Adfpice, in has partes quod venerit Aefone natus

Quam laudem a fera pofteritate ferat. At labor illius noftro leuiorque minorque:

Si modo non verum nomina magna premunt. Ille eft in Pontum, Pelia mittente, profectus, Qui vix Theffaliae fine timendus erat.

Caefaris ira mihi nocuit, quem Solis ab ortu

Solis ad occafus vtraque terra tremit.

30

Junctior Haemonia eft Ponto, quam Roma, finiftro,

Et breuius, quam nos, ille peregit iter.

Ille habuit comites, primos telluris Achiuae:
At noftram cuncti deftituere fugam.
Nos fragili vaftum ligno fulcauimus aequor:

Quae tulit Aefoniden, firma carina fuit.

35

Nec Tiphys mihi rector erat: nec Agenore natus,

Ille domum rediit: nos his moriemur in aruis,
Perftiterit laefi fi grauis ira Dei.

Durius eft igitur noftrum, fidiffima coniux,

45

Illo, quod fubiit Aefone natus, onus.

Te quoque, quam iuuenem difcedens Vrbe reliqui,
Credibile eft noftris infenuiffe malis.

O ego, Di faciant, talem te cernere poffim,
Caraque mutatis ofcula ferre genis;
Amplectique meis corpus non pingue lacertis ;

Et, Gracile hoc fecit, dicere, cura mei:
Et narrare meos flenti flens ipfe labores;

Sperato numquam colloquioque frui:

Turaque Caefaribus cum coniuge Caefare digna,
Dís veris, memori debita ferre manu!

55

Memnonis hanc vtinam, lenito Principe, mater

Quam primum rofeo prouocet ore diem!

Ille tuos quondam non vltimus inter amicos,

Vt fua verba legas, Maxime, Nafo rogat.
In quibus ingenium defifte requirere noftrum,
Nefcius exfilii ne videare mei.

Cernis, vt ignauum corrumpant otia corpus;
Vt capiant vitium, ni moueantur, aquae.
Et mihi, fi quis erat, ducendi carminis vfus

Deficit; eftque minor factus inerte fitu.

Haec quoque, quae legitis, (fi quid mihi, Maxime, credis,)

Scribimus inuita, vixque coacta, manu.

Non libet in tales animum contendere curas;

Nec venit ad duros Mufa vocata Getas.

IO

Vt tamen ipfe vides, luctor deducere verfum.
Sed non fit fato mollior ille meo.

Cum relego, fcripfiffe pudet: quia plurima cerno,

Me quoque, qui feci, iudice digna lini.

Nec tamen emendo: labor hic quam fcribere maior,
Mensque pati durum fuftinet aegra nihil.

Scilicet incipiam lima mordacius vti,

Et fub iudicium fingula verba vocem?

20

Torquet enim Fortuna parum, nifi Nilus in Hebrum
Confluat? et frondes Alpibus addat Athos?

Parcendum eft animo miferabile vulnus habenti.

Subducant oneri colla perusta boues.

At, puto, fructus adeft, iuftiffima cauffa laborum:

25

Et fata cum multo foenore reddit ager.

Tempus ad hoc nobis (repetas licet annia) nullum
Profuit (Atque vtinam non nocuiffet!) opus.

Cur igitur fcribam miraris ? miror et ipse:

Et mecum quaero faepe, quid inde feram.

An populus vere fanos negat effe poëtas;

Sumque fides huius maxima vocis ego? Qui, fterili toties cum fim deceptus ab aruo,

Damnofa perfto condere femen humo. Scilicet eft cupidus ftudiorum quisque fuorum;

30

35

Tempus

Tempus et adfueta ponere in arte iuuat.
Saucius eiurat pugnam gladiator, et idem

Immemor antiqui vulneris arma capit.
Nil fibi cum pelagi dicit fore naufragus vndis;
Mox ducit remos, qua modo nauit, aqua.
Sic ego conftanter ftudium non vtile carpo;

Et repeto, nollem quas coluiffe, Deas.

40

Quid potius faciam ? non fum, qui fegnia ducam

Otia. mors nobis tempus habetur iners.

Nec iuuat in lucem nimio marcefcere vino :

45

Nec tenet incertas alea blanda manus.

Cum dedimus fomno, quas corpus poftulat, horas,

Cum bene quaefieris, quid agam; magis vtile nil eft

Confequor ex illis cafus obliuia noftri.

55

Artibus his, quae nil vtilitatis habent.

