A History and Description of Roman Political InstitutionsGinn, 1901 - 437 pàgines |
Altres edicions - Mostra-ho tot
A History and Description of Roman Political Institutions Frank Frost Abbott Visualització completa - 1911 |
A History and Description of Roman Political Institutions Frank Frost Abbott Visualització completa - 1901 |
A History and Description of Roman Political Institutions Frank Frost Abbott Visualització completa - 1902 |
Frases i termes més freqüents
action administrative adopted aediles affairs Antony Appian appointed army Augustus body Caes Caesar campaign Carthage censor centuriate assembly centuriate comitia Cicero citizens citizenship civil classes comitia tributa concilium plebis constitutional consul consular consulship Crassus criminal cursus honorum curule death defeated duties election emperor empire established exercised fact forced freedmen functions Gaul Gell governors held imperial imperium important interrex Italy judicial king Latin leaders leges legions legislation Lepidus magistracies magistrates magistratus matters measure military Mithridates nobilitas Octavius passage patricians period plebeians Plut political Polyb Pompey popular assemblies position praefectus praefectus urbi praetor presiding princeps provinces Punic quaestors reign republic republican röm Roman Rome Samnium second Punic war secured senate senatorial Spain Suet term of office territory Tiberius tion took tribal assembly tribes tribune tribunician triumvirate troops Vell viri vote
Passatges populars
Pàgina 415 - Fremant omnes licet, dicam quod sentio : bibliothecas mehercule omnium philosophorum unus mihi videtur XII Tabularum libellus, si quis legum fontes et capita viderit, et auctoritatis pondere et utilitatis ubertate superare.
Pàgina 409 - Non pauci sunt, qui opinantur, ' pedarios senatores ' appellatos, qui sententiam in senatu non verbis dicerent, sed in alienam sententiam pedibus irent. Quid igitur?
Pàgina 396 - Aeris confessi rebusque iure iudicatis triginta dies iusti sunto. Post deinde manus iniectio esto, in ius ducito. Ni iudicatum facit aut quis endo eo in iure vindicit, secum ducito, vincito aut nervo aut compedibus.
Pàgina 397 - ... utique quos magistratum potestatem imperium curationemve cuius rei petentes senatui populoque Romano commendaverit, quibusque suffragationem suam dederit promiserit, eorum comitis quibusque extra ordinem ratio habeatur ; utique ei fines pomerii proferre promovere, cum ex re publica >5 censebit esse, liceat ita uti licuit Ti.
Pàgina 397 - Crispinus consul . . .* populum iure rogavit populusque iure scivit in foro pro rostris aedis Divi lulii pr. K.3 lulias. Tribus Sergia principium fuit.
Pàgina 416 - Percipietis etiam illam ex cognitione iuris laetitiam et voluptatem, quod, quantum praestiterint nostri maiores prudentia ceteris gentibus, tum facillime intellegetis, si cum illorum Lycurgo et Dracone et Solone nostras leges conferre volueritis. Incredibile est enim, quam sit omne ius civile praeter hoc nostrum inconditum ac paene ridiculum ; de quo multa soleo in sermonibus cotidianis dicere, cum hominum nostrorum prudentiam ceteris omnibus et maxime Graecis antepono.
Pàgina 410 - Ijwcoxucov inscripta est equites quosdam dicit «pedarios» appellatos' videturque eos significare qui nondum a censoribus in senatum lecti senatores quidem non erant sed, quia honoribus populi usi erant, in senatum veniebant et sententiae ius habebant.
Pàgina 413 - In libro Laelii Felicis ad Q. Mucium primo scriptum est, Labeonem scribere, ' calata ' comitia esse, quae pro conlegio pontificum habentur aut regis aut flaminum inaugurandorum causa.
Pàgina 400 - Renuntiatum est nobis esse homines qui novum genus disciplinae instituerunt, ad quos iuventus in ludum conveniat; eos sibi nomen inposuisse Latinos rhetoras; ibi homines adulescentulos dies totos desidere. Maiores nostri quae liberos suos discere et quos in ludos itare vellent instituerunt. Haec nova, quae praeter consuetudinem ac morem maiorum fiunt, neque placent neque recta videntur.
Pàgina 417 - ergo sunt cives Romani ex municipiis, legibus suis et suo iure utentes, muneris tantum cum populo Romano honorari participes, a quo munere capessendo appellati videntur, nullis aliis necessitatibus neque ulla populi Romani lege adstricti, nisi in quam populus eorum fundus factus est.