Morte luas; nec te non meruiffe iuuet.
Aethalion vita fpoliauit vt Ifidis hofpes,

Quem memor a facris nunc quoque pellit Ion.
Vtque Melanthea tenebris a caede latentem
Prodidit officio luminis orba parens;
Sic tua coniectis fodiantur pectora telis;
Sic precor auxiliis impediare tuis.

Qualis equos pacto, quos fortis agebat Achilles,
Acta Phrygi timido eft; nox tibi talis eat.
Nec tu quam Rhefus fomno meliore fruaris ;

Quam comites Rhefi tum necis, ante viae:
Vt quos cum Rutulo morti Rhamnete dederunt
Impiger Hyrtacides, Hyrtacidaeque comes.
Cliniadaeque modo circumdatus ignibus atris
Membra feras Stygiae femicremata neci.
Vtque Remo muros aufo tranfire recentes,
Noxia fint capiti ruftica tela tuo.
Denique, Sarmaticas inter Geticasque fagittas,
His precor et viuas et moriare locis.

620

625

630

635

Haec tibi tantifper fubito fint miffa libello;
Immemores ne nos effe querare tui.

Pauca quidem, fateor; fed Di dent plura rogatis,
Multiplicentque fuo vota fauore mea.

Poftmodo plura leges; et nomen habentia verum :
Et pede quo debent acria bella geri.

640

FRAG

Quintil. lib. I. Nael cue fit rectum, nocere facile

eft, prodeffe difficile, vehementius apud Ouidium Me

dea dicit,

Item,

Item,

Item,

Seruare potuit, perdere an poffim, rogas?

Feror huc illuc, vt plena Deo.

EX

Sen. Suafor. III.

EPIGRAMMATIS.

Cur ego non dicam, Furia, te furiam?

Ride, fi fapis, o puella, ride.
Pelignus, puto, dixerat Poeta.

Fab. lib. IX. cap. 3.

Mart. lib. II. Epig. XLI.

Prifc. lib. V.

Larte ferox caefo Coffus opima tulit.

EX

PHOENOMENIS.
Tot numero, talique Deus fimulacra figura
Impofuit coelo: perque atras Sparfa tenebras.
Clara pruinofae iuffit dare lumina nocti.

Lactant. lib. II. De Orig. Err. cap. V.

Pleiades ante genu feptem radiare feruntur,
Sex tantum adparent: fub opaca feptima nube eft.

Probus in Georgica Virgilii, in cuius vulgatis libris
hi verfus deprauatiffimi leguntur.

In Priapeiis quaedam Ouidii (v. Barth. ad Stat. 1. Theb. 229.) exftare eruditi arbitrantur. Ex illo certe, cuius initium, Obfcu re poteram tibi dicere, Seneca Pater lib. I. Controuerf. II. hunc verfum adducit,

Dum timet alterius vulnus inepta loci.

Seruius in IV. Georg. vbi agit de Eurydice, citat ex Ouidio, Bis rapitur, vixitque femel. quod in auctore noftro nunc nusquam com. paret.

Scholiaftes vetus Horatii ad lib. II. od. V. Gyges nomen pueri ex infula Cnido Veneri facra. huius autem pueri pulcritudinem laudat etiam Onidius. Atqui in iu, quae exftant, laudat nullibi.

Quintilianus lib. XII. cap. X. Sed euanefcunt haec atque emoriuntur comparatione meliorum. vt lana tincta fuco citra purpuram placet. at fi contuleris eam lacernae, confpectu melioris obruatur, vt Ouidius ait. Quae nullo negotio in metrum redacta Iambum tragicum efficient et duos hendecafyllabos,

Vt lana tincta purpuram citra placet,

At fi contuleris eam lacernae,
Confpectu melioris obruatur.

366

FRAGMENTA P. OVIDII NASONIS.

In Notis enim ad Epift. VII. communem effe vltimam in contuleris, dederis, credideris, et fimilibus, fyllabam monemus.

Seneca Controuerf. X. Ex Declamatione Ouidii quadam haec producit. Quidquid laboris eft, in hoc eft, vt vxori virum, et viro vxorem diligere concedas. Neceffe eft deinde, iurare permittas, fi amare permiferis. Quod habuiffe nos iusiurandum putas? Tu nobis religiofum nomen fuifti. Si mentiremur, illa fibi iratum patrem inuocauit, ego focerum. Parce pater, parce focer: non peierauimus. Ecce obiurgator nofter, quam effrenato amore fertur. quanquam effe filiam preceris. carum quidem, quod illum ab indulgentia fua avocet. Di boni, quomodo hic amauit vxorem? amat filiam, et abdicat. dolet periclitatam effe, et ab eo abducit, fine quo negat fe poffe viuere: queritur periculum eius, qua paene caruit hic, qui amare caute iubet. Facilius in amore finem impetres, quam modum. tune hos po nis terminos, vt nihil faciant, nifi confiderate, nihil promittant, nifi vt ius facturi; omnia verba ratione et fide ponderent. Senes fic amant. Pauca nofti, pater,_crimina: et litigauimus aliquando, et decidimus: et fortaffe, quod non putas, peierauimus. Quid ad patres pertinet, quod amantes iurent? fi vis credere, nec ad Deos pertinet. Non eft, quod tibi placeas, vxor, tanquam prima peccaueris. periit aliqua cum viro, periit aliqua pro viro! illas tamen omnis aetas honorabit, omne celebrabit ingenium. Fer, focer, felicitatem tuam. magnum tibi quam paruo conftat exemplum! in reliquum diligentiores facti fumus: errorem noftrum confitemur · exciderat iurantibus effe tertium, qui magis amaret: fic, Di, fit femper. Perfeuera, focer, recipe filiam : ego, qui peccaui, poena dignus fum. quare vxore necata, focero cauffa fim orbitatis? Difcedam e ciuitate: fugiam: exulabo: vtcunque potero, defiderium mifera et crudeli patientia perferam. Morerer, fi folus moriturus effem.

In codice poëmatiorum veterum longe antiquiffimo, quem apud V. C. Petrum Scriuerium vidi, Ouidio hoc epigramma 'ineditum adfcribebatur,

Iam nitidum liquidis Phoebus iubar intulit vndis;
Emeritam renouans Tethyos amne facem.

Aftra fubit niueis Phoebe fubuecta iuuencis,
Mitis et aethereo labitur axe fopor,

Alludunt teneri tremulis cum matribus agni,
Lacteolasque animas lacteus humor alit.

In eodem codice Argumenta librorum Virgilianorum noftro etiam ad-
fcribebantur, vt et in multis aliis exemplaribus vetuftus, quae vidi.
Sed perperam.
Denique in antiquo libro Georgii Fabricii, hoc epi.

gramma de Lucretia Nafonis nomen oftentabat,

Cum foderet ferro caftum Lucretia pectus,
Sanguinis et torrens egrederetur, ait,
Procedant teftes me non placuiffe tyranno,
Ante virum fanguis, fpiritus ante Deos.

Sed iam fatis. Nam illas ineptiffimorum hominum de Pulice, Philo mela, et his fimiles nugas, quis Ouidio adfcribi patienter aut aeque animo ferat? Carmen etiam Panegyricum ad Pifonem ad alia iam saftra iure optimo tranfiuit.

FINIS TOMI III.

pro

viro

mit

cas?

ira

cer:

mo

uod

ma

effe,

pebet.

po

mit

nde

igatas, ? fi ceas,

permine

um ores anti

per. Dena

tis?

de-
fo-

ad

di.