94 P. OVID. NAS. METAM. LIB. IV.
Artibus abftuleris crinita draconibus ora.
Narrat Agenorides, gelido fub Atlante iacentem
Effe locum, folidae tutum munimine molis :
Cuius in introitu geminas habitaffe forores
Phorcydas, vnius partitas luminis vfum :
fd fe follerti furtim, dum traditur, aftu
Suppofita cepiffe manu: perque abdita longe,
Deuiaque, et filuis horrentia faxa fragofis
Pegafon, et fratrem, matris de fanguine natos.
Addidit et longi non falfa pericula curfus :
Quae freta, quas terras fub fe vidiffet ab alto:
Et quae iactatis tetigiffet fidera pennis.
Ante exfpectatum tacuit tamen. excipit vnus
E numero procerum, quaerens, cur fola fororum
Gefferit alternis immixtos crinibus angues.
Hofpes ait, Quoniam fcitaris digna relatu,
Accipe quaefiti cauffam. clariffima forma,
Multorumque fuit fpes inuidiofa procorum
Illa: nec in tota confpectior vlla capillis
Pars fuit. inveni, qui fe vidiffe referret.
Hanc pelagi rector templo vitiaffe Mineruae
Dicitur. averfa eft, et caftos aegide vultus
Nata Iouis texit. neue hoc impune fuiffet,
Gorgoneum turpes crinem mutauit in hydros.
Nunc quoque, vt attonitos formidine terreat hoftes,
Pectore in aduerfo, quos fecit, fuftinet angues.
P. OVIDII NASONIS
METAMORPHOSEON
Dumque ea Cephenum medio Danaeïus heros
Agmine commemorat, fremitu regalia turbae
Atria complentur: nec coniugialia festa
Qui canat, eft clamor; fed qui fera nuntiet arma.
Inque repentinos conuiuia verfa tumultus
Adfimilare freto poffis: quod faeua quietum
Ventorum rabies motis exafperat vndis.
Primus in his Phineus belli temerarius auctor
Fraxineam quatiens aeratae cufpidis haftam;
En, ait, en adfum praereptae coniugis vltor.
Nec mihi te pennae, nec falfum versus in aurum
Iuppiter, eripient. conanti mittere Cepheus,
Quid facis? exclamat: quae te, germane, furentem
Mens agit in facinus? meritisne haec gratia tantis
Redditur? hac vitam fervatae dote rependis ?
Quam tibi non Perfeus, verum fi quaeris, ademit:
Sed graue Nereïdum numen, fed corniger Ammon,
Sed quae vifceribus veniebat bellua ponto
Exfaturanda meis. illo tibi tempore rapta eft,
Quo peritura fuit. nifi fi, crudelis, id ipfum
Exigis, vt pereat: luctuque leuabere noftro.
Scilicet haud fatis eft, quod, te fpectante, reuincta eft;
Et nullam quod opem patruus fponfusue tulifti:
Infuper, a quoquam quod fit feruata, dolebis ;
Praemiaque eripies? quae fi tibi magna videntur;
Ex illis fcopulis, vbi erant adfixa, petiffes:
Nunc fine, qui petiit, per quem non orba fene&us,
Ferre, quod et meritis et voce eft pactus: eumque
Non tibi, fed certae praelatum intellige morti.
Ille nihil contra: fed et hunc, et Persea vultu
Alterno fpectans, petat hunc, ignorat, an illum.
Cun&tatusque breui, contortam viribus haftam,
Quantas ira dabat, nequidquam in Perfea mifit.
Vt ftetit illa toro; ftratis tum denique Perfeus
Exfiluit: teloque ferox inimica remisso
Pectora rupiffet; nifi poft altaria Phineus
Iffet; et (indignum) fcelerato profuit ara.
Fronte tamen Rhoeti non irrita cufpis adhaefit.
Qui poftquam cecidit, ferrumque ex offe reuulfum eft,
Palpitat, et pofitas adfpergit fanguine menfas.
Tum vero indomitas ardefcit vulgus in iras:
Telaque coniiciunt. et funt, qui Cephea dicant
Cum genero debere mori. fed limine tecti
Exierat Cepheus; teftatus iusque, fidemque,
Hofpitiique Deos, ea, fe prohibente, moueri.
Bellica Pallas adeft; et protegit aegide fratrem ;
Datque animos. erat Indus Athis, quem, flumine Gange
Stipite, qui media pofitus fumabat in aula,
Perculit; et fractis confudit in offibus ora.
