Imatges de pàgina
PDF
EPUB

P. OVIDII NASONIS EPISTOLAR V M

ΕΧ ΡΟΝΤΟ

LIBER IV.

EPISTOLA I. Sexto Pompeio.

Accipe, Pompeii, deductum carmen ab illo,
Debitor eft vitae qui tibi, Sexte, fuae.

Qui fi non prohibes a me tua nomina poni,
Accedet meritis haec quoque fumma tuis.
Siue trahis vultus, equidem peccaffe fatebor.
Delicti tamen eft cauffa probanda mei.

Non potuit mea mens, quin effet grata, teneri.
Sit precor, officio non grauis ira pio.

O quoties ego fum libris mihi vifus in iftis

Impius, in nullo quod legerere loco!

O quoties, aliud vellem cum fcribere, nomen
Rettulit in ceras infcia dextra tuum!

10

Ipfe mihi placuit mendis in talibus error;

Et vix inuita facta litura manu eft.

Hanc pudet offenfam non meruiffe prius.

Oblitus potero non tamen effe tui.

Viderit ad fummum, dixi, licet ipfe queratur ;

[ocr errors]

Da mihi, fi quid ea eft, hebetantem pectora Lethen;

Idque finas oro; nec faftidita repellas

Verba : nec officio crimen ineffe putes.

20

Et leuis haec meritis referatur gratia tantis.

Sin minus; inuito te quoque gratus ero. Numquam pigra fuit noftris tua gratia rebus:

Nec mihi munificas arca negauit opes. Nunc quoque nil fubitis clementia territa fatis Auxilium vitae fertque, feretque meae. Vnde, roges forfan, fiducia tanta futuri

Sit mihi. quod fecit quisque tuetur opus. Vt Venus artificis labor eft et gloria Coi,

Aequoreo madidas quae premit imbre comas:
Arcis vt Actaeae vel eburna vel aenea cuftos,
Bellica Phidiaca ftat dea facta manu;

Vindicat vt calamis laudem, quos fecit, equorum;
Vt fimilis verae vacca Myronis opus;

Sic ego pars rerum non vltima, Sexte, tuarum;
Tutelaeque feror munus opusque tuae.

Quod

EPISTOLA II. Severo.

uod legis, o Vates magnorum maxime Regum, Venit ab intonfis vsque, Seuere, Getis.

Cuius adhuc nomen noftros tacuiffe libellos,

Si modo permittis dicere vera, pudet. Orba tamen numeris ceffauit epiftola numquam

Ire per alternas officiofa vices.

Carmina fola tibi, memorem teftantia curam,

Non data funt. quid enim, quae facis ipfe, darem?

Quis mel Ariftaeo, quis Baccho vina Falerno,

Triptolemo fruges, poma det Alcinoo?

[ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Fertile pectus habes, interque Helicona colentes

Vberius nulli prouenit ifta feges.

Mittere carmen ad hunc, frondes erat addere filuis.

Haec mihi cunctandi cauffa, Seuere, fuit.

Nec tamen ingenium nobis respondet, vt ante:
Sed ficcum fterili vomere litus aro.
Scilicet vt limus venas excaecat in vndis,

Laefaque fuppreffo fonte refiftat aqua;
Pectora fic mea funt limo vitiata malorum:
Et carmen vena pauperiore fluit.

[ocr errors][merged small][merged small]

Si quis in hac ipfum terra pofuiffet Homerum;

Effet, crede mihi, factus et ille Getes.
Da veniam faffo; ftudiis quoque frena remifi;

Ducitur et digitis litera rara meis.
Impetus ille facer, qui vatum pectora nutrit,

Qui prius in nobis effe folebat, abeft.
Vix venit ad partes, vix fumtae Mufa tabellae
Imponit pigras paene coacta manus.
Paruaque, ne dicam fcribendi nulla voluptas

Eft mihi: nec numeris nectere verba iuuat.
Siue quod hinc fructus adeo non cepimus vllos,
Principium noftri res fit vt ifta mali:

Siue quod in tenebris numerofos ponere greffus,

Excitat auditor ftudium; laudataque virtus

Quodque legas nulli, fcribere carmen, idem eft.

Crefcit; et immensum gloria calcar habet.

Hic mea cui recitem, nifi flauis fcripta Corallis,
Quasque alias gentes barbarus Ifter habet?
Sed quid folus agam? quaque infelicia perdam

Otia materia, furripiamque diem ?

25

30

35

40

Nam quia nec vinum, nec me tenet alea fallax,
Per quae clam tacitum tempus abire folet;
Nec me, quod cuperem, fi per fera bella liceret,
Oblectat cultu terra nouata fuo:

Quid, nifi Piërides, folatia frigida, restat,
Non bene de nobis quae meruere deae?

