Imatges de pàgina
PDF
EPUB

habens orificium fciffum aut fractum, fono acutiore. lidem quoque maioris aetatis funera ad tubam, et minoru ad tibiam efferre confueuerunt: quamquam tubae funereae genus, qua Siticines canebant, ab altera illa bellica diuerfum fuiffe, facile nobis perfuadeamus: quum et Euftathius fex tubarum apud antiquos genera referat. Tuba fera, Faft. I, 716. tuba longa, Am. II, 6. 6. tuba fune

rea, Her. XII, 140. terribi. les tubae, Met. XV, 784. tubas luftrare, vi. Tubiluftrium.

Tubertus, (A. Poftumius.) Faft. VI, 732. vi. Poftumus. Tubicen, qui tuba praecinit, aut in bello, aut in facris. In bello quomdam triplex tubac fonus, atque adeo claffici canendi mo du fuit. Primus, quo vel Primipilus, vel alius, non ita procul ab Imperatore, illiusque nutu, incinuit; fecundus nonnullorum, qui in loco quodam orbiculato ftabant ad figna et aquilas, quo, vt confifterent, et ad praeliandum fe pararent, milites admonebantur; tertius emnium reliquorum tubicinum per cohortes ac turmas, qui pariter iam clafficum concinebant. In facris certaminibus eorum vfus paullulum recentior fuit, quum praecones antehac fola praeconis voce declararentur. In Pompis et triumphis autem tuba iam olim vfurpari confueuit. Fortibus adfueuit tubicen prodeffe, ad fpiritus fangui nemque concitandum; Pont. III, 1. 91. quum bellicus aere canoro figna dedit tubicen; Met. III, 704. conf. Tubiluftrium. Tubiluftrium, feu Tubiluftria, dies, quo in atrio Sutorio facrorum tubae agna luftrabantur, id quod bis fiebat quouis anno primum Mineruae, a. d. X. Kal. April. id eft, die V. quinquatruum; fumma dies e quinque tubas luftrare canoras admonet, et forti facrificare deae. Faft.

III, 849. Deinde Vulcano a. d. X. Kal. Iul. proxima Vulcani lux es; Tubiluftria dicunt. Luftrantur purae, quas facit ille, tubae, Faft. V, 725. f.

Tullia, Seruii, regis Romanorum filia, Tarquinii Superbi tandem coniux, quem ad patrem interficiendum ipfa concitauit. Faft. VI, 587.

Tullius, Seruius, rex Romanorum; Eius imago dicitur oculis oppofuiffe manum, quum Tullia, fcelefta filia, intraffet templum; Faft. VI, 613. poft eius funera plebs Rom. confufa fuit, Faft. VI, 581. eius pater Vulcanus, Faft. VI, 627. conf. Seruius, et Mater Ocrefia.

Tunica, Gr. XTav, veftis interior, cui toga, aut pallium, aut aliud veftimenti genus, iniiciebatur, idque tam virilis, quam muliebris: etfi proprie tu nica virorum erat, ficuti ftola feminarum. Illius vfus apud Romanos tempore Romuli nullus erat, vtpote fola toga amictos; deinde autem paullatim adhiberi coepit, praefertim a ditiori. bus.

Quum deinceps alii illorum exempla fequerentur, fa&tum eft, vt ordines ipfi tunicis diftinguerentur. Nam Senatores et Equites tunicam clauatam induerunt, eo quidem obferuato difcrimine, vt Senatorum laticlauia effet, equitum vero angufticlauia; (vi. Clauus latus.) Plebs vero rectam adhibebat, quae ita videtur texta fuiffe, vt fila a Summa ad imam veftem directa, non vero transuerfa, per mediam ve ftem ducerentur: nifi forte ita fuerit dicta, quod non cingeretur, fed recta deflueret. Deni que tunicis folis, neglectis togis vtebantur plebeii homines, et praecipue ferui. Tunica recincta, Am. I, 5. 9. III, 1. SI. II,7.81. Art. I, 529. Faft. III, 645. tunicae fluentes, Art. III, 301. tunicae remiffae, Met. V, 399, tunicae a pectore ru.

