P. Ovidii Nasonis opera quæ supersunt, Volum 1Typis J. Barbou, 1762 - 396 pàgines |
Altres edicions - Mostra-ho tot
Frases i termes més freqüents
æquora ætas Afpice amor Andromache aquâ aquæ aquas aquis arma arte capillos carmina caufa certè comas conjuge conjux corpora cùm Cupido Deæ Delos Deos Deus dominæ effe ELEGIA eras eris erit eſt facies facta fæpe fatis femina femper fola Forsitan freta fuæ fuis funt fuos gaudia habet Hæc Hæc tibi Hei mihi Helene hiems ifta illa ille Inque ipfa ipfe iſta Jamque Juppiter juvat lacrymas læfa Livia lumina manu manus mater meæ meis meos miferæ Minos modò munera Nec tamen Nec tibi nefcio nimiùm noftra noftris nunc oculos Ofcula offa Omnibus opes OVIDII pæne pectora Penelope poffe poteft potes præcipuè præda precor pudor puellæ quâ quæ quæ tibi Quæque quæris quàm quamvis quis Quò quoties regna Sæpe sine tantùm tempora toro Troja tuâ tuæ tuis Tunc unda vela venit Venus verba vidi vultus ΙΟ
Passatges populars
Pàgina 117 - ... tecum quos dederint annos mihi fila Sororum vivere contingat, teque dolente mori.
Pàgina 173 - Sic Nemesis longum, sic Delia nomen habebunt, Altera cura recens, altera primus amor.
Pàgina 67 - Lesbiadum caetera turba juvant. Vilis Anactorie, vilis mihi Candida Cydno : Non oculis grata est Atthis, ut ante, meis : Atque aliae centum, quas non sine crimine amavi. Improbe, multarum quod fuit, unus habes.
Pàgina 189 - Parthe, malum jam nunc Mars tuus omen habet Ergo erit ilia dies, qua tu, pulcherrime rerum, Quattuor in niveis aureus ibis equis.
Pàgina 67 - Forfitan et quare mea fint alterna requiras 5 Carmina, cum lyricis fim magis apta modis. Flendus amor meus eft : elegei'a flebile carmen ; Non facit ad lacrymas barbitos ulla meas. Uror, ut, indomitis ignem exercentibus Euris, Fertilis accenfis meffibus ardet ager.
Pàgina 183 - Si quis in hoc artem populo non novit amandi, hoc legal et lecto carmine doctus amet. arte citae veloque rates remoque moventur, arte leves currus: arte regendus Amor...
Pàgina 62 - Hoc quoque, quod venti prohibent exire carinas. Me movet : invitis ire paratis aquis. Quis velit in patriam vento prohibente revertí ? A patria pelago vela vetante datis ! Ipse suam non praebet iter Neptunus ad urbem.
Pàgina 174 - quid', ait, 'tibi sunt mea damna dolori? me tenuit moriens deficiente manu.' si tamen e nobis aliquid nisi nomen et umbra restat, in Elysia valle Tibullus erit.
Pàgina 116 - Tu, mihi si qua foret, tu nostra iustius ira, qui mihi tendebas retia, dignus eras. Scribis ut invalidum liceat tibi visere corpus; es procul a nobis et tamen inde noces. Mirabar quare tibi nomen Acontius esset...
Pàgina 68 - Quae dicit vobis, dixerat ante mihi. Tu quoque quae montes celebras, Erycina, Sicanos, (Nam tua sum) vati consule, diva tuae An gravis inceptum peragit fortuna tenorem...
Informació bibliogràfica
| Títol | P. Ovidii Nasonis opera quæ supersunt, Volum 1 P. Ovidii Nasonis opera quæ supersunt, Ovid |
| Autor | Ovid |
| Editor | Nicolaas Heinsius |
| Editor | Typis J. Barbou, 1762 |
| Original de | Universitat de Michigan |
| Digitalitzat el | 6 Jul. 2006 |
| Nre. de pàgines | 396 pàgines |
| Exporta citacions | BiBTeX EndNote RefMan |