagnare paludibus orbem,
Et fupereffe virum de tot modò millibus unum,
Et fupereffe videt de tot modò millibus unam,
Innocuos ambos, cultores numinis ambos;
Nubila disjecit, nimbifque Aquilone remotis,
Et cælo terras oftendit, & athera terris.
Nec maris ira manet; pofitoqne tricuspide telo,
Mulcet aquas rector pelagi; fupraque profundum
Extantem, atque humeros innato murice tectum
Caruleum Tritona vocat; h conchaque fonanti
Infpirare jubet: fluctufque & flumina figno
Fam revocare dato. Cava buccina fumitur illi
Tortilis in latum qua turbine crefcit ab imo:
Buccing, qua in medio concepit ubi aëra ponto.
Littora voce replet fub introque jacentia Phabo.
Tum quoque ut ora Dei madida rorantia barbâ
Contigit,& cecinit juffos inflata receffus ;
Omnibus audita eft telluris, & aquoris undis :
Et quibus eft undis audita, coërcuit omnes.
Fam mare littus habet; plenus capit alveus amnes:
Flumina fubfidunt; celles exire videntur.
Surgit humus, crefcunt loca decrefcentibus undis. 345
k Poftque diem longam nudata cacumina fylva
Oftendunt, limumque tenent in fronde relictum.
Redditus orbis erat: quem poftquam vidit lapertum,
Et defolatas agere alta filentia terras:

34°

& Terræ, quæ prima tene bat oraculum fucceffit

Themis, huic

Apollo, Cumregna Themis tripo dafque tene vet. Lucan. 581. & quæ Dos ibi. re

Sponfa Themidis priora Delphi. Si donius 9.

carm. Spiritus elementorumə inquit Am.

Marcellinus

po

1. 21. teftates fub fantiales Suppeditant nobis divi nandi mu nera verba vaticina, quibus numen præeffe Themidis di

citur: que fixa fatali ex eo quod lege decreta prafcire fas fit in poflerum,

ferme Gracus appellat, ita

cognominatam, in cubili folioque lovis Theologi veteres collocarunt. Ov. 7. Met. 750. b Tubicini fuo & armigero imperat Neptunus, receptui canar. de Trironum figura videatur Plinius l. 9. c. 5. Neque Tritoni tantum, ut Deo marano tuba ex concha i, coclea marinâ que tortilis crefcit ab angufta parte quæ inflatur, turbinatim & in amplum definit: fed & prifci, ante inventam à Tyrrhenis tubam, bac ufi funt. Euftath. & Virg. Æn. 6. Sedtum forte cava dum perfonat aquara concha, de Mifeno. i Sole oriente & occidente. Univerfo denique terræ marifque tractu. k Poft multos dies, tempus longum: annum fc. fi Noëticum intelligas Diluvium. /Emergentem ex cataclyfino, inundatione aquarum. Sic & mare dicitur aperiri, verno tempore navigabile; & montes Viatoribus. Male itaque legitur poftquam vidit inanem.

Patruelis, non germama, filla fc..

Epimethei ex
Pandora, uti

& Deucalion

erat Promethei filius, ex Alia uxore: uterque autem Prometheus & Epimetheus filii

355

Deucalion lacrymisita Pyrrham affatur obortis: 350
Om foror, & conjux, ô fœmina fola fuperftes,
Quam commune mihi genus, & patruelis origo
Deinde toras junxit, nunc nipfà pericula jungunt :
Terrarum, quafcunque vident occafus & ortus ;
Nos duo turba fumus: poffedit cætera pontus.
Hac quoque adhuc vita non eft fiducia noftra
Certa fatis: terrent etiam nunc nubila mentem.
Quis tibi, fi fine me fatis erepta fuiffes,
Nunc animus miferanda foret? quo fola timorem
Ferre modo poffes? quo confolante dolores ? 360
Namque ego (crede mihi) fi te quoque pontus haberet ;
Te fequerer, conjux: & me quoque pontus haberet.
O utinam poffem populos reparare opaternis

Artibus, atque animas formata infundere terræ ?
Nunc genus in nobis reftat mortale duobus :

365

erant lapeti. (Sic vifum eft fuperis) hominumque p exempla mane

Valid

mum viacu

lum naturæ

forte, cognationis lege conjugii fcedere firmius: συνάγει γάρ *xsises ö Zouds co.