ptae,

ptae, Her.VI, 27. tunicae tenues, Gaetulo murice tinctae, Faft. II, 319. mercator tunicas incinatus, Faft. V, 675. tunicata puella, Art. II, 301. tunicarum vincla relaxare, Faft. II, 321. et fimiliter alibi. Conf. fis, Chreftom. Virgil. Turbo, proprie ventus violentus, cum fragore defcendens, et ob uia quaeque turbans, metaphorice ufurpatur a Noftro: non modo militiae turbine fa&tus eques, indicante verbis

illis, fe non bello, aut arte quadam militari, factum effe equitem, fed hanc dignitatem a maioribus acceptam habere. Ain. III, 15. 6. Parca celeri turbine net lucem, Liu. 164. Tureus, Turicremus, Turifer, et Turilegus vi. poft voc.

Tus.

[ocr errors]

Turma feminea, Amazonum, Pont. IV, 10. 51.

Turma Gallica, facerdotes Ifidis, Am. II, 13. 18.

Turma Lemnia, vi. Lemnius. Turnus, dux

Rutulorum, ab Aenea occifus; pacta furit pro coniuge Turnus, id eft, pro defponfata Lavinia; Met. XIV, 451. add. v. 460. et 531. Turnus cadit; cadit Ardea, Turno fofpite dicta potens, Met. XIV, 574. Met. XV, 773. Turnus an Aeneas Latiae gener effet Amatae, bel. lum erat. Faft. IV, 879, add. v. 880, et 883. Trift. I, 2. 7. et I, 8. 33. Turni foror, Inturna, Faft. I, 463. conf. Chreftom. Virgil.

Turpe, reos emta miferos defendere lingua, Am. I, 10. 39. Turpe fenex miles, turpe fenilis amor, Am. I, 9. 4. Turpius eiicitur, quam non admittitur, hofpes; Trift. V, 6. 13.

Turrigera dea, Cybele, Faft. IV, 224. Turrigera Ops, Trift. II, 24. Cybele turrigera corona frontem redimita, Faft. VI, 321.

Turrita Mater, Mater deum, vel Cybele, Met. X, 696. tur. rita corona, eiusdem deae, Faft. IV, 219.

et a

Tus, vel Thus, vel a tundendo dictum, vt gramatici Latini volunt, aut a Graeco búen quod facrificare fignificat, prae ftantiffimum eft odoramenti genus, nusquam nifi in Arabia nafcens, ac ne in vniuerfa quidem Arabia. Eft vero pagus Sabaeorum in monte excelfo, a quo octo manfionibus regio di ftat turifera, Saba adpellata, vndique rupibus inuia, dextra mari fcopulis inacceffo. Minaei primi turis commercium feciffe a Plinio dicuntur ; ne. que alii, praeter illos, turis ar borem vmquam viderunt. Nee Latinis, Plinio viuente, quaenam arboris ipfius fit facies, conftitit. Graeci variabant fententiis; cortice lauri tamen effe compertum eft. Meti aliquando femel tantum in anno folebat; poft autem quaeftus alteram vindemiam attulit. Prior atque naturalis vindemia circa Canis ortum inftituebatur, incidentibus, qui hanc arborem tra. Etabant, qua maxime videba tur praegnans, et tenuiffimus cortex. Spuma pinguis inde profiliens concreta denfatur, et quod in arbore haefit, ferro depectitur. Altera vindemia fit vere; tum rufum exit, nec tamen comparandum priori. Vfus eius in facris demum poft tempora Troiana inualuit; unde apud Homerum nulla illius mentio; quin et Numa tus ignoraffe videtur. Itaque dum Nofter, Iano tus oblatum effe, canit, cur, inquiens, quamuis aliorum Nuniina placem, Ia

ne,

tibi primo tura merum. que fero de faeculi quo illa fcripfit, moribusin telligendum illud effe videtur. Inualefcente autem re Romanorum publica ture in facris nihil frequentius, fed et nihil pretiofius; qua de re quum omnes illud comparare non poffent, publice id aliquando

