2

Phrygil. vel Creten fis. Ida enim

mons eft &

Vulgatos taceo, dixit, paftoris amores
Daphnidis n Idei, quem Nympa pellicisira
Contulit in faxum. Tantus dolor urit amantes.
Nec loquar, ut quondam p natura jure novato
Ambiguus fuerit modò vir,modò fœmina, Scythe.280 Phrygiæ &
quoque nunc qadamas, quondam fidissime parvo
Celme Jovi, largoque r fatos Curetas ab simbri:
Ett Crocon in parvos verfum cum Smilace flores
Preteren, dulcique animos novitate tenebo.

Te

Creta. • Tranftulit alii, & me lius, dolore fcilicet re

pulfæ attoni rum ac ftupe factum reddidit vide Jacobum Bononiens qui hunc eandem cum Theocr.Daphnide facit-p Vide infra de Hermaphrodito verf. 378. & de Cocni. 1. 12. v. 190 9Quod Jovis mortalitatem vulgaverat, olim nutritius Jovis nempe unus ex Ideis Dactylis. r De Curetum origine & officio vide Strabonem 10. 1. & quæ nos ad Senec. Herc. Oet. verf. 1877. /Fungorum aut afparagorum more tanquam novos homines. Crocon adolefcentem amavit Smilax, quo cu frui non poffet, ambo in flores converfi funt. Plin. 16. 1, 35. c.

Salmacis. FAB. 11.

"UNde fit infamis,quare x malè fortibus undis285|--Kaji

Salmacis enervet, tactofque remolliat artus

Difcite caufa latet; vis eft notiffima fontis.

Mercurio puerum diva Cythereide natum

Najades idais enutrivêre fub antris.

Cujus erat facies, in qua materque paterque

290

Cognofci poffent, y nomen quoque traxit ab illis.
Istria cum primum fecit quinquennia, montes
Deferuit patrios: Idaque altrice relicta,

Ignotis errare locis, ignota videre

Σαλμακις κρήνη, δια βεβλημένα επ ἐκ οἶδ ὁποθεν, ὡς μαλακία (sc∞rue wiorus: &c.

Et Salmacis fons, nefcio qua de caufa infamis, quafi ex eo bibentes

Flumina gaudebat, ftudio minuente labores. 295 effoeminet!
Dle etiam Lycias urbes, Lyciaque propinquos
Caras adit; videt hic ftagnum lucentis ad imum

molliatque Enimvero lu xuria bomi num videtur

in seris & aquæ temperiem culpam referre. Atqui non hæc caufam fuxuriæ præbent, fed divitiæ & victus intemperans Strabo 141. Georg, videatur. &Turnebus I. 28. c. 39. exponens Salmacida fpolia fine fudore & fanguine, Parom virilibus, effoe minantibus. Ut male fanus, malè gratus : malè sumen amicum, ftatio malè fida. y Equï » A peodítás.

Nullus non habitos, cui

fons facer

& numen

pha cognoIrinis

a Ex otio, rerum af

fluentia, luxu

in cibis &

veftitu, fafti

dio, & immodico fui cul

Ufque folum lymphe: non illic canna paluftris,
Nec fteriles ulve, nec acuta cufpide junci.
Perfpicuus liquor eft, ftagni tamen ultima vivo 300
Cefpite cinguntur, femperque virentibus herbis.

z Nympha colit, a fed nec venatibus apta, nec arcиS
Flectere qua folcat, nec qua contendere curfu;
Solaque Naïadum celeri non nota Diane.
Sape fuas illi fama eft dixiffe forores :

310

305 fuum, Nym-Salmaci, veljaculum, vel pictas fume pharetras » | Et tua cum duris venatibus otia mifce. Necjaculum fumit, nec pictas illa pharetras, Nec fua cum duris venatibus otia mifcet. Sed modò fonte fue formofos perluit artus: Sepe b Cytoriaco deducit pectine crines: Et, quid fe deceat, cfpectatas confulitundas. Nunc perlucenti circumdata corpus amictu, Mollibus aut foliis, aut mollibus incubat herbis. Sape legit flores, & tunc quoque forte legebat, 315 Cum puerum vidit, vifumque optavit habere. Nec tamen ante adiit, detfiproperabat adire eQuàm fe compofuit, quàm circumfpexit amictus Et finxit vultum, & meruit formofa videri. Tunc fic orfa loqui: Puer & digniffime credi

su pafcitur amor & libido. Nofter. i. 1. de Remedio amoris, & Seneca in Hippolyto

V. 203.

Buxeo.

Cytorus

Galatiæ

autem mons Effe deus! Sen tu deus es, potes effe Cupido:
Sive es mortalis; quite genuêre beati;
Et mater felix, & fortunata profectò

buxo abun

dat. Virg, 2. Georg. Undaorem

320

325

Si qua tibi foror eft, & quæ dedit ubera nutrix. buxo fpecta-Sed longè cunctis longéque beatior illa eft, re Cytorum Si qua tibi Sponfa eft, fi quam dignabere g teda. Nanc tibi five aliqua eft; mea fit furtiva voluptas: Sen nulla eft;ego fim:thalamumque ineamus eundem. Nais ab his tacuit; Pueri hrubor ora notavit ;

& nofter 1.6. Inde Cyto

riaco radium

de monte tenebat.

