320 Utque fie, à fatto propiore priora renarraut. beris ducon adiddit Ly cium. Lpfe ducem dederat.cum quo dum pafcua lufive, 329 m Mihi itf Non hac, & juvenis, montanum numen in ará eft: n Sacrificio rum cinere nigra ara. Religiofis viantium mo sis eft, cùm lucus aliquis aut focus fan&tus in vi oblatus eft a Errantem accepit, tunccùm levis infula nebat. 335 veniam po =Sidereo ficcata fitim.collegerat aftu: Uberaque ebiberant avidi laffantianați. ftulare, &c. 34 millo P Refpice quæ ad v.116. fupra. 9 Evon τόγονος σε φοίνιξ. Δάφνα. 9' τιρὸς ἔσχε Πτορθος Λατοί φίλοι, Euripides in Hecuba, ὅτε μεν σε θεά τέκε πότνια Λητὼ φοίνικα, εκδινής χερσὶν ἐφαψαμένη, Theognis δραψαμφνη δύωφυλῶν, ἐλαίας καὶ ἐοίνικα, δ δυμος ἀπεκύησε παι Jas. Euftath. in Homer. Il. a. Catullus in feculari ad Dianam; Quam mater Pope Deliam depofuit oliyam. Et mos eft, ut habet Apollonii fcholiaftes, par turientium, proxima quæque apprehendere, ut fic dolores fublevent enixias Junone novercali ufque odio profecuta pellicum liberos. Latona à partu re cens, Chimera mens eft Lycia ignivonius à Bellerophonte Babitabilis cre ditur. Quem fabulati funt monftruin triforme, ut eller: Ilebes wy, Be Εδράκων, μέσσα δὲ χίμαιρες. Δεινὸν ἀποπνέεσα πυρὸς μὲν @ interpretat tur autem montem, cujus pars fumma leonibus, media igne, ima Terpeutibus infeftatur: ant Ethice, amorem, qui cum impetu invadit, per libidinem pro greditur, in fine aculeos doloris & poenitentiæ poft fe relinquit, & g Y.648. Forte #Fontem Probus ad Melam vocat Virg. Georg 1.1. & paftorem, qui prohibebat Neoclem. Jure naturæ multa funt communia quædam jure gentium, Male verum examinat omnis Cor Hor. Sat. 2. 345 351 Forte ulacum mediocris aqua profpexit in imis Vallibus: agreftesillic fruticofa legebant Vimina cumjuncis,gratamque paludibus ulvam.. Acceffit, pofitoque genu Titania terram Preffit, ut hauriret gelidos potura liquores: Ruftica turba vetat. Dea fic affata vetantes, Quid prohibetis aquas? ufus xcommunis aquarum eft. Nec folem proprium natura, nec aëra fecit, Nec tenues undas: ad publica munera veni. Que tamen ut detis, fupplex peto. Non egonofiros Abluerebic artus laffataque membra parabam, Sed relevare fitim: caret os humore loquentis, 355 ruptus judex. Et fauces arent, vixque eft via vocis in illis. 1., malè dey Hauftus aquæ mihi nectar erit, vitamq; fatebor cibo potuque Accepiffe: fimul vitam dederitis in undis. idificat pala-Hi queque vos moveant,quinoftro brachiatendunt Parva finu: & cafu tendebant bracbia nati. 360 Quem non blanda dea potuiffent verba movere ? Hi tamen orantem perftant prohibere, minasque » Ni procul abfcedat, coavitiaque infuper addunt, Nec fatis eft: ipfos etiam pedibufque,manuque ɔ ́› Turbavers lacus, imoque è gurgite mollem Huc illuc limum, faltu movere maligno. a Diftulit ira fitim: neque enim jam filia Cœi Supplicat indignis, nec dicere fuftinet ultra Verbab minora Dea; tollenfque ad fidera palmas, Eternum ftagno, dixit, vivatis in ifto. Eveniunt optata deæ. Juvat esse sub undis, Et modo tota cava fummergere membra palude, Nunc proferrecaput, fummo modogurgitenare ; tum luxu corruptum. Diferte quam parvo liceat producere vitam, Et quantum nagura petat non erigit egros Nobi lis ignoto diffufus Confule Bac chus; Non auro Myrrha que bibunt: fed gurgite Puro Vita redit. fatis est populo Auviufque Cerefque Lu 365 370 can. 4. verf. 377. Deus nullius rei indiget; ille proximus accedit ad Denm, qui pauciffimis indiget. vel ab hac Dea difce parvo elle contentus, & illam Vocem magnus atque animofus exclama: Habeamus aquain, habeamus polerzam, Jovi ipfi de felicitate controverfiam faciamus Senec. epift. 110. Fefti vum á, atque ingeniofiffimus conceptus poëtæ. cujufmodi & alium exhibet. 