Imatges de pàgina
PDF
EPUB
[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Sidus pluuiale Oleniae capellae, vi. Ölenus.

Sidus coelo fpectabile, Art. I, 557. vi. Ariadnaeum fidus, et Corona Creffa.

Sidera cognata Augufto, vtpote in quibus etiam locum inuenit Iul. Caefar, eius adoptione pater; Met. XV, 839. Sidera plauftri ducentia formam, vi. Plauftrum. Sigambri, vi. Sygambri. Sigeum, vrbs eft Troadis, a qua et promontorium Troiae Sigeum dictum eft. Nomen veteres deriuant ἀπὸ τὸ σιγάν, ο filendo, quod Hercules praemio fuo a Laomedonte fraudatus, diffi mulato feceffu, ibi fe occultauit aliquamdiu, ac deinde, per filentium Troiam adortus, improuifo eamdem cepit. Sigei portus, Her. XVÍ, 273. Šigeum litus, Her. XVI, 21. Šigeïa litora, Met. XIII, 3. Sigea litora, Met. XII, 71. f. Faft. IV, 279.

a

Signifer aquilae Romanae hoftis erat, Parthus, qui Phraatis iuffu figna Craffo ademta A. V. C. 733. Augufto retulit; Faft. V, 586.

Signate Quirites; teftium ritu, qui ad tabulas teftamenti fignan das aduocabantur. Pont. IV, 15. II.

Signum coelefte, Dianae Tauricae, Pont. III, 2. 51. conf. Trift. IV, 4. 81. Mineruae armiferae, Faft. VI, 421. (conf. Pallas, pro Palladio.) Signum fatale Mineruae,idem, XIII, 381. fignum penetrale Mineruae Phrygiae, idem, Met. XIII, 337.

Signa capta porrigit Parthus; figna fcilicet militaria, Craffo ademta, et transmiffa Augufto, Trift. II, 228. conf. Signifer aquilae Romanae.

Signa fex foribus dextris, totidemque finiftris, in Solis regia; periphrafis orbis figniferi, quem Graeci Zodiacum adpellant. Met. II, 18. Sol duodena peregit figna, Met. XIII, 618. Sol figna fua recenfet, Faft. III, 575. in fua figna redit, Faft. III, 161.

Signa iuuenis gerentis aquam, Aquarii, Faft. I, 652.

Silenus, Bacchi nutritius et paedagogus, dictus àñò rô 01λaiver, quod eft, dicaciter et petulanter ludere. Lucianus eum defcribit vt fenem caluum, fimis naribus, fuper afino fem. per fere inequitantem, et genere Lydum. Alii eum in gratiam alumni inter fidera translatum memorant. Faft. VI, 324, Ebrius fenex pando Silenus afello; Art. I, 543. Silenus annis meroque titubans, Met.XI, 90. fenex afello vectus, Faft. VI, 339. fenior pando Silenus afello venit, Faft. I, 399. rudens Sileni vector afellus, Faft. 433. Silenus inexftin&tae libidinis, Faft. I, 413.

Silentum animae, animae mor. tuorum, Faft. V, 483. Rex fi. lentum, Pluto, Met. V, 356. fedes filentum, loca inferorum, Met. XV, 772. locus filentibus aptus, Faft. II, 609. filentum vmbrae, Met. XV, 797. Aeacus iura filentibus reddit, Met. XIII, 25.

Silentum coetus, eorum, qui audiebant

diebant Pythagoram, quibusque ad certum tempus filentium imperare philofophus ille folitus erat. Met. XV, 66.

Siluarum dea, Diana, Met. III, 163. filuarum numina, Fauni et Satyri, Met. VI, 392. f.

Siluanus, pecorum, agrorum, nemorumque deus, cui pro pe corum valetudine et agrorum fertilitate porcum immolabant. Nonnulli quidem illum rus ans, id eft, omnis materiae deum, eoque cum ipfo Pane eumdem effe fufpicati funt; fed Virgilius vtrumque diftin. guit. Senex in antiquis marmoribus femper exhibetur, vnde nofter: Siluanus fuis femper iuuenilior annis, Met. XIV, 639. Siluani monticolae, num. plur. pro numinibus rufticis et filueftribus generatim; vt etiam Panes aliquando di cuntur a Noftro; Met. I, 193. conf. Pan.

Silueftres Lapithae, vi. Lapithae.

Silueftria Numina, vi. Numina filueftria.

Siluicola Pales, vi. Pales.
Simaetheus, vi. Symaethius.
Simois, fluuius ad Troiam ex

Ida monte labens per campum
Troianum, qui deinde Xantho
commifcetur, ac denique in Hel-
lefpontum iuxta Sigeum effluit.
Met. XIII,324. Her. VII, 145.
Art. II, 134. Simois rapidas
in mare voluit aquas, Am. I,
15. 10.

