non Art. III, 425. interdum doa plus valet arte malum; Pont. I, 3. 18. ratio fatum vincere nulla valet; Trift. III, 6. 18. plus valent legibus arma; Pont. IV, 9. 94. valent luctus aliena leuare damna, Met. XV, 547. L. Valeant mendacia vatum, Faft. VI, 253. Amor patriae ratione valentior omni, Pont. I, 3. 29. Vallis Aricina, Met. XV, 488. Faft. III, 263. conf. Aricia, et Nemorale regnum. Vallis Elyfia, vi. Elyfium. Vallis Haemonia, Met. VII, 264. conf. Aemonius vir. Vallis Stygia, vi. Stygius. Vallis Taenaria, vi. Taenarus. Valles Achaemeniae, vi. Achaemeniae valles. vi. Par Valles Alpinae, vi. Alpes. Valles Auernae, vi. Auernus. Valles Idae, vi. Ida vel Ide. Valles infernae, vi. Infernus. Valles Oetae Herculeae, vi. Oeta. Valles Partheniae, theniae valles. Vanefcit abfens amor, Art. II, 358. vanefcunt dicta per auras, Am. II, 14. 41. Varro, nomen plurium virorum, qui apud antiquos celebrantur. P. Terentius Varre, quem poeta, locis mox indicandis, telligit, poeta Atacinus fuit tempore Iulii Caefaris ac Triumuirorum de quo Cicero in Quaeft. acad. teftatur, quod aetatem patriae, defcriptiones temporum, facrorum iura, facer dotum munera, domefticam difciplinam, fedem regionum et locorum, omnia diuinarum bumanarumque rerum nomina, genera, officia, cauffas, aperuerit, plurimumque poetis, omninoque Latinis et litteris luminis attulerit et verbis, atque ipfe va in Vates Aeneidos, P. Virgilius Maro, Mantuanus, poetarum Latinorum facile princeps; Pont. III, 4. 84. Vates conditor anni Romani, vi. Conditor anni Romani, Vates cothurnatus, Nafo, de quo tamen triumphauit Amor; Am. II, 18. 18. cothurnatus vates, quem turba canum la niauit; Euripides, quem poetarum τραγικώτατον adpellat Ariftoteles, quemque, quum ab Archelai regis coena domum hofpitalem repeteret canum morfibus dilaniatum effe fcribit Valerius Maximus. In libin. V. 597. Vates Dardanius, vi. Dardanius. aduena. Vates Lesbia, vi. Lesbos. Vates lyrae feuerae, quis intelligatur? incertum. Multi enim, quod ingenio et carmine abufi effent, poenas foluerunt, In Ibin, V. 528. Vates dierum operofus, Nafo nofter, Faft. I, ioi. Vates percuffus fulmine, vi. Fulmen. Vates Phrygius, Helenus, Met. XIII, 721. Vates Pieridum, Nafo, Am. I. Vates profugus, Ouidius relega. Vates facer, Tibullus, Am. III, 9. 41. Vates Rhodopeïus, vi. Rhodopeïus heros. Vates Aonii, vi. Aonias. Vatum deus, Apollo, Am. I, 8. 59. Iupiter ingeniis praebet fua numina vatum; Trift. IV, 4. 17. exit in immenfum fecunda licentia vatum; Am. III, 12. 41. Materies vatum, Styx, tenebrae, et alia vana no. mina; Met. XV, 154, prodigiofa veterum mendacia vatum, Am. III, 6. 17. valeant mendacia vatum, Faft. VI, 253. vatum monitus, Her. XVII, 239. Vatum numina, Bacchus et Mufae, Art. III, 347. Met. XV, 622. Vatum officium, per carmina factum, grata principibus viris res eft. Pont. IV, 8. 44. Opus vaTroiani fama laboris etc. Carmina Homeri, qui, quod vatum effet inftar omnium, multorum numero innuitur; Am.III,9. 29. Sunt quiddam oracula vatum, Pont. II, I. 55. Si quid habent veri praefagia vatum; Met. XV, 879. Trift. IV, 10. 129. Vatibus licet occultos monitus audire deorum, Faft. III, 167. nifi vatibus omnis eripienda fides, Met. XV, 282. f. Numen ineft vatibus, Am. III, 548. venerabile quondam nomen erat vatibus, Art. III, 407. 8. tum, Veientia arua. Veii, vrbs Etru riae antiquifima, a Camillo decem annorum obfidione capta et excifa, alioquin Fabiorum quoque CCC caede. A. V. 277. nobilitata; Eius incolae Veientes, quod nomen etiam in modum adiecti vfurpari folet. Faft. II, 195. Veiouis aedes, a Romulo facrata inter arcem et Capitolium, prope Afylum, ad augendam afyli religionem. Veiouis aut Veiupiter, Fefto grammatico videtur effe paruus Iupiter, id eft, adolefcens; cui confentaneum eft. quod nofter ait: cur non ego Veiouis aedem, aedem non magni fufpicer effe Iouis, Faft. III, 447. et Gellius, notationem huius nominis expofiturus, particulam, ve, in compofitione nunc augendae, nunc autem minuendae rei valere indicat; quocirca tamen ipfe Veiouem interpretatur Iouem, qui, demta iuuandi poteftate, Jolam nocendi vim poffideat. Idem, fimulacrum dei, quod in illa aede fuit, fagittas tenuiffe, memorat, paratas ad nocen dum; atque hinc Apollinem a pluribus exiftimatum effe. Alii tamen, quos inter Martianus Capella, Touem Stygium, id