3. Faftor. ubi infautes in finu Sabinarum intervenientium geftu & cla-. more prælium dirimere, conciliationem fuadere videntur. a Ad tempus feda» vit, intermilit. Aliis placet le&. fuftulit. b Quam decerent Deau, Sape Sæpeupe rripam flagni confiftere: Sape In gelidos refilire lacus: fed nunc quoque turpes 375 Quamvis fint c fub aquà, fub aquâ maledicere ten-Repetitio tant. Vox quoque jam rauca eft, inflataq; colla tumefcunt, Terga caput tangunt, colla intercepta videntur: 330 Satyrorum, Nympharum, Rufticorumque immediata harum vocus fub aquâ, Sub aquâ ra narum coaxa tionem ele ganter exprimit. d Pallas & 385 ipfa Tritonia cubinefcio quis Lycia de gente virorum 390 Et Satyri fratres, & tunc quoque clarus e Olympus. confpecta in Tritonide palude oris fui deformis tate dum ti bias à fe inventas inflaret, indignata eas abjecit. Reperit Mar fyas Satyrus earum que fono in tantum fibi placuit, ut ipfum Apollinem in Muficæ certamen provocare aufus fuerit : à quo victus eft & excoriatus, leges certaminis, progreffus, fucceffum lege apud Diodorum. 1.4. Ovid. Faftorum 6. I. Athen. 14. 1, 2. c. Xenophon áverßársws a refert Mar fyam vifum ab Apolline & excoriatum ερίζοντα σὲ περὶ σοφίας & Tzetzi eit Μαρσύας φρὺς φιλόσοφο, εύρεν ἀγλὲς τὸ πρῶτον, &c. 1. Chil. 15. Alis 2de ter refert fab. Mariye Apuleius 1. Floridorum. Nifi fortè tibia dici poffit Tritoniaca à Tritonide palude, juxta quam Lotus materia tibiis apta, & Lotophagi. e Satyrus Marlyæ difcipulus, Tzetzes 1. Chil. 15. OUT 8' #is Tayvid Toy Ouzov didásker & Ovid. 3. eleg. 2. de Ponto. Meminit & Olympi. cujufdam Diodor. 1. 4. Jovi puero præfecti, à quo eruditus & ad vir tutem inftitutus, Olympius diftus eft. Sed & Strabo 1. 10. Zλxvòv x Meg• σύκν καὶ Ολυμπον σαυάγοντες εἰς ἔν. καὶ εὑρητὰς, αυλῶν ἐφορῶντες, f Quibus cornua funt Lanigerofque greges,armentaque f bucèra pavit.3 ≤ Quas ubi ferit aquas, vacuas emifit in auras. 40 fignant fabulam Olympi & Marfiæ, & certamen Marfiæ & Apollinis. Supern eft palus calamos proferenç, ad tibiarum fingulas aptos. unde fortaffe occafi fab, ex hac palude oriuntur & Marfias A. & Mccander. de utroque Max. Tyrius Pelopis humerus è carneo in eburneum. Traigus derrinetti cum ftirpe Amphiona luger h Niobe Tan-h Mater in invidia efl: hanc tune quoq; dicitur unu. tali filia foror Pelopis qui in luctu ob fororem ve-. ftes dilace. rans ad mutaturus Fleffe Pelops humeroq; fuas à pectore poftquam 405 Concolor buic humerus nafcendi tempore dextro, planctum, vel Membra ferunt junxiffe deos: aliifque repertis. purpureas pullis, $07. oftendit umerum eburneum, quem fuppleverant Dii quos excepiffet Tantalis iifque filium in zer alias epulas appofuiffet, abftinuerunt cæteri. Ceres fola ex humero de cerptum edit, Pindarus 1. Ode Olym. ¿ Humerus, TE Progne, Philomela, Tereus, & Itis in aves. FAB. 8. & Agyos To Foravere fans tre ad folatia veges, Initimi proceres coëunt; urbesque propinque Σπάρτη τε ευρυάγεια Μυκήνη Hom. k Argofque,& Sparte, Pelopeiadefque Mycena,415 4. Iliad Διὰ τὴν τῶν Πελοπιδῶν εἰς Μυκήνας μεθίδρυσα. inquit Strabo 1. 8. N que Agamemnon rerum potitus, Argolicum regnum Myceneo adjecit. Lacenicum Menelaus tenuit. 425 430 m Tratæ im miffo in Ca lydonios agros apro quòd Oeneus Ætoliæ rex primitias Diis obtuliffet præterita Diana 1, 8. n Arcadia opp. Neque enim hîc de illo Bocotia mentio. Corintho Et nondum m torva Calydon invifa Diana, 435 445 à L. Muainio cap. I. 9 Neleo Nea ftoris patri regnata. r Nondum Pittheus! Thefei avus maternus ibi regnavit. Urbes alia Peloponne face, quas claudit Corinthus car in Ifthmo inter Ægæum & Io nium mare fita Urbefque Achaicæ, extra Ifthmum, a Quis crederet urbem humanitatis ftudiis clarain de futuram officio fed excufanda erat, quippe ob fidione preffa à barbaris, forte Amazonum, copiis. x Thraciæ rex, filius Martis. Rex Athenarum. Auvás vexa inquit Paufanias in Atticis, fibi res em Thraciae affinitate junxit. a De inaufpicatis nuptiis, vide que nos ad See Rece Medeam 15. v. Octav. v. 13. & ad Lucanum lib. 2. verf. ass. & deinceps, Virg. 4. Aaeid. & Dirum mortalibas omen, 1. 5, v. 510. |