25

30

35

40

Nec folet irafci (neque enim moderatior alter)

Cum quis in aduersis, fi quid amauit, amat.
De comite Argolici poftquam cognouit Oreftae ,

Narratur Pyladen ipse probasse Thoas.
Quae fuit A&oridae cum magno semper Achille ,

Laudari folita est Hectoris ore fides.
Quod pius ad manes Theseus comes ifTet amico,

Tartareum dicunt indoluifTe Deum.
Euryali Nifique fide tibi , Turnae, relata ,

Credibile est lacrimis immaduiffe genas.
Eft etiam miseris pietas, et in hoste probatur.

Hei mihi , quam paucos haec mea dicta mouent !
Hic status , haec rerum nunc est fortuna mearum

Debeat vt lacrimis nullus adeffe modus.
At mea sunt, proprio quamuis moeftiffima casu ,

Hectora processu facta serena tuo.
Hoc euenturum iam tum , carissime, vidi,

Ferret adhuc iftam cum minor aura ratem.
Siue aliquod morum, seu vitae labe carentis

Eft pretium, nemo pluris habendus erit. Siue per ingenuas aliquis caput extulit artes;

Quaelibet eloquio fit bona caussa tulo. His ego commotus , dixi tibi protinus ipsi;

Scena manet dotes grandis, amice, tuas. Haec mihi non ouium fibrae tonitrusue finiftri ,

Linguaue feruatae , pennaue , dixit auis.
Augurium ratio eft , et coniectu'a futuri:

Hac diuinaui, notitiamque tuli.
Quae quoniam vera est , tota mihi mente tibique

Gratulor, ingenium non latuille tuum.
At nostrum tenebris vtinam latuillet in imis !

Expedit in studio lumen abesse meo.
Vtque tibi prosunt artes , facunde , seuerae ;

Diffimiles illis fic nocuere mihi.
Vita tamen tibi nota mea eft: fcis artibus illis

Auctoris mores abftinuifle Cui
Scis vetus hoc iuueui lusum mihi carmen: et istos

50

r

35

60

1

Vt non laudandos , fic tamen effe iocos.
Ergo vt defendi nullo mea poffe colore,

Sic excusari crimina posle puto.
Qua potes, excusa : nec amici desere cauffam.

Quo bene coepifti, fic pede semper eas.

E LEGIA IX.
Eft mihi, fitque , precor, flauae tutela Mineruae

Nauis; et a picta caflide nomen habet.
Siue opus eft velis, minimam bene currit ad auram :

Siue opus est remo remige carpit iter.
Nec comites volucri contenta eft vincere cursu:

Occupat egreffas quamlibet ante rates.
Et patitur fluctus, fertque adfilientia longe

Aequora, nec saeuis icta fatiscit aquis.
Illa Corinthiacis primum mihi cognita Cenchris

Fida manet trepidae duxque comesque fugae.
Perque tot euentus, et iniquis concita ventis

Aequora, Palladio numine tuta fuit.
Nunc quoque tuta, precor, vafti fecet oftia Ponti ;

Quasque petit', Getici litoris intret aquas.
Quae fimul Aeoliae mare me deduxit in Helles,

Et longum tenui limite fecit iter;
Fleximus in laeuum cursus : et ab Hectoris vrbe

Venimus ad portus , Imbria terra
Inde leui vento Zerynthia litora nactis

Threïciam tetigit fessa carina Samon.
Saltus ab hac terra breuis eft Tempyra petenti.

Hac dominum tenus eft illa fecuta suum.
Nam mihi Bistonios placuit pede carpere campos :

Hellespontiacas illa relegit aquas.
Dardaniamque petit , auctoris nomen habentem,

Et te ruricola, Lampsace, tuta Deo.
Quaque per angustas večtae male virginis vndas

Sefton Abydena separat vrbe fretum.
Hincque propontiacis haerentem Cyzicon oris ;

Cyzicon, Haemoniae nobile gentis opus :

15

tuos.

20

25

30 Qua

Quaque tenent Ponti Byzantia litora fauces.

(Hic locus eft gemini ianua vasta maris.) Haec, precor, euincat, propulsaque fortibus Austris

Transeat instabiles ftrenua Cyaneas :
Thyniacosque finus, et ab his per Apollinis vrbem 35

A&ta, fub Anchiali moenia tendat iter ,
Inde Mesembriacos portus, et Odeslon, et arces

Praetereat dictas nomine, Bacche, tuo :
Et quos Alcathoi memorant a moenibus ortos

Sedibus his profugum conftituifle larem.
A quibus adueniat Miletida sospes ad vrbem ,

Offensi quo me compulit ira Dei.
Hanc si contigerit, meritae cadet agna Mineruae.

