Scribite

Neritio nam mala plura tuli.

Ille breui fpatio multis errauit in annis

Inter Dulichias Iliacasque domos.
Nos, freta fideribus notis diftantia menfos,

Sors tulit in Geticos Sarmaticosque finus.
Ille habuit fidamque manum, fociosque fideles:

Me profugum comites deferuere mei.

Ille fuam laetus patriam victorque petebat.

A patria fugio victus et exful ego.

Nec mihi Dulichium domus elt, Ithaceue, Sameue:
(Poena quibus non eft grandis abeffe locis.)
Sed quae de feptem totum circumfpicit orbem
Montibus, imperii Roma Deumque locus.
Illi corpus erat durum patiensque laborum:
Inualidae vires ingenuaeque mihi.
Ille erat adfidue faeuis agitatus in armis:
Adfuetus ftudiis mollibus ipfe fui.

Me Deus oppreffit, nullo mala noftra leuante:
Bellatrix illi Dina ferebat opem.

Cumque minor Ioue fit, tumidis qui regnat in vndis;

Illum Neptuni, me Iouis, ira premit.

Adde, quod illius pars maxima ficta laborum eft;

Ponitur in noftris fabula nulla malis. Denique quaefitos tetigit tamen ille Penates;

Quaeque diu petiit, contigit arua tamen. At mihi perpetuo patria tellure carendum eft, Nî fuerit laefi mollior ira Dei.

ELEGIA V.

Nec
[ec tantum Clario Lyde dilecta poëtae,

Nec tantum Coo Battis amata fuo eft:
Pectoribus quantum tu noftris, Vxor, inhaeres ;
Digna minus mifero, non meliore viro.
Te mea, fuppofita veluti trabe, fulta ruina eft:

Siquid adhuc ego fum, muneris omne tui eft :

Tu facis, vt fpolium ne fim, neu nuder ab illis,
Naufragii tabulas qui petiere mei.

60

• 65

20

75

་

Vtque rapax, ftimulante fame, cupidusque cruoris
Incuftoditum captat ouile lupus:

Aut vt edax vultur corpus circumfpicit ecquod
Sub nulla pofitum cernere poffit humo:
Sic mea nefcio quis, rebus male fidus acerbis,
In bona venturus, fi paterere, fuit.
Hunc tua per fortes virtus fubmouit amicos,

Nulla quibus reddi gratia digna poteft.
Ergo quam mifero, tam vero, tefte probaris:
Hic aliquod pondus fi modo teftis habet.

Nec probitate tua prior eft aut Hectoris vxor,
Aut comes exftincto Laodamia viro.

Tu fi Maeonium vatem fortita fuiffes;

Penelopes effet fama fecunda tuae.

Siue tibi hoc debes, nulla pia facta magiftra;
Cumque noua mores funt tibi luce dati:

10

15

20

Femina feu princeps, omnes tibi culta per annos,

25

Te docet exemplum coniugis effe bonae:

Adfimilemque fui longa adfuetudine fecit:

Grandia fi paruis adfimilare licet.

Hei mihi, non magnas quod habent mea carmina vires,

Noftraque funt meritis ora minora tuis!

Si quid et in nobis viui fuit ante vigoris,

Exftinctum longis occidit omne malis:

Prima locum fanctas heroïdas inter haberes:

Prima bonis animi confpicerere tui.

30

Quantumcunque tamen praeconia noftra. valebunt;

35

Carminibus viues tempus in omne meis.

ELEGIA VI.

Siquis habes noftris fimiles in imagine vultus.;

Deme meis hederas, Bacchia ferta, comis. Ita decent laetos felicia figna poëtas.

Temporibus non eft apta corona meis.

Haec tibi diffimulas, fentis tamen, optime, dici,
In digito qui me fersque refersque tuo.
Effigiemque meam fuluo complexus in auro,

Cara relegati, qua potes, ora vides,
Quae quoties fpectas, fubeat tibi dicere forfan,

Quam procul a nobis Nafo fodalis abeft!
Grata tua eft pietas: fed carmina maior imago
Sunt mea; quae mando qualiacunque legas:
Carmina mutatas hominum dicentia formas:

Infelix domini quod fuga rupit opus,
Haec ego difcedens, ficut bene multa meorum
Ipfa mea pofui moeftus in igne manu,
Vtque cremaffe fuum fertur fub stipite natum,

Theftias, et melior matre fuiffe foror;
Sic ego non meritos, mecum peritura, libellos
Impofui rapidis, vifcera noftra, rogis.

