Teque rebellatrix tandem, Germania, nagni Trifte caput pedibus fuppofuiffe Ducis. Haec mihi qui referet, quae non vidiffe dolebo, Ille meae domui protinus hofpes erit. Iamque fuum mihi dat pro Lare poena locum ? ELEGIA XIII. Ecce fuperuacuus (quid enim fuit vtile gigni ?) Si tibi cura mei, vel fi pudor vllus ineffet; Non vltra patriam me fequerere meam. Quoque loco primum tibi fum male cognitus infans, Illo tentaffes vltimus effe mihi. Iamque relinquenda (quod idem fecere sodales) Tu quoque dixiffes triftis in Vrbe, Vale. Extremam gelidi mifit in orbis humum? Scilicet exfpectes foliti tibi moris honorem, Fumida cingatur florentibus ara coronis? Micaque follemni turis in igne fonet? Libaque dem pro me, genitale notantia tempus? Non ita fum pofitus: nec funt ea tempora nobis, Aduentu poffim laetus vt effe tuo. Funeris ara mihi, ferali cinta cupreffo, Conuenit, et ftructis flamma parata rogis. Nec dare tura libet, nihil exorantia Diuos : In tantis fubeunt nec bona verba malis. Si tamen eft aliquid nobis hac luce petendum; Dum me, terrarum pars paene nouiffima, Pontus, Euxini falfo nomine dictus, habet. P. Quid. Naf. Opera. Tom. III. 50 20 15 20 25 ELE ELEGIA XIV. Cultor et antiftes doctorum fancte virorum, Artibus, artifici quae nocuere fuo? Immo ita fac, vatum, quaefo ftudiofe nouorum : Quaque potes, retine corpus in Vrbe meum. Qui domini poenam non meruere pati. Palladis exemplo, de me fine matre creata Carmina funt. ftirps haec progeniesque mea eft. Manc tibi commendo, quae quo magis orba parente, Hoc tibi tutori farcina maior erit. Tres mihi funt nati contagia noftra fecuti : Cetera fac curae fit tibi turba palam. Sunt quoque mutatae ter quinque volumina formae, Carmina de domini funere rapta fui. Illud opus potuit, fi non prius ipfe periffem, Certius a fumma nomen habere manu. Nunc incorrectum populi peruenit in ora; In populi quidquam fi tamen ore meum eft, Hoc quoque nefcio quid noltris adpone libellis, 25 Diuerfo miffum quod tibi ab orbe venit. Quod quicumque leget, (fi quis leget) aeftimet ante, Compofitum quo fit tempore, quoque loco. Aequus erit fcriptis; quorum cognouerit effe Inque tot aduerfis carmen mirabitur vllum Exfilium tempus, barbariemque locum. Ducere me trifti fuftinuiffe manu. Ingenium fregere meum mala: cuius et ante Sed quaecumque fuit, nullo exercente refugit, Et longo periit arida facta fitu. Non hic librorum, per quos inuiter alarque, Copia. pro libris arcus et arma fonant. Nullus in hac terra, recitem fi carmina, cuius Intellecturis auribus vtar, adeft. Nec, quo fecedam, locus eft. cuftodia muri Submouet infeftos, claufaque porta, Getas. Saepe aliquod verbum quaero, nomenque, locumque : Nec quisquam eft, a quo certior effe queam. Dicere faepe aliquid conanti (turpe fateri) Et videor Geticis fcribere poffe modis. Inque meis fcriptis Pontica verba legas. Qualemcumque igitur venia dignare libellum: Sortis et excufa conditione meae. P. OVIDII NASONIS LIBER IV. ELEGIA I. Si qua meis fuerint, vt erunt, vitiofa libellis ; Excufata fuo tempore, lector habe. Exful eram; requiesque mihi, non fama petita eft: Aduerfo tardam qui trahit ainne ratem. Feffus vt incubuit baculo, faxoue refedit Paftor; arundineo carmine mulcet oues. Cantantis pariter, pariter data pensa trahentis Fallitur ancillae decipiturque labor. 10 Me quoque Mufa leuat Ponti loca iuffa petentem. Cola nec infidias, nec diri militis enfem, Nec mare, nec ventos, barbariemque timet. Scit quoque, cum perii, quis me deceperit error: Et culpam in facto, non fcelns, effe meo. Cum mecum iuncti criminis acta rea eft. 25 Sed nunc quid faciam? vis me tenet ipfa Sororum : Et carmen demens carmine laefus amo., Sic noua Dulichio lotos guftata palato, Illo, quo nocuit, grata fapore fuit. Sentit amans fua damna fere; tamen haeret in illis: libelli: Nos quoque delectant, quamuis nocuere, Sed quiddam furor hic vtilitatis habet. Semper in obtutu mentem vetat effe malorum; Sie, vbi mota calent viridi mea pectora thyrfo, Ille nec exfilium, Scythici nec litora Ponti, Temporis aduerfi fic mihi fenfus hebet. Iure Deas igitur veneror mala nostra leuantes; Sollicitae comites ex Helicone fugae : Et partim pelago, partim veftigia terra, Vel rate dignatas, vel pede noftra fequi. Sint precor hae faltem faciles mihi: namque Deorum Cetera cum magno Caefare turba facit. Meque tot aduerfis cumulant, quot litus arenas, 55 Quodque fretum pifces, ouaque pifcis habet. Vere prius flores, aeftu numerabis ariftas, Poma per auctumnum, frigoribusque niues; Quam mala, quae toto patior iactatus in orbe, |