Hanc fatis eft meffem fi mea reddit humus.

Gloria vos acuat: vos vt recitata probentur

Carmina, Piëriis inuigilate choris.

Quod venit ex facili, fatis eft componere nobis:

Et nimis intenti cauffa laboris abest.

Cur ego follicita poliam mea carmina cura?
An verear, ne non adprobet illa Getes?
Forfitan audacter faciam, fed glorior, Iftrum

Ingenio nullum maius habere meo.

Hoc (vbi viuendum) fatis eft fi confequor aruo,

Inter inhumanos effe poëta Getas.
Quo mihi diuerfum fama contendere in orbem ?

Quem Fortuna dedit, Roma fit ille locus.

Hoc mea contenta eft infelix Mufa theatro.

Sic merui; magni fic voluere Dei.

Nec reor hinc illuc noftris iter effe libellis,

Quo Boreas penna deficiente venit.

60

65

70

Diuidimur coelo; quaeque eft procul vrbe Quirini,

Adfpicit hirfutos cominus Vrfa Getas.

Per tantum terrae, tot aquas vix credere poffim

75

Indicium ftudii tranfiluiffe mei.

Finge legi, quodque eft mirabile, finge placere:

Vosque, quibus perii, tunc cum mea fama fepulta eft,

85

Nunc quoque de noftra morte tacere reor.

Graecino.

EPISTOLA VI.

Ecquid, vt audifti (nam te diuerfa tenebat

Terra) meos cafus, cor tibi trifte fuit? Diffimules, metuasque licet, Graecine, fateri;

Si bene te noui, trifte fuiffe liquet.

Non cadit in mores feritas inamabilis iftos;
Nec minus a ftudiis diffidet illa tuis.

Artibus ingenuis, quarum tibi maxima cura est,
Pectora mollefcunt, afperitasque fugit.

Nec quisquam meliore fide complectitur illas,
Qua finit officium, militiaeque labor.

10

Certe ego, cum primum potui fentire quid effem. (Nam fuit attonito mens mihi nulla diu)

Hoc quoque Fortunae fenfi, quod amicus abeffes:

Tecum tunc aberant aegrae folatia mentis,

IS

Qui mihi praefidium grande futurus eras.

Magnaque pars animae, confiliique mei.

At nunc, quod fupereft, fer opem, precor, eminus vnam

Adloquioque iuua pectora noftra tuo.

Quae (non mendaci fi quidquam credis amico)

Stulta magis dici, quam fcelerata, decet. Nec leue, nec tutum, peccati quae fit origo,

20

Scribere.

Scribere. tractari vulnera noftra timent.

Qualicumque modo mihi fint ea facta, rogare

Define. non agites, fi qua coïre velis.
Quidquid id eft, vt non facinus, fic culpa vocandum.

Omnis an in magnos culpa Deos, fcelus eft?
Spes igitur menti poenae, Graecine, leuandae

Non eft ex toto nulla relicta meae.

25

Haec Dea, cum fugerent fceleratas numina terras.

In Dis inuisa fola remanfit humo.

30

Haec facit, vt viuat vinctus quoque compede foffor;

Liberaque a ferro crura futura putet.

Haec facit, vt, videat cum terras vndique nullas,

Naufragus in mediis brachia iactet aquis.

Saepe aliquem follers medicorum cura reliquit

Nec fpes huic vena deficiente cadit.

35

Carcere dicuntur claufi fperare falutem :

Atque aliquis pendens in cruce vota facit.

Haec Dea quam multos laqueo fua colla ligantes
Non eft propofita pafla perire nece!

40

Me quoque conantem gladio finire dolorem

Arcuit, iniecta continuitque manu.

Quidque facis? lacrimis opus eft, non fanguine, dixit:

Saepe per has flecti Principis ira folet.

Quamuis eft igitur meritis indebita noftris,
Magna tamen fpes eft in bonitate Dei.

Qui ne difficilis mihi fit, Graecine, precare:
Confer et in votum tu quoque verba meum.

Inque Tomitana iaceam tumulatus arena,

Si te non nobis ifta vouere liquet.

Nam prius incipiant turres vitare columbae,

Antra ferae, pecudes gramina, mergus aquas;
Quam male fe praeftet veteri Graecinus amico.
Non ita funt fatis omnia verfa meis.

EPISTOLA VII. Meffallins.

45

Li

itera pro verbis tibi, Meffalline, falutem, Quam legis, a faeuis attulit vsque Getis.

Indicat