210 13 215 180 18 225 19 Non aliter, quam cum Libyca de rupe leones Inuadunt fparfos lata per arua greges. Accipiunt : Thusco sanguine terra rubet. Non datur, infidias armaque caeca parant. Siluaque montanas occulere apta feras. Cetera virgultis abdita turba latet. Aut niue, quae Zephyro vićta repente fluit, Riparum clausas margine finit aquas: Quosque vident, fpernunt. nec metus alter inest. Simplex nobilitas, perfida tela caue. Profiliunt hostes, et latus omne tenent. Quidue , quod in misero tempore reftet, habent ? Fulmineo celeres dissipat ore canes ; Vulneraque alterna dantque feruntque manu. Ad bellum missos perdidit una dies. Credibile est ipsos consuluiffe Deos. Vnus de Fabia gente relictus erat. Cui res cunctando restituenda foret. Et medius Crater inter utrumque iacet. 230 198 235 240 245 Quae canam. 250 235 260 Quae fibi cur tria fint consociata , (Non faciet longas fabula nostra moras.) Et tenuem viuis fontibus adfer aquam. Coruus inauratum pedibus cratera recuruis Tollit, et aërium peruolat altus iter. Stabat adhuc duris ficus denfiffima pomis. Tentat eam roftro : non erat apta legi. Dum fierent tarda dulcia poma mora. Ad dominumque redit; fi&taque verba refert: Hic tenuit fontes officiumque meum. Fatidicum verbis fallere velle Deum ? De nullo gelidae fonte bibantur aquae. Anguis, Auis, Crater, fidera iuncta micant. Tertia post Idus nudos Aurora Lupercos Adfpicit : et Fauni facra bicornis eunt. Dicite , Piërides, facrorum quae sit origo : Attigerint Latias unde petita domos. Pana Deum pecoris veteres coluifle feruntur Arcades. Arcadiis plurimus ille iugis. Teftis erit Pholoë, testes Stymphalides undae ; Quique citis Ladon in mare currit aquis : Altaque Cyllene, Parrhafiaeque niues. Munus ob incolumes ille ferebat oues. Hic ubi nunc urbs est , tum locus urbis erat. Inde Deum colimus, devečtaque sacra Pelasgis. Flamen ad haec prisco more dialis erat. 285 350 290 295 300 Cur igitur currant; et cur (sic currere mos est) Nuda ferant posita corpora veste, rogas ? Montibus ; et subitas concitat ille feras. Nec fatis ad cursum commoda vestis erat. Arcades : et luna gens prior illa fuit. Artis adhuc expers, et rude vulgus erant. Nectar erat palmis hausta duabus aqua. Nulla sub imperio terra colentis erat : Ibat ouis lana corpus amicta sua. Docta graues imbres et tolerare Notos Moris, et antiquas testificantur opes. Traditur antiqui fabula plena ioci. Vidit ab excelso Faunus utrumque iugo. Nil mihi vobiscum est : haec meus ardor erit. Maeonis, aurato confpicienda finu. Quae tamen Herculeae sustinuere manus. Hesperus et fufco roscidus ibat equo. Garrulus in primo limine riuus erat. Cultibus Alciden instruit illa fuis. CS 305 310 27 315 280 Cu Dat 320 325 330 335 Dat teretem zonam, qua modo cincta fuit. Ventre minor zona eft : tunicarum vincla relaxat, Vt poffit vastas exseruiffe manus. Stringebant magnos vincula parua pedes. Conditaque in pharetra cela minora sua. Et pofitis iuxta secubuere toris. Quae facerent pure , cum foret orta dies. Roscida per tenebras Faunus ad antra venit. Spem capit in dominis effe soporis idem. Intrat; et huc illuc temerarius errat adulter: Et praefert cautas subsequiturque manus. Venerat ad strati captata cubilia lecti; Et prima felix forte futurus erat. Vt tetigit fului setis hirsuta leonis , Vellera, pertimuit, sustinuitque manum; Turbatum viso rettulit angue pedem. Mollia, mendaci decipiturque nota. Et rigido cornu durius inguen erat. Interea tunicas ora subducit ab ina: Horrebant densis aspera crura pilis. Reppulit. e fummo decidit ille toro. Maeonis. illatis ignibus acta patent. Membraque de dura vix sua tollit humo. Ridet et Alcides, et qui videre iacentem: Ridet amatorem Lyda puella suum. 340 345 350 355 360 365 370 Veste Deus lusus fallentes lumina vestes Non amat; et nudos ad sua sacra vocat. Inque suo noster puluere currat equus. Venit ad exiguas turba vocata dapes. Exta parant, medias Sole tenente vias : Solibus et campo corpora nuda dabant: Brachia per lusus experienda dabant.] Romule praedones, eripe , dixit, agunt. Partibus. accursu praeda recepta Remi. Atque ait, Haec certe non nisi victor edet. Romulus, et mensas offaque nuda videt. Vincere : Quinctilios non potuisse suos. Et memorem famam , quod bene ceffit , habet. Quaeue diem tali nomine cauffa notet. Ediderat, Patruo regna tenente fuo. Quid facis ? ex iftis Romulus alter erit. Flent tainen, et geminos in loca iuffa ferunt. Reddidit, hibernis forte tumebat aquis. Quaque iacent valles, Maxime Circe, tuae. 375 380 385 390 Longius; |