Simplicitas aeuo rariffima noftro, Art. I, 241. f. Simulamina plangoris eius, quo Venus Adonidem fuum luxit. Singulis nimirum annis circa Byblum et Libanum facra in honorem Adonidis multo cum planetu celebrari confueuerunt. Met. X, 727.

Simulator cuiusque figurae Morpheus. Met.XI, 634. vi. Morpheus.

Singultati foni, cum fingultu editi, Trift. III, 5. 16.

Sinis, ἀπὸ τὰ σίνεθαι, a no cendo dictus, latro Corinthius, qui arboribus flexis adligauit ho. mines, quibus in fublime renitentibus difcerperentur, viétus et fublatus tandem a TheSeo; In Ibin, v. 409, et Met. VII, 440. feqq.

Sinopeus Cynicus, Diogenes, Sinope, vrbe Ponti clariffima ori undus, qui Alexandri M. aetate vixit. Pont. I, 3. 67.

Sinueffa, oppidum mediterraneum Campaniae, Sinope vocatum antea, quam a colonis Romanis nouum ei nomen inderetur. Met. XV, 715.

Sipylus, vel Sipylon, nomen vrbis et montis Phrygiae, vbi Niobe ex luctus magnitudine in faxum conuerfa effe a poetis fingitur. Met. VI, 149. et

23T.

Sirenes, monftra marina, fuperio re parte virgines, inferiore autem volucres, Acheloi fluuii ex Mufa quadam filiae tres, quae nauigantes cantu dulciffi mo demulcebant, et in naufragia perducebant. Art. III, 311. Rem. 789. Met. XIV, 88. conf. fis, Chreftom. Virgil. Sirpea, Scirpea, quae, vt loquitur Varro, virgis firpatur, id eft, colligando implicatur, in qua ftercus, aliudue quid euehitur. Scilicet eft capfa oblon ge quadrata, e virgis contexta, quae imponitur vel trahae, vel plauftro, rebus vilioribus in agrum vehendis. Faft. VI, 680. Sifena, vel Sifenna, (Lucius)

orator et hiftoricus antiquus, quem ita Cicero alicubi laudat, vt optimis ftudiis deditum, gnarum reipublicae, et bene Latine loquentem dicat, fed tamen ge nus fcriptionis, quod vfurparit ille, nondum fatis Latinis lit teris illuftratum iudicet. inter alia Ariftidis libros Milefios

Hic

lefios e Graeco in Latinum fermonem conuertit. Trift.II, 443. Siftrum, inftrumentum muficum, quo facerdotes Aegyptii in facris Ifidis vtebantur. Apuleius aeneum crepitaculum dicit, cuius per anguftam laminam, in modum balthei recuruatam traiectae mediae paucae virgulae, crifpantis brachii iterata per aerem iactatione, acutum Sonum edebant. Illud quidem ipfa Ifis inueniffe dicitur. In facrificius concuti folebat, ad indicandum, omnia naturalia in motu effe perpetuo; quatuor autem eius virgae quatuor elemen. ta, id eft quatuor corporum qualitates, ficcum, humidum, calidum, et frigidum defignare videntur. Idem apud Aegyptios vicem tubae in bello praeftabat; ficuti et apud Amazonas exercitus hoc inftrumento ad bellum vocabatur. Pont. I, 1. 45. Crepuit fonabile fiftrum, Met. ix, 783. Siftra Aegyptia, Am. III, 9. 33. fiftra tinnula iactare manu, Pont. I, 1. 38. fiftrorum fonus, Met. IX, 776. f. per fiftra precari Ifin, quae et parturientibus adelle credebatur, Am. II, 13. II. coll. v. 19. f. operari fiftris Phariae iuuencae, i. e. Ius vel Ifidis, Art. III, 635.

Sifymbrium, planta Veneri grata, myrto fociari in coronis olim folita; Faft. IV, 869.

Sifyphus, Aeoli filius, et Meropes maritus, qui, quum Atticam latrociniis infeftaffet, a Thefeo fublatus eft, et apud inferos, poenae loco, faxum ingens in montis alicuius verticem prouoluere fingitur, quod ad Summum paene elatum femper deorfum relabitur. Met. IV,459. Sifyphos Aeolides, Met. XIII, 26. Faft. IV, 175. In Ibin, V. 177, et 193.

Sifyphides, Vlyxes, qui Laërtae filium fe ipfe dixit, cuius mater autem Autolyca, Laërtae defponfata, ex Sisypho iam

praegnans fuiffe dicitur; Art. III, 313.

Sifyphius; fanguine cretus Sifyphio, Vlyxes, (vi. Sifyphides Met. XIII, 31. f. Sifyphiae opes, opes Creontis, qui fuit Sifyphi filius, et cuius fi liam Creufam, repudiata Medea, Iafon vxorem duxit; Her. XII, 204.

