Tertia tu quaerens ordire volumina, Cadme

Europen raptam, conditor anguineae

Gentis, et Actaeon, Semeleque miserrima pellex,

Tiresiaeque senis nobile judicium.
Tum male desipiens canitur Narcissus et Echo,
Quique negat verum te, Melanaegi, deum,
Pentheus infelix. Nautae (mirabile!) pisces
Facti; Baccharum victima rex cecidit.

Quarto est Alcithoës et tradita poena sororum
Codice, pro festo quîs mala cura labor.
Hunc solaturae antiqui sibi temporis acta

20

25

Narrant: ut Thisben, Pyrame, perdideris; Leucothoën Clytienque et te, tener Hermaphrodite, concrevit corpore, Salmacida.

Et, quae

30.

Post Furia est, Athamas, Cadmi fuga, victor Atlantis

Perseus, Andromede, morsque, Medusa, tua.

Reddit Abantiades cum Pallade Phinea cautem

Quinto, nec sociis parcitur indomitis. Jamque ad Musarum sedes Tritonia tendit,

35

Miratura novas, quas pede fudit, aquas, Pegasus. Huic studiumque probant Aganippides almae, Moxque Pyrenëum Pieridumque nefas

Et Cererem cantant, Arethusaque fons ut ametur,

Persephoneque modis quis Acheronta regat. 40

PRAEFATIO.

Tobias Loefflerus, telam illam, a Societate litterata, quae in hac urbe floruit, *) probabiliter institutam, pertexens, cum Ovidii Metamorphoses, scholarum maxime in usum, excudendas sibi existimaret, me adiit, rogans, si quid penes me haberem, quo juvari poëta videretur, eo ut instruerem ornaremque opus. Deesse viro honesto amicoque cum ipsius tum rei causa nolui, ut qui probe scirem, illotis commissae manibus ejusmodi veterum scriptorum editiones quam male vulgo, non sine bonarum litterarum detrimento, profligarentur.

Quare, omissis, quae a ratione libri abhorrebant, prolixioribus varii generis cum ab aliis tum a me ipso annotatis, id faciendum mihi duxi, ut argumentum operis, non doctorum quidem quorundam, veteris alterius, alterius recentioris, quae passim leguntur, verbis nudis ac vulgaribus, sed * Edidit ea Societas cum alios veteres auctores, tum hujus Tristium et Fastorum libros, querum operum priori vita poëtae brevis addita est.

elegiaco potius carmine, enarratum praefigerem; tum ipsum poëma cum N. Heinsii, P. Burmanni, aliorum, qui in aliquo numero atque honore essent, editionibus conferrem, scriptique etiam Metamorphoseon codicis minime mali, neque adhuc excussi, qui in Academiae Regiae Berolinensis bibliotheca adservatur, lectiones praecipaus enotarem; deinde (quod maximum est) interpunctionem, contemtui fere rem habitam sedulo per omnia emendarem, et indicem rerum memorabiliorum libro adjicerem: sperans fore, ut hac, quamvis despecta, mea diligentia ingeniosissimi lectio vatis facilior reddita plures etiam quam adhuc antiquitatis studiosos alliceret detineretque. Itaque partibus editoris pro modulo hujus instituti actis, quae ad bibliopolae pertinebant (chartam dico typosque et id genus reliqua), quin recte se habitura essent, qui Loeffleri nossem in hoc genere elegantiam, nullus dubitavi.

Qua de re, sicut et de nostra opella, si aequa erunt judicia doctorum, vehementer gaudebimus.

Dabam Manhemii, mense Julio 1817.

Troïa, qui sequitur, bella exhibet, Iphigeniam,

Et Centaurorum proelia saeva liber,

Cygnum ac Neleï, mutantis in omnia mire,

Fata Periclymeni; mox tua, nate deâ,
Funera, quem nolens Peleus pater almaque mater
Armarant, notum munere Lartiadae:

Nam Paris ignavus fortem percussit Achillem,
Obvertente ipso spicula certa deo,

Pelidae ambierint ut Ulysses mitis et Ajax
Arma, liber pandit tertius a decimo.
Pergama conflagrant; Hecabe canis induit ora,

Ast avis Aurorae gnatus, ut interiit.
Ipse relicto Anio Scyllan fugit atque Charybdin
Aeneas; sequitur quos Polyphemus amans,
Acidis extinctor teneri, dictusque per herbas

Piscator pelagi Glaucus adîsse deos.

Simia jam Cercops factus legiturque Sibylla,

Inque ferâ ripâ solus Achaemenides, Cyclopi elapsus. Laestrygona viderat alter,

Mox Circen. Pici tum subit historia Et Diomedeï numeri. Cythereïus heros

90

95

100

105

Cum ratibus vertit. Calx habet Iphin, habet 110 Te, Vertumne; deam junctam tihi; denique regem, Cujus, avi, cepit Romulus imperium.

Extremo rex est sapiens Numa Pythagorasque

Codice, quique fuit Virbius Hippolytus,

Cum Cipoque Tages vates. Deus inde salutem 115
Sub serpente latens reddidit ut Latio,
Magno est in populis Epidaurius hospes honore.
Fit majus deus est Julius urbe suâ
Caesar, at in coelo sidus micat; inque relictâ
Augustus terrâ sceptra paterna tenet.

Tot res tam varias vinclo conjunxerit uno
Ut Pelignus olor, quaeris, amice? Lege.
Ista viri vis arsque. Cadavera nolo poëtas,

120

Grammaticus partes quae secet in vapidas. Tu, dedit ut sese, totum accipe, nec male rimans 125 In Nasone mihi quaerito Virgilium.

Non una est facies Naturae: mutat, et audet

Quidque, nec in solitâ vertitur usque viâ.