Arboris Othrys erat, nec habebat Pelion umbras. Obrutus immani cumulo, sub pondere Caencus Aestuat arboreo, congestaque robora duris
Fert humeris. Sed enim postquam super ora caputque Crevit cnus, neque habet, quas ducat, spiritus auras: Deficit interdum; modo se super aëra frustra Tollere conatur jactasque evolvere silvas; Interdumque movet, veluti, quam cernimus, ecce! 520 Ardua si terrae quatiatur motibus Ide. Exitus in dubio est: alii sub inania corpus Tartara detrusum silvarum mole ferebant; Abnuit Ampycides, medioque ex aggere fulvis Vidit avem pennis liquidas exire sub auras,
Quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum. Hanc ubi lustrantem leni sua castra volatu Mopsus et ingenti circum clangore sonantem Adspexit: pariter oculis animaque secutus, O salve," dixit,,, Lapithéae gloria gentis, Maxime vir quondam, sed nunc avis unica, Caeneu!” Credita res auctore suo est; dolor addidit iram: Oppressumque aegre tulimus tot ab hostibus unum; Nec prius abstitimus ferrum exercere cruore, Quam data pars leto, partem fuga noxque removit. 535 Haec inter Lapithas et semihomines Centauros Proelia, Tlepolemus, Pylio referente, dolorem Praeteriti Alcidae placido non pertulit ore, Atque ait:,, Herculeae mirum est oblivia laudis Acta tibi, senior: certe mihi saepe referre Nubigenas a se domitos pater ipse solebat." Tristis ad haec Pylius:,, Quid me meminisse malorum Cogis, et obductos annis rescindere luctus, Inque tuum genitorem odium offensasque fateri? Ille quidem majora fide, di! gessit, et orbem Implevit meritis, quod mallem posse negari; Sed neque Deiphobum nec Pulydamanta nec ipsum Hectora laudamus: quis enim laudaverit hostem? Ille tuus genitor Messania moenia quondam Stravit, et immeritas urbes Elinque Pylonque
539. F. oblivio.
544. F. odia,
Diruit, inque meos ferrum flammamque penates Impulit. Utque alios taceam, quos ille peremit: Bis sex Nelidae fuimus, conspecta juventus; Bis sex Herculeis ceciderunt me minus uno Viribus. Atque alios vinci potuisse ferendum: Mira Periclymeni mors est, cui posse figuras Sumere, quas vellet, rursusque reponere sumtas Neptunus dederat, Nelëi sanguinis auctor.
Hic ubi nequidquam est formas variatus in omnes : Vertitur in faciem volucris, quae fulmina curvis 560 Ferre solet pedibus, divûm gratissima regi. Viribus usus, avis pennis rostroque redunco Hamatisque viri laniaverat unguibus ora. Tendit in hunc nimium certos Tirynthius arcus, Atque inter nubes sublimia membra ferentem Pendentemque ferit, lateri quâ jungitur ala. Nec grave vulnus erat; sed rupti vulnere nervi Deficiunt, motumque negant viresque volandi. Decidit in terram, non concipientibus auras Infirmis pennis; et quâ levis haeserat alae, Corporis adfixi pressa gravitate sagitta Perque latus summum jugulo est exacta sinistro. Num videor debere tui praeconia rebus
Herculis, o Rhodiae ductor pulcherrimae classis? Nec tamen ulterius quam fortia facta silendo Ulciscar fratres; solida est mihi gratia tecum." Haec postquam dulci Neleïus edidit_ore: A sermone senis repetito munere Bacchi, Surrexere toris; nox est data cetera somno.
At deus, aequoreas qui cuspide temperat undas, 580 In volucrem corpus nati Stheneleïda versum Mente dolet patriâ, saevumque perosus Achillem Exercet memores plus quam civiliter iras; Jamque fere tracto duo per quinquennia bello, Talibus intonsum compellat Sminthea dictis: ,,O mihi de fratris longe gratissime natis, Irrita qui mecum posuisti moenia Trojae, Ecquid, ut has jamjam casuras adspicis arces, Ingemis? aut ecquid tot defendentia muros
571. V.: C. a. pressa est gr, s.
Millia caesa doles? ecquid, ne persequar omnes, 590 Hectoris umbra subit circum sua Pergama tracti, Cum tamen ille ferox belloque cruentior ipso Vivat adhuc, operis nostri populator, Achilles? Det mihi se: faxo, triplici quid cuspide possim, Sentiat. At quoniam concurrere cominus hosti Non datur: occultâ necopinum prode sagittâ!" Adnuit atque, animo pariter patruoque suoque Delius indulgens, nebulâ velatus in agmen Pervenit Iliacum, mediâque in caede virorum Gnara per ignotos spargentem cernit Achivos Tela Parin; fassusque deum,,, Quid spicula perdis Sanguine plebis?" ait. Si est tibi cura tuorum: Vertere in Aeaciden, caesosque ulciscere fratres!" Dixit et, ostendens sternentem Troïa ferro Corpora Peliden, arcus obvertit in illum, Certaque letiferâ direxit spicula dextrâ.
