Quique aderat nulla factus ab arte decor. Quoque minor fpes eft, hoc magis ille cupit. Iam dederat cantum lucis praenuntius ales; Ille recordanti plura magisque placent. Hos habuit vultus: haec illi verba fuere : Hic decor, haec facies, hic color oris erat. Sed tamen a vento, qui fuit, unda tumet: Enfe latus cingit; tergaque preffit equi. Accipit aerata iuuenem Collatia porta : 765 770 775 780 785 Condere iam vultus fole parante fuos. Hoftis, ut hofpes, init penetralia Collatina: Comiter excipitur: fanguine iunétus erat. Quantum animis erroris ineft! parat infcia rerum Infelix epulas hoftibus illa fuis. 790 Functus erat dapibus: pofcunt fua tempora fomni. Nox erat; et tota lumina nulla domo. Surgit, et auratum vagina liberat ensem ; Et venit in thalamos, nupta pudica, tuos. Vtque torum preffit; Ferrum, Lucretia, mecum eft, 795 Illa nihil: neque enim vocem viresque loquendi, Sed tremit, vt quondam ftabulis deprenfa relictis, Parua fub infefto cum iacet agna lupo. 800 Quid faciat? pugnet? vincetur femina pugna. Nunc primum externa pectora tacta manu. Nec prece, nec pretio, nec mouet ille minis. Falfus adulterii teftis adulter erit. 805 Nil agis eripiam, dixit, pro crimine vitam: Interimam famulum; cum quo deprenfa fereris. 810 Quid, victor, gaudes? haec te victoria perdet, Heu quanto regnis nox ftetit vna tuis! Iamque erat orta dies: paffis fedet illa capillis; Vt folet ad nati mater itura rogum. Grandaeuumque patrem fido cum coniuge caftris 815 Hinc pater, hinc coniux lacrimas folantur, et orant, Ter conata loqui; ter deftitit: aufaque quarto, Quam, dixit, veniam vos datis, ipfa nego. 830 Nec mora; celato figit fua pectora ferro. Et cadit in patrios fanguinolenta pedes. Tunc quoque iam moriens, ne non procumbat honeste, Fixaque femanimi corpore tela rapit. Edidit impauidos ore minante fonos. Iam fatis eft virtus diffimulata diu. Illa iacens ad verba oculos fine lumine mouit; Et fecum lacrimas, inuidiamque trahit. Vulnus inane patet. Brutus clamore Quirites Concitat, et Regis facta nefanda refert. Tarquinius cum prole fugit. capit annua Conful lura. dies regnis illa fuprema fuit. ? Fallimur an veris praenuntia venit hirundo; 840 845 850 Et metuit, ne qua verfa recurrat hiems? Saepe tamen, Progne, nimium properaffe quereris ; 855 Virque tuo Tereus frigore laetus erit. Iamque duae reftant noctes de menfe fecundo, Marsque citos iunctis curribus vrguet equos: Ex vero pofitum permanfit Equiria nomen : Quae Deus in Campo profpicit ipfe fuo. $60 Iure venis, Gradiue; locum tua tempora pofcunt : Signatusque tuo nomine menfis adeft. Venimus in portum, libro cum menfe peracto. P. OVIDII NASONIS FAST OR V M LIBER III. 10 Be ellice, depofitis clypeo paulifper et hafta, Mars, ades; et nitidas caffide folue comas. Forfitan ipfe roges, quid fit cum Marte poëtae. A te, qui canitur, nomina menfis habet. Ipfe vides manibus peragi fera bella Mineruae. Num minus ingenuis artibus illa vacat? Palladis exemplo ponendae tempora fume Cufpidis. inuenies et quod inermis agas. Tum quoque inermis eras, cum te Romana facerdos Ilia Veftalis (quid enim vetat inde moueri?) Sacra lauaturas mane petebat aquas. Ventum erat ad moll decliuem tramite ripam : Ponitur e fumma fictilis vrna coma. Feffa refedit humi; ventosque accepit aperto Pectore; turbatas reftituitque comas. Dum fedet; vmbrofae falices, volucresque canorae Fecerunt fomnos, et leue murmur aquae. Blanda quies vićtis furtim fubrepit ocellis : Et cadit a mento languida facta manus. Mars videt hanc, vifamque cupit, potiturque cupitam: Et fua diuina furta fefellit ope. Somnus abit: iacet illa grauis. iam fcilicet intra Vifcera, Romanae conditor vrbis, eras. Languida confurgit; nec fcit cur languida furgat: Et peragit tales arbore nixa fonos ; Vtile fit fauftumque, precor, quod imagine fomni Surgunt. ex illis altera maior erat: Terreor admonitu; corque timore micat. Et Lupa. tuta per hos vtraque palma fuit. Ara deae certe tremuit, pariente ministra; Haec vbi cognouit contemtor Amulius aequi: (Nam raptas fratri victor habebat opes) 50 Amne iubet mergi geminos. fcelus unda refugit. Lacte quis infantes nefcit creuiffe ferino, Et picum expofitis faepe tuliffe cibos ? Non ego te, tantae nutrix Larentia gentis, Nec taceam veftras, Fauftule pauper, opes. Vefter honos veniet, cum Larentalia dicam: Martia ter fenos proles adoleuerat annos; Et fuberat flauae iam noua barba comae. Omnibus agricolis armentorumque magiftris |