Nil ita celabas, vt non ego confcius effem;

Pectoribusque dabas multa tegenda meis.
Cuique ego narrabam fecreti quidquid habebam,
Excepto quod me perdidit, vnus eras.
Id quoque fi fciffes, faluo fruerere fodali;

Confilioque forem fofpes, amice, tuo.

10

[Sed mea me in poenam nimirum fata trahebant:

15

Omne bonae claudunt vtilitatis iter.]

Siue malum potui tamen hoc vitare cauendo ;

Seu ratio fatum vincere nulla valet;

Tu tamen, o nobis vfu iunctiffime longo,

Pars defiderii maxima paene mei,

Sis memor: et, fi quas fecit tibi gratia vires,

Illas pro nobis experiare rogo.

Numinis vt laefi fiat manfuetior ira;

Mutatoque minor fit mea poena loco.

Idque ita, fi nullum fcelus eft in pectore nostro ;

Principiumque mei criminis error habet.

Nec leue, nec tutum eft, quo fint mea, dicere,
Lumina funefti confcia facta mali.

Mensque reformidat, veluti fua vulnera, tempus
Illud: et admonitu fit nouus ipfe dolor.

Et quaecumque adeo poffunt adferre pudorem,
Illa tegi caeca condita nocte decet.

Nil igitur referam, nifi me peccaffe; fed illo

Praemia peccato nulla petita mihi:

Stultitiamque meum crimen debere vocari ;

Nomina fi facto reddere vera velis.

Quae fi non ita funt, alium, quo longius abfim,

Quaere, fuburbana hic fit mihi terra,

locum.

ELEGIA VII.

Vade falutatum fubito perarata Perillam

Litera, fermonis fida miniftra mei.

Aut illam inuenies dulci cum matre fedentem,

Aut inter libros Pieridafque fuas.

Quidquid aget, cum te fcierit veniffe, relinquet:

Nec mora; quid venias, quidue, requiret, agam.
Viuere me dices; fed fic, vt viuere nolim:

Nec mala tam longa nostra leuata mora.
Et tamen ad Mufas, quamuis nocuere, reuerti,
Aptaque in alternos cogere verba pedes.

Tu quoque dic ftudiis communibus ecquid inhaeres,
Doctaque non patrio carmina more canis?

Nam tibi cum fatis mores Natura pudicos,
Et raras dotes, ingeniumque, dedit.
Hoc ego Pegafidas deduxi primus ad vndas,
Ne male fecundae vena periret aquae.
Primus id adfpexi teneris in virginis annis:

Vtque patet, venae duxque comesque fui.

Ergo, fi remanent ignes tibi pectoris idem,

Sola tuum vates Lesbia vincet opus.

Sed vereor, ne te mea nunc Fortuna retardet;
Perque meos cafus fit tibi pectus iners.

Dum licuit, tua faepe mihi, tibi nostra legebam :
Saepe tui iudex, faepe magifter eram.

Aut ego praebebam factis modo verfibus aures,

Aut vbi ceffaras, cauffa ruboris eram.

Forfitan exemplo, quia me laefere libelli,

Tu quoque fis poenae fata fecuta meae.

10

15

20

25

Pone, Perilla, metum. tantummodo femina non fit

Deuia, nec fcriptis difcat amare tuis.

30

Ergo defidiae remoue, doctiffima, cauffas:

Inque bonas artes et tua facra redi.
Ifta decens facies longis vitiabitur annis:
Rugaque in antiqua fronte fenilis erit.
Iniicietque manum formae damnofa fenectus.

Quae ftrepitum paffu non faciente venit.
Cumque aliquis dicet, Fuit haec formofa; dolebis:
Et fpeculum mendax effe querere tuum.

35

Sunt tibi opes modicae, cum fis digniffima magnis.
Finge fed immenfis cenfibus effe pares.

Nempe dat id cuicumque libet Fortuna, rapitque :

Irus et eft fubito, qui modo Croefus erat.

Singula

Singula quid referam? nil non mortale tenemus,

Pectoris exceptis ingeniique bonis.

En ego, cum patria caream, vobisque, domoque,
Raptaque fint, adimi quae potuere, mihi;
Ingenio tamen ipfe meo comitorque fruorque:

Caefar in hoc potuit iuris habere nihil.
Quilibet hanc faeuo vitam mihi finiat enfe ;

Me tamen exftin&to fama fuperftes erit. Dumque fuis victrix omnem de montibus orbem

Profpiciet domitum Martia Roma", legar. Tu quoque, quam ftudii maneat felicior vfus, Effuge venturos, qua potes, vsque rogos.