Arift 5. polit. o Prome

theus fingitur

hominum imagines e luto finxiffe atque has

3 mus.

Dixerat, & fiebant placuit cœlefte precari
Numen & auxilium per facras quærere fortes.
Nulla mora eft; adeunt pariter r Cephifidas undas
Et nondum liquidas, fed jam vada nota fecantes.370
Inde ubi libatos irroravere fliquores
Veftibus, & capiti; flectunt veftigia facra
Ad delubra dea: quorum faftigia turpi
Squallebant mufco, ftabantque fine ignibus ara.
Ut templi tetigere gradus, procumbit uterque 375
Pronus humi,gelidoque pavens dedit ofcula faxo:
Atque ita, Si precibus, dixerunt, numina juftis
remollefcunt, fi flectitur ira Deorum;

igne ccelitus Victa

furrepio animale, vel quia rudes

homines ad civilem

Dic Themi, qua generis damnum reparabile noftri
Arte fit;& merfis fer opem, mitissima rebus. 380

vitam revocarit, artibufque inventis inftruxerit, an quod primus artem inve cerit ftatuas & fimulachra fingendi. Lactantius 2. div. inft. de orig. err. p Exemplaria. Comœdiam, inquit Plinius 1. 7. Epift. ad exemplum veteris Comedaferiptum tam bene, ut effe quandoque poffit exemplar. 9 Per oraculi refponta videatur Turneb. 1. 5. c. 11. r Cephifus Bocotiæ fi. Delphos præterfluens. Lucan. 3. 1. c. 177. quos impiger ambit Fatidica Cephillos aqua. f Aquæ vivæ, ideft, fuentis & Themidi facræ afpergine fe fubftraverunt.

Mota

46:

t

385

oraculi; ut modo verf.-368. Ritu facro atque.

ex more

Mota dea eft, fortemy; dedit :u Difcedite, I templo, Refponfum
E: 2 velate caput, 3 cintafque refolvite veftes ;
Offaque poft tergum magna jactate parentis.
Obftupuêre din rumpitque filentia voce
Pyrrha prior; juffifque dea parere recufat:
Detque fibi veniam pavido rogat ore, pavetque
Laderejactatis maternis offibus x umbras.
Interea repetunt cæcis obfcura latebris
Verba data fortis fecum, inter feque volutant.
Inde Promethides plicidis Epimethida diftis
Mulcet; &, Aut fallax, ait, eft folertia nobis,
Aut pia funt, nullumque nefas oracula fuadent.
y Magna terra parens eft: lapides in corpore terra
Offa reor dici: jacere hos poft terga jubemur.

augurum. 1. Templum enim eft locus auguris manu vel lituo defignatus.

·39012. Velati.capi

te Deos adorabanz humi les fe & indignos confeffi, aut veriti, ne

Conjugis z augurie quanquam Titania mota eft; 395 quid mali
Spes tamen in dubio eft: adeo cæleftibus ambo
Diffident monitis: fed quid tentare nocebat!
Difcedunt, velantque caput, tunicasque recingunt,
Et juffos lapides fur poft veftigia mittunt.

ominis facra interturbarer. Plutarch. Rom. quæft. 10. & Helenus 3. aeid.

velare comas adopertus amiltis: Ne qua inter Janetos igres in bonge.