Quod Priamus gaudere senex post Hectora posset, Hoc fuit. Ille igitur tantorum victor, Achilles, Vinceris a timido Grajae raptore maritae! At si femineo fuerat tibi Marte cadendum: Thermodontiacâ malles cecidisse bipenni, Jam timor ille Phrygum, decus et tutela Pelasgi Nominis, Aeacides, caput insuperabile bello, Arserat. Armarat deus idem, idemque cremarat. Jam cinis est, et de tam magno restat Achille Nescio quid, parvam quod non bene compleat urnam. At vivit, totum quae, gloria, compleat orbem. Haec illi mensura viro respondet, et hâc est Par sibi Pelides, nec inania Tartara sentit. Ipse etiam, ut, cujus fuerit, cognoscere possis, 620 Bella movet clypeus, deque armis arma feruntur, Non ea Tydides, non audet Oileos Ajax, Non minor Atrides, non regno major et aevo, Poscere, non alii; solis Telamone creatis Laërtâque fuit tantae fiducia laudis.
A se Tantalides onus invidiamque removit, Argolicosque duces mediis considere castris Jussit, et arbitrium litis trajecit in omnes.
620. F.; Ipse etiam (cujus f., «. possis) Bella &ę,
LIBER DECIMUS TERTIUS.
Consedere duces, et, vulgi stante coronâ, Surgit ad hos clypei dominus septemplicis Ajax; Utque erat impatiens irac, Sigeïa torvo Littora respexit, classemque in littore, vultu; Intendensque manus,,,Agimus, proh Jupiter!" inquit, ,,Ante rates causam, et mecum confertur Ulixes! At non Hectoreïs dubitavit cedere flammis; Quas ego sustinui, quas hac ego classe fugavi. Tutius est igitur fictis contendere verbis,
Quam pugnare manu. Sed nec mihi dicere promtum, 10 Nec facere est isti; quantumque ego Marte feroci, Quantum acie valeo, tantum valet iste loquendo. Nec memoranda tamen vobis mea facta; Pelasgi, Esse reor: vidistis enim; sua narret Ulixes, Quae sine teste gerit, quorum nox conscia sola est. 18 Praemia magna peti fateor; sed demit honorem Aemulus. Ajaci non est tenuisse superbum, Sit licet hoc ingens, quidquid speravit Ulixes. Iste tulit pretium jam nunc certaminis hujus, Quo cum victus erit, mecum certasse feretur. Atque ego, si virtus in me dubitabilis esset, Nobilitate potens essem, Telamone creatus, Moenia qui forti Trojana sub Hercule cepit, Littoraque intravit Pagasaeâ Colcha carina. Aeacus huic pater est, qui jura silentibus illic Reddit, ubi Aeoliden saxum grave Sisyphon urget. Aeacon agnoscit summus, prolemque fatetur Jupiter esse suam. Sic ab Jove tertius Ajax. Nec tamen haec series in causâ prosit, Achivi, Si mihi cum magno non est communis Achille. Frater erat: fraterna peto. Quid sanguine cretus Sisyphio, furtisque et fraude simillimus illi, Inserit Aeacidis alienae nomina gentis?
An, quod in arma prior nulloque sub indice veni, Arma neganda mihi; potiorque videbitur ille,
Ultima qui cepit, detrectavitque furore Militiam ficto, donec sollertior isto, At sibi inutilior, timidi commenta retexit Naupliades animi, vitataque traxit in arma? Optima nunc sumat, qui sumere noluit ulla; Nos inhonorati et donis patruelibus orbi, Obtulimus qui nos ad prima pericula, simus? Atque utinam verus furor ille aut creditus esset, Nec comes hic Phrygias unquam venisset ad arces, Hortator scelerum! non te, Poeantia proles, 45 Expositum Lemnos nostro cum crimine haberet, Qui nunc, ut memorant, silvestribus abditus antris, Saxa moves gemitu, Laërtiadaeque precaris, Quae meruit; quae, si dî sunt, non vana precaris. Heu, nunc ille eadem nobis juratus in arma, Et pars magna ducum, quo successore sagittae Herculis utuntur, fractus morboque fameque, Velaturque aliturque avibus, volucresque petendo Debita Trojanis exercet spicula fatis! Ille tamen vivit, quia non comitavit Ulixen. Mallet et infelix Palamedes esse relictus: Viveret, aut certe letum sine crimine haberet. Quem male convicti nimium memor iste furoris Prodere rem Danaam finxit, fictumque probavit Crimen, et ostendit, quo clam praefoderat, aurum. 60 Ergo aut exilio vires subduxit Achivis,
Aut nece. Sic pugnat, sic est metuendus Ulixes. Qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, Haud tamen efficiet, desertum ut Nestora crimen Esse rear nullum, qui eum imploraret Ulixen, Vulnere tardus equi fessusque senilibus annis, Proditus a socio est. Non haec mihi crimina fingi, Scit bene Tydides, qui nomine saepe vocatum Corripuit, trepidoque fugam exprobravit amico. Adspiciunt oculis Superi mortalia justis: En! eget auxilio, qui non tulit; utque reliquit, Sic linquendus erat: legem sibi dixerat ipse.
40. sequ, V.; Et nunc ille e. n. i. in a. Hen pars nnn ducam #6
To magna est in MS. Berol.
60, quo clami. V.; quou jam.
« AnteriorContinua » |