** P. OVIDII NASONIS FAST OR V M LIBER VI. Hic quoque menfis habet dubias in nomine caussas: Eft Deus in nobis agitante calefcimus illo. Vel quia fum vates; vel quia facra cano. Voce locus; fi non obftreperetur aquis. Nec quas Priamides in aquofae vallibus Idae Haec erat, agnoui, quae ftat in arce Iouis. Cum dea, quos fecit, fuftulit ipfa metus: Namque, ait, O vates Romani conditor anni, Aufe per exiguos magna referre modos; Ius tibi fecifti numen coelefte videndi, Cum placuit numeris condere felta tuis. P. Ouid. Naf. Opera. Tom. III. Ne tamen ignores, vulgique errore traharis; Iunius a noftro nomine nomen habet. Fratre magis, dubito, glorier, anne viro. 25 30 A patre dicta meo quondam Saturnia Roma eft; Si torus in pretio eft; dicor matrona Tonantis : An potuit Maio pellex dare nomina menfi? 35 Hic honor in nobis inuidiofus erit? Cur igitur Regina vocor, Princepsque dearum? An faciant menfem luces, Lucinaque ab illis Dicar; et a nullo nomina menfe traham? 40 Poeniteat, quod non foueo Carthaginis arces; Tunc me poeniteat pofuiffe fideliter iras In genus Electrae, Dardaniamque domum. Cauffa duplex irae. rapto Ganymede dolebam: Forma quoque Idaeo iudice victa mea eft. Cum mea fint illo currus et arma loco. 45 Poeniteat Sparten, Argosque, measque Mycenas, Sed neque poeniteat: nec gens mihi carior vlla eft. Hic colar, hic teneam cum Ioue templa meo. Ipfe mihi Mauors, Commendo moenia, dixit, Haec tibi tu pollens Vrbe nepotis eris. Dicta fides fequitur. centum celebramur în aris: Nec tamen hunc nobis tantummodo praeftat honorem Infpice, quos habeat nemoralis Aricia Faftos, Et populus Laurens, Lanuuiumque meum: 60 Eft illic menfis Iunonius. infpice Tibur, Et Et Praeneftinae moenia facra deae: Iunonale leges teinpus. nec Romulus illas Condidit: at noftri Roma nepotis erat. Finierat Iuno. refpeximus. Herculis vxor Stabat; et in vultu figna dolentis erant. Non ego, fi toto mater me cedere coelo Nunc quoque non luctor de nomine temporis huius. Blandior; et partes paene rogantis ago. Remque mei iuris malim tenuiffe precando; Et faueas cauffae forfitan ipfe meae. Aurea poffedit focio Capitolia templo Mater, et vt debet, cum foue fumma tenet. At decus omne mihi contingit origine menfis. Quid graue, fi titulum menfis, Romane, dediftis Haec quoque terra aliquid debet mihi nomine magni Hic male defenfus flammis, et dote paterna, Iunius eft iuuenum; qui fuit ante fenum.“ Nexa comas, placidi numen opusque Lucis. Ite pares a me. perierunt iudice formae duae. Dea cardinis haec eft, Numine claufa aperit, claudit aperta fuo. Vnde datas habeat vires, obfcurior aeuo Fama; fed e noftro carmine certus eris. Adiacet antiqui Tiberino lucus Helerni: Pontifices illuc nunc quoque facra ferunt. Inde fata eft Nymphe (Granen dixere priores) Necquidquam multis faepe petita procis.' Rura fequi, iaculisqne feras agitare folebat; Nodofasque caua tendere valle plagas. 100 105 110 Non habuit pharetram; Phoebi tamen effe fororem Credebant. nec erat, Phoebe, pudenda tibi. Huic aliquis iuuenum dixiffet amantia verba; Reddebat tales protinus illa fonos; Haec loca lucis habent nimis, et cum luce pudoris. Et latet, et nullo eft inuenienda modo. Nil agis en, dixi. Occupat amplexu; fpeque potitus, ait: A foribus noxas (haec erat alba) dedit. 130 Guttura fraudabant: fed genus inde trahunt. Grande caput ftantes oculi: roftra apta rapinae: Canities pennis, vnguibus hamus inest. Nocte volant, puerosque petunt nutricis egentes; 135 Et Et vitiant cunis corpora rapta fuis. Carpere dicuntur lactentia vifcera roftris ; Et plenum poto fanguine guttur habent. Eft illis ftrigibus nomen: fed nominis huius Cauffa; quod horrenda ftridere nocte folent. Siue igitur nafcuntur aues, feu carmine fiunt. Naeniaque in volucres Marfa figurat anus; In thalamos venere Procae. Proca natus in illis 140 Pectoraque exforbent auidis infantia linguis. 145 Territa voce fui nutrix adcurrit alumni ; Et rigido fectas inuenit vngue genas. Quid faceret? color oris erat, qui frondibus olim 150 Pone; Peruenit ad Granen, et rem docet. illa, Timorem tuus fofpes, dixit, alumnus erit. Venerat ad cunas: flebant materque paterque. Siftite vos lacrimas, ipfa medebor, ait. Protinus arbutea poftes ter in ordine tangit 155 Fronde: ter arbutea limina fronde notat. Spargit aquis aditus, fed quae medicamen habebant: Atque ita, Noctis aues, extis puerilibus, inquit, 160 Parcite pro paruo victima parua cadit. Sic vbi libauit,' profecta fub aethere ponit: Quique facris adfunt, refpicere illa vetat. Virgaque Ianalis de fpina fumitur alba: Qua lumen thalamis parua feneftra dabat. Poft illud nec aues cunas violaffe feruntur; Et rediit puero, qui fuit ante, color. 165 Pinguia cur illis guftentur larda Kalendis, Mixtaque cum calido fit faba farre, rogas? 170 Prifca Dea eft; aliturque cibis, quibus ante folebat: Nec petit adfcitas luxuriofa dapes. Pifcis 13 |