At poftquam Fortuna loci caput extulit huius, Et, cum poffideant plurima, plura volunt. Sic, quibus intumuit fuffufa venter ab unda, Quo plus funt potae, plus fitiuntur aquae. In pretio pretium nunc eft. dat cenfus honores; Curque iuuent noftras aera vetufta manus. 210 215 220 Aera dabant olim; melius nunc omen in auro eft: Victaque concedit prifca moneta nouae. Nos quoque templa iuuant, quamuis antiqua probemus, Laudamus veteres, fed noftris utimur annis. 225 Mos tamen eft aeque dignus uterque coli. Finierat monitus. placidis ita rurfus, ut ante, Clauigerum verbis adloquor ipfe Deum : Multa quidem didici. fed cur naualis in aere Altera fignata eft, altera forma biceps? 230 Hic, ubi nunc Roma eft; incaedua filua virebat: Arx mea collis erat, quem cultrix nomine noftro 245 B 2 Nun Nuncupat haec aetas, Ianiculumque vocat. Tunc ego regnabam, patiens cum terra Deorum Effet, et humanis numina mixta locis. Nondum fultitiam facinus mortale fugârat. (Vltima de Superis illa reliquit humum.) 250 Et clauem oftendens, Haec, ait, arma gero. Prefferat ora Deus. tunc fic noftra ora refoluo, 255 Voce mea voces eliciente Dei. Cam tot fint Iani cur ftas facratus in uno, Hic ubi iun&ta foris templa duobus habes? Ille manu mulcens propexam ad pectora barbam, Vtque leuis cuftos, armillis capta Sabinis, Ad fummae Tatium duxerit arcis iter. Inde, velut nunc eft, per quem defcenditis, inquit, Et iam contigerat portam: Saturnia cuius Demferat adpofitas infidiofa feras. Cum tanto veritus committere numine pugnam, Ipfe meae moui callidus artis opus. Oraque, qua pollens ope fum, fontana reclufi; Sumque repentinas eiaculatus aquas. Clauderet ut Tatio feruidus humor iter. Ante tamen gelidis fubieci fulphura venis: Cuius ut utilitas pulfis percepta Sabinis; Ara mihi pofita eft, paruo coniuncta facello: Quaeque fuit, tuto reddita forma loco eft; Haec adolet flammis cum ftrue farra fuis. Tota patet demta ianua noftra fera. Caefareoque diu nomine claufus ero. Dixit; et, attollens oculos diuerfa tuentes, Adfpexit toto quidquid in orbe fuit. Pax erat; et veftri, Germanice, cauffa triumphi Neue fuum, praefta, deferat auctor opus. Infula, diuidua quam premit amnis aqua. 285 290 Iuppiter in parte eft. cepit locus unus utrumque : Quid uid vetat et ftellas, ut quaeque oriturque, caditque, Dicere? promiffi pars fit et ista mei. 295 Felices animos, quibus haec cognofcere primis, Inque domos fuperas fcandere cura fuit! Credibile eft, illos pariter vitiisque locisque Altius humanis exferuiffe caput. 300 Non Venus et vinum fublimia pectora fregit; Nec leuis ambitio, perfufaque gloria fuco; Magnarumue fames follicitauit opum. Admouere oculis diftantia fidera noftris; 305 Aetheraque ingenio fuppofuere fuo. Sic petitur coelum: non ut ferat Offan Olympus; Summaque Peliacus fidera tangat apex. Nos quoque fub ducibus coelum metabimur illis, Ponemusque fuos ad ftata figna dies. 310 Ergo ubi nox aderit venturis tertia Nonis, Sparfaque coelefti rore madebit humus, Octipedis fruftra quaeruntur brachia Cancri: Praeceps occiduas ille fubiuit aquas. Inftiterint Nonae miffi tibi nubibus atris Signa dabunt imbres, exoriente Lyra. uattuor adde dies ductis ex ordine Nonis, Ianus Agonali luce piandus erit. Qua Nominis effe potes fuccinctus cauffa minifter, Hoftia coelitibus quo feriente cadit. 320 Qui calido ftrictos tincturus fanguine cultros, Semper, Agone? rogas, nec nifi iuffus agis. Pars, quia non veniant pecudes, fed agantur, ab actu Nomen Agonalem credit habere diem. Pars putat hoc feftum prifcis Agnalia dictum; 325 Vna fit ut proprio litera demta loco. An, quia praeuifos in aqua timet hoftia cultros, A pecoris lux eft ifta notata metu? Pars etiam, fieri folitis aetate priorum Nomina de ludis Graia tuliffe diem. 330 Et pecus antiquus dicebat Agonia fermo: Veraque iudicio eft ultima cauffa meo. Vtque ea nunc certa eft; ita Rex placare facrorum Numina lanigerae coniuge debet ouis. Victima, quae dextra cecidit victrice, vocatur. 339. Hoftibus amotis hoftia nomen habet. Ante, Deos homini quod conciliare valeret, Hic, qui nunc aperit percuffi vifcera tauri, Prima Ceres auidae gauifa eft fanguine porcae, Nam fata, vere nouo teneris lactentia fulcis, Vlta fuas merita caede nocentis opes. Eruta fetigerae comperit ore fuis. Sus dederat poenas. exemplo territus huius Palmite debueras abftinuiffe, caper. Quem fpectans aliquis dentes in vite prementem, 350 355 Talia non tacito dicta dolore dedit: Rode, caper, vitem: tamen hinc, cum ftabis ad aram, In tua quod fpargi cornua poffit, erit. Verba fides fequitur: noxae tibi deditus hoftis Spargitur adfufo cornua, Bacche, mero. Culpa fui nocuit: nocuit quoque culpa capellae. Quid bos, quid placidae commeruiftis oues? Flebat Ariftaeus, quod apes cum ftirpe necatas Viderat inceptos deftituiffe fauos. 360 Caerula quem genetrix aegre folata dolentem, 365 Addidit haec dictis ultima verba fuis: Sifte, puer, lacrimas. Proteus tua damna leuabit; Qua, dixit, repares arte, requiris, apes; Obrue mactati corpus tellure iuuenci: Quod petis a nobis, obrutus ille dabit. Iuffa facit paftor. feruent examina putri De boue: mille animas una necata dedit. Placat equo Perfis radiis Hyperiona cinctum, Ne detur celeri victima tarda Deo. Quod femel eft triplici pro virgine caefa Dianae, Exta canum vidi Triuiae libare Sapaeos; Et quicumque tuas adcolit, Haeme, niues. 380 385 390 Caeditur et rigido Cuftodi ruris afellus. Cauffa pudenda quidem eft, huic tamen apta Deo. |