eft, Plutonem, ifthoc nomine fignari autumant. De caetero vt capra iuxta fimulacrum eius cernebatur; ita immolari etiam hoc animal eidem antiquitus confueuit. Veiouis luci duo, Faft. III, 430. Vellus auratae ouis, id eft arietis, quo Phryxus Pontum fupera uit; Her. VI, 2. conf. Phryet Iafon. xus, Vellus Nemeaeum vi. Nemea. Fului fetis hirfuta leonis vellera, eadem veftis,ab Hercule vfurpata; Faft. II. 339. f. Venator; fcit bene venator, ceruis vbi retia tendat, etc.. Art. I, 45. Venatrix, Callifto, Met. II, 492. Dea venatrix, Diana, Met. II, 454. Vendibilis puella, Am. III, 12. IO. Venefica, abfol. Medea, Met. Venenum Lernaeum, Met. IX, Venenum Theffalicum, pro de- 7. 27. Venena Colcha, quibus Medea bus homines in formas alias con- Ventofi equi, vi. Equi aetherii. dogs, a fpuma, eo quod ex nus aequore nata, Her. XIX, que fecundus; Faft. I, 39. Verona, vrbs Cenomanorum regio- tur, Verfus, Gr. sixoc, dicta olim Vertumnus, vel Vertunus, deus ret, ret, in anum fe conuertit, hortosque eius ingreffus, rationibus efficere tentauit, vt connubio coniungi cum Vertumno ne addubitaret. Pofteaquam vero nihil ifthac via fe proficere fenfiffet, iuuenis pulcherrimi perfo nam induit, nymphamque ita rufticam non effe comperit. Met. XIV, 642, et 678-771. Vefca parua, farra, quae male creuerunt, exfucca, macilenta, ὀλιγόσιτα, Faft. III, 446. veri Vefta, quaenam dea proprie vocetur, dubium quodammodo videri poffet, ob perpetuas in defcribenda illa veterum diffenfiones. Geminas fuiffe, proxime ad veri fpeciem accedit; inter quas Maiorem dicere licebit Coeli coniugem, Saturni matrem, Minorem vero Saturni atque Opis fi liam. Illa quidem Terram, hac nil nifi Ignem denotari, fimile eft; quamquam Nofter hoc discrimen non admittit: Veita, inquiens, eadem eft, quae Terra; fubeft vigil ignis vtrique; fignificat fedem terra focusque fuam. Faft. VI, 267. f. Prior quoque Magna Mater, Mater deum, Rhea, Cybele, etc. vocatur: fed quum ipfimet poetae Veftam alteram. ab altera haud fere vfpiam diftinguant, ea quoque nomina. et facta vtriusque frequentiffime omnino confunduntur. Neque nominis notatio nos quidquam iuuat; quum nonnulli illud du xerint a ftando, quod, fi refe ras ad Terram, haud incon gruum videtur; alii vero ab isia, focus, id deriuent, quod Minori illi, id eft, Igni, maStat vi Terra gis conuenit. fua; vi ftando Vefta vocatur; cauffaque par Graii nominis effe poteft. At focus a flammis, et quod fouet omnia, dictus, etc. Fast. VI, 299. f. Caeterum in magna veneratione Vefta femper fuit apud prifcos; et Graeci quaeque fua facrificia ah illa finite perhibentur: fed hoc ni hilominus peculiare Troianorum numen putabatur. Si Virgilio credendum, ea quidem ab Anea in Italiam aduecta eft. (conf. Penates.) Atque cultam illam in Italia fuiffe prius, quam vrbs Roma conderetur; et vel ideo non dubitari poteft, quia Romuli et Remi mater an tehac Veftalis fuit. Liuius Romanos facra eius ab Albanis accepiffe auctor eft. Primum vero templum Numa ei exaedifi cauit; licet alii id Romulo tribuere contendant. Inter ea Nofter Veftam ipfam, quum Aeneas Troiam in Italiam transferre inftitueret, adfuetis fubftitiffe locis, eamdemque demum, quum Romani opibus per quinque faecula creuiffent, Sibyllae moni tu, in urbem euocatam effe memorat. Faft. IV, 251. feqq. Et hanc ipfe quidem Matrem, Faft. IV, 259, et Matrem Diuûm, Faft. IV, 263. nominat : tametfi eam, quam Minorem diximus, perpetuo in mente ha beat; vt etiam in iis, quae iam adferemus. Faft. I, 28. III, 426 et 698. IV, 949. VI, 249, 304, 310, 335. f. 376, et 380. Vefta, tertia Saturni filia, Faft. VI, 286. Vefta Iliaca, Faft. VI, 227 et 365. Troica, Met. XV, 730. f. Eadem vt folio niteat velata recenti, cedit ab Iliacis laurea cana focis, Faft. III, 141. f. Vesta ignea, Faft. VI, 234. flammae vigiles Veftae, Art. III, 463. Hic focus eft Veltae, qui Pallada feruat et ignem, Trift. III, 1. 29. (conf. Pallas, pro Palladio.) Veftae facerdos, C. Iul. Caefar, qui in Pontificatu Maximo caefus eft, Faft. V, 573. caede facerdotis Veftae flammas exftinguere, Met. XV, 778. Veftae fimulacra, Faft. Veftae III, 45, et VI, 295. atria, Faft. VI, 263. penetralia Veftae, in templo eius, quod Numa inter Palatinum et Capitolinum, id eft in medio occidentali fori latere Vesta pofuit; Faft. III, 417. Caefareos inter facrata PenaX 4 Canae tes, |