Inque tuâ regnant, nullis prohibentibus, aula:
Vifcera noftra tuæ dilaniantur opes.

90

95

100

Quid tibi Pifandrum, Polybúmque, Medontáque dirum,
Eurymachíque avidas Antinoïque manus,
Atque alios referam, quos omnes turpiter absens
Ipse tuo partis fanguine rebus alis?
Irus egens, pecorífque Melanthius actor edendi,
Ultimus accedunt in tua damna pudor.
Tres fumus imbelles numero; fine viribus uxor,
Laërtésque senex, Telemachúsque puer.
Ille per infidias penè est mihi nuper ademptus;
Dum parat invitis omnibus ire Pylon.
Dî, precor, hoc jubeant, ut, euntibus ordine fatis,
Ille meos oculos comprimat, ille tuos.
Hoc faciunt cuftosque boum longæváque nutrix;
Tertius, immundæ cura fidelis haræ.
Sed neque Laërtes, ut qui fit inutilis armis,
Hoftibus in mediis regna tenere valet.
Telemacho veniet (vivat modo) fortior atas:
Nunc erat auxiliis illa tuenda patris.
Nec mihi funt vires inimicos pellere tectis.
Tu citiùs venias, portus & ara tuis.
Eft tibi, sítque precor, natus; qui mollibus annis

In patrias artes erudiendus erat.
Refpice Laërten, ut jam fua lumina condas
Extremum fati fuftinet ille diem.

Certè ego, quæ fueram te difcedente puella,
Protinus ut redeas, facta videbor anus.

119

ol mer

IIS

TTOSPITA, TOSPITA, Demophoon, Demophoon, tua te Rhodopeïa Phyllis
Ultra promiffum tempus abeffe queror.
Cornua cùm Lunæ pleno femel orbe coîffent,
Littoribus noftris anchora pacta rua eft.
Luna quater latuit; toto quater orbe recrevit,
Nec vehit Actaas Sithonis unda rates.

Tempora fi numeres, bene quæ numeramus amantes;Non venit ante fuum noftra querela diem.

Spes quoque lenta fuit. tarde, quæ credita lædunt, Credimus: invitâ nunc & amante nocent.

Sape fui mendax pro te mihi: fæpe putavi

Alba procellofos vela referre notos.
Thefea devovi, quia te dimittere nollet;
Nec tenuit curfus forfitan ille tuos.
Interdum timui, ne, dum vada tendis ad Hebri,

Mersa foret canâ naufraga puppis aquâ.
Sape Deos fupplex, ut tu, scelerate, valeres,
Sum prece thuricremis devenerata focis.
Sape videns ventos cœlo pelagóque faventes,
Ipsa mihi dixi; Si valet, ille venit.

Denique fidus amor, quicquid properantibus obstat,

Finxit; & ad caufas ingeniofa fui.
At tu lentus abes: nec te jurata reducunt
Numina; nec nostro motus amore redis.
Demophoon, ventis & verba & vela dedifti:
Vela queror reditu, verba carere fide.
Dic mihi, quid feci; nifi non fapienter amavi?
Crimine te potui demeruisse meo.

IS

20

25

3

35

Unum in me fcelus eft; quòd te, scelerate, recepi,
Sed fcelus hoc meriti pondus & inftar haber.
Jura, fides, ubi nunc, commiffaque dextera dextræ ?
Quíque erat in falso plurimus ore Deus?
Promiffus focios ubi nunc Hymenxus in annos,
Qui mihi conjugii sponsor & obfes erat?
Per mare, quod totum ventis agitatur & undis;
Per quod fæpe ieras, per quod iturus eras:
Pérque tuum mihi jurasti, (nifi fictus & ille eft)
Concita qui ventis æquora mulcet, avum:
Per Venerem, nimiumque mihi facientia tela,
Altera tela arcus, altera tela faces:
Junonemque, toris quæ præfidet alma maritis,
Et per tædifera mystica facra Dex.
Si de tot læfis fua numina quifque Deorum
Vindicet; in pœnas non fatis unus eris,

