Iufferat et Phoepo dici; quo tempore ludos Fecit, quos aetas adfpicit vna femel. His precor exemplis tua nunc, mitiffime Caefar, Illa quidem iufta eft, nec me meruiffe negabo. Non adeo noftro fugit ab ore pudor. 25 30 35 Iure igitur genitorque Deum rectorque vocatur: Iure capax mundus nil Ioue maius habet. Tu quoque, cum Patriae rector dicare, Paterque ; 40 Idque facis: nec te quisquam moderatius vmquam. Tu veniam parti fuperatae faepe dedifti, Vidi, qui tulerant in caput arma tuum Vtque tuus gaudet miles, quod vicerit hoftem; victum cur fe gaudeat, hoftis habet. Cauffa mea eft melior: qui nec contraria dicor Sic, Arma, nec hoftiles effe fecutus opes. Per mare, per terras, per tertia numina iuro, Hunc animum fauiffe tibi, Vir maxime meque, 55 Optaui peteres coeleftia fidera tarde; Parsque fui turbae parua precantis idem. Et pia tura dedi pro te: cumque omnibus vnus 60 Quid referam libros illos quoque, crimina nostra, Mille locis plenos nominis effe tui ? Infpice maius opus, quod adhuc fine fine reliqui, In non credendos corpora verfa modos; Inuenies veftri praeconia nominis illic : Inuenies animi pignora multa mei. 65 Non tua carminibus maior fit gloria, nec quo, Vt maior fiat, crefcere poffit, habet. Fama Ioui fupereft tamen hunc fua facta referri, 70 Et fe materiam carminis effe, iuuat: Cumque Gigantëi memorantur proelia belli; Credibile eft laetum laudibus effe fuis. Sed tamen, Ah ferus, et nobis nimium crudeliter hoftis, Iudicio poffint candidiore legi.] Effe fed irato quis te mihi poffet amicus? Vix tunc ipfe mihi,non inimicus eram. Cum coepit quaffata domus fubfidere; partes In proclinatas omne recumbit onus: Illo, quem dederas, praetereuntis equo. Lisque decem decies infpicienda viris. 90 95 Vltima me perdunt: imoque fub aequore mergit. Incolumen toties vna procella ratem. Nec mihi pars nocuit de gurgite parua: fed omnes Cur imprudenti cognita culpa mihi? Nec veniam, laefo numine, cafus habet. Illa namque die, qua me malus abftulit error, Parua quidem periit, fed fine labe, domus. Sic quoque parua tamen, patrio dicatur vt aeuo Clara, nec vllius nobilitate minor : 100 105 110 Et neque diuitiis, nec paupertate notanda : Vnde fit in neutrum confpiciendus eques. Sit quoque noftra domus vel cenfu parua, vel ortu; 115 Sed non exiguo, crimine lapfa domus. Atque ea fic lapfa eft, vt furgere, fi modo laefi Ematuruerit Caefaris ira, queat. Cuius in euentu poenae clementia tanta eft, Vt fuerit noftro lenior illa metu. Vita data eft, citraque necem tua conftitit ira, O Princeps parce viribus vfe tuis. Infuper accedunt, te non adimente, paternae Nec mea decreto damnafti facta Senatus : (Tanquam vita parum muneris effet) opes. Nec mea felecto, iudice iuffa fuga eft. Triftibus inuectus verbis (ita Principe dignum) Vitus es offenfas, vt decet, ipfe tuas. Adde, quod edi&tum, quamuis immane minaxque, 125 130 125 Attamen Attamen in poenae nomine lene fuit. Quippe relegatus, non exful, dicor in illo: Parcaque fortunae funt data verba meae. Nulla quidem fano grauior mentisque potenti Poena eft, quam tanto difplicuiffe viro. Nube folet pulsa candidus ire dies. 140 145 Hoc vnum fieri, te próhibente, poteft. Spes mihi magna fubit, cum te, mitiffime Princeps Spes mihi, refpicio cum mea fata, cadit. Ac veluti ventis agitantibus aequora non eft Aequalis rabies, continuusque furor; Sed modo fubfidunt, intermiffique filefcunt, Vimque putes illos depofuiffe fuam ; Sic abeunt, redeuntque mei, variantque timores: Tempora, Romanum fi modo nomen amant; Cuius, vt in populo, pars ego nuper eram; Quae, nifi te, nullo coniuge digna fuit. Quae fi non effet, caelebs te vita deceret : Nullaque, cui poffes effe maritus, erat. Sofpite fic te fit natus quoque fofpes; et olim Imperium regat hoc cum feniore fenex: Vtque tui faciunt, fidus iuuenile, nepotes, Per tua, perque fui facta parentis eant. Sic adfueta tuis femper Victoria caftris Per quem bella geris, cuius nunc corpore pugnas Aufpicium cui das grande, Deosque tuos, Dimidioque tui praefens es, et adfpicis Vrbem : Dimidio procul es, faeuaque bella geris. 175 Hic tibi fic redeat fuperato victor ab hofte, Inque coronatis fulgeat altus equis: Parce, precor: fulmenque tuum, fera tela, reconde, Heu nimium mifero cognita tela mihi! 180 Parce Pater Patriae: nec nominis immemor huius Olim placandi fpem mihi tolle tui. Nec precor, vt redeam: quamuis maiora petitis 185 Vltima perpetior, medius proiectus in hoftes: Nec quisquam patria longius exful abeft. Solus ad egreffus miffus feptemplicis Iftri, Parrhafiae gelido virginis axe premor. 190 Iazyges, et Colchi, Metereaque turba, Getaeque, Danubii mediis vix prohibentur aquis. Cumque alii caufla tibi fint grauiore fugati, Vlterior nulli, quam mihi, terra data eft. Longius hac nihil eft, nifi tantum frigus et hoftis; 195 Et maris adftricto quae coït vnda gelu. Hactenus Euxini pars eft Romana finiftri: Proxima Bafternae Sauromataeque tenent. Haec eft Aufonio fub iure nouiffima, vixque Haeret in imperii margine terra tui. 200 Vnde precor fupplex, vt nos in tuta releges : Fas prohibet Latio quemquam de fanguine natum, 205 Perdiderint cum me duo crimina, carmen et error, Alterius facti culpa filenda mihi. Nam non fum tanti, vt renouem tua vulnera, Caefar; Quem |