Aquas, vice

fpeculi ufa. Nuper me in litore vidi. Corydon. Virg. 2. Eclog. d Al. Quamvis properabat adire, e Sic Mercurius lib. a. verfic. 734. cura adjuvat formam Permulcetque comas, &c. g Nuptiis in quibus præferebantur faces è tedâ, fupra verf. 60. h Vide verf, 183.lib, 3.

· Ως δ' ότε τὶς τ ̓ ἐλέφαν тадиий фой νικι μιήνη.

quod Otro Moonis Affyrio foemina tinxit ebur. Ovid. 2, Amorum el.

Nefcit, quid fit amor: fed & erubuiffe decebat: 330!
Hic color aprica pendentibus arbore pomis;
Aut i ebori tincto eft, aut fub candore rubenti,
Cùm fruftra refonant k ara auxiliaria, Luna.
Poflenti Nympha fine fine l fororia faltem
Ofcula,jamque manus ad eburnea colla ferenti, 335
Definis? aut fugio, tecumque, ait, ifta relinquo,
Salmacis extimuit, locaque hac tibi libera trado
Hofpes, ait, fimulatque gradu difcedere verfo.
Tum quoque refpiciens, fruticumque recondita fylva.
Delituit, flexumque genu fubmifit, atille;
Ut puer, & vacuus, &inobfervatus, in herbis
Hucit,& hinc illuc, & in alludentibus undis
Summa pedum, taloque tenus veftigia tingit.
Nec mora, temperie blandarum captus aquarum,
Mollia de tenero velamina corpore ponit.
Tum verò obftupuit, nudaque cupidine forme
Salmacis exarfit. flagrant quoque lumina Nympha
m Non aliter, quam cum puro nitidisfimus orbe,
Oppofita fpeculi referitur imagine Phœbus,

340

Quale ro fæ fulgeat inter fua lilia miftæ ; Aut ubi cantatis luna. laborat

equis. 345k Mulieres Aftrologiæ peritæ, ut

Aglaonica,

Plutarcho autorel de defectu ora

eclypfeos Lunæ præ fciæ qão fibi fidem apud

vulgus facerent, fimu

Vixg;moram patitur,vix jam fua gaudia differt; 350 culorum, 1 Jam cupit amplecti ; jam female continet amens. Ille cavis velox applaufo corpore palmis Defilit in latices: alternaque brachiajaltans In liquidis tranflucet aquis: ut eburnea fi quis p Signa tegat claro, vel candida lilia, vitro. Vicimus; &, meus eft, exclamat Naïs: & omni Vefte procul jacta, mediis immittitur undis, Pugnantemque tenet, luctantiaque ofcula carpit ; Subject atque manus, invitaque pectora tangit :

355

labant fe car mine magico, veneficiis & rhombo poffe Lunam rubo◄... re fuffufam deducere, quod cum

Valgo effet perfuafum, laboranti Lunæ auxiliari fe credebat, fi pelvium tianita & turbarum ftrepitu obftreperent carminibus veneficarum, ne exau direntur à Lunâ. Cantus & è curru Lunam deducere tentet: Et faceret, hi noa æra repalfa fonent. Tibullus r. el. 8, Senec. Hip. 778. fed præter poêtas. Liv. I. 25. Plutarch. in Pericle. Tacit. 1. Annal. Verecunda', cujufmodi vel forori poffent dari, vel à forore. m Uti refrati ad fpeculum Solis radii. n Vix fe continet. ægrè fe reprimit. fupra ad verf. 285. o Tanquam nataturus. I. 4. v. 195. p Quibus major ab ambientis cryftalli aut vitri Siapaveig nitor. Et latet & lucet Phaethondide condita gutta apis. Martial. 4.1. 3. Epigr.

Et

ETHS COITHEY τα δράκοντα ex gov

&c

Hom. 11. 14,

vide que pos ad eandem fimilitud. Æneid. 11. Virg.

Congrum. conchile, lo.

3

36

Et nunc hac juveni, nunc circumfunditurillac.
Denique nitentem contrà, elabique volentem
Implicat ut ferpens, q quem regia fuftinet ales,
Sublimemque rapit: pendens caput illa, pedefque
Alligat, & canda fpatiantes implicat alas.
Utque folent hedera longos intexere truncos,
Utve fub aquoribus deprenfum Polypus r hoftem
Continet, ex omni dimiffis parte flagellis;
Perftatt Atlantiades, perataque gaudia Nymphe
Denegat: illa premit, demissaque corpore to to
Sicut inbarebat, Pugnes licet improbe, dixit, 370
Non tamen effugies. Ita dii jubeatis, & iftum
Nulla dies à me, nec me deducat ab ifto.
Vota fuos habuere deos: nam amifta duorum
Corpora junguntur, faciefque inducitur illis
Una: velut fi quis conducat cortice ramos,
Crefcendo jungi, pariterque adolefcere cernat.
Sic ubi complexu coierunt membra tenaci,
xax-x Nec duo funt,fed forma duplex ; nec foemina dici;
Nec puer ut poffit: neutrumque & utrumq;
Ergoubi fe liquidas, quo vir defcenderat undas 380
Semimarem feciffe videt, mollitaque in illis
lian 7.1. Membra, manus tendens, fed jam non voce virili
animal. 11. Hermaphroditus ait, Nato date munera veftro,
Hveroglyph. Et pater & genitrix, amborum nomen habenti :
Acetabulis

