GREEK MSS.

PUBLIC LIBRARY OF THE UNIVERSITY OF CAMBRIDGE.

*

Vetus et Novum Testamentum ¥. 2622. cum notis Manuscriptis.

Liber Job ¥. 816. cum variantibus Lectionibus Manuscriptis.

Novum Testamentum ¥. 2537, 2538. cum notis Manuscriptis Johannis Taylori.

Novum Testamentum 2423.

Quatuor Evangelia et Actus Apostolorum * 553. 1673. * 2061. * 2144. * 2512.

Quatuor Evangelia et Actus Apostolorum * 2517. Codex quondam Theodori Bezæ.

Actus Apostolorum et Epistolæ Catholicæ Paulina 2068.
Epistolæ Paulinæ cum notis 1152.
Paraleipomenon Lib. 11. * 1146. 1. 2.

Dd. viii. 23. Codex est Græcus in 4to. grandiori septingenorum et amplius annorum in membranis nitide scriptus, in usum Magnæ Ecclesiæ Constantinopolitanæ, in quo continetur Euayyesov, sive, ut aliis magis placet, Evayyeriptnglov.

Dd. viii. 49. Codex est Græcus Membranaceus in 4to. priori et mole et nitore inferior, ejusdem tamen fere ætatis, in quo similiter et continetur Ευαγγελιoν sive Ευαγγελιστηριον.

LI. iv. 12. Codex est Græcus Chartaceus, varias dissertationes continens de Historia, Medicina, et Agricultura.

Notæ Manuscriptæ in Dionysium ¥. 2679. . In Pollucis Onomasticon ¥. 2641. In Canonas Apostolicos ¥. 2659. In Plutarch. ¥. 2676-2681. In Libros Juris Orientalis 4.2682. In Epictetum 2692. In Terentium 2701. Dialecti Græci 694. 32, 33. Etymologicum Græcum * 2051.

Dd. viii. 51. Codicellus Chartaceus in Folio, Callimachi Fragmienta, Viro doctissimo, Thoma Stanleio, Armigero, collecta et digesta, una cum notis eruditis in eundem poetan : liberaliter communicavit Edwardus Sherburn, eques auratus, Kal. Apr. MDCXCVIII.

Dd. ix. 13. Codex est Orientalis.

Dd. ix. 69. Codex est Græcus Chartaceus, in quo continentur Quatuor Evangelia. Præmittuntur Canones Eusebiani Scripti A., M. 6805, qui juxta computationem Ecclesiæ Anglicanæ respondet Anno Redemptionis humanæ 1297 : secundum vero computationem Ecclesiæ Constantinopolitanæ A. 1313.

Dd. x. 46. Codex est Orientalis.

Dd. x. 5. 54. Codex est Græcus in vetusta manu scriptus membranaceus in 4to. sed axeparos xal resougos.

a

Dd. 56. Codex est Græcus in 8vo. Ta Epwtuata Mavuna Μοσχοπουλου.

Dd. si. 54 Codex est Græcus Bombycinus, in 4to. minori, in quo continentur manibus diversis scripta, Analecta ex Luciano, Libanio, aliisque auctoribus.

Dd. si. 63. Codex Chartaceus in 4to. Compendium Græcæ Grammatica a Thoma Stapleio.

Dd. xi. 70. Codex est Græcus in 4to. partim in Membranis, partim in Charta scriptus : continet varias observationes de Draé mate, Metris, et Dialectis, Aristophanis, Sophoclis, et Euripidis, cum Hephæstione.

Dd. xi. 90. Codex est Græcus vetusta manu scriptus, forma fere quadrata, initio et fine mutilus, in quo continentur Acius Apostolorum, et Epistolæ Catholicæ et Paulinæ.

Dd. i. 2. Codex est Orientalis.
Dd. i. 23. Codex est Orientalis.

Dd. i. 24. Apocalypsis, sive Revelatio Sancti Johannis, clausulis Græce et Anglice factis data, quæ ex Græco Anglice sit perlegenda, vel ex Anglico Græce, una cum notis marginalibus Græce, locutionum formas a LXX. interpretatione derivatas esse demonstrantibus.

