Vnde fuburbano clarus, Tuberte, triumpho, Vectus es in niveis, Poftume, victor equis. Jam Sol abit e Geminis, et Cancri figna rubefcunt: Coepit Auentina Pallas in arce coli. Jam tua, Laomedon, oritur nurus: ortaque noctem Reddita, quisquis is eft, Summano templa feruntur, Hanc quoque cum patris Galathea receperit vndis, Plenaque fecurae terra quietis erit; Surgit humo iuuenis, telis adflatus auitis Et gemino nexas porrigit angue manus. 725 730 735 Hippolytus lacero corpore raptus erat; Edideratque animam, multum indignante Diana. Et cedent arti triftia fata meae. 745 Gramina continuo loculis depromit eburnis: Profuerant Glauci manibus illa prius: 750 [Tunc, cum obferuatas augur defcendit in herbas; Vfus et auxilio eft anguis ab angue dato.] Pectora ter tetigit, ter verba falubria dixit : Depofitum terra fuftulit ille caput. Lucus eum, nemorisque tui, Dictynna, receffus 755 Celat Aricino Virbius ille lacu. At Clymenus Clothoque dolent, haec fila teneri, Iuppiter exemplum veritus direxit in illum Fulmina, qui nimiae mouerat artis opem. Phoebe, querebaris. Deus eft. placare parenti. Propter te, fieri quod vetat, ipfe facit. Non ego te quamuis properabis vincere, caefar, Sint tibi Flaminius, Thrafymenaque litora, testes, Poftera lux melior. fuperat Mafiniffa Syphacem; Tempora labuntur, tacitisque fenefcimus annis ; Poft feptem luces Iunius actus erit. Ite, Deam laeti fortem celebrate, Quirites: Pars pede, pars etiam celeri decurrite cymbâ. Nec pudeat potos inde redire domum. 760 765 770 775 Ferte coronate iuuenum conuiuia lintres; Multaque per medias vina bibantur aquas. 780 Plebs colit hanc: quia, qui pofuit, de plebe fuiffe Conuenit et feruis: ferua quia Tullius ortus 785 Ecce, fuburbana rediens male fobrius aede, Dehinc erit, Orion, adfpicienda mihi. At fi non effet potus; dixiffet eadem Venturum tempus folftitiale die. Lucifero fubeunte Lares delubra tulerunt, Hic vbi fit docta multa corona manu. Tempus idem Stator aedis habet, quam Romulus olim Ante Palatini condidit ora iugi. 790 Tot Tot reftant de menfe dies, quot nomina Parcis, Cui dedit inuitas victa nouerca manus. Marcia facrifico dedu&tum nomen ab Anco; In qua par facies nobilitate fua. Par animo quoque forma fuo refpondet in illa: Nupta fuit quondam matertera Caefaris illi. O decus, o facra femina digna domo! Sic cecinit Clio: doctae adfenfere forores. Adnuit Alcides, increpuitque lyram. FINIS FASTORVM. 795 800 805 810 A P. OVIDII NASONIS LIBER I. ELEGIA I. Parue, (nec inuideo) fine me, Liber, ibis in Vrbem: (Hei mihi!) quo domino non licet ire tuo. Vade, fed incultus; qualem decet exfulis effe. Infelix habitum temporis huius habe. Nec te purpureo velent vaccinia fuco: Non eft conueniens luctibus ille color. Nec titulus minio, nec cédro charta notetur : Felices ornent haec inftrumenta libellos. Fortunae memorem te decet effe meae. Nec fragili geminae poliantur pumice frontes: Neue liturarum pudeat. qui viderit illas, De lacrimis factas fentiet effe meis. Vade, Liber, verbisque meis loca grata faluta. Contingam certe quo licet illa pede. Si quis, vt in populo, noftri non immemor illic, Viuere me dices: faluum tamen effe negabis. Id quoque, quod viuam, munus habere Dei. 20 Atque ita te tacitus, quaerenti plura legendum, Ne, quod non opus eft, forte loquare, dabis. Protinus admonitus repetet mea crimina lector; Nell 1 Neu caue defendas, quamuis mordebere dictis. Cauffa patrocinio non bona peior erit. Inuenies aliquem, qui me fufpiret ademtum Carmina nec ficcis perlegat ifta genis : 25 Et tacitus fecum, ne quis malus audiat, optet, Sit mea lenito Caefare poena minor. 30 Nos quoque, quisquis erit, ne fit miser ille, precamur, Placatos mifero qui volet effe Deos. Quaeque volet, rata fint; ablataque Principis ira Vt peragas mandata, Liber, culpabere forfan; 35 Sedibus in patriis det mihi poffe mori. Ingeniique minor laude ferere mei. Iudicis officium eft, vt res, ita tempora rerum Carmina proueniunt animo deducta fereno: Nubila funt fubitis tempora noftra malis. Carmina feceffum fcribentis et otia quaerunt: Me mare, me venti, me fera iactat hiems. Carminibus metus omnis abeft: ego perditus enfem Haefurum iugulo iam puto iamque meo. Haec quoque, quod facio, iudex mirabitur aequus; 45 Da mihi Maeoniden, et tot circumfpice cafus ; Denique fecurus famae, Liber, ire memento; Non ita fe nobis praebet Fortuna fecundam, Quaerendique mihi nominis ardor erat. Carmina nunc fi non ftudiumque, quod obfuit, odi, I tamen, i, pro me tu, cui licet, adfpice Romam. Nec te, quod venias magnam peregrinus in Vrbem, Vt titulo careas, ipfo nofcêre colore: KS 50 60 Diffi |