Hic tenor, haec viridi concordia coepta iuuenta

Venit ad albentes illabefacta comas.

Quae nifi te moueant, duro tibi pectora ferro

Effe, vel inuicto claufa adamante putem.

Sed prius huic defint et bellum et frigora terrae,
Inuifus nobis quae duo Pontus habet;

Et tepidus Boreas, et fit praefrigidus Auster,

Et poffit fatum mollius effe meum;

30

35

Quam tua fint lapfo praecordia dura fodali.

Hic cumulus noftris abfit, abeftque, malis.

Tu modo per Superos, quorum certiffimus ille eft,
Quo tuus adfidue Principe creuit honor;

40

Effice, conftanti profugum pietate tuendo

Ne fperata meam deferat aura ratem.

Quid mandem, quaeras? peream, nifi dicere vix eft.

Si modo, qui periit, ille perire poteft.

Nec quid agam inuenio, nec quid nolimue, velimue:

Nec fatis vtilitas eft mea nota mihi.

Crede mihi miferos prudentia prima relinquit:

Et fenfus cum re confiliumque fugit.

Ipfe precor, quaeras, qua fim tibi parte iuuandus:
Quoque viam facias ad mea vota vado.

45

50

mihi non dubios inter memorande fodales,
Quique, quod es, vere, Care, vocaris; aue.

Vnde faluteris, color hic tibi protinus index,

Et structura mei carminis effe poteft.

Non quia mirifica eft, fed quod nec publica certe:
Qualis enim cumque eft, non latet effe meam.

Ipfe quoque vt chartae titulum de fronte reuellas,
Quod fit opus, videor dicere poffe, tuum.
Quamlibet in multis pofitus nofcere libellis ;

Perque obferuatas inueniere notas.

Prodent auctorem vires, quas Hercule dignas

Nouimus, atque illi, quem canis, effe pares.

Et mea Mufa poteft proprio deprenfa colore
Y 2

5

10

Infigni's

Infignis vitiis forfitan effe fuis.

Tam mala Therfiten prohibebat forma latere,
Quam pulchra Nireus confpiciendus erat.
Nec te mirari, fi fint vitiofa, decebit

Carmina, quae faciam paene poëta Getes.
Ah pudet! et Getico fcripfi fermone libellum:

Structaque funt noftris barbara verba modis, Et placui, (gratare mihi) coepique poëtae

Inter inhumanos nomen habere Getas. Materiam quaeris? laudes de Caefare dixi. Adiuta eft nouitas numine noftra Dei. Nam patris Augusti docui mortale fuiffe

Corpus, in aethereas numen abîffe domos: Effe parem virtute patri, qui frena coactus

Saepe recufati ceperit imperii.

Effe pudicarum te Veftam, Liuia, matrum

Ambiguum nato dignior, anne viro.

Effe duos iuuenes, firma adiumenta Parentis,

Qui dederint animi pignora certa fui. Haec vbi non patria perlegi fcripta Camena, Venit et ad digitos vltima charta meos;

Et caput et plenas omnes mouere pharetras,

Et longum Getico murmur in ore fuit.
Atque aliquis, Scribas haec cum de Caefare, dixit,

Caefaris imperio reftituendus eras.

Per non vile tibi nomen amicitiae;

Sic capto Latiis Germanicus hofte catenis,
Materiam veftris adferat ingeniis ;

Sic valeant pueri, votum commune Deorum;
Quos laus formandos eft tibi magna datos;
Quanta potes praebe noftrae momenta faluti:

Quae nifi mutato nulla futura loco eft.

45

50

EPISTOLA XIV. Tuticano.

Haec tibi mittuntur, quem fum modo carmine queftus

Non aptum numeris nomen habere meis.
In quibus, excepto quod adhuc vtcumque valemus,
Nil, te praeterea quod iuuet, inuenies.

Ipfa quoque eft inuifa falus: funtque vltima vota,
Quolibet ex iftis fcilicet ire locis.

Nulla mihi cura eft, terra quam muter vt ifta:
Hac quia, quam video, gratior omnis erit.
In medias Syrtes, mediam mea vela Charybdin
Mittite, praefenti dum careamus humo.

Styx quoque, fi quid ea eft, bene commutabitur Iftro:
Si quid et inferius, quam Styga, mundus habet.
Gramina cultus ager, frigus minus odit hirundo ;
Proxima Marticolis quam loca Nafo Getis.
Talia fuccenfent propter mihi verba Tomitae,
Iraque carminibus publica mota meis.
Ergo ego ceffabo numquam per carmina laedi,
Plectar et incauto femper ab ingenio?
Ergo ego, ne fcribam, digitos incidere cunctor;

Telaque adhuc demens, quae nocuere, fequor?
Ad veteres fcopulos iterum deuertor, ad illas,

In quibus offendit naufraga puppis, aquas.