Dd. ii. 22. Codex est Græcus Membranaceus, literis minutis et cursivis scriptus anno qui coincidit cum Anno Æræ vulgaris Christi 924.

Dd. ii. 47. Codices sunt Orientales.

Dd. ï. 51. Codex est Græcus in 4to. A. Redemptionis hus manæ sex centesimo super millesimum in Urbe Constantin.

Dd, 52–54. Codices sunt Orientales.
Dd. iii. 3-8. Codices sunt Hebraici.
Dd. iii. 22, 23.

Codices sunt Orientales. Dd. iii. 50. Codex est Græcus in 4to Membranaceus, manu vetusta scriptus, axed anos xav jeloupos, continens, 1. Johannis Climaci Scalan Paradisi. 2. Scolia ad eandem. 3. Ilgos Toy Tojieva, sive ejusdem Librum ad eundem. Dd. ju. 54.

Codex est Orientalis.
Dd. jji. 79–82. Codicelli sunt Orientales.

Dd. 86. Tract. Miscell. arte Bibliopegi non illigati, sed inter se conjuncti : multum babent Anglice scriptum, quædam (9, 10, 11,) Græce.

Dd. iv. 1-4. Codices sunt Orientales.
Dd. iv. 7-10. Codices sunt Orientales.

Dd. iv. 16. Codex est Giæclls in 8vo. A. 1441. in Chartis scriplus : varias Aristotelis et aliorum Dissertationes continet.

Dd. 31, 32. Codices sunt Orientales.
Dd. 47–49. Codices sunt Orientales.

Dd. v.

Dd. 47–49. Codices sunt Orientales.
Dd. v. 10, 11. Codex Orientalis.

, .
Dd. v. 17. Codices Orientales.

Dd. v. 29. Codex est Græcus Chartaceus in 4to. continens Analecta ex variis Codicibus Manuscriptis, manu clarissimi viri Humph. Wanleii exarata.

34–43. Codices sunt Orientales.
Dd. v. 48. Codices Orientales.
Dd. vi. 16. Codex Orientalis.
Dd. 18, 19. Duo Codices nitidissime in Chartis Scripti

, quibus continentur Analecta viri cujusdam eruditi e diversis Codicibus MSS.

Codices vi. 20-22.
Dd. vi. 24.
Dd. vi. 26.
Dd. vi. 64. Codices Orientales.
Dd. vi. 66.
Dd. vi. 91.

Dd. vi. 94. Codex est Græcus in duodec. manu neoterica in Chartis Scriptus.

e

P.S. The reader is desired to correct the following Errata in the former Number :

,מגילה אהשוהרש line 11. for :החוה read חוזה P. 187. line7. for ,תור Megillath Ahashuerosh : line 29. for ,מגילת אחשורוש read

Toor, read 770, Seder. The reader is also desired to take notice, that to the end of the account of Dr. Buchanan's Eastern MSS., is to be added another Historia Judaica, which contains the History of the Jews of Malabar, and the Origin of the black and white Jews in India, in 24 chapters : thin octavo, in the Rabbinical character.

Add also Sepher Sepherim, or Origin of the Jews of Malabar, being a Hebrew Translation of the Historical Collections.

Sepher Sepherim, being a correct Translation of the former.

Cheddushe Malabar, or New Account of the Origin of the Jews of Malabar from the time of the Destruction of the Temple of Jerusalem.

Kalchoth, N. 45. 4to. imperfect; written in the Rabbinical character.

Anecdotes of Malabar History: translated from the Hebrew, by Mr. Crool of Cambridge.

There are also some Engraven Plates.

The account of the Syriac and other Eastern MSS. presented by Dr. B. 1o the University, will be given on some future occasion.

G. D.

OXFORD PRIZE POEMS;

FOR 1818.

TITUS HIEROSOLYMAM EXPUGNANS.

· INCESTATA diu sacrorum sanguine Vatum,
“ Teque tuosque, Salem, quoties, ni aversa fuisses,

Fovissem gremio blandæ genetricis ad instar!

Felix, nunc etiam felix, tua si bona nôris « Dum licet -At venit illa dies, quando aggere muros “Obsidet miles, metuendisque obruet armis,

Exæquans una late loca vasta ruina:
" Tanti erit oblatam toties renuisse Salutem!"