20

Vel quod eram Mufas, vt crimina noftra, perofus:

Vel quod adhuc crefcens et rude carmen erat. Quae quoniam non funt penitus fublata, fed exftant;

Pluribus exemplis fcripta fuisse reor.

Nunc precor vt viuant, et non ignaua legentum

Otia delectent, admoneantque mei.

Nec tamen illa legi poterunt patienter ab vllo;
Nefciet his fummam fi quis abeffe manum.

25

Ablatum mediis opus eft incudibus illud;
Defuit et fcriptis vltimą limą meis,

30

Et veniam pro laude peto; laudatus abunde,

Non faftiditus fi tibi, Lector, ero.

Hos quoque fex verfus, in prima fronte libelli
Si praeponendos effe putabis, habe.

Orba parente fuo quicunque volumina tangis;

35

His faltem veftra detur in Vrbe locus.

Quoque magis faueas, non funt haec edita ab ipfo,
Sed quafi de domini funere rapta fui.

Quidquid in his igitur vitii rude carmen habebit,

Emendaturus, fi licuiffet,

eram.

In caput alta fuum labentur ab aequore retro
Flumina: conuerfis Solque recurret equis.

Terra

Terra feret ftellas; coelum findetur aratro :
Vnda dabit flammas: et dabit ignis aquas.
Omnia naturae praepoftera legibus ibunt :

Parsque fuum mundi nulla tenebit iter.
Omnia iam fient, fieri quae poffe negabam:

Et nihil eft, de quo non fit habenda fides.
Haec ego vaticinor, quia fum deceptus ab illo,
Laturum mifero quem mihi rebar opem.
Tantane te, fallax, cepere obliuia noftri?

Adflictumne fuit tantus adire pudor?
Vt neque refpiceres, nec folarere iacentem ;
Dure? neque exfequias profequerere meas?
Illud amicitiae fanctum ac venerabile nomen

Re tibi pro vili fub pedibusque iacet ?
Quid fuit, ingenti postratum mole fodalem
Vifere, et adloquii parte leuare tui?
Inque meos fi non lacrimam dimittere cafus,

Pauca tamen ficto verba dolore queri?
Idque, quod ignoti faciunt, valedicere faltem.;
Et vocem populi publicaque ora fequi?
Denique lugubres vultus, numquamque videndos
Cernere fupremo, dum licuitque, die?

Dicendumque femel toto non amplius aeuo

Accipere, et parili reddere voce, Vale ?

At fecere alii nullo mihi foedere juncti;
Et lacrimas animi figna dedere fui

Quid? nifi conuictu cauffisque valentibus effem,

Temporis et longi vinctus amore tibi?

Quid? nifi tot lufus et tot mea feria noffes,

1

Tot noffem lufus feriaque ipfe tua?

Quid? fi duntaxat Romae mihi cognitus effes,

Adfcitus toties in genus omne loci ?
Cunctane in aequoreos abierunt irrita ventos?

Cunctane Lethaeis merfa feruntur aquis?
Non ego te placida genitum reor vrbe Quirini;
Vrbe, meo quae iam non adeunda pede eft.
Sed fcopulis, Ponti quos haec habet ora finiftri:

L 4

35

Inque

Inque feris Scythiae Sarmaticisque ingis.

Et tua funt filicis circum praecordia venae ;

Et rigidum ferri femina pectus habent.

Quaeque tibi quondam, tenero ducenda palato,

Plena dedit nutrix vbera, tigris erat.

At mala nostra minus, quam nunc, aliena putaffes;
Duritiaeque mihi non agerere reus.

Sed quoniam accedit fatalibus hoc quoque damnis,

Vt careant numeris tempora prima fuis; Effice, peccati ne fim memor huius, et illo

De

etur inoffenfae metam tibi tangere vitae Qui legis hoc nobis non inimicus opus. Atque vtinam pro te poffint mea vota valere

Quae pro me duros non tetigere Deos ! Donec eris felix, multos numerabis amicos :

Tempora fi fuerint nubila. folus eris. Adfpicis, vt veniant ad candida tecta columbae ; Accipiat nullas fordida turris aues.

Horrea formicae tendunt ad inania numquam ;

Nullus ad, amiffas ibit amicus opes.

Vtque comes radios per Solis euntibus vmbra
Cum latet hic preffus nubibus, illa fugit;
Mobile fic fequitur Fortunae lumina vulgus :

Quae fimul inducta noctae teguntur abit.

40

45

10

20

Cautaque communi terga dedere fugae,

Saeua nec admiror metuunt fi fulmina, quorum

Ignibus adflari proxima quaeque vident.
Sed tamen in duris remanentem rebus amicum
Quamlibet in uifo Caefar in hofte probat.

Nec