Afris, inulta cefferat impotens Rettulit inferias Jugurtha. Qui gurges, aut quæ flumina lugubris Quæ caret ora cruore noftro? Sed ne relictis, Mufa procax, jocis Quære modos leviore plectro. AD C. SALLUSTIUM CRISPUM. ODE II. Nullus argento color est, avaris Abditæ terris inimice lamnæ Crifpe Sallufti, nifi temperato Vivet extento Proculeius ævo, Latius regnes avidum domando Crefcit indulgens fibi dirus hydrops, Corpore languor. rum eximit virtus, populumque falfis Vocibus: regnum & diadema tutum AD DELLIUM ODE III. Quam memento rebus in arduis non fecus in bonis Servare mentem, Ab infolenti temperatam Seu mæftus omni tempore vixeris, Seu te in remoto gramine per dies Interiore nota Falerni, Qua pinus ingens, albaque populus Lympha fugax trepidare rivo. Huc vina & unguenta & nimium breves Dum res & ætas & fororum Nondur ODE V. Ondum fubacta ferre jugum valet Cervice: nondum munia comparis Equare, nec tauri ruentis In Venerem tolerare pondus. Circa virentes eft animus tuæ Campos juvencæ, nunc fluviis gravem Solantis æftum, nunc in udo Ludere cum vitulis falito Prægeftientis. tolle cupidinem Immitis uvæ: jam tibi lividos Diftinguet Autumnus racemos Purpureo varius colore. Jam te fequetur: currit enim ferox Etas, & illi, quos tibi demferit, Apponet annos. jam proterva Fronte petet Lalage maritum, Dilecta, quantum non Pholoe fugax, Non Chloris: albo fic humero nitens, Ut pura nocturno renidet Luna mari, Gnidiufve Gyges: Quem fi puellarum infereres choro, Mire fagaces falleret hofpites Difcrimen obfcurum, folutis Crinibus, ambiguoque vultu. AD POMP. VARUM. ODE VI Sæpe mecum tempus in ultimum Deducte, Bruto militiæ duce, Quis te redonavit Quiritem Diis patriis, Italoque cœlo, Pompei, meorum prime fodalium? Cum quo morantem fæpe diem mero Fregi, coronatas nitentes Malobathro Syrio capillos. Tecum Philippos, & celerem fugam Senfi, relicta non bene parmula: Cum fracta virtus, & minaces Turpe folum tetigere mento. Te rurfus in bellum reforbens Curatve myrto? quem Venus arbitrum Dulce mihi furere eft amico. N° On femper imbres nubibus hifpidos Manant in agros, aut mare Cafpium Vexant inæquales procellæ Ufque nec Armeniis in oris,. Amite Valgi, ftat glacies iners Et foliis viduantur Orni. Neo rapidum fugiente folem. Troilon, aut Phrygiæ forores Flevere femper. define mollium Tandem querelarum, & potius nova Cantemus Augufti tropaa Cæfaris, & rigidum Niphaten, Medumque flumen gentibus additum Victis, minores voluere vortices : Intraque præfcriptum Gelonos Exiguis equitare campis. AD LICINIUM. ODE X. REctius vives, Licini, neque altum Semper urgendo, neque dum procellas Auream quifquis mediocritatem Sæpius ventis agitatur ingens Sperat infeftis, metuit fecundis Jupiter: idem Summovet: non, fi male nunc, & olim Sic erit: quondam cithara tacentem Sufcitat Mufam, neque femper arcum Rebus anguftis animofus atque AD Q. HIRPINUM. ODE XI. Uid bellicofus Cantaber, & Scythes, QHirpine Quineti, cogitet, Adria Divifus objecto, remittas Quærere: nec trepides in ufum Pofcentis ævi pauca. fugit retro Levis Juventas, & decor, arida Pellente lafcivos amores Canitie, facilemque fomnum. Non femper idem floribus eft honos Vernis: neque uno Luna rubens niter Vultu. quid æternis minorem Confiliis animum farigas? Cur non fub alta vel platano, vel hac Pinu jacentes fic temere, & rofa Canos odorati capillos, Dum licet, Affyriaque nardo, Potamus uncti? diffipat Evius Curas edacés: quis puer ocius Reftinguet ardentis Falerni Pocula prætereunte lympha? Quis devium fcortum eliciet domo Lyden? eburna, dic age, cum lyra Maturet, in comtum Lacænæ More comam religata nodum. AD MÆCENATEM. ODE XII. Nolis longa fera bella Numantia, Nec dirum Annibalem, nec Siculum mare Pano purpureum fanguine, mollibus Nec fævos Lapithas, & nimium mero Quam nec ferre pedem dedecuit choris; Num tu, quæ tenuit dives Achæmenes, Plenas aut Arabum domos? IN ARBORIS CASUM. ODE XIII. Lle & nefafto te pofuit die, Quicumque primum, & facrilega manu · Produxit arbos, in nepotum Perniciem, opprobriumque pagi. Illum & parentis crediderim fui Hofpitis ille venena Colchi ca, & quidquid ufquam concipitur nefas, Tractavit, agro qui ftatuit meo Te trifte lignum, te caducum In domini caput immerentis. Quid quifque vitet, numquam homini fatis Cæca timet aliunde fata: Vis rapuit rapietque gentes. Sedefque defcriptas