IGNARÆ nostrûm mentes, et inertia corda,
Dum curas regum, et sortem miseramur iniquam,
Quæ solio affixit, vetuitque calescere flamma
Dulci, quæ dono divûm, gratissima serpit
Viscera per, mollesque animis lene implicat æstus;
Nec teneros sensus, Veneris nec præmia norunt,
Eloquiumve oculi, aut facunda silentia linguæ:

Scilicet ignorant lacrymas, sævosque dolores, Dura rudimenta, et violentæ exordia flammæ ; Scilicet ignorant, quæ flumine tinxit amaro Tela Venus, cæcique armamentaria Divi, Irasque, insidiasque, et tacitum sub pectore vulnus;

F3

Namque sub ingressu, primoque in limine Amoris
Luctus et ultrices posuere cubilia Curæ;
Intus habent dulces Risus, et Gratia sedem,
Et roseis resupina toris, roseo ore Voluptas:
Regibus huc faciles aditus; communia spernunt
Ostia, jamque expers duris custodibus istis
Panditur accessus, penetraliaque intima Templi.

Tuque Oh! Angliacis, Princeps, spes optima regnis, Ne tantum, ne finge metum: quid imagine captus Hæres, et mentem pictura pascis inani? Umbram miraris: nec longum tempus, et ipsa Ibit in amplexus, thalamosque ornabit ovantes. Ille tamen tabulis inhians longum haurit amorem, Affatu fruitur tacito, auscultatque tacentem Immemor artificis calami, risumque, ruboremque Aspicit in fucis, pictæque in virgidis ore : Tanta Venus potuit; tantus tenet error amantes.

Nascere, magna Dies, qua sese AUGUSTA Britanno Committat Pelago, patriamque relinquat amœnam; Cujus in adventum jam nunc tria regna secundos Attolli in plausus, dulcique accensa furore Incipiunt agitare modos, et carmina dicunt: Ipse animo sedenim juvenis comitatur euntem Explorat ventos, atque auribus aëra captat, Atque auras, atque astra vocat crudelia; pectus Intentum exultat, surgitque arrecta cupido; Incusat spes ægra fretum, solitoque Videtur Latior effundi pontus, fluctusque morantes.

Nascere, Lux major, qua sese AUGUSTA Britanno Committat juveni totam, propriamque dicabit; At citius (precor) Oh! cedas melioribus astris: Nox finem pompæ, finemque imponere curis Possit, et in thalamos furtim deducere nuptam; Sufficiat requiemque viris, et amantibus umbras: Adsit Hymen, et subridens cum matre Cupido Accedant sternantque toros, ignemque ministrent; Ilicet haud pictæ incandescit imagine formæ Ulterius juvenis, verumque agnoscit amorem.

Sculptile sicut ebur, faciemque arsisse venustam Pygmaliona canunt: ante hanc suspiria ducit, Alloquiturque amens, flammamque et vulnera narrat; Implorata Venus jussit cum vivere signum, Fæmineam inspirans animam; quæ gaudia surgunt, Audiit ut primæ nascentia murmura linguæ, Luctari in vitam, et paulatim volvere ocellos Sedulus, aspexitque novâ splendescere flammâ ; Corripit amplexu vivam, jamque oscula jungit Acria confestim, recipitque rapitque; prioris Immemor ardoris, Nymphæque oblitus eburneæ.

THO, GRAY, Pet, Coll.

SAPPHIC ODE.

TO MR. WEST.

Mr. Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the former poem being imposed as an exercise, by the College.

BARBARAS ædes aditure mecum
Quas Eris semper fovet inquieta,
Lis ubi latè sonat, et togatum

Æstuat agmen !

Dulcius quanto, patulis sub ulmi
Hospitæ ramis temerè jacentem

Sic libris horas, tenuique inertes

Fallere Musâ?

Sæpe enim curis vagor expeditâ

Mente; dum, blandam meditans Camænam,

Vix malo rori, meminive seræ

Cedere nocti;

Et, pedes quò me rapiunt, in omni
Colle Parnassum videor videre
Fertilem sylvæ, gelidamque in omni

te Aganippen.

Risit et Ver me, facilesque Nymphæ Nare captantem, nec ineleganti, Manè quicquid de violis eundo

Surripit aura:

Me reclinatum teneram per herbam; Quà leves cursus aqua cunque ducit, Et moras dulci strepitu lapillo

Nectit in omni.

Hæ novo nostrum ferè pectus anno
Simplices curæ tenuere, cælum
Quamdiù sudum explicuit Favonî
Purior hora:

Otia et campos nec adhuc relinquo,
Nec magis Phœbo Clytie fidelis;
(Ingruant venti licet, et senescat

Mollior æstas).

Namque, seu, lætos hominum labores Prataque et montes recreante curru,

Purpurâ tractus oriens Eoos

Vestit, et auro;

Sedulus servo veneratus orbem
Prodigum splendoris: amœniori
Sive dilectam meditatur igne

Pingere Calpen;

Usque dum, fulgore magis magis jam Languido circum, variata nubes Labitur furtim, viridisque in umbras Scena recessit.