datum

tu

datum facrificantibus. Tus datum, Faft. IV, 867. datum flammis, Met. XIII, 636. paruum, Faft. IV, 150. ris acerra, Faft. IV, 934. cuitos turis acerra, Met. XIII, 704. turis honor, Met. XIV, 130, et alibi. Turis lacri mae, Met. XV, 394. turis mica, Trift. III, 13. 16. ture pinguia altaria, Pont. II, 3.99. tura captiua, in terra Arabum nafcentia, quos, fubegit Bacchus, Faft. III, 731. tura flaua, Her. XXI, 92. impia, in inuidos focos data, Her. XIV, 26. pia, fumofis focis addita, Her. VII, 24. votina tura piorum, Am. III, 13.9. irrita, Met. VII, 589. fudata ligno, Met. X, 308. f. vinum in tura profufum, Met. XIII, 636. tura mafcula, vi. Mafcula tura.

tura

Tureus, adiect. a Ture formatum; turea virga, Met. IV, 255. turea grana, Faft. IV, 410.

Turicremi foci, Her. II, 18.

Turifer Indus, Faft. III, 720. Turilegi Arabes, Faft. IV, 569. Turranius, poeta tragicus Latinus, cuius nofter folus meminit; nifi idem forte fit, quem Cicero D. Turranium hominem xenSopan nominat. Pont. IV,

16. 29.

Tufcus vel Thufcus, adiectiuum

a Tufcia, regione quadam Italiae, quae a Macra fluuio, Liguriae fine, vsque ad Tiberim patet, a Romanis alio nomine Etruria, a Graecis autem Tyrrhenia dicta. Tufcus dux, Mezentius, Etruriae rex, Faft. IV, 881. Tufcus amnis, Tiberis, ita dictus, quia e redia fere longitudine Apennini defluens per Tufciam Romam defertur, Art. III. 386. Faft. I, 233. Tufcus Tiberis, In Ibin, v. 140. Tufous fan. guis, Faft. II, 212. Tufcus tibicen, Art. I, III. aqua, Faft. IV, 48.

Tufca

Tufcae

aquae, Faft. I, 500. V, 628. Tufca vrbs, Met- III, 624. Tufcum duellum, Faft. Vİ, 201. Tufcum flumen, Tibe ris, Faft. IV, 294. Met. XIV, 615. femen Tufcum, vi. Se

men auorum.

Tufcus, poeta, qui carmine, quod Phyllida infcripfit, aeuo fuo inclaruits quod ad caetera attinet hodie nobis ignotus; Pont. IV, 6. 20.

Tutela Dianae, pro canibus, In Ibin, v. 597. hortorum tutela, Priapus, Faft. I, 415. tutela Mineruae, Met. II, 563. Trift. I, 9. I. Nona rum tutela deo caret; Faft. I, 57. penes Auguftos patriae tutela manebit, Faft. I, 531. decus et tutela Pelafgi nominis, Aeacides, Achilles, Met. XII, 612. f.

Tuticanus, amicus Nafonis, Tutico, vrbe Hirpinoum, vt videtur, ortus, cuius nomen exprimere metri leges non patiebantur. Exftat ad illum Noftri epiftola ex Pont. IV,

n. 12.

Tutus; medio tutiffimus ibis, Met. II, 137.

Tyaneïus incola, fufpecta lectio, et mire varians. Tyana eft vrbs Cappadociae, media inter Caefaream et Tarfum, vrbem Ciliciae. Qui vero Tyaneius Cappadox rem in Phrygia geftam oftentare potuerit, non facile dictu. Neque aliam nobis Tyanam in Phrygia oftendunt Geographi veteres. Met. VIII, 719. £.

Tybur, vi. Tibur.

Tychius, qui ab Homero σuntoτόμων ὀχ ̓ ἄριτος, et in calceis conficiendis facile princeps adpellatur; Tychio doctior, Faft. III, 824.