40

50

62

At laceras etiam puppes furiofa refeci:
Ut, quâ defererer, firma carina foret.
Remigiúmque dedi, quo me fugiturus abires.
Heu patior telis vulnera facta meis!
Credidimus blandis, quorum tibi copia, verbis:
Credidimus generi, nominibusque tuis:
Credidimus lacrymis, an & hæ fimulare docentur?
Hæ quoque habent artes, quáque jubentur, eunt?
Dîs quoque credidimus. quò jam tot pignora nobis?
Parte fatis potui qualibet indè capi.
Nec moveor, quòd te juvi portûque locoque.
Debuit hoc meriti fumma fuiffe mei,
Turpiter hofpitium lecto cumulafse jugali
Pænitet, & lateri conferuisse latus.
Quæ fuit ante illam, mallem fuprema fuiffet
Nox mihi; dum potui Phyllis honefta mori.
Speravi melius, quia me meruiffe putavi.
Quæcumque ex merito spes venit, æqua venit.
Fallere credentem non eft operosa puellam
Gloria. fimplicitas digna favore fuit.
Sum decepta tuis & amans & fœmina verbis.
Dî faciant, laudis fumma fit ista tux.
Inter & Ægidas media statuaris in urbe:
Magnificus titulis stet pater antè fuis.
Cùm fuerit Scyron lectus, torvúsque Procrustes,
Et Sinis, & tauri mistáque forma viri:
Et domitæ bello Theba, fusique bimembres,
Et pulfata nigri regia cxca Dei:
Hộc tua poft illum titulo signetur imago:
Hic eft, cujus amans hofpita capta dolo eft.
De tantâ rerum turba, factísque parentis,
Sedit in ingenio Cressa relicta tuo.
Quod folum excufat, folum miraris in illo.
Hæredem patriæ, perfide, fraudis agis.
Illa (nec invideo) fruitur meliore marito;
Inque capistratis tigribus alta sedet.
At mea despecti fugiunt connubia Thraces,
Quod ferar externum præpofuiffe meis.

65

70

75

T

85

Atque aliquis, Doctas jam nunc eat, inquit, Athenas:
Armiferam Thracen qui regat, alter erit.
Exitus acta probat. careat fucceffibus opto,
Quisquis ab eventu facta notanda putat.
At fi nostra tuo spumescant æquora remo,
Jam mihi, jam dicar confuluiffe meis.
Sed neque confului: nec te mea regia tanget,
Fessaque Bistoniâ membra lavabis aquâ.
Illa meis oculis species abeuntis inhæret,
Cùm premeret portus classis itura meos.
Aufus es amplecti; colloque infufus amantis
Ofcula per longas jungere preffa moras:
Cúmque tuis lacrymis lacrymas confundere nostras; 95
Quodque foret velis aura fecunda, queri:
Et mihi difcedens fupremâ dicere voce;

90

ICO

Phylli, face expectes Demophoonta tuum. Expectem, qui me nunquam vifurus abiti? Expectem pelago vela negata meo? Et tamen expecto, redeas modo ferus amanti: Ut tua fit folo tempore lapsa fides. Quid precor infelix? jam te tenet altera conjux Forfitan, & nobis qui malè favit, amor. Utque tibi excidimus, nullam, puto, Phyllida nosti. Hei mihi! fi, quæ fim Phyllis, & unde, rogas, ICO Quæ tibi, Demophoon, longis erroribus acto

II

Threïcios portus, hospitiúmque dedi.
Cujus opes auxere mex: cui dives egenti
Munera multa dedi, multa datura fui.
Quæ tibi fubjeci latiffima regna Lycurgi,
Nomine fœmineo vix fatis apta regi:
Quâ patet umbrofum Rhodope glacialis ad Hæmum,

Et facer admiflas exigit Hebrus aquas.
Cui mea virginitas avibus libata finiftris,
Caftáque fallaci zona recincta manu.
Pronuba Tifiphone thalamis ululavit in illis,
Et cecinit mæstum devia carmen avis.
Adfuit Alecto brevibus torquata colubris;
Súntque fepulcrali lumina mota face.

IIS

120

Mæfta tamen scopulos fruticofique littora caleo,
Quáque patent oculis æquora lata meis.
Sive die laxatur humus, feu frigida lucent
Sidera; profpicio, quis freta ventus agat.
Et quæcunque procul venientia lintea vidi,
Protinus illa meos auguror effe Deos.
In freta procurro, vix me retinentibus undis,
Mobile quà primas porrigit aquor aquas.
Quo magis accedunt, minus & minus utilis afto:

125

130

Linquor, & ancillis excipienda cado.

Eft finus adductos modice falcatus in arcus,

Ultima præruptâ cornua mole rigent.
Hinc mihi fuppofitas immittere corpus in undas
Mens fuit; &, quoniam fallere pergis, erit.
Ad tua me fluctus projectam littora portent,
Occurrámque oculis intumulata tuis.
Duritiâ ferrum, ut fuperes, adamantáque, téque;
Non tibi fic, dices, Phylli, fequendus eram.
Sape venenorum fitis eft mihi: fæpe cruentâ
Trajectam gladio morte perire juvat.
Colla quoque, infidis quia se nectenda lacertis
Prabuerunt, laqueis implicuiffe libet.
Stat nece maturâ tenerum penfare pudorem :
In necis electu parva futura mora eft.
Infcribere meo caufa invidiosa sepulcro:
Aut hộc, aut fimili carmine notus eris.
Phyllida Demophoon leto dedit, hofpes amantem:

Ille neci caufam prabuit, ipfa manum.

EPISTOLA

BRISEIS ACHILLY..

111.

UAM legis, à raptâ Briseïde littera venit,
Vix bene barbaricâ Græca notata manu.

Q

Quafcunque afpicies, lacrymæ fecere, lituras;
Sed tamen & lacrymæ pondera vocis habent.
Si mihi pauca queri de te dominóque viroque
Fas eft; de domino pauca viroque querar.

135

140

145