Non ego fum Phthias, magnisque oriunda Mycenis: 165
Nec fteterunt in te virque paterque meus.
Si pudet uxoris; non nupta, fed hofpita dicar.
Dum tua sit Dido, quodlibet effe feret.
Nota mihi freta funt Afrum frangentia litus :
Temporibus certis dantque negantque viam. 170
Cùm dabit aura viam, præbebis carbafa ventis.
Nunc levis ejectam continet alga ratem.
Tempus ut obfervem, manda mihi; certiùs ibis :
Nec te, si cupies ipfe, manere sinam.
Et focii requiem pofcunt, laniataque classis
Poftulat exiguas femirefecta moras.
Pro meritis, & si qua tibi præbebimus ultra,
Pro fpe conjugii tempora parva peto.
Dum freta mitefcunt & Amor, dum tempore & ufu
Fortiter edifco triftia poffe pati.
Sin minus, eft animus nobis effundere vitam.
In me crudelis non potes effe diu.
Afpicias utinam quæ sit fcribentis imago!
Scribimus; & gremio Troïcus ensis adeft :
Perque genas lacrymæ ftrictum labuntur in enfem, 185
Qui jam pro lacrymis fanguine tinctus erit.
Quàm bene conveniunt fato tua munera noftro!
Inftruis impensâ nostra sepulcra brevi.
Nec mea nunc primo feriuntur pectora telo :
Ille locus fævi vulnus Amoris habet.
Anna foror, foror Anna, meæ male conscia culpæ,
Jam dabis in cineres ultima dona meos.
Nec confumta rogis, infcribar Eliffa Sichæi:
Hoc tamen in tumuli marmore carmen erit.
Præbuit Æneas & caufam mortis & enfem:
Ipfa fuâ Dido concidit ufa manu.
HERMIONE O REST Æ.
Alloquor Hermione nuper fratremque virumque,
Nunc fratrem ; nomen conjugis alter habet.
Pyrrhus Achillides, animofus imagine patris,
Inclufam contra jufque piumque tenet.
5 Quod potui, renui; ne non invita tenerer :
Cetera femineæ non valuêre manus.
Quid facis, Æacide? non fum sine vindice, dixi: Hæc tibi fub domino, Pyrrhe, puella fuo eft. Surdior ille freto clamantem nomen Orestæ
Traxit inornatis in fua tecta comis.
Quid gravius, captâ Lacedæmone, ferva tuliffem Si raperet Grajas barbara turba nurus ? Parciùs Andromachen vexavit Achaïa victrix, Cùm Danaüs Phrygias ureret ignis opes. 15 At tu, cura mei si te pia tangit, Orefte, Injice non timidas in tua jura manus. An si quis rapiat ftabulis armenta reclusis, Arma feras? raptâ conjuge, lentus eris? Sit focer exemplo, nuptæ repetitor ademtæ, Cui pia militiæ caufa puella fuit.
Si focer ignavus viduâ fediffet in aula,
Nupta foret Paridi mater, ut ante fuit.
Nec tu mille rates sinuofaque vela pararis,
Nec numeros Danaï militis: ipfe veni.
25 Sic quoque eram repetenda tamen: nec turpe marito, Afpera pro caro bella tuliffe toro.
Quid? quod avus nobis idem Pelopeïus Atreus:
Et si non effes vir mihi, frater eras.
Vir, precor, uxori, frater fuccurre forori:
Inftant officio nomina bina tuo.
Me tibi Tyndareos, vitâ gravis auctor & annis,
Tradidit: arbitrium neptis habebat avus.
At pater Æacidæ promiferit, infcius acti.
Plus quo, qui prior eft ordine, poffet avus.
Cùm tibi nubebam, nulli mea tæda nocebat:
Si jungar Pyrrho, tu mihi læfus eris.
Et pater ignofcet noftro Menelaüs amori:
Succubuit telis præpetis ipfe Dei.
Quem sibi permisit, genero permittet amorem:
Proderit exemplo mater amata fuo.
Tu mihi, quod matri pater, es : quas egerat olim
Dardanius partes advena, Pyrrhus agit.
Ille licet patriis sine fine fuperbiat actis ;
Et tu, quæ referas, acta parentis habes.
Tantalides omnes ipfumque regebat Achillen :
Hic pars militiæ; dux erat ille ducum.
Tu quoque habes proavum Pelopem,Pelopisque parentem :
Si melius numeres, a Jove quintus eris.
Nec virtute cares : arma invidiofa tulifti.