piorum, & Eoliis fidibus querentem Sappho puellis de popularibus: Et te fonantem plenius aureo, Alcæe, plectro, dura navis, Dura fugæ mala, dura belli. Utrumque facro digna filentio Mirantur umbræ dicere: fed magis Pugnas & exactos tyrannos Denfum humeris bibit aure vulgus. Quid mirum? ubi illis carminibus ftupens Demittit atras bellua centiceps Aures, & intorti capillis Eumenidum recreantur angues. Quin & Prometheus & Pelopis parens Aut timidos agitare lyncas. AD POSTHUMUM, ODE XIV. Heu! fugaces, Pofthume, Pofthume, Rugis & inftanti fenecta Afferet, indomitaque morti. Non, fi trecenis, quotquot eunt dies, Plutona tauris, qui ter amplum Sive inopes erimus coloni. Fruftra cruento Marte carebimus Fractifque rauci fluctibus Adriæ: Fruftra per autumnos nocentem Corporibus metuemus Auftrum: Vifendas ater flumine languido Cocytus errans, & Danai genus Infame, damnatufque longi Sifyphus Holides laboris. Linquenda tellus, & domus, & placens B 2 Uxor: Uxor; neque harum, quas colis, arborum Te, præter invifas cupreffos, Úlla brevem dominum fequetur. Abfumet hæres Cæcuba dignior, Servata centum clavibus, & mero Tinget pavimentum fuperbum, Pontificum potiore cœnis. J IN SÆCULI LUXUM. ODE XV. Am pauca aratro jugera Regiæ Stagna lacu; platanufque cœlebs Fertilibus domino priori: Porticus excipiebat Arcton; AD GROSPHUM. ODE XVI. Tium divos rogat in patenti Prenfus Aegæo, fimul atra nubes Condidit Lunam, neque certa fulgent Sidera nautis. Otium bello furiofa Thrace Otium Medi pharetra decori, Grofphe, non gemmis, neque purpura ve nale, nec auro. Non enim gaze, neque Confularis Summovet lictor miferos tumultus Mentis, & curas laqueata circum Tecta volantes. Vivitur parvo bene, cui paternum Splendet in menfa tenui falinum : Nec leves fomnos timor aut cupido Sordidus aufert. Quid brevi fortes jaculamur ævo Scandit æratas vitiofa naves Cura: nec turmas equitum relinquit, Ocior cervis, & agente nimbos Ocior Euro. Lætus in præfens animus, quod ultra est, Parte beatum. Abftulit clarum cita mors Achillem: Te greges centum, Siculæque circum Mugiunt vaccæ, tibi tollit hinni- Veftiunt lane; mihi parva rura & AD MECENATEM QUUM CONVALUISSET. Ur me querelis exanimas tuis? Grande decus columenque rerum. Ah, te mea fi partem animæ rapit Juftitiæ, placitumque Parcis. Eripuit, volucrifque fati Tardavit alas, cum populus frequens Lætum theatris ter crepuit fonum. Me truncus illapfus cerebro Suftulerat, nifi Faunus ictum Dextra levaffet, Mercurialium Cuftos virorum. reddere victimas, Aedemque votivam memento: Nos humilem feriemus agnam. Pauperi recluditur, tellus Regumque pueris: nec fatelles Orci Callidum Promethea Revexit auro captus. hic fuperbum Tantalum, atque Tantali Genus coercet: hic levare funЯum Pauperem laboribus, Vocatus atque non vocatus, audit. IN BACCHUM. ODE XIX. B Acchum in remotis carmina rupibus Vidi docentem, credite pofteri, Nymphafque difcentes, & aures Caprípedum Satyrorum acutas. Evoe, recenti mens trepidat metu, Plenoque Bacchi pectore turbidum Lætatur; evue, parce Liber, Parce gravi metuende thyrfo. Fas pervicaces eft mihi Thyadas Vinique fontem, lactis & uberes Cantare rivos, atque truncis Lapfa cavis iterare mella. Fas & beatæ conjugis additum Stellis honorem, tectaque Penthei Disjecta non leni ruina, Thracis & exitium Lycurgi. Tu flectis amnes, tu mare Barbarum; Tu feparatis uvidus in jugis Nodo coerces viperino Biftonidum fine fraude crines. Tu, cum parentis Regna per arduum Cohors Gigantum fcanderet impia, Rhœcum retorfifti leonis Uuguibus, horribilique mala: Quamquam choreis aptior & jocis Ludoque dictus, non fat idoneus Pugnæ ferebaris: fed idem Pacis eras mediusque belli. Te vidit infons Cerberus aureo Cornu decorum, leniter atterens Caudam, & recedentis trilingui Ore pedes tetigitque crura. AD MECENATEM. ODE XX. On ufitata, nec tenui ferar Penna biformis per liquidum æthera Vates; neque in terris morabor Longius invidiaque major Urbes relinquam. Non ego pauperum Sanguis parentum, non ego, quem vocas Dilecte Macenas, obibo, IN ANIMI TRANQUILLITATEM. ODE }, Di profanum vulgus, & arceo: Virginibus puerifque canto. Regum timendorum, in proprios greges, Cuneta fupercilio moventis. Defcendat in Campum petitor: Omne capax movet urna nomen. Non avium, citharæque cantus Impetus, aut orientis Hedi : Cum famulis, dominuíque terræ Poft |