Sithonia, pars Thraciae, quae ab Haemo monte auerfa vergit in Pontum Euxinum; poetae autem frequentius fere pro ipfa Thracia accipiunt. Sithonis, quae accepto auro hoftibus arcem prodiderit, omnibus ignota. Nonnulli igitur Cythnon vel Siphnon, legendum effe putant. Met. VII, 466. Sithonis, Phyllis, Rem. 605. (vi. Phyllis.) Sithonis vnda, i. e. Thracica, Her. II, 6. Sithones triumphi, quos ex Thracibus egit Bacchus; Faft. III, 719. Sithonius Aquilo, Her. XI, 13. Sithonius rex, pro Thraciae rege, Pont. IV, 7. 25. Sithonius Rhefus, Art. II, 127. Sithonii agri, Met. XIII, 571. Sithonia nix,, Am. III, 7.8, Sithoniae nuMet. VI, 588.

rus,

[blocks in formation]

Smaris, pifciculi marini et litoralis genus; Hal. 120. Smilax, planta diuerforum generum; alia enim dicitur hortenfis, alia afpera, alia leuis vel lenis. Baccho autem et Cereri facra erat. Met. IV, 283. Smintheus, cognomentum Apollinis, cuius ratio varie proditur. Nonnulli ita explicant: Crinis Apollinis facerdos fuit. quum dei facra neglexiffet, a terreftribus muribus agrorum fructibus priuatus eft; quo fa to ipfemet Apollo bubulcum, cui Hordae nomen erat, nin facerdotem monere iuffit, vt confueta facra faceret. Atque his peractis Apollo mures

Is

Cri

fagittis

Sagittis confecit, et exinde Smintheus vocatus eft. Strabo autem, in vrbe Chryfa, inquit, Apollinis Sminthei delubrum et fimulachrum effe, quod nominis veritatem feruet; murem enim pedi fubiacere ftatuae, quam Scopas Parius fecerit. Addit vero, Teucris e Creta profectis oraculum contigiffe, ibi eos fe dem pofituros, vbi terrigende ipfos inuafuri effent: illud vero ipfis circa Amaxitum eueniffe, quum noctu ingens agre ftium murium multitudo, quidquid vel armorum vel vtenfi lium ex corio habebant, corrofiffet: itaque Teucros ibi manfiffe, atque Idam ab Ida, quae in Creta eft, adpellaffe. Alias opiniones confulto mittimus. Faft. VI, 425. Smintheus intonfus, Met. XII, 585. conf. Intonfus Bacchus.

[ocr errors]
[ocr errors]

Smyrna, vrbs Ioniae maritima et pulcherrima, Homeri, vt plerique crediderunt, patria, qui et templo atque ftatua ibidem honoratus eft. Pont. I, 3. 65. L. Soccus, calceamenti muliebris genus humile, planum, quodque exui poterat fine vinculorum fo lutione; quamquam et viri aliquando per mollitiem foccis vft Junt. Illos vnice vfurpabant commoediarum actores, idque imitatione Graecorum; quum et maxima comoediarum pars a Graecis defcripta effet! "qua de re et ipfae comoediae aliquando foccorum nomine veniunt, vt cothurnus pro tragoedia dici folet. Mufa leuis cum focco, Pont. IV, 16. 30. Rem. 376.

Socer Admeti, Pelias; In Ibin, V. 444. vi. Pelias.

Socer ignauus, focer Oreftae, Menelaus; Her. VIII, 21. Socer necatus, Seruius Tullius, a Tarquinio Superbo, filiae Tul liae marito, interfectus, Faft. VI, 595.

Socer potens, Creon nouus Lafonis focer; Her. XII, 205.

Socraticum opus, liber Platonis de immortalitate animae, qui Phaedon infcribitur, et quo lecto Cleombrotus, Academicae SeEtae philofophus, de muro fe in mare praecipitem dedit. In Ibin, v. 496.

Sol, qui folus, vnde etiam no

men traxit obfcuratis omnibus fideribus reliquis, mundum fuperiorem et inferiorem illu ftrat, deus ab antiquis creditus, atque a poetis Phoebi, aut Apollinis, ab aliis autem aliis nominibus infignitus. Epitheta eius multa et varia funt; quorfum pertinet, quod dicitur e. c. aureus, Met. VII, 663.

