Sed probitas magnos, ingeniumque, facit. Iure igitur Cello lacrimas libamus ademto; Cum fugerem, viuo quas dedit ille mihi. Carmina iure damus raros teftantia mores; Vt tua venturi nomina, Celfe, legant. Hoc eft, quod poffum Geticis tibi mittere ab aruis: Aque tuis totó diuidor orbe rogis. Qui potuit, quem tu pro numine viuus habebas, Ille tibi exfequias, et magni funus honoris Offaque vicina condita texit humo. Qui quoniam exftinctis, quae debet, praeftat amicis, EPISTOLA X. Flacco. Nafo fuo profugus mittit tibi, Flacce, falutem: Mittere rem fi quis, qua caret ipfe, poteft. Longus enim curis vitiatum corpus amaris Non patitur vires languor habere fuas. Nec dolor vllus adeft, nec febribus vror anhelis; Et peragit foliti vena tenoris iter. Os hebes eft, pofitaeque mouent fastidia menfae: Et queror, inuifi cum venit hora cibi. Quod mare, quod tellus, adpone, quod educat aër; Nil ibi, quod nobis efuriatur, erit. Nectar et ambrofiam, latices epulasque deorum, Det mihi formofa naua Iuuenta manu; Stabit et in ftomacho pondus inerte diu. Non tamen exacuet torpens fapor ille palatum: Haec ego non aufim, cum fint veriffima, cuiuis 15 Delicias Delicias illi precor has contingere, fi quis, Ne mihi fit leuior Caefaris ira, timet. Is quoque, qui gracili cibus eft in corpore, fomnus, Non alit officio corpus inane fuo. Sed vigilo, vigilantque mei fine fine dolores; Quorum materiam dat locus ipfe mihi. Vix igitur poffis vifos agnofcere vultus: Quoque ferit, quaeras, qui fuit ante, color. Membraque funt cera pallidiora noua. Non folet in maeftos illa venire toros. Vnda locusque nocent: et cauffa valentior iftis, Anxietas animi, quae mihi femper adeft. Hanc nifi tu pariter fimili cum fratre leuares, Vix mens triftitiae maesta tuliffet onus. Vos eftis fragili tellus non dura phafelo : Quamque negant multi, vos mihi fertis opem. 40 Ferte, precor, femper, quia femper egebimus illa; Caefaris offenfum dum mihi numen erit. Qui meritam nobis minuat, non finiat iram, A A P. OVIDII NASONIS EPISTOLAR V M EX PONTO LIBER II. EPISTOLA I. Germanico Caefari. Huc quoque Caefarei peruenit fama triumphi, Languida quo feffi vix venit aura Noti. Nil fore dulce mihi Scythica regione putaui. Nolit vt vlla mihi contingere gaudia Caefar, Velle poteft cuiuis haec tamen vna dari. Dî quoque, vt a cunctis hilari pietate colantur, Hac ego laetitia, fi vetet ipfe, fruar. Gaudia Caefareae mentis pro parte virili Sunt mea; priuati nil habet illa domus. Gratia, Fama, tibi: per quam spectata triumphi Inclufo mediis est mihi pompa Getis. Indice te didici, nuper vifenda coiffe 10 20 Innumeras gentes ad Ducis ora fui. Hofpitiis Romam vix habuiffe locum. Tu mihi narratti, cum multis lucibus ante Cum populi vultu conueniente die. Atque ita victorem, cum magno vocis honore, Bellica laudatis dona dediffe viris: Claraque fumturum pictas infignia veftes, Tura prius fanctis impofuiffe focis: Juftitiamque fui cafte placaffe Parentis; Illo quae templum pectore femper habet. 25 30 Quaque ferit, felix adiectum plaufibus omen; 35 Protinus argento verfos imitantia muros, Barbara cum victis oppida lata viris. Fluminaque, et montes, et in altis pafcua filuis; Deque triumphato, quod Sol incenderit, auro Aurea Romani tecta fuiffe fori. Totque tuliffe duces captiuis addita collis Vincula, paene hoftes quot fatis effe fuit. Maxima pars horum vitam veniamque tulerunt: 45 Pertulit huc idem nobis, Germanice, rumor, Oppida fub titulo nominis iffe tui. 50 Atque ea te contra, nec muri mole, nec armis, Nec fatis ingenio tuta fuiffe loci. Di tibi dent annos! a te nam cetera fumes; Te quoque victorem Tarpeias fcandere in arces Maturosque Pater nati fpectabit honores, Gaudia percipiens, quae dedit ipfe fuis. Iam nunc haec a me, iuuenum belloque togaque Maxime, dicta tibi vaticinante nota. Hunc quoque carminibus referam fortaffe triumphum : Imbuero Scythicas fi non prius ipse fagittas: Abftuleritque ferox hoc caput enfe Getes. Quod fi, me faluo, dabitur tibi laurea templis ; EPISTOLA II. Meffallino. Ille domus veftrae primis venerator ab annis Pulfus ad Euxini Nafo finiftra freti; Perlege, nec mecum pariter mea verba relega; Non ego concepi, fi Pelion Offa tuliffet, In rerum dominos mouimus arma Deos. 60 65 10 Nec, quod Tydidae temeraria dextera fecit, Numina funt telis vlla petita meis. Eft mea culpa grauis, fed quae me perdere folum Nil, nifi non fapiens poffum timidusque vocari: Difficilem precibus te quoque iure meis. Quaeque tua eft pietas in totum nomen Iüli, Te laedi, cum quis laeditur inde, putas. Sed licet arma feras, et vulnera faeua mineris: Non tamen efficies, vt timeare mihi. Puppis Achaemeniden Graium Troiana recepit; 20 25 Profuit |