64. 140. Abstulit, in collo

68. 51. Distichon hoc rejicitur

post v. 50. 76. causâ fuâ

69. 96. Poft hunc verfum additur hoc diftichon.

Pag. Verf.

Quas fuper OEnonem facies mutarer in orbem,

Nec Priamo eft à te dignior ulla nu

rus.

72. 206. cui trepidos fol dape 74. 279. Parce ratum fatis, 82. 232. Non Idya parens, 90. 29. Hoc distichon proximo post ponendum, & fic legendum,

93. 133.

Utque rogem de te
quærámque, huc fi-
quis Abydo
Venerit; aut fcri-
bam, fiquis Aby-
don eat.

Calycéque Ecathe

one nata,

100. 204. facis æde deæ.
101. 242. fit fibi fine,

103. 58. perdere, dure, velis.
106. 165. adductâ

107. 205. Si me digna forem;

229. Durius ut ferro jam

Difticha Sequentia adduntur initiis Heroïdum.

5te. Nympha fuo Paridi (quamvis meus esse recufes)
Mittit ab Idæis verba legenda jugis.
6te. Lemnias Hypfipyle Bacchi genus Æfone nato
Dicit: & in verbis pars quota mentis erat.
7ma. Accipe, Dardanide, morituræ carmen Eliffe.
Quæ legis, à nobis ultima verba legis.
ona. Mittor ad Alciden à conjuge conícia mentis
Litera, fi conjux Deianira tua est.
10me. Illa relicta feris etiam nunc, improbe Thefew,
Vivit; & hæc æquâ mente tulisfie velis.
Ime. Æolis Æolidæ, quam non habet ipfa, falutem
Mittit, & armatâ verba notata manu.
12me. Exul, inops, contemta novo Medea marito
Dicit. an à regnis tempora nulla vacant?

17ma. Si mihi, quæ legi, Pari, non legisse liceret, Servarem numeros, ficut && antè, probæ. 20me. Accipe, Cydippe, despecti nomen Acontî, Illius, in pouro qui tibi verba dedit. 21me. Litera pervenit tua, quò confuevit, Aconti, Et penè eft oculis infidiata meis,

225. 232. ligna linat.

altera,

1. Phylli, hanc Demo

phoon

83. revocarent stamina

noctes,

5. Si levat hos

15. Reginæque Hecuben

226. 288. In rifum effusa est 297. 73. cogit mihi Sparta

229. 377. Nulla fides talis, qui

292.

294.

295.

non matris

83. Te cum fideribus

H

Nil mihi refcribas attamen: ipfe veni.

ellis:

fuit.

Troja jacet certè Danaïs invifa pu

Vix Priamus tanti, totáque Troja

ત જલોટ

O utinam tunc, cùm Lacedæmona classe petebat, s
Obrutus infanis effet adulter aquis!
Non ego deferto jacuissem frigida lecto,
Nec quererer tardos ire relicta dies:
Nec mihi, quærenti spatiofam fallere noctem,

Lafsfaret viduas pendula tela manus.
Quando ego non timui graviora pericula veris?
Res eft folliciti plena timoris amor.

B

EC

13

In te fingebam violentos Troas ituros:

Nomine in Hectoreo pallida femper eram.
Sive quis Antilochum narrabat ab Hectore victum; Is
Antilochus noftri caufa timoris erat.

Sive Menetiadem falfis cecidiffe fub armis;
Flebam successu posse carere dolos.
Sanguine Tlepolemus Lyciam tepefecerat haftam;

Tlepolemi leto cura novata mea eft.
Denique, quifquis erat caftris jugulatus Achivis,
Frigidius glacie pectus amantis erat.
Sed bene confuluit casto Deus æquus amori.
Versa est in cinerem sospite Troja viro.
Argolici rediere duces: altaria fumant:

Ponitur ad patrios barbara præda Deos.
Grata ferunt Nymphæ pro falvis dona maritis:
Illi victa fuis Troïa fata canunt.
Mirantur juftique senes trepidéque puellæ.
Narrantis conjux pendet ab ore viri.
Atque aliquis pofitâ monftrat fera prælia mensâ;
Pingit & exiguo Pergama tota mero.
Hàc ibat Simois, hic est Sigeïa tellus,
Hic steterat Priami regia celfa fenis.
Illic Eacides, illic tendebat Ulyffes:

Hic lacer admiffos terruit Hector equos.
Omnia namque tuo fenior, te quærere miffo,
Retulerat nato Neftor: at ille mihi.
Retulit & ferro Rhefúmque Dolonáque cafos:
Utque fit hic fomno proditus, ille dolo.
Aufus es, ô nimium nimiumque oblite tuorum,
Thracia nocturno tangere caftra dolo;
Tótque fimul mactare viros adjutus ab uno..
At bene cautus eras, & memor antè mei.
Usque metu micuere finus; dum victor amicum
Dictus es Ismariis îffe per agmen equis.
Sed mihi quid prodest veftris disjecta lacertis
Ilios; &, murus quod fuit antè, folum:
Si maneo, qualis Troja durante manebam;
Vírque mihi demto fine carendus abeft?

20

25

30

354

40

45

50

Diruta funt aliis, uni mihi Pergama restant;
Incola captivo quæ bove victor arat.

Jam feges eft, ubi Troja fuit, resecanda que falce,
Luxuriat Phrygio fanguine pinguis humus.
Semifepulta virûm curvis feriuntur aratris
Offa: ruinofas occulit herba domos.

Victor abes; nec fcire mihi, quæ caufa morandi,
Aut in quo lateas ferreus orbe, licet.
Quisquis ad hæc vertit peregrinam littora puppim,
Ille mihi de te multa rogatus abit.
Quámque tibi reddat, si te modò viderit usquam,
Traditur huic digitis charta notata meis.
Nos Pylon, antiqui Neleia Nestoris arva,

55

50

Misimus: incerta est fama remiffa Pylo. Misimus & Sparten. Sparte quoque nescia veri, 65 Quas habitas terras, aut ubi lentus abes.

Utilius ftarent etiam nunc moenia Phœbi.

Irafcor votis heu levis ipsa meis!

70

Scirem, ubi pugnares; & tantum bella timerem;
Et mea cum multis juncta querela foret.
Quid timeam, ignoro: timeo tamen omnia demens;
Et patet in curas area lata meas.

Quæcunque aquor habet, quæcunque pericula tellus,
Tam longæ caufas fufpicor effe morx.

Hæc ego dum stulte meditor, (quæ vestra libido est) 75
Effe peregrino captus amore potes.

Forfitan & narres, quàm fit tibi rustica conjux;
Quæ tantùm lanas non finat esse rudes.
Fallar; & hoc crimen tenues vanescat in auras:

Neve revertendi liber abesse velis.

Me pater Icarius viduo difcedere lecto

Cogit, & immenfas increpat usque moras. Increpet usque licèt: tua fim, tua dicar oportet.

Penelope conjux semper Ulyssis ero.

Ille tamen pietate meâ precibusque pudicis

Frangitur, & vires temperat ipse suas.

8

1055

Dulichii, Samiíque, &, quos tulit alta Zacynthos,

Turba ruunt in me luxuriofa, proci: