Selections from the Poems of Ovid, Chiefly the MetamorphosesGinn & Company, 1886 |
Altres edicions - Mostra-ho tot
Passatges populars
Pàgina 239 - With many a weary step, and many a groan, Up the high hill he heaves a huge round stone; The huge round stone, resulting with a bound, Thunders impetuous down, and smokes along the ground.
Pàgina 213 - Goddess sage and holy! Hail, divinest Melancholy! Whose saintly visage is too bright To hit the sense of human sight, And therefore to our weaker view...
Pàgina 6 - Sic erat instabilis tellus, innabilis unda, lucis egens ae'r : nulli sua forma manebat, obstabatque aliis aliud, quia corpore in uno frigida pugnabant calidis, humentia siccis, mollia cum duris, sine pondere habentia pondus.
Pàgina 181 - Notaque non tarde facta Thalia mea est. Carmina cum primum populo juvenilia legi, Barba resecta mihi bisve semelve fuit. Moverat ingenium totam cantata per Urbem Nomine non vero dicta Corinna mihi.
Pàgina 180 - Propertius ignes 45 iure sodalicii, quo mihi iunctus erat. Ponticus heroo, Bassus quoque clarus iambis dulcia convictus membra fuere mei. Et tenuit nostras numerosus Horatius aures dum ferit Ausonia carmina culta lyra. 50 Vergilium vidi tantum ; nee amara Tibullo tempus amicitiae fata dedere meae. Successor fuit hic tibi, Galle ; Propertius illi ; quartus ab his serie temporis ipse fui.
Pàgina 173 - ... fide! Dum licet, amplectar; numquam fortasse licebit Amplius. in lucro est quae datur hora mihi.
Pàgina 39 - ... constiterant, hinc Thisbe, Pyramus illinc, inque vices fuerat captatus anhelitus oris, ' Invide ' dicebant ' paries, quid amantibus obstas ? quantum erat, ut sineres toto nos corporc jungi, aut hoc si nimium, vel ad oscula danda pateres ! 75 nec sumus ingrati ; tibi nos debere fatemur, quod datus est verbis ad amicas transitus aures.
Pàgina 132 - ... mollior et cygni plumis et lacte coacto, et si non fugias, riguo formosior horto ; '" Saevior indomitis eadem Galatea iuvencis, durior annosa quercu, fallacior undis, lentior et salicis virgis et vitibus albis, 800...
Pàgina 171 - CUM subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
Pàgina 9 - Bellum, quod pugnat utroque, sanguineaque manu crepitantia concutit arma, vivitur ex rapto : non hospes ab hospite tutus, non socer a genero ; fratrum quoque gratia rara est. imminet exitio vir conjugis, illa mariti ; lurida terribiles miscent aconita novercae ; filius ante diem patrios inquirit in annos.