Saxa (quis hoc credat, nifi fit pro tefte vetuftas?) 4:0 Purpureo
Ponere duritiem capere fuumque rigorem ;
Mollirique a mora, mollitaque ducere formam.
Mox, ubi creverunt, naturaque mitior illis
Contigit ut quadam, fic non manifefta videri
Forma poteft hominis, fed uti de marmore copta, 405
Non ex ta fatis, rudibufque fimillima fignis.
Qua tamen ex illis aliquo pars humida fucco,
Etterrena fuit, verfa eft in corporis ufum:
Quo folidum eft, flectique nequit, mutatur in offa.
Que modo vena fuit, fub eodem nomine manfit: 410

Deorum Ho

fiilis facies
occurrat &
omniar turbet,

Et
quæ Eas
ibi 3. Cin
Elafque refol

vile velles:

piaculum

enim in facrificio eft, aliquld effe religatum. x An mas, quas lædi credebat antiquitas, illata cadaveribus aut tumulis injuria. y Refpexitfe ingeniofiffimum poëtam-opinetur Muretus. 1o. I. var. let. 2. c. ad hiftoriam Rom. Liv. 1. 1. cum Regiis adolefcentibus refponfum effet, eum regnaturum Romæ, qui primus matri ofculum tuliffet, Brutus è navi defcendens fimulato cafu terram ofculatus eft, &c. Vetus item Grammaticus, de eo qui ad lapidem offendiffet, dixit. Γῆς ὁ σεοῖσιν ἐγκριμφθεὶς πόδα : Quæ etiam valet analogia in venis terræ de aqua & metallis. interpretatione fanta, fana, felici. a Ad metamorphofin hanc non fit motus in inftanti: fed per alterationem, accretionein, ortum & interitum,

b Unde ho

mines nati

darum genus.

Virg. 2. Geor. atque hinc à

KPH

[Inque brevi fpatio, fuperorum numine, faun
Miffa viri manibus faciem traxere virorum:
Et de fœmineo reparata eft fæminajalu.

Inde b genus darum fumus, experienfque laborum :
Et documenta domus, qua fimus origine nati.

415

εκὼς lapis dici volunt λαὲς populus ἐκ δὲ λίθων ἐγένοντο βροτοι, λαοί δε και AT. Supra de progenie nata è gigantium fanguine, fcire è fanguine nataras

Ex corru ptione qui dem nafci

infecta neque

Academia negaverit neque Ly

cæum: quia

& adftruit ipfa experienria Ani

mantia quæ dam ex terræ Solis agentis vi nafci,inter

vifceribus

Ægyptiorum placita recenfet Porphyrius ; à quibus fortaffe fabulæ huic, una cum ipla fimlitudine Nili terram imprægnanzis, anfa: &

C

420

Atera diverfis tellus c animalia formis
CSponte fua peperit pofiqua vetus humor ab igne
Percaluit folis, cænumque udaque paludes
Iatumuêre aftu, fœcundaque femina rerum,
Vivaci nutrita folo, ceu matris in alvo,
Creverunt, faciemque aliquam cepêre morando,
d Sic ubi deferuit madidos feptemfluns agros
Nilus & antiquo fua flumina reddidit alveo..
Ethercoque recens exarfit e fiderelimus:
Plurima cultores verfis animalia glebis
Inveniunt: & in his,quadam modo cœpta per ipfum
Nafcendi fpatium; quadam imperfecta, fuifque
Trunca vident f humeris: & eodem corpore fape
Altera pars vivit; rudis eft pars alteratellus.

425

Quippe nbi temperiem fumfêre humorque calorque Concipiunt: & ab his oriuntur iuncta duobus. 43° Cumque fit ignis aque pugnax, vapor humidus omnes Res creat; & difcors concordia fætibus aptaeft. Ergo ubi diluvio tellus lutulenta recenti.

fides hiftorico Mela hoc idem ex noftro referenti in Ægypto fua. Omitto quæ adducit Plutarchus 5.1. 19. c. de placitis philofophorum, & Convivial. quæst. 3.2.1. Sed quis ferat Avicennam? qui fib. de Diluviis afferit ex reliquo cadaverum feminio à Sole animato, homines poft immenfas terrarum inundati ones natos. d De Nili incremento & Natura videatur Jo. Bapt. Sfortia. Sole. fArmis. Membris. namque humeri propriè hominum funt. g Contrario fc. in contrarium agente, calido in frigidum, quorum temperatus deinde calor agit in ficcum & humiduin ut in materiam, quam fic contemperat, ut inde mixti refultet forma, concurrente interim coeli Solifque virtute. Empedoclem fimul lisem & amicitiam refpicere videtur. Qua de re vide quæ ad 255 v. fupra.