Sed nihil admifi: nulla eft mea culpa, Tomitae ;
Quos ego, cum loca fim veftra perofus, amo.
Quilibet excutiat noftri monumenta laboris ;

Litera de vobis eft mea questa nihil.
Frigus, et incurfus omni de parte timendos,

Et quod pulfetur murus ab hofte, queror.

In loca, non homines, veriffima crimina dixi.
Culpatis veftrum vos quoque faepe folum.

10

15

20

25

30

Effet perpetuo fua quam vitabilis Afcra,

Aufa eft agricolae Mufa docere fenis.

At fuerat terra genitus, qui fcripfit, in illa.
Intumuit vati nec tamen Afcra fuo.

Quis patriam follerte magis dilexit Vlixe?

35

Hoc tamen afperitas indice nota loci eft.

Y 3

Non

Non loca, fed mores dictis vexauit amaris

Scepfius Aufonios, actaque Roma rea eft. Falfa tamen paffa eft aequa conuicia mente,

Obfuit auctori nec fera lingua fuo.

40

At malus interpres, populi mihi concitat iram,
Inque nouum crimen carmina noftra vocat.

Tam felix vtinam, quam pectore candidus, effem!
Exftat adhuc nemo faucius ore meo.

Adde, quod Illyrica fi iam pice nigrior effem;
Non mordenda mihi turba fidelis erat.
Molliter a vobis mea fors excepta, Tomitae,

Tam mites Graios indicat effe viros.

Gens mea Peligni, regioque domeftica Sulmo,
Non potuit noftris lenior effe malis.
Quem vix incolumi cuiquam faluoque daretis,

Is datus a vobis eft mihi nuper honor.
Solus adhuc ego fum veftris immunis in qris;
Exceptis, fi qui munera legis habent.
Tempora facrata mea funt velata corona,
Publicus inuito quam fauor impofuit.
Quam grata eft igitur Latonae Delia tellus,
Erranti tutum quae dedit vna locum;
Tam mihi cara Tomis patria quae fede fugatis
Tempus ad hoc nobis hofpita fida manet.
Di modo feciffent, placidae fpem poffet habere
Pacis, et a gelido longius axe foret.

EPISTOLA XV. Sexto Pompeio.

Si quis adhuc vsquam nostri non immemor exftat,
Quidue relegatus Nafo, requirit, agam;

Caefaribus vitam, Sexto debere falutem

Me fciat. a Superis hic mihi primus erit.
Tempora nam miferae complectar vt omnia vitae,
A meritis eius pars mihi nulla vacat.
Quae numero tot funt, quot in horto fertilis arui

Punica fub lento cortice grana rubent.
Africa quot fegetes, quot Tmolia terra racemos,

45

15

Quot

Quot Sicyon baccas, quot parit Hybla fauos. Confiteor. teftere licet. fignate Quirites.

Nil opus eft legum viribus: ipfe loquor.

Inter opes et me, rem paruam, pone paternas.

Pars ego fim cenfus quantulacumque tui.

Quam tua Trinacria eft, regnataque terra Philippo,
Quam domus Augufto continuata Foro;
Quam tua, rus oculis domini, Campania, gratum,
Quaeque relicta tibi, Sexte, vel emta tenes :
Tam tuus en ego fum. cuius te munere trifti

Non potes in Ponto dicere habere nihil.
Atque vtinam poffis, et detur amicius aruum;

Remque tuam ponas in meliore loco!

Quod quoniam in Dîs elt, tenta lenire precando

Numina, perpetua quae pietate colis.

Erroris nam tu, vix eft decernere, noftri

Sis argumentum maius, an auxilium.

Nec dubitans oro: fed flumine faepe fecundo

Augetur remis curfus euntis aquae.

Et pudet, et metuo, femperque eademque precari,

Ne fubeant animo

Verum quid faciam :

taedia iufta tuo.

res immoderata cupido eft.

Da veniam vitio, mitis amice, meo. Scribere faepe aliud cupiens delabor eodem:

Ipfa locum per fe litera noftra rogat.

Seu tamen effectus habitura eft gratia; feu me
Dura iubet gelido Parca fub axe mori;

Semper inoblita repetam tua munera mente:
Et mea me tellus audiet effe tuum.

Audiet et coelo pofita eft quaecunque fub illo:

Tranfit noftra feros fi modo Mufa Getas.

Teque meae cauffam feruatoremque falutis :
Meque tuum libra norit et aere minus.

EPISTOLA XVI. Ad inuidum.

Inyide, quid laceras Nafonis carmina rapti?
Non folet ingeniis fumma nocere dies.

Y 4

40

Famaque