45

50

Et flêfti, & nostros vidifti flentis ocellos.
Mifcuimus lacrymas mæstus uterque fuas.
Non fic appofitis vincitur vitibus ulmus,
Ut tua funt collo brachia nexa meo.
Ah quoties, cum te vento quererere teneri,
Riferunt comites! ille fecundus erat.
Ofcula dimiffa quoties repetita dedifti!
• Quàm vix fuftinuit dicere lingua, Vale!
Aura levis rigido pendentia lintea malo
Sufcitat; & remis eruta canet aqua.
Profequor infelix oculis abeuntia vela,
Quà licet; & lacrymis humet arena meis.
Vtque celer venias, virides Nereïdas oro;
Scilicet ut venias in mea damna celer.
Votis ergo meis, alii rediture, redîfti?
Hei mihi, pro dirâ pellice blanda fui!
Afpicit immenfum moles nativa profundum ;
Mons fuit: æquoreis illa refiftit aquis.
Hinc ego vela tuæ cognovi prima carinæ:
Et mihi per fluctus impetus ire fuit.
Dum moror, in fummâ fulfit mihi purpura prora. 65

Pertimui: cultus non erat ille tuus.

Fit propior, terrásque citâ ratis attigit aurâ :

55

60

3

Fæmineas vidi corde tremente genas.
Non fatis id fuerat: quid enim furiosa morabar?

Hærebat gremio turpis amica tuo.

70

Tunc verò rupíque sinus, & pectora planxi,
Et fecui madidas ungue rigente genas;
Implevíque facram querulis ululatibus Iden.
Illinc has lacrymas in mea faxa tuli.
Sic Helene doleat, defertaque conjuge ploret;
Quæque prior nobis intulit, ipfa ferat.
Nunc tibi conveniunt, quæ te per aperta fequantur
Aquora, legitimos destituantque viros.
At cùm pauper eras, armentaque pastor agebas,
Nulla, nifi Oenone, pauperis uxor erat.
Non ego miror opes, nec me tua regia tangit,
Nec de tot Priami dicar ut una nurus.

75

Non tamen ut Priamus Nymphæ focer esse recufet; Aut Hecuba fuerim diffimulanda nurus.

Dignaque fum, & cupio fieri matrona potentis.
Sunt mihi, quas poffint fceptra decere, manus.
Nec me, fagineâ quod tecum fronde jacebam,
Defpice: purpureo fum magis apta toro.
Denique, tutus amor meus eft tibi, nulla parantur

85

100

Hac venit in thalamos dote fuperba tuos. Qux fi fit Danaïs reddenda, vel Hectora fratrem, Vel cum Deïphobo Polydamanta roga. Quid gravis Antenor, Priamus quid fuadeat ipse, 95 Confule; quis atas longa magiftra fuit. Turpe rudimentum, patriæ præponere raptam. Caufa pudenda tua eft; justa vir arma movet. Nec tibi, fi fapias, fidam promitte Lacænam, Quæ fit in amplexus tam citò versa tuos.. Ut minor Atrides temerati fœdera lecti Clamat, & externo læfus amore dolet; Tu quoque clamabis. Nullâ reparabilis arte Lasa pudicitia est: deperit illa femel. Ardet amore tui: fic & Menelaon amavit. Nunc jacet in viduo credulus ille toro. Felix Andromache, certo bene nupta marito! Uxor ad exemplum fratris habenda fui. Tu levior foliis, tunc cùm, finè pondere succi, Mobilibus ventis arida facta cadunt. Et minus est in te, quàm fummâ pondus aristâ, Quæ levis affiduis solibus usta riget. Hoc tua (nam recolo) quondam germana canebat, Sic mihi diffusis vaticinata comis:

Quid facis, Oenone? quid arena semina mandas? IIS
Non profecturis littora bubus aras.

Graja juvenca venit, quæ te, patriamque, domumque
Perdat. io prohibe; Graja juvenca venit.
Dum licet, obfcoenam ponto, Dî, mergite puppim.
Heuquantum Phrygii fanguinis illa vehit!

123

Dixerat. in cursu famulæ rapuere furentem.
At mihi flaventes diriguere coma.
Ah nimiùm vates miseræ mihi vera fuifti!

Poffidet en faltus illa juvenca meos.
Sit facie quamvis infignis, adultera certè eft.
Deferuit focios hofpite capta Deos.

Illam de patria Theseus, (nisi nomine fallor)
Nefcio quis Thefeus, abftulit antè suâ.

125

A juvene & cupido credatur reddita virgo.σα
Unde hoc compererim tam bene, quæris? amo. 130

Vim licèt appelles, & culpam nomine veles;
Quæ toties rapta est, præbuit ipfa rapi.
At manet Oenone fallenti casta marito:

135

Et poteras falli legibus ipfe tuis. Me Satyri celeres (sylvis ego tecta latebam) Quæsierunt rapido turba proterva pede: Cornigerúmque caput pinu præcinctus acutâ Faunus, in immenfis quà tumet Ida jugis. Me fide confpicuus Troja munitor amavit.й одоо

140

Ille meæ fpolium virginitatis habet.
Id quoque luctando, rupi tamen ungue capillos;
Oráque funt digitis afpera facta meis.
Nec pretium stupri gemmas aurúmve poposci.
Turpiter ingenuum munera corpus emunt.
Ipse, ratus dignam, medicas mihi tradidit artes; 145
Admisítque meas ad fua dona manus.