Tydeus, Oenei regis Calydoniae ex Periboed vel, vt alii malunt, ex Althaea filius, qui, quum fratrem Menalippum, vel alium quemdam regis confangui neum,

neum, inter venandum occidisfet, ad Adraftum regem profu git, eiusdemque filiam, Deiphi len, vxorem duxit; mox a Polynice, qui alteram Adrafti fi liam, Argiam, coniugem habebat, legatus ad Eteoclem Thebarum regem mittendus, vt paEti memor fratri regnum redderet. Hic quum Eteocles, regno Je ceffurum negaffet, Tydeus, folus licet, omnes, qui cum Eteocle erant in conuiuio, ad quodcunque certaminis prouocauit, atque alterum poft alterum proftrauit. Hoc dolore incenfus Eteocles reuertenti infidias tetendit, collocatis eo, quo Tydeus tranfiturus erat, loco quinquaginta iuuenibus,

genus

cum

duobus ducibus Macone et Lycophonte, quos omnes autem, impetum in femet facientes, Tydeus tam fortiter excepit, vt trucidatis reliquis vnum Maeona, cladis nuntium ad Eteoclem remitteret. Profectus deinde vna cum Polynice et Adrafte, aliisque Graeciae principibus in bellum Thebanum a Menalippo quodam vulneratus occubuit. Faft. I, 491. Her. IX, 155. Pont. I, 3.79. In Ibin, v.430. Nurus, qua Tydeus erubuiffe potuit, vi. Nurus Tydei.

Tydides, Tydei filius, Diomedes, Rem. 5. Met. XII, 622. XIII, 68, 239, et 350. XV, 769. Pont. II, 2. 13. Tymolus, vi. Tmolus. Tyndareus vel Tyndarus, rex Debaliae, maritus Ledae; (vi. Leda) Her. VIII, 31. XVII, 54, et 250. Tyndarei gener, Agamemnon, In Ibin, v. 356. Tyndaridae fratres, Caftor et Pollux, Trift. I, 9. 45. Faft. V, 700. Tyndaridae gemini, Met. VIII, 301. Pont. I, 7. 32, vi. Caftor et Pollux. Tyndaris, Helena, Ledae filia, Her. V, 91. Am. II, 12. 18, Art. I, 746. Met. XV, 233. Clytemneftra, Art. II, 408. Trift. II, 396. Tyndaris, paeP.Ouid. Naf. Opera. Tom. IV.

ma, quod hoc nomine infcripfit
Lupus, vi. Lupus.
Typhoeus, vel Typhon, Terrae,
quem vel ex Titane, vel ex
Tartaro concepit, aut omnino,
vt aliis placet, folius Iunonis
filius, Gigas, et monftrum im.
mane, pedibus, quos indefeffos
ac ferpentinos habebat, fummos
montes fuperans, et altitudine
coeli conuexa tangens; prae-
terea centum manibus inftru-
étus, et e cuius humeris pende
bant centum capita draconis,
quae omnia varie loquebantur,
et fingulorum animalium fonum
exprimebant; quibus viribus ille
fretus Iouem ipfum de coelo de
turbare conatus eft, ad extre-
mum vero fulmine ictus teme.
ritatis fuae poenas perfoluit.
Virgilius eum fub Inarimen in-
fulam detrufum, Pindarus au
tem fub Aetna monte fepultum
refert. Typhoeus, Faft. I,
573. centimanus, Met. III,
303. aetherias fedes fperare
aufus, Met. V, 348. alta ia-
cet vafti fuper ora Typhoëos
Aetna, Faft. IV, 491. Ty
phon terribilis, Faft. II, 461.
Tyrannus Aeolius, vi. Aeolius
tyrannus.

.Tyrannus amnium, Neptunus,
Met. I, 276.

Tyrannus Arcas, Lycaon, Met.
1, 218.

Tyrannus fatalis, Cipus, Met.
XV, 602.

Tyrannus Ismarius, Tereus,
Am. II, 6. 7.

Tyrannus Odryfius, Tereus,
Rem. 459.

Tyrannus Phrygius, Laomedon,
Met. XI, 203.

Tyrannus faeuus, Pelops; In
Ibin, v. 371. conf. Pelops.
Tyrannus Siculus, Phalaris,
Trift. III, 11. 41.

Tyras, Scythiae vel Sarmatiae
Europaeae amnis, in Pontum
Euxi.

