50 5 Teque rebellatrix tandem, Germania, nagni Triste caput pedibus supposuisse Ducis. Ille meae domui protinus hofpes erit. Iamque suum mihi dar pro Lare poena locum ? E L E GIA XIII. Ad fua natalis tempora noster adest. Debueras illis impofuiffe modum. Non vltra patriam me sequerere meam. Illo tentasses vltimus esse mihi. Tu quoque dixisses tristis in Vrbe, Vale, Extremam gelidi misit in orbis humum ? Pendeat ex humeris vestis vt alba meis ? Micaque Collemni turis in igne fonet ? Concipiamque bonas ore fauente preces ? Aduentu possim lactus vt effe tuo, Conuenit , et structis flamma parata rogis. In tantis fubeunt nec bona verba malís. terrarum pars paene nouiflima, Pontus, 0 20 15 20 25 Dum me, ELE lo IS E LEGIA XIV. Qui facis, ingenio femper amice meo ? Nunc quoque, ne videar totus abefle, caues ? Artibus, artifici quae nocuere suo ? Quaquc potes, retine corpus in Vrbe meum. Qui domini poenam non meruere pati. Vrbe tamen natis exsulis efle licet. Carmina sunt. ftirps haec progeniesque mea est. Hoc tibi tutori farcina maior erit. Cetera fac curae fit tibi turba palam. Carmina de domini funere rapta fui. Certius a summa nomen habere manu. In populi quidquam fi tamen ore meum eft, Diuerso miffum quod tibi ab orbe venit. Compositum quo fit tempore, quoque loco. Exfilium tempus, barbariemque locum. Inque tot aduerfis carmen mirabitur vllum Ducere me trifti fuftinuiffe manu. Fons infecundus, paruaque vena fuit. 20 25 30 > 25 Et 40 Et longo periit arida facta situ. Copia. pro libris arcus et arma fonant. Intellecturis auribus vtar, adeft. Submouet infeftos , clausaque porta , Getas. Nec quisquam eft , a quo certior efle queam. Verba mihi defunt, dedidicique loqui, Et videor Gericis scribere pofle modis. Inque meis scriptis Pontica verba legas. Sortis et excusa conditione meae. P. OVIDII NASONIS Si qua meis fuerint , vt erunt, vitiosa libellis ; Excufata suo tempore , lector habe. Mens intenta suis ne foret vsque malis. Indocili numero cum graue mollit opus : Aduerso tardam qui trahit ainne ratem. Quique ferens pariter lentos ad pectora remos, In numerum pulsa brachia versac aqua. Feffus vt incubuit baculo, faxoue refedit Pastor ; arundineo carmine mulcet oues. Cantantis pariter, pariter data pensa trahentis Fallitur ancillae decipiturque labor. Haemonia curas attenuasse lyra. Saxa; bis amissa coniuge maeftus erat. Sola comes noftrae perftitit illa fugae. Nec mare, nec ventos, barbariemque timet. Scit quoque, cum perii, quis me deceperit error : Et culpam in facto, non scelns, esse meo. Cum mecum iuncti criminis acta rea eft. Piëridum facris impofuiffe manum. Et carmen demens carmine laesus amo., Illo, quo nocuit , grata fapore fuit. Materiam culpae persequiturque suae. Quodque mihi telum vulnera fecit, amo. Sed quiddam furor hic vtilitatis habet. Praesentis casus immemoremque facit. Dum stupet Edonis exululata iugis ; Altior hamano fpiritus ille malo est. Ille nec iratos sentit adeffe Deos. Temporis aduerfi sic mihi fenfus hebet. Sollicitae comites ex Helicone fugae : Vel rate dignatas , vel pede noftra sequi. Cetera cum magno Caesare turba facit. Quodque fretum pisces, ouaque piscis habet. Poma per auctumnum, frigoribusque niues; ! 45 50 55 O 3 Dum |