Nunc quoque ne pudeat, quod fis mihi nupta: tuusque Non dolor hinc debet, debet abeffe pudor. Cum cecidit Capaneus fubito temerarius itu, Num legis Euadnen erubuiffe viro? Nec, quia Rex mundi compefcuit ignibus ignes, 65 Nec Semele Cadmo facta eft aliena parenti, Ipfe tuis, Phaethon, infitiandus eras. Quod precibus períit ambitiofa fuis. Nec tibi, quod faeuis ego fum Iouis ignibus ictus, Sed magis in nostri curam confurge tuendi: Ardua per praeceps gloria vadat iter. Publica Virtuti per mala facta via est. Ars tua, Tiphi, iacet, fi non fit in aequore flu&us: 70 75 Quae latet, inque bonis ceffat non cognita rebus, 80 4 Dat tibi noftra locum tituli Fortuna; caputque, qui, nominibus cum fis generofus auitis, Cuius ineft animo patrii candoris imago, Non careat neruis candor vt ifte fuis: Cuius in ingenio patriae facundia linguae eft. Si, quod es, adpares, culpa foluta mea eft. 10 Principe Principe tam iufto, poffe nocere puta. Ipfe Pater Patriae, (quid enim ciuilius illo ?) Suftinet in noftro carmine faepe legi. Nec prohibere poteft, quia res eft publica Caefar; Seque celebrari quolibet ore finit. Cauffa tua exemplo Superorum tuta duorum eft: 15 20 Vt non debuerim, tamen hoc ego crimen amabo: Nec noua, quod tecum loquor, eft iniuria; noftre Quo vereare minus, ne fim tibi crimen amicus, Inuidiam, fi qua eft, auctor habere poteft. Nam tuus eft primis cultus mihi femper ab annis (Hoc noli certe diffimulare) pater: Ingeniumque meum (potes haec meminiffe) probabat: Plus etiam, quam me iudice dignus eram. Deque, meis illo referebat verfibus ore, In quo pars altae nobilitatis erat. Non igitur tibi nunc, quod me domus ifta recepit, Sed prius auctori funt data verba tuo. 30 Nec data funt, mihi crede, tamen: fed in omnibus a&is, 35 Vltima fi demas, vita tuenda mea eft. Hanc quoque, qua perii, culpam fcelus effe negabis, Si tanti feries fit tibi nota mali. Aut timor, aut error nobis, prius obfuit error. Neue retractando nondum coëuntia rumpam Vulnera; vix illis proderit ipfa quies. Ergo vt iure damus poenas; fic abfuit omne Peccato facinus confiliumque meo. Idque Deus fentit: pro quo nec lumen ademtum eft, 45 Nec mihi detractas poffidet alter opes. Forfitan hanc ipfam (viuat modo) finiet olim, Tempore cum fuerit lenior ira, fugam. Nunc Nunc precor hinc alio iubeat difcedere, fi non Di&tus ab antiquis Axenus ille fuit. Nam neque iactantur moderatis aequora ventis : Sunt circa gentes, quae praedam fanguine quaerant: 60 Nec minus infida terra timetur aqua. Illi, quos audis hominum gaudere cruore, Paene fub eiusdem fideris axe iacent. Nec procul a nobis locus eft, vbi Taurica dira Hic pro fuppofita virgo Pelopeïa cerua Caede Pharetratae pafcitur ara Deae. Haec prius, vt memorant, non inuidiofa nefandis, Sacra Deae coluit qualiacumque fuae. 65 Quo poftquam, dubium pius an fceleratus, Oreftes 707 Et comes exemplum veri Phoceus amoris ; Qui duo corporibus, mentibus vnus erant ; Protinus euin&ti Triuiae ducuntur ad aram, Quae ftabat geminas ante cruenta fores. Nec tamen hunc fua mors, nec mors fua terruit illum: 75 Et iam conftiterat ftricto mucrone facerdos; Ciuxerat et Graias barbara vita comas: Cum vice fermonis fratrem cognouit, et illi Pro nece complexus Iphigenia dedit. 80 Laeta Deae fignum, crudelia facra perofae, Haec igitur regio, magni pars vltima mundi, Quam fugere homines Dique, propinqua mihi est. Arque meam terram prope funt funebria facra, 85 Si modo Nafonis barbara terra fua eft. Placato referant et mea vela Deo ! mihi dilectos inter fors prima fodales, Vnica fortunis ara reperta meis: Cuius ab adloquiis anima haec moribunda reuixit, Vt vigil infusa Pallade flamma folet: Si Caefar patrias eripuiffet opes. Excidit heu nomen quam mihi paene tuum! Ille ego fum, cuperes dicere poffe palam. Certe ego; fi fineres, titulum tibi reddere vellem, Et raram Famae conciliare fidem. Ne noceam grato vereor tibi carmine; neue Intempeftiuus nominis obftet honos. Quod licet et tutum eft, intra tua pectora gaude, Meque tui memorem, teque fuiffe mei. 5 10 IS Vtque facis, remis ad opem luctare ferendam, Dum venit a placido mollior aura Deo : 20 Et tutare caput nulli feruabile: fi non Qui merfit Stygia, fubleuet illud, aqua. Teque, quod eft rarum, praefta conftanter ad omne Indeclinatae munus amicitiae, འ་ Sic tua proceffus habeat Fortuna perennes : Sic ope non egeas ipfe, iuuesque tuos. Sic aequet tua nupta virum bonitate perenni: ༢༠ et illum Sic focerum faciat taeda te nata iugali; Nec tardum iuueni det tibi nomen aui. ELEGIA VI. Tempore ruricolae patiens fit taurus aratri, Nec feritas animo, quae manet fuit ante Bellua, feruitium tempore victa fubit. Tempus, vt extentis tumeat facit vua racemis, manet. Vixque merum capiant grana, quod intus habent 10 Tempus et in canas femen producit ariftas: Hoc minuit luctus, maeftaque corda leyat. Diffiluit nudo preffa bis vua pede. Nec quaefita tamen fpatio patientia longo eft: Mensque mali fenfum noftra recentis habet. Scilicet et veteres fugiunt iuga curua iuuenci: Et domitus freno faepe repugnat equus. Triftior eft etiam praefens aerumna priore: Vt fit enim fibi par, creuit; et aucta mora eft. Nec tam nota mihi, quam funt, mala nostra fuerunt: Sed magis hoc, quo funt cognitiora, grauant. Eft quoque non minimum, vires adferre recentes ;1 Nec praeconfumtum temporis effe malis. Fortior in fulua nouus eft luctator arena, Quam cui funt tarda brachia feffa mora. Integer eft melior nitidis gladiator i armis, Quan |