X

[ocr errors]

Pont.

: Euxinum fe exonerans
IV, 10. 50.
Tyrius, vi. poft voc. Tyrus.

Tyro, Salmonei et Alcidices filia, quae, quum fluuium Enipeum amaret, atque ad fluenta huius crebro ambularet, a Neptuno, qui illius amnis formam adfumferat, compreffa eft, gemellosque, Peliam et Neleum, peperit. Her. XIX, 132. Tyrrhenia, Graecum Tufciae, regionis in Italia, nomen; Met. XIV, 452.

Tyrrhenus Acoetes, vi. Acoetes.

Tyrrhenus arator, vi. Arator Tyrrhenus.

Tyrrhenus Rex, Mezentius, Faft. IV, 893.

Tyrrhena gens, Met. III, 576. XV,577- Tyrrhenum agmen, Faft. II, 208. Tyrrhena aequora, Met. XIV, 8. Tyrrhena corpora, Met. IV, 23. Tyrrhena monftra, Faft. III, 723. Tyrus, vel Tyros, vrbs quomdam Phoenicum fplendidiffima, in infula, circiter feptingentorum paffuum interuallo a mari remota, priusquam ab Alexandro, aggere immiffo, continenti adnecteretur; Sidonis, vt Efaias loquitur, filia, fed magni. tudine, pulchritudine, et coloniis in Iberiam et Libyam, vs. que ad loca extra columnas du tis, mox ita inclarefcens, vt cum matre de principatu contendere potuerit. Iofephus eam CCXL annis ante templum Hierofolymitanum effe conditam fcribit; fed falfo, quum iam lofuae tempore vrbs munita petrae in facris adpelletur. Her. XVIII, 149. Met. III, 539. Tyros Phoeniffa, Met. XV, 288. Orta Tyro, Anna Perenna, Faft. III, 631. Tyrius fucus, pro colore purpureo, Met. VI,222. Tyrius murex, vi. Murex. Tyrii, pro Carthaginienfibus, Tyro oriun dis, Faft. III, 555. Tyrii

Ty

ami&tus, Art. II, 297. Tyrii flores, purpurei et pulchre colorati, Met. V, 390. Tyrii paratus, veftes purpura intexta Speciofae, Faft. III, 627. Tyrii tori, Eliffae Tyriae, Aenean matrimonio fibi iungere volentis, Trift. II, 534. ria clamys, Met. V, 51. Tyria gens, Met. III, 35. ria pellex, Europe, Agenoris Tyria filia, Met. III, 258. puella, eadem, Faft. V, 605. Tyria vrbs Carthago, Her. Vil, 151. Tyriae orae, Faft. I, 489. Tyrium aënum Med. 9. Met. VI, 61. Tyrium oftrum, vi. Oftrum.

V.

Ty.

Vacare. Non vacat exiguis

rebus adeffe Ioui; Trift.

II, 216.
Vacca acerna, cui inclufa eft
Pafiphae, Art. I, 325.

Vacca Memphitis, vi. Mem-
phis.
Vaccae Iberae, vi. Iberus.
Vaccinium,
Plinio
duplex a
(XVI. 18.) memoratur ; alte-
rum Italicum, cuius radice man
gones vtebantur ad pubertatem
venalium mancipiorum coercen-
dam; alterum vero Gallicum,
quod pro hyacinthe poetarum,
quem et gladiolum adpellant,
vulgo accipiunt, quodque pofte-
rius cum lacte mixtum, indice
Vitruuio, purpuram elegantem
efficit. Nec te purpureo ve
lent vaccinia fuco; Trift. I,
I. 5.

Vacuna, rufticorum dea, cui poft collectos agri fructus per hiemem vacabant atque vota foluentes facrificabant. Faft. VI, 307. Vacunales foci, ibid. v. S08. Vadimonium, fponfio ad certum diem comparendi in iudicio; Am. I, 12. 23. conf.Chreftom. Plauti.

Valere; Cafus vbique valet,

femper tibi pendeat hamus;
Art.

[ocr errors]
« AnteriorContinua »