Quæcumque herba potens ad opem, radíxque medendi
Utilis in toto nafcitur orbe, mea eft.
Me miferam, quòd amor non eft medicabilis herbis!

IS

Deficior prudens artis ab arte meâ. Ipse repertor opis vaccas pavisse Pherxas

Fertur, & è noftro faucius igne fuitton
Quod neque graminibus tellus fœcunda creandis,
Nec Deus auxilium, tu mihi ferre potes.
Et potes, & merui. dignæ miferere puellæ.
Non ego cum Danais arma cruenta fero.
Sed tua sum, tecumque fui puerilibus annis:
Et tua, quod fupereft temporis, effe precor.

L

ว

EPISTOLA VI.

HYPSIPYLE JASON I.

ITTORA Theffaliæ reduci tetigiffe carinâ
Diceris, auratæ vellere dives ovis.

Gratulor incolumi, quantum finis. hoc tamen ipfa

Debueram fcripto certior effe tuo.
Nam, ne pacta tibi præter mea regna redires,
Cùm cuperes; ventos non habuiffe potes.

Σ

S

Quamlibet adverso signetur epiftola vento;
Hypsipyle missâ digna falute fui.

15

Cur mihi fama prior, quàm nuncia littera, venit,
Iffe facros Marti fub juga panda boves?
Seminibus jactis segetes adoleffe virorum,
Inque necem dextrâ non eguiffe tuâ ?
Pervigilem fpolium pecudis servâsse draconem,
Rapta tamen forti vellera fulva manu?
O, ego fi poffem timide credentibus, Ifta
Ipfe mihi fcripfit, dicere, quanta forem!
Quid queror officium lenti cessâffe mariti?
Obfequium, manco si tua, grande tuli.
Barbara narratur veniffe venefica tecum,
In mihi promiffi parte recepta tori.
Credula res amor eft. utinam temeraria dicar
Criminibus falfis infimulâsse virum!
Nuper ab Hamoniis hofpes mihi Thessalus oris
Venerat; & tactum vix bene limen erat:
Æfonides, dixi, quid agit meus? Ille pudore
Hæsit in oppofitâ lumina fixus humo.
Protinus exilui; tunicísque à pectore ruptis,
Vivit? an, exclamo, me quoque fata trahunt?
Vivit, ait, timidúmque mihi jurare coëgi, sopra lo
Vix mihi, teste Deo, credita vita tua eft.d pulga
Ut rediit animus, tua facta requirere cœpi.

Narrat ahenipedes Martis arasse boves: лой
Vipereos dentes in humum pro semine jactos,
Et fubito natos arma tuliffe viros:

20

25

Terrigenas populos, civili Marte peremtos,
Implêsse xtatis facta diurna fux.
Devicto ferpente, iterum, fi vivat Iafon,

35

Quærimus. alternat spesque timorque fidem.
Singula dum narrat; studio cursûque loquendi,
Detegit ingenio vulnera facta tuo.
Heu! ubi pacta fides? ubi connubialia jura?
Fáxque fub arfuros dignior ire rogos?

46

Non ego fum furtim tibi cognita. pronuba Juno

Adfuit, & fertis tempora vinctus Hymen.
At mihi nec Juno, nec Hymen, sed triftis Erinnys 45
Pratulit infaustas sanguinolenta faces.

Quid mihi cum Minyis? quid cum Tritonide pinu?
Quid tibi cum patriâ, navita Tiphy, meâ ?

Non erat hic aries villo spectabilis aureo:

Nec senis Aetæ regia Lemnos erat.

Certa fui primò (sed me mala fata trahebant)
Hospita fœmineâ pellere castra manu.

50

Lemniadésque viros, nimium quoque, vincere norunt. Milite tam forti vita tuenda fuit.

Urbe virum vidi, tectoque animóque recepi :

55

Hìc tibi bísque aftas, bisque cucurrit hyems. Tertia messis erat: cùm tu, dare vela coactus, Implêsti lacrymis talia verba tuis:

Abstrahor, Hypsipyle: fed (dent modò fata recursus)

60

Vir tuus hinc abeo: vir tibi femper ero. Quod tamen è nobis gravidâ celatur in alvo, Vivat; & ejufdem fimus uterque parens. Hactenus: &, lacrymis in falfa cadentibus ora,

651

Cætera te memini non potuiffe loqui.
Ultimus è fociis facram confcendis in Argo.
Illa volat: ventus concava vela tenet.
Cerula propulfæ fubducitur unda carina:
Terra tibi, nobis afpiciuntur aquæ.
In latus omne patens turris circumfpicit undas.
Huc feror; & lacrymis osque sinusque madent. 70

Per lacrymas specto; cupidæque faventia menti
Lengius affueto lumina nostra vident.