Sed tu quid faceres ? induit illa pater.
Materiâ vellem fortis meliore fuiffes :
Non lecta eft, operi fed data caufa tuo.
Hanc tamen implefti; juguloque Ægysthus aperto
Tecta cruentavit, quæ pater ante tuus.
Increpat Æacides, laudemque in crimina vertit :
Et tamen afpe&tus fuftinet ille meos.
Rumpor, & ora mihi pariter cum mente tumefcunt:
Pectoraque inclusis ignibus usta dolent.
Hermione coram quicquamne objectet Oreftæ ?
Nec mihi funt vires, nec ferus ensis adeft.
Flere licet certè : flendo diffundimus iram :
Perque sinum lacrymæ, fluminis inftar, eunt.
Has folas habeo femper, femperque profundo.
Hurent incultæ fonte perenne genæ.
Hoc generis fato, quod noftros errat in annos,
Tantalides matres apta rapina fumus.
Non ego fluminei referam mendacia cygni :
in plumis delituiffe Jovem.
Quà duo porrectus longè freta diftinet Ifthmos,
Vecta peregrinis Hippodamîa rotis.
Caftori Amyclæo, & Amyclæo Polluci,
Reddita Mopfopià Tænaris urbe soror.
Tænaris, Idæo trans æquor ab hofpite rapta,
Argolicas pro fe vertit in arma manus.
75 Vix equidem memini; memini tamen : omnia luctûs, Omnia foliciti plena timoris erant.
Flebat avus, Phoebeque foror, fratresque gemelli :
Orabat fuperos Leda fuumque Jovem.
Ipfa ego, non longos etiam nunc fciffa capillos,
Clamabam, Sine me, me sine, mater, abis?
Nam conjux aberat. Ne non Pelopeïa credar
Ecce Neoptolemo præda parata fui.
Pelides utinam vitaffet Apollinis arcus!
Damnaret nati facta proterva pater.
85 Nec quondam placuit, nec jam placuiffet Achilli, Abductâ viduum conjuge flere virum.
Quæ mea cœleftes injuria fecit iniquos?
Quod mihi, væ miferæ ! sidus obesse querar ?
Parva meâ sine matre fui; pater arma ferebat:
Et duo cum vivant, orba duobus eram.
Non tibi blanditias primis, mea mater, in annis
Incerto dictas ore puella tuli.
Non ego captavi brevibus tua colla lacertis :
Nec gremio fedi farcina grata tuo.
95 Non cultûs tibi cura mei ; nec pacta marito
Intravi thalamos, matre parante, novos.
Obvia prodieram reduci tibi, vera fatebor :
Nec facies nobis nota parentis erat.
Tetamen effe Helenen, quod eras pulcherrima, sensi.
Ipfa requirebas, quæ tibi nata foret.
Pars hæc una mihi conjux bene cessit Oreftes:
Is quoque, ni pro fe pugnet,
Pyrrhus habet raptam, reduce & victore parente :
Munus & hoc nobis diruta Troja dedit.
Cùm tamen altus equis Titan radiantibus instat,
Perfruor infelix liberiore malo.
Nox ubi me thalamis ululantem & acerba gementem
Condidit, in mæsto procubuique toro.
Pro fomno lacrymis oculi funguntur obortis :
Quáque licet fugio, sicut ab hofte, virum.
Sæpe malis ftupeo : rerumque oblita locique
Ignarâ tetigi Scyria membra manı!.
Utque nefas fensi, malè corpora tacta relinquo :
Et mihi pollutas credor habere manus.
Sæpe Neoptolemi pro nomine, nomen Orestæ
Exit: & errorem vocis, ut omen, amo.
Per genus infelix juro, generisque parentem,
Qui freta, qui terras, qui fua regna quatit;
Per patris offa tui, patrui mihi; quæ tibi debent,
Quod fe fub tumulo fortiter ulta jacent :
Aut ego præmoriar, primoque exftinguar in ævo.
ego Tantalidæ Tantalis uxor ero.
RATULOR Echaliam titulis accedere noftris :
Victorem victæ fuccubuiffe queror.
Fama Pelasgiadas fubitò pervenit in urbes
Decolor, & factis inficianda tuis;
Quem nunquam Juno, feriesque immensa laborum
Fregerit; huic Iolen impofuiffe jugum.
Hoc velit Euryftheus, velit hoc germana Tonantis:
Lætaque sit vitæ labe noverca tuæ.
At non ille velit, cui nox, si creditur, una
Non tanti, ut tantus conciperêre, fuit.
|