Francisci Petrarcae Epistolæ de rebus familiaribus et variæ : tum quae adhuc tum quae nondum editæ: familiarum scilicet libri XXIIII, variarum liber unicus, Volum 3Typis Felicis Le Monnier, 1863 |
Altres edicions - Mostra-ho tot
Francisci Petrarcae Epistolæ de rebus familiaribus et variæ : tum ..., Volum 3 Francesco Petrarca Visualització completa - 1863 |
Francisci Petrarcae Epistolæ de rebus familiaribus et variæ : tum ..., Volum 3 Francesco Petrarca Visualització completa - 1863 |
Francisci Petrarcae Epistolæ de rebus familiaribus et variæ : tum ..., Volum 3 Francesco Petrarca Visualització completa - 1863 |
Frases i termes més freqüents
æquo ætas ætate ætatis aliquid aliud amici amicitiæ amor animæ animi animo animum Cæsar Cæsarem Cæsaris cætera Cæterum certe Cicero cuius Deus dicam dixi eius EPISTOLA esset etsi famæ fateor forte fortuna fortunæ FRANCISCUS PETRARCA gloriæ hactenus hæc hanc hinc hominum huius illa ille illi illius illo illud illum ingenii ipsa ipsum Italiæ Iupiter iustitiæ Kalendas lætus licet litteris meæ mecum Mediolani Mediolanum meis memoriæ meum mihi mors multa naturæ neque nescio nihil nomen nostræ nunc nunquam olim omnibus omnium Patavii patriæ posse potest præ præcipue præsens præsertim præter præterea quæ quædam quæso quamvis quidquid quis rebus Reipublicæ rerum Romæ sæpe saltem satis scio semper simul sine Socrates spero suæ suum tamen tecum tempus tibi tuæ tuam tuis tunc tuum tuus unum utinam Vale verum vestra viæ video virtus vitæ vobis
Passatges populars
Pàgina 186 - Cum semel occideris et de te splendida Minos fecerit arbitria, non, Torquate, genus, non te facundia, non te restituet pietas.
Pàgina 111 - Eidem tunc stilo deditus, vulgari eloquio ingenium exercebam ; nichil rebar elegantius necdum altius aspirare didiceram, sed verebar ne si huius aut alterius dictis imbuerer, ut est etas illa flexibilis et miratrix omnium, vel invitus ac nesciens imitator evaderem.
Pàgina 322 - Non patienter modo, sed laete, nondubito, atque aliqua vel extrema bibliothecae tuse parte dignabere. fn quibus multa sunt excusationis egentia; sed benigni censoris iudicium subitura, veniam non desperant. In primis opusculi varietatem instabilis furor amantium de quo statim in principio agitur; ruditatem stili aetas excuset, nam quae leges magna ex parte adolescens scripsi.
Pàgina 189 - Cras hoc fiet. Idem eras fiet, quid ) quasi magnum Nempe diem donas...
Pàgina 423 - Itaque, viri fortes et virorum fortium successores, si cum liberiate sana mens rediit, non prius hanc . quam vitam deserenclam sibi quisque pro se cogitet, sine qua vita ludibrium est. Praeteritam servitutem ante oculos assidue revocate; sic etenim, nisi fallor, erit praesens aliquanto etiam quam vita carior libertas, ut si alterutro carendum sit, reperiri valeat nemo, cui modo supersit quidquam romani sanguinis, qui non malit in libertate mori quam in servitute vivere....
Pàgina 239 - ... curandum imitatori ut quod scribit simile non idem sit, eamque similitudinem talem esse oportere, non qualis est imaginis ad eum cuius imago est, que quo similior eo maior laus artificis, sed qualis filii ad patrem.
Pàgina 323 - Sunt apud me huius generis vulgarium adhuc multa, et vetustissimis schedulis, et sic senio exesis ut vix legi queant. E quibus, si quando unus aut alter dies otiosus affulserit, nunc unum nunc aliud elicere...
Pàgina 112 - Et id forte meo iure dixerim, si ad hanc etatem pervenire illi datum esset, paucos habiturum quibus esset amicior, quam michi — ita dico si quantum delectat ingenio, tantum moribus delectaret — ; sicut ex diverso nullos quibus esset infestior, quam hos ineptissimos laudatores, qui omnino quid laudent quid ve improbent ex equo nesciunt...
Pàgina 504 - Adeo mihi divine praesentem statura, imo casum ac ruinam reipublicae, deplorare, adeo profunde digitos eloquii tui in vulnera nostra dimittere visus eras, ut, quoties verborum tuorum sonus ad memoriam aurium mearum redit, saliens mceror ad oculos, dolor ad animum revertatur; et cor meum, quod dum loquebaris ardebat, nunc, dum.
Pàgina 111 - Hoc unum non dissimulo, quoniam siquid in eo sermone a me dictum illius aut alterius cuiusquam dicto simile, sive idem forte cum aliquo sit inventum, non id furtim aut imitandi proposito, que duo semper in his maxime vulgaribus ut scopulos declinavi, sed vel casu fortuito factum esse, vel similitudine ingeniorum, ut Tullio videtur, iisdem vestigiis ab ignorante concursum.