Non facit ad noftras hoftia maior opes.
Vos quoque Tyndaridae, quos haec colit insula , fratres , 45

Mite precor duplici numen adeste viae.
Altera namque parat Symplegadas ire per arctas ,

Scindere Bistonias altera puppis aquas.
Vos facite, vt ventos, loca cum diuersa petamus ,

Illa suos habeat, nec minus illa fuos.

E LEGIA X.
Lite
itera quaecunque est toto tibi lecta libello,

Eft mihi follicitae tempore facta viae.
Aut hanc me, gelidi tremerem cum mense Decembris.

Scribentem mediis Hadria vidit aquis :
Aut, postquam bimarem cursu superauimus Isthmon;

Alteraque est noftrae fumta carina fugae
Quod facerem versus inter fera murmura ponti ,

Cycladas Aegeas obstupuiffe puto.
Ipse ego nunc miror, tantis animique marisque

Fluctibus ingenium non cecidiffe meum.
Seu ftupor huic studio, fiue est insania nomen ;

Omnis ab hac cura mens releuata mea eft.
Saepe ego nimbosis dubius iactabar ab Haedis :

Saepe minax Steropes fidere pontus erat. Fuscabatque diem custos Erymanthidos Vrsae ;

172 P. OVID. NAS. TŘIST. LIB. I.

Aut Hyadas faeris auxerat Auster aquis :
Saepe maris pars intus erat; tamen ipfe trementi

Carmina ducebam qualiacumque manu.
Nunc quoque contenti stridunt Aquilone rudentes ;

Inque modum tumuli concaua surgit aqua.
Ipse gubernator tollens ad fidera palmas
Exposcit votis, immemor artis,

opem. Quocumque adspicio, nihil eft, nifi mortis imago :

Quam dubia timeo mente , timensque precor.
Attigero portum, portu terrebor ab ipso.

Plus habet infesta terrà timoris aqua.
Nam fimul insidiis hominum pelagique laboro ;

Et faciunt geminos ensis et vnda metus.
Ille meo vereor ne fperet fanguine praedam :

Haec titulum noftrae mortis habere velit. Barbara pars laeua est , auidae fuccincta rapinae",

Quam cruor, et caedes, bellaque semper habent.
Cumque fit hibernis agitatum fluctibus aequor ;

Pečtora sunt ipso turbidiora mari.
Quo magis his debes ignofcere, candide lector,

Si fpe funt, vt funt , inferiora tua.
Non haec in nostris, vt quondam, scribimus hortis :

Nec consuete meum lectule corpus habes. lactor in iudomito brumali luce profundo :

Ipfaque caeruleis charta feritur aquis.
Improba pugnat hiems, indignaturque , quod ausim

Scribere, fe rigidas incutiente minas.
Vincat hiems hominem. fed eodem tempore , quaefo ,

Ipse modum ftatuam carminis , illa fui.

30

35

40

P. OVIDII NASONIS
T R I S T I V M

Quid

mea.

10

LIBER II.
uid mihi vobiscum est, infelix cura, libelli ,

Ingenio perii qui miser ipse meo ?
Cur modo damnatas repeto, mea crimina, Musas ?

An semel est poenam commeruiffe parum ?
Carmina fecerunt, vt me cognoscere vellent

Ominę non fausto femina virque,
Carmina fecerunt , vt me moresque notaret

Iam demum visa Caesar ab Arte meos.
Deme mihi studium ; vitae quoque crimina denes.

Acceptum refero verfibus, effe nocens.
Hoc pretium curae vigilatorumque laborum

Cepimus. ingenio poena reperta meo.
Si saperem , doctas odissem jure sorores,

Numina cultori perniciosa suo.
Ac nunc (tanta meo comes est insania morbo)

Saxa (malum) refero rurfus ad ifta pedem.
Scilicet et victus repetit gladiator arenam ;

Et redit in tumidas naufraga puppis aquas. Forfitan vt quondam Teuthrantia regna, tenenti,

Sic mihi res eadem vulnus opemque feret :
Mufaque, quam mouit , motam quoque leniet iram.

Exorant magnos carmina faepe Deos.
Ipfe quoque Aulonias Caesar matresque nurusque

Carmina turrigerae dicere iufíic Opi.

IS

Tufferat