At tu, cui bibitur felicius Aönius fons,

Vtiliter ftudium quod tibi cedit, ama.

Sacraque Mufarum merito cole: quodque legamus,
Huc aliquod curae mitte recentis opus.

[blocks in formation]

Conquerar, an taceam? ponam fine nomine crimen ?
An notum, qui fis, omnibus effe velim?

Nomine non vtar, ne commendere querela :

Quaeraturque tibi carmine fama meo.

Dum mea puppis erat valida fundata carina;
P. Ouid. Naf. Opera. Tom. III.

45

5

X

Qui

Qui mecum velles currere, primus eras. Nunc, quia contraxit vultum Fortuna, recedis; Auxilio poftquam fcis opus effe tuo.

Diflimulas etiam, nec me vis noffe videri ;

Quisquis fit, audito nomine, Nafo, rogas.

Ille ego fum, quamquam non vis audire, vetufta

Paene puer puero iunctus amicitia.

Ille ego, qui primus tua feria noffe folebam,

Qui tibi iucundis primus adeffe iocis.

Ille ego conuictor, denfoque domefticus vfu :

Ille ego iudiciis vnica Mufa tuis.

Idem ego fum, qui nunc an viuam, perfide, nefcis:

Cura tibi de quo quaerere nulla fuit.

Seu non fingebas, inueniere leuis.

10

15

Siue fui numquam carus, fimulaffe fateris:

20

Dic, age, dic aliquam, quae te mutauerit, iram.
Nam nifi iufta tua eft, iufta querela mea eft.

[ocr errors]

Quae te confimilem res nunc vetat effe priori?

An crimen, coepi quod mifer effe, vocas?

Si mihi rebus opem nullam factisque ferebas;
Veniffet verbis charta notata tribus.

25

Vix equidem credo, fed et infultare iacenti

Te mihi, nec verbis parcere, Fama refert.

Quid facis, ah demens? cur, fi Fortuna recedat,
Naufragio lacrimas eripis ipfe tuo?

30

Haec dea non ftabili quam fit leuis orbe fatetur,

Quem fummum dubio fub pede femper habet.

Quolibet eft folio, quauis incertior aura.

Par illi leuitas, improbe, fola tua eft. Omnia funt hominum tenui pendentia filo: Et fubito cafu, quae valuere, ruunt. Diuitis audita eft cui non opulentia Croefi?

Nempe tamen vitam captus ab hofte tulit.

35

Ille Syracofia modo formidatus in vrbe,

Vix humili duram reppulit arte famem. Quid fucrat Magno maius? tamen ille rogauit Submiffa fugiens voce clientis opem.

40

Cnique viro totus terrarum paruit orbis,

Indigus effectus omnibus ipfe magis.
Ille Iugurthino clarus, Cimbroque triumpho,
Quo victrix toties Confule Roma fuit;
In coeno latuit Marius, cannaque paluftri:
Pertulit et tanto multa pudenda viro.
Ludit in humanis diuina potentia rebus;

45

Et certam praefens vix habet hora fidem. Litus ad Euxinum, fi quis mihi diceret, ibis,

50

Et metues, arcu ne feriare Getae ;

I, bibe, dixiffem, purgantes pectora fuccos:
Quidquid et in tota nafcitur Anticyra:
Sum tamen haec paffus: nec fi mortalia poffem,

Et fummi poteram tela cauere Dei.

Tu quoque fac timeas; et, quae tibi laeta videntur,
Dum loqueris, fieri triftia poffe puta.

[blocks in formation]

Nulla dies adeo eft australibus humida nimbis,

Non intermiffis vt fluat imber aquis.

Nec fterilis locus vllus ita eft, vt non fit in illo
Mixta fere duris vtilis herba rubis.

Nil adeo Fortuna grauis miferabile fecit,

Vt minuant nulla gaudia pace malum.

Ecce domo, patriaque carens, oculisque meorum,
Naufragus in Getici litoris actus aquas;

Qua tamen inueni vultum diffundere cauffam
Poffem, Fortunae nec meminiffe meae.

Nam mihi cum fulua triftis fpatiarer arena,

Vifa eft a tergo penna dediffe fonum.

Refpicio: nec corpus erat, quod cernere poffem:

Verba tamen funt haec aure recepta mea:

En ego laetarum venio tibi nuntia rerum,
Fama, per immenfas aëre lapfa vias.
Confule Pompeio, quo non tibi carior alter,

Candidus et felix proximus annus erit.
Dixit: et, vt laeto Pontum rumore repleuit,

[merged small][merged small][ocr errors]
« AnteriorContinua »