Nunc ego Triptolemi cuperem confcendere currus,
Mifit in ignotam qui rude femen humum:
Nunc ego Medeae vellem frenare dracones,

Quos habuit fugiens arce, Corinthe, tua:
Nunc ego iactandas optarem fumere pennas,

Siue tuas, Perfeu, Daedale, fiue tuas:
Vt, tenera noftris cedente volatibus aura,

Adfpicerem patriae dulce repente folum :
Defertaequae domus vultum, memoresque fodales,
Caraque praecipue coniugis ora mihi.
Stulte, quid o fruftra votis puerilibus optas,

Quae non vlla tulit, fertque, feretque,, dies?

Si femel optandum eft, Auguftum numen adora:
Et quem laefifti, rite precare, Deum.

Ille tibi pennasque poteft currusque volucres

Tradere. det reditum: protinus ales eris.

Si precer haec, (neque enim poflim maiora precari)
Ne mea fint timeo vota modefta parum.

Forfitan hoc olim, cum fe fatiauerit ira,

Tum quoque follicita mente rogandus erit.

20

Quod minus interea eft, inftar mihi muneris ampli,
Ex his me iubeat quolibet ire locis.

Nec coelum, nec aquae faciunt, nec terra, nec aurae;

影

1

25

30

35

Et mihi perpetuus corpora languor habet.
Seu vitiant artus aegrae contagia mentis;

Siue mei cauffa eft in regione mali.
Vt tetigi Pontum, vexant infomnia: vixque
Offa tegit macies: nec iuuat ora cibus.
Quique per auctumnuni percuffis frigore primo
Eft color in foliis, qaae noua laefit hiems;
Is mea membra tenet. nec viribus adleuor vllis;

Et numquam queruli cauffa doloris abest.

Nec melius valeo, quam corpore, mente; fed aegra eft
Vtraque pars aeque, binaque damna fero.

Haeret, et ante oculos, veluti fpectabile corpus,

Adftat Fortunae forma legenda meae.

Cumque locum, moresque hominum, cultusque, fonumque
Cernimus et quid fim, quid fuerimque fubit;
Tantus amor necis eft, querar vt cum Caefaris ira,

Quod non offenfas vindicet enfe fuas.

At quoniam femel eft odio ciuiliter vfus,

Mutato leuior fit fuga noftra loco.

Hic quoque funt igitur Graiae (quis crederet ?) vrbes,

Inter inhumanae nomina barbariae.

Huc quoque Mileto miffi venere coloni,

Inque Getis Graias conftituere domos.

Sed vetus huic nomen, pofitaque antiquius vrbe,
Conftat ab Abfyrti caede fuiffe, loco.

Nam rate, quae cura pugnacis facta Mineruae,
Per non tentatas prima cucurrit aquas;

40

5

Impia defertum fugiens Medea parentem,
Dicitur his remos adplicuiffe vadis.

10

Quem procul vt vidit tumulo fpeculator ab alto;

Hofpes, ait, nofco, Colchide, vela, venit.

Dum trepidant Minyae, dum foluitur aggere funis,
Dum fequitur celeres anchora tracta manus;
Confcia percuffit meritorum pectora Colchis,

Aufa atque aufura multa nefanda manu.

हे

IS

Et,

Et, quamquam fupereft ingens audacia menti,

Pallor in attonito virginis ore fedet.
Ergo vbi profpexit venientia vela, Tenemur,

Et pater eft aliqua fraude morandus, ait.

Dum quid agat quaerit, dum verfat in omnia vultus,
Ad fratrem cafu lumina flexa tulit.

Cuius vt oblata eft praefentia: Vincimus, inquit.

Hic mihi morte fua caufa falutis erit.
Protinus ignari, nec quidquam tale timentis

Innocuum rigido perforat enfe latus.
Atque ita diuellit, diuulfaque membra per agros
Diffipat in multis inuenienda locis.
Neu pater ignoret, fcopulo proponit in alto

Pallentefque manus, fanguineumque caput.

Vt genitor luctuque nouo tardetur, et artus

Dum legit exftinctos, trifte moretur iter. Inde Tomis dictus locus hic; quia fertur in illo Membra foror fratris confecuiffe fui.

Si quis adhuc ifthic meminit Nafonis ademti,
Et fupereft fine me nomen in Vrbe meum;
Suppofitum ftellis, numquam tangentibus aequor,
Me fciat in media viuere Barbarie.

Sauromatae cingunt, fera gens, Beffique Getaeque,
Quam non ingenio nomina digna meo!
Dum tamen aura tepet; medio defendimur Iftro.
Ille fuis liquidus bella repellit aquis.
At cum triftis hiems fquallentia protulit ora,

Terraque marmoreo candida facta gelu eft: [Dum patet et Boreas et nix iniecta fub Arcto;

Tum liquet has gentes axe tremente premi.]
Nix iacet: et iactam nec Sol pluuiaeue refoluunt:
Indurat Boreas, perpetuamque facit.

Ergo, vbi delicuit nondum prior, altera venit:
Et folet in multis bima manere locis.
Tantaque commoti vis eft Aquilonis, vt altas