Denique fatali decurso tramite sæcli
Ecquis adest Coeli Vindex? quis debitus Ultor?

Aspice, nigrescens Tempestas turbida ab oris
Ingruit Hesperiæ, et campos densa occupat umbra
Turmarum obductos nebula, nisi Martia raptimi
Quà rutilat seges, atque ærata luce coruscat.

Surge, age, devotis habitas qui in sedibus, Hospes,
Nunc fuge-Nunc meritam propera prævertere cladem :
Et tu venturis Patriæ non debite Fatis,
Quisquis es, o Christi temerato numine tactas
Linque Domos, et te labentibus eripe Regnis !

Conscia (nonne vides ?) tantam Natura ruinam
Agnovit, versique dedit præsagia Fati :
Tempore non alio minitari visa sub auras
Arma, et flammigeri currus volitare, futurum
Miscentes Martem, et fatalia bella cientes :
Quin miro splendore ipsi rutilare cacumen
Delubro, circumque innoxia fulgura pasci :

audiri per sacra silentia vocemExcessisse Deum, et sedes odisse nefandas.

Sed tibi quid, Solyma, augurium ? Quæ vana precaris Non audituro fundens vota irrita Colo, Ut tandem belli propius propiusque tumultum Accipis Italici—Jam despicis arce sub ipsa Victrices Aquilas, dominæque insignia Romæ? Illæ corripuere viam, et late omnia complent: Dum miles patriam recolens, et rura relicta (Quamvis illa quidem flavis uberrima campis)

Tum magnam

Insuetas miratur opes, et munera Cæli
Oblata arripiens sacris spatiatur in agris :
Fatalemque parat non nullo numine pugnam.

Sublinis facies Urbi: munimine vasto
Præsidium, et triplicis firmant discrimina muri:
Prærupto hinc illinc scopulosus vertice collis
Invictum ostentans claustrum, et proclivia saxa,
Excipit amplexu curvo, atque immanis ad auras
Immensumque patens stat congesto augmine sæcli.

Ast molem exsuperans tantam, majorque periclis,
Undique fervet atrox acies, si menia possit
Circuitu ingenti, et producto obsidere vallo.-

Intus cur cessat Mavors ?—Cur candida pugnam
Libertas, renuis? domini ne impunè catenam,
Et cladem instantem patriæ patieris inultæ ?
Omine victa malo, tristique oppressa Veterno,
Pectora torpescunt: temerati conscia Juris
Rupta Fides sacrâ trepidat formidine ad Aram,
Præsumitque metu panas : Hos lurida Pestis,
Hos angit miseranda Fames: nec gratia formæ
Vivida, nec fervens juvenili in Corpore sanguis
Profuit: intereunt pariter puerique puellæque,
Et flentes properâ natorum morte parentes:
Atqui se teneris olim fors voverat annis
Plurimus ultorem patriæ; dextramque sacrarat
Fracturam Hesperias, dederint modò fạta, catenas :
Incassum !-assuetas rodunt jejunia vires,
Religioque animos nigranti prægravat umbrâ.

Ipsa adeò-nec vana fides—ipsa auxia Mater
Dum nati invigilat cunis, corpusve tenellum
Sustinet amplexu-tantum suadere furoris
Possit tetra Fames-artus proh! dente feroci
Cognatos vorat, et rabido bibit ore cruorem.

Nec minus interea gressus in limina Templi Morte vel extremâ ducunt: hoc frigidus unum Spiritus, hoc unum languescens lingua vocare.

Sive illinc stet certum animo sperare salutem,
Seu dulce occurrat coram deponere vitas,
Numen ubi, dum tempus erat, melioribus annis,
Et fati arrisit Spes, Auguriumque prioris.

Nec deerant tamen, insano quos Gloria fastu,
Occasu in rerum tanto, suaderet honores
Vel tum præripere, et patriæ pereuntis habenas:
Inde graves causæ irarum, scelerumque Rapina
Contemtrix, versosque agitans Discordia cives :
Inde erat infandam Rabiem, cognataque Bella
Aspicere, et cæsum fraterno vulnere fratren,

Et dirâ ipfectos dominorum cæde Penates.
VOL. XVIII. °Cl. Jl. NO. XXXV.