can

didus, Met. XV, 30. clarus, In Ibin, v. 109. grauis, Met. VI, 339. magnus, Rem.276. Met. XIII, 852. f. nitidus, Met. XIV, 33. Trift. III, 5. 55. occiduus, Met. I, 63. medio orbe plurimus, Met. XIV, 53. rapidus, Met. VIII, 225. ferenus, Pont. II, 1.27. tenéns medium diem, Faft. II, 164. medias tenens vias, Faft. II, 364. vernus, Trift. III, 12. 27. Sol videt omnia primus, Met. IV, 172. late fata diurna videt, Faft. IV, 582. Solis ictus aduerfi, Met. III, 183. Solis filia, Circe, Rem. 276. Met. XIV. Solis finis, occafus, Met. XV, 619. folis imago, Met. XIV, 768. folis vtrumque latus, Faft. II, 136. redeuntia Solis lumina, Met. XIV, 423. f. radiantia lumina Solis, Trift. II, 325. morae folis, quibus in fua figna redit, Faft. III, 161. Solis radii, Trift. I, 8. II. folis fidera, Met. XIV, 172. C. Solis vtraque domus, et orien. tis et occidentis. Her. IX, 16. Solis regia egregie defcribitur, Met. 11, I. feqq. Soli vnicus orbis, Met. XII, 853. Solem cepit amor, vifa Leucothoe, Met. IV, 170. Solem confulere, Faft. IV, 581. quis Solem fallere poffit? Art. 11, 573. Non Solem alicui) proprium Natura fecit, vtpote qui omnibus communis, atque

hinc a Graecis novos cognominatus eft. Met. VI, 350. vnus iuit fine Sole dies, quum Phoebus ob Phaethontem filium, fulmine a Ioue peremtum, vultum conderet; Met. II, 330. f. Soles pro radiis et calore Solis; Soles aetherii, Met. I, 435. foles adfidui, Her. V, 112. blandi, Faft. I, 157. hiberni, Met. XIII, 793. et fic alibi paffim.

Sol nouus, vi. Nouus Sol. Solis currus, vi. Currus. Solis equi, vi. Equi aetherii. Solare lumen, Trift. V, 9. 37. Solatia frigida, Pierides, quae non bene meruerunt de Nafone, Pont. IV, 2. 45. folatia ruris, aues, Faft. I, 441. Solea, calceamenti genus, eo quidem differens a calceo, quod plantam pedis tantum, non vero, ficut ille, totum pedem infime et fuperne veftiebat.

[ocr errors]

quidem viri vtebantur, feminaeque; viri autem domi tantum, quippe quibus probro publicus illarum vfus erat. Art. II, 212. Solea, pifcis planus, a fimilitu

dine foleae dictus; Hal. 124. Solftitium, a Sole et ftando dicitur, non quod reuera Sol confiftat, quum certa eclipticae puncta, quae Solftitialia vocant, attigit, fed quod tum non transeat vltra vel auftrum, vel aquilonem verfus; contra vero, quan tum ad fenfum noftrum, ftet aliquamdiu, vertatque iter, nunc velut procurrens ad metam, nunc flectens, et eo redigens iter, vnde adfcenderat. Graeci olim puncta illa reoras, id eft conuerfiones, vocarunt. Duo autem folftitia funt, alterum aeftiuum, quod in cancri fidere plerumque accidit a. d. XXI vel XXII Iunii 2 diemque nobis longiffimum efficit; alterum bru male, quod in Capricorni aftro, plerumque a. d. XXI vel XXII Decemb.contingens diem breuiffi

[ocr errors]
[merged small][ocr errors]

Solymus, vel Solimus, Troianus, Aeneae comes, qui, vt Nofter quidem tradit, Sulmonem in Italia condidit. Faft. IV, 81. Somnia, vifa et phantasmata dormientium; fomnia formofa candidiora die, Her. XV, 124. Nox fecum fomnia nigra trahit, Faft. IV, 662. fomnia vana circa torum Somni ingenti numero iacent. Met. XI, 614. Somnia vera fub Aurora cerni folent, Her. XIX, 195. f. fomnia laeta videre, Art. II, 328. mittere fomnia imagine alicuius, Met. X1, 587. f. ridere fomnia, Her.XIX, 203. Somnifera virga, qua Mercurius fomnum mortalibus pro arbitrio inferre et auferre putabatur. Met. I, 671. f. fomniferum venenum, Met. IX, 693. Somnus, naturalis quies illa, qude in nobis fit, quum vapores ex nutrimento exhalant in brum, inibique ita obftruunt meatus fenfuum et neruorum motiuorum, vt eorum, quae prae fentia funt, vere nobis confcii non fimus. Veteres eumdem deum effe fomniarunt, Noctis filium, Mortisque fratrem. Eius aula luculente et elegantiffime defcribitur, Met. XI, 586, inprimis, v. 592. feqq. Inter mille filios notiffimi funt Morpheus, Icelos vel Phobetor, et Phantafos. (vi. Morpheus; l'hobetor; et Phantafos) Met. XI, 635. feqq. cauffae papauera fomni, Am. II, 6. 31. Faft. IV, 547. fub imagine fomni, id eft, in fomno, Her. XVI, 45. decipi imagine fomni, id eft fomnio; Met.

cere

et

XIII,

« AnteriorContinua »