Hunc vbi laudatos iactantem in fanguine vultus
Affyrius vidit Lycabas; iunctiffimus illi
Et comes, et veri non diffimulator amoris ;
Poftquam exhalantem fub acerbo vulnere vitam
Deplorauit Athin; quos ille tetenderat, arcus
Adripit: et, Mecum tibi fint certamina, dixit:
Nec longum pueri fato laetabere; quo plus
Inuidiae, quam laudis, habes. haec omnia nondum
Dixerat: emicuit neruo penetrabile telum,
Vitatumque, tamen finuosa veste pependit.
Vertit in hunc harpen, fpectatam caede Medufae,
Acrifioniades, adigitque in pectus. at ille
Iam moriens, oculis fub nocte natantibus atra,
Circumfpexit Athin: feque adclinauit in illum:
Et tulit ad manes iunctae folatia mortis.
Ecce Syenites, genitus Methione, Phorbas,
Et Libys Amphimedon, auidi committere pugnam,
Sanguine, quo tellus late madefacta tepebat,
Conciderant lapfi: furgentibus obftitit enfis,
Alterius coftis, iugulo Phorbantis adactus.
At non Actoriden Erithon, cui lata bipennis
Telum erat, hamato Perfeus petit enfe: fed altis
Exftantem fignis, multaeque in pondere maffae,
Ingentem manibus tollit cratera duabus,
Infregitque viro. rutilum vomit ille cruorem:
Et refupinus humum moribundo vertice pulfat.
Inde Semiramio Polydaemona fanguine cretum,
Caucafiumque Abarin, Sperchionidenque Lycetum,
Intonfumque comas Elycen, Phlegiamque, Clytumque
Sternit: et adftru&tos morientum calcat aceruos.
Nec Phineus aufus concurrere cominus hofti,
Intorquet iaculum: quod detulit error in Idan,
Expertem fruftra belli, et neutra arma fecutum.
Ille tuens oculis immitem Phinea toruis,
Quandoquidem in partes, ait, attrahor, accipe, Phineu,
Quem fecifti hoftem; penfaque hoc vulnere vulnus.
Iamque remiffurus tractum de corpore telum
Sanguine defectos cecidit collapfus in artus.
Hic quoque Cephenum poft regem primus Odites
Enfe iacet Clymeni: Protenora perculit Hypfeus:
Hypfea Lyncides. fuit et grandaeuus in illis
Emathion, aequi cultor, timidusque Deorum:
Quem quoniam prohibent anni bellare, loquendo
P. Ouid. Naf. Opera. Tom. II.
Pugnat; et inceffit, fcelerataque deuouet arma.
Huic Chromis amplexo tremulis altaria palmis
Demetit enfe caput; quod protinus incidit arae :
Atque ibi femanimi verba exfecrantia lingua
Edidit, et medios animam exfpirauit in ignes.
Hinc gemini fratres, Broteasque et caeftibus Ammon
Inuicti, vinci fi poffent caeftibus enfes,
Phinea cecidere manu: Cererisque facerdos
Ampycus, albenti velatus tempora vitta.
Tu quoque, läpetide, non hos adhibendus in vfus;
Sed qui, pacis opus, citharam cum voce moueres ;
Iuffus eras celebrare dapes, feftumque canendo.
Cui procul adftanti, plectrumque imbelle tenenti,
Pettalus, I, ridens, Stygiis cane cetera,
dixit,
Manibus et laeuo mucronem tempore figit.
Concidit, et digitis morientibus ille retentat
Fila lyrae: cafuque canit miferabile carmen.
Non finit hunc impune ferox cecidiffe Lycormas:
Raptaque de dextro robufta repagula posti
Offibus illidit mediae ceruicis.
Procubuit terrae, mactati more iuuenci.
Demere tentabat laeui quoque robora poftis
Cinyphius Pelates. tentanti dextera fixa eft
Cufpide Marmaridae Corythi; lignoque cohaefit.
Haerenti latus haufit Abas: nec corruit ille;
Sed retinente manum moriens e pofte pependit.
Sternitur et Melaneus, Perfeïa caftra fecutus,
Et Nafamoniaci Dorylas ditiffimus agri;
Diues agri Dorylas: quo non poffederat alter
Latius, aut totidem tollebat farris aceruos.
Huius in obliquo miffum ftetit inguine ferrum:
Letifer ille locus. quem poftquam vulneris auctor
Singultantem animam, et verfantem lumina vidit
Bactrius Halcyoneus, Hoc, quod premis, inquit, habeto 135
De tot agris terrae: corpusque exfangue reliquit.
Torquet in hunc haftam calido de vulnere raptam
Vltor Abantiades: media quae nare recepta
Ceruice exacta eft, in partesque eminet ambas.
|