Cuilibet, Huc, inquit, confuge; tutus eris. Turba vetus quam non inuidiofa fuit! Difce quis ifte Deus, curue vocetur ita. 435 440 Ignibus Ofia nouis, et Pelion altior Offa Arfit, et in folida fixus Olympus humo. Stat quoque Capra fimul: Nymphae pauiffe feruntur Nunc vocor ad nomen. vegrandia farra colonae, 445 Creditur hic caefae grauida ceruice Medufae Quae male creverunt, vefcaque parua vocant. Vis ea fi verbi eft; cur non ego Veiouis aedem, Sanguine refperfis profiluiffe iubis. 450 Huic fupra nubes et fubter fidera lapfo, Iamque indignanti noua fraena receperat ore, Coelum pro terra, pro pede penna fuit. Cum leuis Aönias vngula fodit aquas. Protinus adfpicies venienti nocte Coronam Gnofida. Thefeo crimine facta Dea eft. 455 460 Iam bene periuro mutarat coniuge Bacchum, Quae dedit ingrato fila legenda viro. Sorte tori gaudens, Quem flebam ruftica, dixit, Flebat amans coniux, fpatiataque litore curuo Edidit incultis talia verba comis: 470 En iterum lacrimas accipe, arena, meas. Dicebam, memini, periure et perfide Thefeu. Ille abiit: eadem crimina Bacchus habet. 475 O utinam mea fors, qua primum coeperat, iffet! Quid me defertis perituram, Liber, arenis Seruabas? potui dedoluiffe femel. 480 Bacche leuis, leuiorque tuis, quae tempora cingunt Aufus es ante oculos adducta pellice noftros Tam bene compofitum follicitare torum? Heu! vbi pacta fides? vbi, quae iurare folebas? Iudicio peccas turpius ipfe tuo. Ne toties falli digna fuiffe puter. 485 Ne fciat hoc quifquam, tacitifque doloribus vrar: 490 Praecipue cupiam celari Thefea; ne te Confortem culpae gaudeat effe fuae. At, puto, praepofita eft fufcae mihi candida pellex. Eveniat noftris hoftibus ille color. Quid tamen hoc refert, vitio fi gratior ipfo eft? 495 Quid facis? amplexus inquinat illa tuos. Bacche, fidem praefta; nec praefer amoribus vllam Ceperunt matrem formofi cornua tauri; Me tua at hic laudi eft, ille pudendus amor. 500 Ne noceat, quod amo: neque enim tibi, Bacche, nocebat, Nec, quod nos vris, mirum facis. ortus in igne Diceris, et patria raptus ab igne manu. Hei mihi, pro coelo qualia dona fero! Illa ego fum, cui tu folitus promittere coelum. 505 Dixerat : Dixerat: audibat iamdudum verba querentis Liber, ut a tergo forte fecutus erat. Occupat amplexu, lacrimafque per ofcula ficcat: Tu mihi iun&ta toro, mihi iuncta vocabula fume: Dicta facit gemmafque novem transformat in ignes. SIS Aurea per ftellas nunc micat illa nouem. Sex vbi fuftulerit, totidem demerferit orbes, Purpureum rapido qui vehit axe diem; Altera gramineo fpectabis Equiria campo, Quem Tybris curuis in latus vrguet aquis. Qui tamen eiecta fi forte tenebitur vnda; Coelius accipiat puluerulentus equos. Idibus eft Annae feftum geniale Perennae, Haud procul a ripis, aduena Tybri, tuis. Plebs venit, ac virides paffim disiecta per herbas Potat, et accumbit cum pare quifque fua. Sub Ioue pars durat: pauci tentoria ponunt: Sunt, quibus 'e ramo frondea facta casa eft: Pars vbi pro rigidis calamos ftatuere columnis : Defuper extentas impofuere togas. 530 Sole tamen vinoque calent: annofque precantur, Quod fumant cyathos; ad numerumque bibunt. Inuenies illic, qui Neftoris ebibat annos: Quae fit per calices facta Sibylla fuos. Illic et cantant, quidquid didicere theatris; 535 Et ducunt polito duras cratere choreas, Cum redeunt, titubant; et funt fpectacula vulgo : Et fortunatos obuia turba vocant. 540 Occurri nuper. vifa eft mihi digna relatu Pompa fenem potum pota trahebat anus. Quae tamen haec Dea fit (quoniam rumoribus errant) Fabula propofito nulla tacenda meo. Arferat Aeneae Dido miferabilis igne : Arferat exftructis in fua fata rogis. Compofitusque cinis, tumulique in marmore carmen Ipfa fua Dido concidit vsa manu. Praebuit Aeneas et cauffam mortis et enfem : Protinus inuadunt Numidae fine vindice regnum; Et potitur capta Maurus Iärba domo. Seque memor fpretum, Thalamis tamen, inquit, Eliffae Amiffo dubiae rege vagantur apes. Tertia nudandas acceperat area meffes; Inque cauos iërant tertia musta lacus; vt olim Pellitur Anna domo: lacrimansque fororia linquit Moenia. germanae iufta dat ante fuae. 545 550 555 560 Mixta bibunt molles lacrimis vnguenta fauillae; Vertice libatas accipiuntque comas. Terque, Vale, dixit: cineres ter ad ora relatos Preffit. et eft illis vifa fubeffe foror. Nacta ratem comitemque fugae pede labitur aequo, 565 Moenia refpiciens, dulce fororis opus. Fertilis eft Melite fterili vicina Cofyrae Infula, quam Libyci verberat vnda freti. Hanc petit hofpitio Regis confifa vetusto. Hofpes, opum diues, Rex ibi Battus erat. Haec, inquit, tellus quantulacumque tua eft. Annus ; et exfulibus terra petenda noua eft. 570 575 $580 Ef Eft prope pifcofos lapidofi Crathidis amnes Purus ager: Cameren incola turba vocant. Illuc curfus erat. nec longius abfuit inde, Quam quantum nouies mittere funda poteft. Vela cadunt primo, et dubia librantur ab aura. Findite remigio, nauita dixit, aquas. Dumque parant torto fubducere carbafa lino, Percutitur rapido puppis adunca Noto: Inque patens aequor, fruftra pugnante magiftro, Fertur: et ex oculis visa refugit humus. Adfiliunt fluctus, imoque a gurgite pontus 585 590 Iactatur tumidas exful Phoeniffa per vndas; Vertitur, et canas alueus haurit aquas. Vincitur ars vento: nec iam moderator habenis Humidaque opposita lumina veste tegit. 595 Tum primum Dido felix eft dicta forori, Et quaecumque aliquam corpore preffit humum. Figitur ad Laurens ingenti flamine litus Puppis: et, expofitis omnibus, hausta perit. Dum fecum Aeneas: Anna eft, exclamat Achates. Ad nomen vultus fuftulit illa fuos. Quo fugiat? quid agat? quos terrae quaerat hiatus? Ante oculos miferae fata fororis erant. 610 Senfit, et adloquitur trepidam Cythereïus heros: Flet tamen admonitu mortis, Eliffa, tuae. Anna, per hanc iuro, quam quondam audire folebas Tellurem fato profperiore dari. Perque Deos comites, hac nuper fede locatos; 615 Saepe meas illos increpuiffe moras. Nec timui de morte tamen : metus abfuit ifte. |