cultam aut
alium pi-
fcem; vel
Ipfum etiam
pifcatorem
vide Plin.
1. 9. c. 20.
ὃν πριςπεί-
φαις τε βασ
λωνται Ανα

Seas St' are

ευτήρας

ovas Ixus

&c. Oppi

anus lib. 2.

Alieuticon.

Pierius l. 27.

375

videtur.

cirris, si pas. ut Oppianus, fuperiore nota. t Hermaphroditus filius Mer curii qui nepos Atlantis. # Coalefcunt in unumvelut arbor quæ inferitur furculo. fuar autem genera inferendi hæc: fub cortice, aut in trunco, aut emplaftro. Palladii Febr. Columell. 5.1. 11. c, * Ο μᾶς γίνεται κερή τέ κορίς TE. De Hermaphroditis, qui & Androgyni & Arfenothelyes dicuntur vide Diodor. .. cap. de Priapo & Hermaphrodito, & è Diodoro excerpta Photii. 244. Plin.1 7.c.3. & 4 & quæ ibi Dalecampius. Luciani Somnium. Coel. Rho dig. 1. 1. cap. 1ο. ανδρόγυνον γαρ ἐν τότε μενην καὶ εἶδος καὶ ὄνομα, ἐξ ἀμφο TígWY Nowòv » TÊ Tea &'p'q'iv©i x«{9}?s©. Plato in Sympatie.

Quifquis

Quifquis in hos fontes vit venerit, exeat inde 3851 Salmacis, Semivir, & tactis fubitò mollefcat in undis. Motus uterque parens nati rata verba biformis Fecit, &zincerto fontem medicamine tinxit.

inquit Viera vius, lib.z. c. 8, falfa opinione pu tatur Venerea mollitie

implicarc eos qui ex eo fonte biberint, Neque enim motles & impudici fiunt ex ea aqua, eft enim ejus fontis aqua perlucida faporque egregius. Sed quia Cares & Leleges barbari à colonia ab Argis deducta pulfi, ubi fe recepiffent in montes & fatrocinia ibi exercerent, defcendebant aquarum ad notum fibi fontem, atque ibi in Græcorum confuetudinem & fuavitatem fua voluntare reducebantur. Hinc aqua illa, non impudico morbi vitio fed humanitapis dulcedine molliffimis animis barbarorum eam famam eft adepta.

F

Mineïdes in Vefpertiliones. FAB. 12.

Inis erat dictis, Et adhuc a Mineïa proles
b Urgetopus, fpernitque Deum, feftumque pro-
fanat:

Ja Alcithoe
Arfione, &

Leucothes
ut Ant. Li
beralis.
Leucippe
Arfippa. &
Alcatboe.
b Lanificium.

Quæ Mi

neides men
te captæ fibi
vife funt
audire.
d Lana infu
fis, & telis

Tympana cum fubitò c non apparentia raucis
Obfirepuère fonis, & adunco tibia cornu,
Tinnulaque ara fonant,&olent myrrheq 'crocique :
Réfque fide major, cœpêre virefcere tela.
Inque bedera faciem pendens frondefcere & veftis. 395
Parsabit in vites; & que modo fila fuerunt
Palmite mutantur, de stamine pampinus exit :
Purpura fulgorem pictis accommodat uvis.
Iámque dies exa&tus erat, tempúfque fubibat »
e Quod tu nec tenebras, nec poffes dicere lucem 400 quod in-
Sed cum luce tamen dubiæ confinin noctis.
Tect a repentè quati, pinguefque ardere videntur
Lampades, &rutilis collucere ignibus ædes,
f Falfaque favarum fimulacra ululare ferarum.
Fumidajamdudum latitant per tecta forores,
Diverfaque locis ignes & lumina vitant.

405

Buupt verfus fequentes. Simiie huic, vide 1. 3. V 664. de Tyre thenis nau

tis

e Crepuscu lum, lux crepera & du

bia. Καλεπήνας ἂν ὁ Διόνυσος εγενετο ταῦρος,καὶ λέων, καὶ πάρδαλις, καὶ ἐκ τῶν κελεόντων ἐρρύη νέκταρ αυτῶ καὶ γάλα. Ant Liberalis fab. 13. additque Weds SE TA TYMET, &c. His prodigiis terrira, fortes mox in urnam conjectas concufferunt; exit fors Lencippe. Ea vovit Deo facrificiumque fuum Wppafum adjuvantibus fororibus dilaniavit.